Różne szkice...

[Widsið]

Tak, chciałem to niejako zatrzymać "w pół drogi" i ograniczyć do tego e przestawkowego i jaci.

[elslovako]

ʻŌʻe aba ʻa la maʻi.
[ʔɔːʔɛ‿aʬa ʔa la maʔi]
czas teraz.-3 os. lp. spać ABS l.poj mężczyzna
Mężczyzna teraz śpi.

ʻI banaga ke mamaʻi ʻū nagē.
[ʔi ʬanaŋga kɛ mamaʔi ʔuː naŋgɛː]
czas ogól. łowić ERG lm.-mężczyzna ACC ryba
Mężczyźni łowią rybę/ryby.

Co sądzicie o tym /ʬ/ (bilabial smack)? Zostawić, wywalić, zamienić na /ʘ/?

[Obcy]

Wędrując po starych notatkach…

Mój mały projekt zachodniosłowiański, lekko inspirowany połabszczyzną. Na razie bez pisma, tylko fonetyka. Historię fonetyczną sami rozszyfrujcie.

Mogę żyć, jak mi się podoba, i chcę być wolnym człowiekiem, bo mną rządzi tylko woda, ogień, ziemia i wiatr.
[ˌmwœʣaw̃ ˈʒaɪ̯ʦʲ | ˌɑχə məɪ̯ səw̃ ˈjɑwbəɪ̯ | ʔəɪ̯ ˌxɯʦaw̃ ˈbwyʦʲ ˈsʋəbwadʱnəm ʂɪˌləfjekəm | bwœ ˈmɪnajuw̃ ˈflɑðəɛ ˌtajkə ˈʋœðɑ | ˈfəʣaɪ̯ | ˈzɛmja | ʔəɪ̯ ˌfjadɯ ]

[Torkan]

Od jakiegoś czasu tworzę sobie jakiś gównojęzyk. Podrzucam kilka przykładów:

Ja – upqum
Ty – upqux
Ona/Ona/ono – upqut

My – upquq
Wy – upqun
Oni/one – upqup

axutl – człowiek
ingap – ryba
yapax – starość
utipiq – smród

Qaxutl yapax – Starzy ludzie
Ingap yapax – Stara ryba
Axutl ingaput – Człowiek i ryba.
Axutl qingaput – Człowiek i ryby.
Axutl yapax – Stary człowiek.
Qingap yapax – Stare ryby
Axutl qingapupqutut. – Człowiek i jego ryby. 

Upquq qaxutl – My, ludzie.
Axutlupquq – Nasz człowiek
Axutlupqum – Mój człowiek.
Ingapupquq – Nasza ryba.
Qingapupquq. – Nasze ryby.


Tingupaqap – Ryba śmierdzi.
Tiqingupaqap – Ryby śmierdzą.
Tingupaqapupqum  – Moja ryba śmierdzi.
Tiqingupqapupqum – Moje ryby śmierdzą.
Taxapuqatl – Człowiek śmierdzi.
Tiqaxapuqatl – Ludzie śmierdzą.
Naxagupatl – Człowiek łowi ryby.

Ingapaxutl – Rybak.
Qingapaxutl – Rybacy.
Qingapaxutlinaq – Ziemia rybaków

Co o tym myślicie? Jakieś pytania, sugestie? Bardzo nublangowe?
 

[Dynozaur]

Inspiracja lojbanem (o morfologję mi się rozchodzi, bo dźwiękowo widać, że kombinacja inuktituta i nahuatla)?

Lojban to smrut.

[Ghoster]

Protokoncept imfursyjskiego

[Pluur]

Ładne pismo

[Ghoster]

Qa’õna̓natẽe̓xr̄îm̓iuebiyē’ētz̓aloⱡra̓.
Qa’õna̓–natẽe̓xr̄î–m̓iuebiyē’ē–tz̓a–loⱡra̓.
[qaʔũnʔa–natœ̃ʔeɰ̊ᶿrːʝ–ʔmiwebijeːʔeː–ʦ’a–loɮə̥ɾ̥ʔa]
‘Nie łowię dzisiaj ryb nad rzeką.’

[table=1][tr][td]

qa⟨’õn⟩a̓	na	tẽe̓xr̄	î	m̓i⟨ue⟩bi	yē’ē	tz̓a	lo⟨ⱡr⟩a̓
NEG⟨EV-DIR⟩	1SG	ryba	OBJ	zabić⟨CONT⟩	REP	nad rzeką	dzień⟨dzisiaj⟩

[/table]

[Torkan]

Całkiem ładne, ale dlaczego tz̓a został tu podany jako jeden morfem? Zamiast, przykładowo, rzeka^LOC masz osobne słowo oznaczające "nad rzeką" niezwiązane ze słowem "rzeka"?

