Sibbiske tonne

Zaczęty przez Todsmer, Luty 21, 2013, 20:24:07

Poprzedni wątek - Następny wątek

Todsmer

Sibbiska togga to język germański. Nie umieszczam go w żadnej istniejącej grupie języków germańskich, choć zdaje mi się, że najbliżej mu do zachodnich. Jest to język bardzo konserwatywny (choć prawdopodobnie skończy się na tym, że z tego języka wywiodę wersję ,,współczesną", a tą prezentowaną przesunę wstecz w czasie) - posiada pięć przypadków, liczbę podwójną, brak rodzajników nieokreślonych, zachowane jest wygłosowe -z (które przeszło w -s), częściowo zachowane nosówki (jako -am itp). Język jest jeszcze w fazie tworzenia, więc prawdopodobnie jeszcze sporo się zmieni (zwłaszcza w paradygmatach odmiany). Szyk SOV.

Jeśli chodzi o dźwięki tegoż języka, nie będę jakoś się rozpisywał (bo to się może jeszcze zmienić, poza tym nie jest jeszcze do końca dokładnie ustalone). Zapis jest raczej fonetyczny, więc mniej więcej można sobie przybliżyć brzmienie języka. Z ciekawszych odstępstw od normy jest gn wymawiane [ɲn] bądź [n] w zbitkach. Inne: y [y], ch [x], h [h], w [w]. Makrony oznaczają długie samogłoski.

A teraz przykład tekstu w postaci znanej bajki:

Äws häggistosuch

Ana holma, äws hwa wollo niwichs habde, häggistams sah. Ens häbiga wagnam drog, ens mikela bar, änd ens guman swefts bar. So äws ta tems häggistas sagde: "Mens herto äkit, hwanne sehwa hwa gumo ta häggistās drebit". Te häggistos ändkwet: "Hlot, äws! Ure hertes akat, hwanne sehwas hwa gumo, so fäds, tena wolla für warma kleti für hemme nemit. End äws wollo niwichs habet". It hlotans, so äws in foldon floh.
  •  

Toivo

Opowiedz coś o rozwoju i podaj przykłady co ciekawszych form, bo z tekstu ciężko się zorientować jak się nie zna na pamięć pragermańskiego. To wygłosowe -s mi się podoba.
  •  

Todsmer

Jeśli chodzi o zmiany fonetyczne, podstawowe są dwa przegłosy - i-przegłos i a-przegłos. Pierwszy polega na przejściu a, o, u > e, ø, y przed i lub j, przykładowo w angielskim foot - feet < *fōts - *fōtiz. Drugi zachodzi przed a albo o, i polega na przejściu u, i > o, e.

Dyftongi ulegają monoftongizacji, np. au > o:, ai > e:. Au w warunkach wywołujących i-przegłos przechodzi w øy. Z powszechnych germańskich procesów występuje jeszcze geminacja przed j, np *sagjanã > seggan, ,mówić' (tu mamy jeszcze dodatkowo i-przegłos i utratę wygłosowej nosówki).

Z procesów charakterystycznych już tylko dla tego języka (bądź rzadziej wystepujących) na pierwszy plan wybija się zachowanie wygłosowego z > s. Traci się przy tym samogłoska przed tym dźwiękiem (utrata samogłoski występuje najczęściej w mianowniku, w innych przypadkach spowodowałaby nadmierny synkretyzm). Inną dość wyraźną zmianą jest zachowanie wygłosowych nosówek. Głoski te zniknęły z bezokoliczników (np. *beranã > beran, ,nosić'), natomiast zachowały się (i uległy rozszczepieniu na samogłoskę i spółgłoskę nosową) w deklinacji (np *holmã > holmam, ,wzgórze Acc).

Inną zmianą jest przejście *sks > chs oraz *sts > ss, przy czym w drugim przypadku zazwyczaj wymawia się szwę pośrodku. Th i dh przeszły odpowiednio w t i d, ng w gg (co widać w nazwie języka)

Jeśli chodzi o ciekawostki leksykalne, nie ma tu jakichś specjalnych (jak mówiłem, język jest mocno konserwatywny). Na uwagę może zasługiwać hlōtan, ,słyszeć', które to jest kognatem angielskiego loud, oraz słówko niwichs, ,nie' - jest dokładnym kognatem angielskiego not i niemieckiego nicht. Trzecim ciekawym słówkiem jest heggiss (koń), pochodzące od *hangistaz (z którego pochodzi też słynne imię Hengest). Do ciekawych można też zaliczyć folda (nizina, pole).

Archaicznych (bądź wyglądających na archaiczne) słów jest trochę. Na starcie widać ēws < *awiz, ,owca'. Widać też (w tytule) archaiczne postpozycyjne i - to z kolei kognat łacińskiego -que. Z innych tego typu słów można wymienić gumō (człowiek), endkwetan (odpowiadać), fēds (pan, zaświadczone tylko jako część gockich imion).

