słowiańskie

Zaczęty przez varpho :Ɔ(X)И4M:, Wrzesień 05, 2011, 01:00:04

Poprzedni wątek - Następny wątek

Dynozaur

Brzydki dubel!

Czy gdzieś jeszcze istnieją/istniały liczebniki typu "samowtór", "samotrzeć" it.d.? Czy to jakiś czysto średniopolski wynalazek?

I zwracam uwagę na mój poprzedni post, jakby co...
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

spitygniew

Cytat: Dynozaur w Wrzesień 23, 2011, 15:50:56
Szukam inspiracji w słowiańskich... DJALEKTACH. Szukam co dziwniejszych, bardziej "wyrodnych" i peryferyjnych djalekt z naprawdę dziwnymi cechami zarówno fonetycznymi, jak i morfologicznymi (tymi drugimi zwłaszcza). Dotyczy to także wyjątkowych archaizmów.

Ma ktoś jakieś ciekawostki tego typu?
Słyszałem, że w niektórych gwarach słoweńskich z powodu fonetycznego zaniku wygłosowego -o rzczowniki nijakie typu mleko przeszły do rodzaju męskiego. Niestety, nie wiem jak z pozostałymi nijakimi, bo ciekawy byłby całkowity zanik rodzaju w słowiańskich.
P.S. To prawda.
  •  

spitygniew

I tak nie uwierzycie, ale nie tu to słyszałem, jakoś pominąłem tego posta (nie pierwszy raz mi się zdarzyło). :P
P.S. To prawda.
  •  

Dynozaur

Jaka jest różnica między małoruskim и oraz та?

Początkowo myślałem, że "та" to jak nasze "oraz", ale widzę, że zakres użycia tego jest sporo większy.
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Mścisław Bożydar

Nie zapominaj o "та й" :D
Hvernig á að þjálfa Dragon þín?
  •  

Dynozaur

#20
Jaka jest etymologja SCSowego przymiotnika сꙋгꙋбь (podwójny)? Skąd taki dziwaczny rdzeń (w ogóle niepowiązany z dwójką) w quasi-liczebniku?

W ogóle, jest w tym przymiotniku jeszcze jedna ciekawa rzecz. Był on bowiem pierwotnie... i-tematowy! Do czasów SCSa takich przymiotników zachowało się chyba z siedem, były one nieodmienne i miały regularne odpowiedniki.

Dwusetny post na nowem forze!
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: Dynozaur w Listopad 07, 2011, 18:02:23
Jaka jest etymologja SCSowego przymiotnika сꙋгꙋбь (podwójny)? Skąd taki dziwaczny rdzeń (w ogóle niepowiązany z dwójką) w quasi-liczebniku?

nie znam się na słowiańskich, ale może to "сꙋ-" jest tym samym z czego rozwinęło się "są-" w "sąsiad"? i znaczenie byłoby takie, że coś jest obok czegoś drugiego takiego samego, jest jego sąsiadem? chyba że wyważam otwarte drzwi...
nie wiem, co może znaczyć druga część - no bo chyba nie gębę. :D a może...
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •  

Dynozaur

#22
Z tym, że sądząc po bardzo archaicznej formie morfologicznej (miękka końcówka, nieodmienność. Przymiotniki tego typu znikły bardzo wcześnie), wątpię by zaszedł tu proces odnosowienia.

Ale nie wiem, musiałbym sprawdzić, w jakim dokumencie zostało to poświadczone, i czy były tam już jakieś pomieszania związane z nosówkami.

W każdym razie, wszystkie słowniki (które, jak wiadomo, podają jak najbardziej archaiczne morfofonologicznie postaci, albo maksymalnie archaizują postaci zaświadczone), podają tu "u".
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

lehoslav

Radio kłamie, telewizja kłamie, cygankaVasmer prawdę ci powie...
  •  

Dynozaur

Dlaczego, u licha, "błahi" to po białorusku "zły"?
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Feles

anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Dynozaur

Przecież "błogi" (SCS благъ) to dobry. W ruskim jest też cerkwizm благо = dobro (w ściśle religijnym sensie).