[Ghoster]

Nootqa posiada pojedyncze sufiksy typu "na plaży", "z powierzchni kamienia". Tego typu struktury gramatyczne mogą się wykształcić w języku, jeśli jest on używany przez hermetyczną społeczność w niezmiennym otoczeniu ważnym dla kultury (tutaj: rzeka może być ważnym miejscem dla kultury, o którym często się mówi).

[Pluur]

Nootqa posiada pojedyncze sufiksy typu "na plaży", "z powierzchni kamienia". Tego typu struktury gramatyczne mogą się wykształcić w języku, jeśli jest on używany przez hermetyczną społeczność w niezmiennym otoczeniu ważnym dla kultury (tutaj: rzeka może być ważnym miejscem dla kultury, o którym często się mówi).

Lubię to i myślę, że w jakimś stopniu dodam to do olseskiego.

[Spiritus]

Nootqa posiada pojedyncze sufiksy typu "na plaży", "z powierzchni kamienia". Tego typu struktury gramatyczne mogą się wykształcić w języku, jeśli jest on używany przez hermetyczną społeczność w niezmiennym otoczeniu ważnym dla kultury (tutaj: rzeka może być ważnym miejscem dla kultury, o którym często się mówi).

Nawet nie wydaje mi się, żeby ta społeczność musiała być jakoś hermetyczna. Wystarczy, żeby jakieś miejsce było wystarczająco często odwiedzane. Przecież nie trzeba daleko szukać! Śląskie (i nie tylko) "doma" (czyli "w domu") i "do dom" (czyli "do domu"). Chociaż ewidentnie zawierają oryginalny morfem, zachowują się w sposób synchronicznie całkiem bezsensowny - jeden nie potrzebuje żadnego przyimka i jeszcze przyjmuje dopełniaczowatą końcówkę -a, drugi ma przyimek, ale przyjmuje formę mianownika.

[Ghoster]

Ależ w tym rzecz, że język, żeby utrzymać morfem "na plaży" musi, cóż, mieć odwiedzaną przez wioskę plażę. Na Śląsku każdy ma dom, nie każdy chodzi regularnie na plażę. To rozumiem przez ową hermetyczność.

[Spiritus]

Nie no, po prostu chciałem pokazać, że istnienie specjalnego morfemu o znaczeniu "na plaży", "w domu" czy "nad rzeką" nie jest jakąś kompletną egzotyką z kosmosu .

[Ghoster]

Trochę jednak jest, słyszałem do tej pory tylko o jednej rodzinie językowej, która to ma. Jest to bardzo logiczne i analogiczne do naszych języków, ale wciąż egzotyczne.

Porównanie graficzne pism z uniwersum Nieuklękłego:

Imfursyjski (język imfursytów, ludów głównie średniej klasy, język religii monoteistycznej, pisarzy i poetów aglutynacyjno-fleksyjny):


Padmarański (język padmarańczyków oraz Imperium Padmarańskiego, szlachty, nauki oraz suprakorporacji Nieuklękłego - alternacyjno-fleksyjny):


Szangryjski (język szangrytów, wielu różnorodnych ludów, Kombinatu Szangryjskiego, nauki i sztuki - izolująco-aglutynacyjno-polisyntetyczny):


W najbliższym czasie (czyli pewnie w kolejne lata...) mam zamiar dokończyć te języki, zaprezentować także język Aqarat (bardzo egzotyczny język mniejszości tubylczej na Nieuklękłym) oraz wziąć się za dialekty i kreole. Imfursyjski na razie nie może wyjść z fazy beta, to jest zaplanowania fonotaktyk tak, by ładnie wyglądały zapisywane tym hiperligaturowym pismem.

I odpowiadając na pytanie odnośnie tego jak tworzę te pisma: robię to po prostu w gimpie, piksel za pikselem składając litery w kupę we w miarę równomierne kształty (wciąż do dzisiaj nie jestem zadowolony z diakrytyków w padmarańskim), przecierając je antialiasem by wyglądały dobrze (co sprawdzało się w padmarańskim i szangryjskim, niestety w imfursyjskim musiałem już się wziąć za cieniowanie liter piksel po pikselu jeszcze przed wygładzeniem ich automatycznie, bo inaczej strasznie wyglądały). Jeśli pytanie jest także o historię, to padmarański miał być abdżadem zainspirowanym arabskim (oddaje informacje o formie gramatycznej słowa na ogonach, o czym pisałem kiedyś w temacie poświęconym Maqabrze), szangryjski zainspirowany był z kolei hebrajskim i tybetańskim, natomiast imfursyjski jest oparty o pomysł z forum Aveneca, to jest konlang "amjati", który pełny był takich ekwilibrystycznych ligatur; pomysł pociągnąłem dalej i zaczęrpnąłem jeden pomysł na ligatury z manuskryptu Wojnicza i ot, powstał.

Wszystkie pisma są czytane od lewej do prawej w rzędach z góry na dół - uważam jednak mimo wszystko, że niekoniecznie każde pismo trzeba zapisywać jakimś super-unikalnym bustrofedonem. Może dialekty będą zapisywane inaczej.

Any thoughts?