Sibbisca tonna

[Vilène]

Ma ktoś pomysł jak zapisywać długie samogłoski? Mam z tym problem, bo nie chcę używać ani diakrytyków, ani podwajać samogłoski.

[Борівой]

Może lepiej jednak zrezygnuję z długich samogłosek…

[Dynozaur]

Ma ktoś pomysł jak zapisywać długie samogłoski? Mam z tym problem, bo nie chcę używać ani diakrytyków, ani podwajać samogłoski.

To może nie zapisywać? Tacy Serbochorwaci sobie jakoś radzą.

[Wedyowisz]

To ma być ortografia pro auctore czy „rzeczywista” ortografia języka? W pierwszym przypadku optowałbym za zaznaczaniem tylu fonetycznych właściwości ile się da w sposób jak najbj przejrzysty, w drugim... zwykle germnatlangi mają akuty, podwojone litery (samogłoski/spółgłoski) itp. z pewną dozą niedoprecyzowania.

[Борівой]

Właśnie problem polega na tym, że chciałem z jednej strony zaznaczać umlauty, a z drugiej długość. Choć chyba zrezygnuję z zaznaczania długości, jak już zrobiłem w jednym tłumaczeniu, bo po obmyśleniu angielsko-niemieckiego sposobu zapisu tekst wygląda paskudnie (uwaga, zapis nie jest w 100% w IPA):

ä: - eä
a: - ea
i: - ei
e: - ee
o: - oo
ö: - öö
u: - ou
ü: - oü

Chyba pozostanę więc przy opcjonalnym zaznaczaniu w przypadku, gdy długość jest fonemiczna, np w hūnd - hund.

[Wedyowisz]

Węgierski sobie z tym jakoś radzi.

[zabojad]

Może rozwiązanie z afrikaans?

[Борівой]

Fonologia języka jest już w miarę ustalona, więc najpierw tabelka:

Zapis 1	Zapis 2	IPA
a	a	ɑ
ā	a	ɑː
æ	ä	æ
ǣ	ä	æː
b	b	b
d	d	d
e	e	ɛ
ē	e	eː
f	f	f
g	g	g
h	h	h
ch	ch	x
i	i	i
ī	i	iː
j	j	j
k	k	k
kw	kw	kʷ
l	l	l
m	m	m
n	n	n
gn	gn	ɲn (ɲ w zbitkach)
o	o	ɔ
ō	o	o:
ø	ö	œ
ø̄	ö	ø:
p	p	p
r	r	r
s	s	s
sk	sk	ʃ
t	t	t
u	u	u
ū	u	u:
w	w	w
hw	hw	ʍ
y	ü	y
ȳ	ü	y:

Zapis 1 jest zapisem fonetycznym, stosowanym m.in. w słowniku, a Zapis 2 jest zapisem oficjalnym języka.

Tabele głosek (pierwszy raz to robię, więc jeśli się gdzieś pomyliłem, mówcie):

Samogłoski:


Spółgłoski (zapomniałem o ʃ, a zwarcie krtaniowe nie jest fonemiczne):

[Noqa]

O "sk" zapomniałeś w tabelce

[Борівой]

To akurat zauważyłem przy pisaniu posta, ale dzięki :)

[Борівой]

Jeśli ktoś byłby zainteresowany, artykuł na wiki jest już prawie kompletny. Praktycznie do zrobienia została mi tylko składnia, trochę jeszcze o koniugacji, słowotwórstwo (ale to w słowniku będzie) i uzupełnienie samego słownika (w dalszym ciągu nie ma tam czasowników). No ale najważniejsze elementy już są opisane.

