To słynne lędo od którego wzięły się Lachy jest w ogóle poświadczone w polskim poza nazwami własnymi? Wydaje mi się że nie, ale pytam dla pewności.
I czy ląd to na pewno germanizm? Takie podejście dominuje w słownikach. Ale: podejrzane, że w polskim brak poświadczenia prasł. *lędo, lęda, lędъ (a dookoła jest: w obu łużyckich, połabskim, czeskim, białoruskim, ukraińskim).
Jak się tu mają nazwy własne Ląd, Lądy, Lądek? Bo Brü oddziela jest od pospolitego lądu.
Czy ktoś badał odzwierciedlanie niemieckiego l jako polskiego l i ł z czasowo-przestrzennego punktu widzenia? Bo np. w losie (XIV w.) jest głoska miękka, w łucie (XIV w.), łotrze (XV w.), łacie (XV w.), ładunku (XVI w.) twarda, w łańcuchu (XIV w.) historycznie są 2 warianty. Pierwsze poświadczenia za Borysiem.