Jeśli chodzi o odmianę, mogę powiedzieć na razie tyle, że jest dużo czasowników mocnych. Więcej nic, bo mam to tylko w formie szczątkowej.
  •  

Widsið

Cytat: tqr w Luty 21, 2013, 21:54:30
gumō (człowiek)
Nie taki straszny archaizm, to słowo jeszcze żyje tu i ówdzie, choć nie zawsze w oryginalnym znaczeniu ;)
  •  

Todsmer

Ale podejrzewam, że nigdzie tak powszechnie jak w szybskim (podejrzewam, że ponad 90% procent wystąpień w natlangach to te w złożeniu bridegroom i jego odpowiednikach w innych językach) . Tutaj natomiast mannō oznacza wyłącznie mężczyznę, gumō człowieka w ogóle.
  •  

Dynozaur

Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Todsmer

Nie, to tylko indoeuropejskie postpozycyjne i :(

-(u)h < *-hw < *-hwe < *-kʷe
  •  

Toivo

Hm, powiem szczerze, że na razie nic super ciekawego mnie nie ujęło, ale czekam na dalsze informacje ;)
  •  

Dynozaur

Cytat: tqr w Luty 22, 2013, 10:54:52
Nie, to tylko indoeuropejskie postpozycyjne i :(

-(u)h < *-hw < *-hwe < *-kʷe

Tak czy inaczej fajne.

Choć to mogłoby łatwo w taki pseudosocjatyw wyewoluować.
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Todsmer

#9
Język dalej się rozwija, na wiki deklinacja i liczebniki, niedługo powinny pojawić się przymiotniki. Oprócz tego można sobie podejrzeć słownik, co prawda jeszcze bez czasowników (bo nie mam dokładnie jeszcze opracowanej koniugacji), za to dość rozbudowany. Aha, i sukcesywnie poprawiam poglądowy tekst (w pierwszym poście) w miarę krystalizowania się paradygmatów odmiany, choć to są już tylko drobne poprawki.
  •  

zabojad

Jak na moje to pasuje on na proto-lang bo zbyt wielu zmian w nim nie ma w stosunku do PG...
Zachowanie deklinacji PG to bardzo trudne IMHO zadanie, ale życzę powodzenia, zobaczymy co z tego wyjdzie.
Feles [*]
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace. Amen.
  •  

Todsmer

#11
Dodałem odmianę przymiotników i zaimków, i uprościłem nieco deklinację (wyleciał jeden temat, bo nie podobały mi się długie samogłoski w wygłosie  :-), i zniknął rodzaj nijaki w i-tematach, bo za rzadko występuje)

Co do zarzutów o archaiczność - ten język ma być archaiczny (choć dodałem parę zmian fonetycznych, teraz jakby językoznawca miał jakoś sklasyfikować ten język, prawdopodobnie umieściłby go w jednej grupie z angielskim, fryzyjskim i niderlandzkim). Poza tym planuję althist do tego języka, na razie się dokształcam w dawnych germańskich zwyczajach. No i chyba za bardzo się pospieszyłem z niektórymi tłumaczeniami, zwłaszcza tymi dotyczącymi dni tygodnia, miesięcy i planet, tutaj na pewno wiele się pozmienia.

Jeszcze co do zarzutu o ,,zbyt mało zmian". Nie uważam, żeby było ich za mało, deklinacja, mimo że opiera się na tematach, jest znacznie uproszczona w stosunku do pragermańskiej, większość tematów jest jednorodzajowych, r-temat przygarnął trochę nowych słów (zwłaszcza tych zakończonych na -er), i sam się dość mocno zmienił (uregularyzował), w liczbie mnogiej (i czasem w liczbie pojedynczej) jest synkretyzm narzędnika i biernika, z celownikiem też sie trochę pozmieniało, bo występuje tendencja do odróżniania ,,na siłę" celownika od biernika. Odmiana przymiotnika też jest dość mocno uproszczona i uregularyzowana. To z tych najbardziej widocznych zmian, oczywiście są też drobne. To, że deklinacja jest w dalszym ciągu dość rozbudowana, nie znaczy, że jest mało zmieniona od PG.
  •  

Todsmer

Do zapisu języka używa się zmodyfikowanego starszego futharku (szyb. futark). Lista znaków z nazwami i znaczeniem (w nawiasie wartość znaku jeśli nie jest równa wartości pierwszej głoski nazwy):

ᚠ - fech - bogactwo
ᚢ - ūrs - tur
ᛏ - tīws - Tyr
ᚨ - āss - bóg
ᚱ - rēda - podróż
ᚲ - kūs - krowa
ᚷ - gebo - dar
ᚹ - wynna - radość
ᚺ - hagāls - grad
ᚬ - hwāls - wieloryb
ᛣ - ēchs - dąb (ch)
ᚾ - nøyds - potrzeba
ᛁ - īs - lód
ᛃ - jēr - rok
ᛈ - perta? - ?
ᛉ - īws - cis (-s)
ᛊ - sonna - słońce
ᛒ - berka - brzoza
ᛖ - erta - ziemia
ᛗ - manno - człowiek
ᛚ - laka - jezioro
ᛜ - rēgns - deszcz (gn)
ᛟ - ōtal - ojczyzna
ᛞ - dāgs - dzień
  •  

Todsmer

Ma ktoś pomysł jak zapisywać długie samogłoski? Mam z tym problem, bo nie chcę używać ani diakrytyków, ani podwajać samogłoski.
  •  

elslovako

Może samogłoska+h albo samogłoska+r? Trzeba by było podjąć niewielkiej zmiany w alfabecie.
  •