[Борівой]

Postanowiłem trochę popracować nad brzmieniem tego języka. Efekt:

Altudiske sidd frijés ädd gelikés ana werta rechtach geburás.
[ɑjˈtuðiʃə siðː ˈfɹiːjes æðː gəˈjiʧes ɑnə ˈwøːɹtə ˈreːʃtəx gəˈβuɹɑs]

Hir sidd mid takka gewittanach begevás, ädd sküll in gestu brotèrreds ens atterés dònan.
[ˈhij siðː ˈmið ˌtɑkːə ɣəˈwytːɑnəx bəˈɣɛvɑs ˌæðː ʃyʎ in ˈgeːstə ˈβɹoːʧeɹˌɹɛz̥ ẽːs ˈɑtːɛɹes ˈdonən]

[Towarzysz Mauzer]

Norwegia? ;)

[Борівой]

Nie, Wyspy Szybskie. :P

Chyba, że chodziło o inspirację - to trochę tak. Chyba najwięcej zerżnąłem ze skandynawskich, bo w mojej ksiażce o językach IE mają on najlepiej opisane zmiany fonetyczne. Zasadniczo spisałem sobie zmiany, które mi się podobały, i potem sobie to jakoś usystematyzowałem, dostosowałem, dodałem trochę, wyrzuciłem trochę, i przerobiłem, że wyszedł chyba w miarę spójny system. Spoza germańskich jest nieco inspiracji romańskimi, zwłaszcza iberyjskimi.

[Борівой]

Zmiany fonetyczne:
Podany przeze mnie wczoraj przykład (parę postów wyżej) nieco poprawiłem. Teraz powinno być dobrze.

i-przegłos
a > æ
o > ø
u > y
au > øy > yː

a-przegłos
u > o
i > e

Monoftongizacje
au > oː
ai > eː
eu > oː
oi > iː
iu > uː
 
Geminacja przed j - wszystkie spógłoski z wyjątkiem r. Np:
ɡj > ɡː

sts > səs > ss
sks > xs
ks > xs
-z > s
z > r
th > t

Zachowanie wygłosowych nosówek
-ã, -ũ > -am, -um (w niektórych przypadkach)

nk > kː
nɡ > ɡː
mp > pː
mb > bː
nt > tː
nd > dː
nns > ɲs

b (między samogłoskami) > v

ls > ll > ʎ

Palatalizacje
skʲ > ʃ
tʲ, kʲ > ʧ
lʲ > j

Rozwój r
wr > ɹʷ > ʋ
wrʲ > uj
r- > r-
-r- > -ɹ-
-r > -j

xr > ʁ
xrʲ > ʃ
xl > ʎ
xlʲ > ʃ
xn > ɲ
xʷ > ʍ

stʲ > ʃ

W-przegłos
wo, ʷo, oCʷ > wu, ʷu, uCʷ
wɔ, ʷɔ, ɔCʷ > wo, ʷo, oCʷ
we, ʷe, eCʷ > wø, ʷø, øCʷ
wɛ, ʷɛ, ɛCʷ > wœ, ʷœ, œCʷ
wi, ʷi, iCʷ > wy, ʷy, yCʷ
wa, ʷa, aCʷ > wɔ, ʷɔ, ɔCʷ

ld > jd
rd > jd
xt > ʃt
xs > xʃ

ts > ʦ
ds > ʣ > z

s (przed sp. bezdźw.) > ʃ
s (przed sp. dźw.) > ʒ

Vns, Vnf, Vnx > Vːs, Vːf, Vːx (wszędzie z wyjątkiem gdy s jest końcówką)
Vns, Vnf, Vnx > Ṽːs, Ṽːf, Ṽːx (późniejsza zmiana, w każdym przypadku)

ɡ, d, b (po samogłosce) > ɣ, ð, β (zmiana niefonemiczna)

Późne miany w systemie samogłoskowym:
Krótkie, nieakcentowane samogłoski przechodzą w szwę, a długie ulegają skróceniu (co ciekawe, nie zmieniają wysokości, eː przechodzi w e, a nie w ɛ). Także samogłoski krótkie przed akcentem przechodzą czasem w szwę.