Więc dlaczego u Białorusów to znaczy zło?
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Wedyowisz

#27
Cytat: Dynozaur w Listopad 08, 2011, 13:56:35
Z tym, że sądząc po bardzo archaicznej formie morfologicznej (miękka końcówka, nieodmienność. Przymiotniki tego typu znikły bardzo wcześnie), wątpię by zaszedł tu proces odnosowienia

Znasz jakieś inne nieodmienne SCS-owe przymiotniki?

CytatDlaczego, u licha, "błahi" to po białorusku "zły"?

Boryś prawdę ci powie...

W telegraficznym skrócie: wschodniosłowiańskie zapożyczyły благий/благі/благой z SCS благъ "dobry, miły, przyjemny, łaskawy" (por. błogi), przy czym znaczenie odwróciło się o 180 st.* "Pejoratywne znaczenie 'lichy, marny, zły' powstało na terenie ruskim w rezultacie tabuistycznej zamiany pierwotnego 'dobry' przez przeciwstawne 'zły'". (Hm... A może to po prostu sarkazm? ) W polskim dawniej błahy mogło znaczyć również "mizerny, nikły, lichy, nikczemny".

*przynajmniej w jęz. potocznym, w języku literackim i religijnym stare znaczenie częściowo pozostało
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

Vilène

Ech, jak czytam o takich rzeczach, to na wzór dynozaurowego jontypòlskiego mam ochotę stworzyć język antysłowiański, z nietypowymi dla języków słowiańskich, ale w nich występującymi przemianami fonetycznymi i formami gramatycznymi, i słowami, które najbardziej się różnią od słów występujących w większości języków słowiańskich. Ale że też mi się nie chce, to może ktoś ode mnie przejąć ten pomysł.

Chyba aż jutro założę temat ,,Genialne pomysły na conlangi, których nie chce nam się realizować lub nie umiemy zrealizować, ale może ktoś inny znajdzie w nich inspirację".
  •  

Dynozaur

Cytat: pittmirg w Listopad 24, 2011, 22:15:37Znasz jakieś inne nieodmienne SCS-owe przymiotniki?

свободь = wolny
испльнь = pełen
различь = różny
ѹдобь = łatwy, wygodny

Mogły też funkcjonować jako przysłówki.

Podeźrzewam też, że parę dziwnych przysłówków na -ь (np. ашѹть = nadaremnie) mogło też funkcjonować jako takie nieodmienne przymiotniki (tylko nie zostały w tej roli zaświadczone), ale to tylko mój, niczym nie podparty domysł.

Pochodzenie tych przymiotników jest o tyle niepewne, że nie kontynuują one żadnego zauważalnego modelu derywacyjnego z PIE.

Cytat: pittmirg w Listopad 24, 2011, 22:15:37W telegraficznym skrócie: wschodniosłowiańskie zapożyczyły благий/благі/благой z SCS благъ "dobry, miły, przyjemny, łaskawy" (por. błogi), przy czym znaczenie odwróciło się o 180 st.* "Pejoratywne znaczenie 'lichy, marny, zły' powstało na terenie ruskim w rezultacie tabuistycznej zamiany pierwotnego 'dobry' przez przeciwstawne 'zły'". (Hm... A może to po prostu sarkazm? ) W polskim dawniej błahy mogło znaczyć również "mizerny, nikły, lichy, nikczemny"

To ciekawe, z tym, że nie do końca do mnie przemawia.

Zło w sensie "zło moralne" mogłoby ulec takiemu tabu, ale raczej nie zło w znaczeniu "kiepska jakość". Nie na tym polega tabu, że się mówi wszystko odwrotnie, niż jest.

Cytat: Ⓐ Vilén w Listopad 24, 2011, 22:34:27Ech, jak czytam o takich rzeczach, to na wzór dynozaurowego jontypòlskiego mam ochotę stworzyć język antysłowiański, z nietypowymi dla języków słowiańskich, ale w nich występującymi przemianami fonetycznymi i formami gramatycznymi, i słowami, które najbardziej się różnią od słów występujących w większości języków słowiańskich. Ale że też mi się nie chce, to może ktoś ode mnie przejąć ten pomysł.

Myślicie, że nie myślałem o czemś takiem?

Czytam co się tylko nawinie na temat djalektologji słowiańskiej, więc ciekawe rozwiązania przychodzą same.
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •