Łacina i okolice

[Feles]

Nawet nie tylko ty.

http://www.conlanger.fora.pl/pisma-i-ortografie,17/alfabet-penulicki,1916.html

[Wedyowisz]

Lepszy byłby ten, o którym pisałem lata temu, gdzie to Kartagina wygrywa Wojny Punickie i pół Europy mówi po semicku...

Jeno czuję, że trudniej byłoby w takim scenariuszu usprawiedliwić brak różnych radykalnych zmian (inna tradycja prawna, polityczna itp.).

Można się zastanawiać, jak substytucja łaciny czymś innym wpłynęłaby na powszechne odczucia lingwoestetyczne. Współcześni Europejczycy uznają za ,,ładne" języki o fonotaktyce zbliżonej do łaciny (nie za dużo zbitek spółgłoskowych, ale jakieś tam są, gł. CC; język dość wokaliczny, ale niekoniecznie bardzo dużo fonemów samogłoskowych; ograniczona liczba spółgłosek i fonemów spółgłoskowych występujących w wygłosie absolutnym).

[Feles]

Można się zastanawiać, jak substytucja łaciny czymś innym wpłynęłaby na powszechne odczucia lingwoestetyczne. Współcześni Europejczycy uznają za ,,ładne" języki o fonotaktyce zbliżonej do łaciny (nie za dużo zbitek spółgłoskowych, ale jakieś tam są, gł. CC; język dość wokaliczny, ale niekoniecznie bardzo dużo fonemów samogłoskowych; ograniczona liczba spółgłosek i fonemów spółgłoskowych występujących w wygłosie absolutnym).

Jeszcze ciekawsze jest to, że gdyby słyszeli o restytui, to — strzelam — brzmiałaby im jeszcze lepiej, niż ta wymawiana tradycyjnie. Zwłaszcza z jej /w/, /ai̯/, /oi̯/, a bez /v/, /ts/, /tʃ/, /dʒ/...

[Noqa]

Rozumiem, że żartujesz?
Bo u mnie na łacinie "Łeni łidi łiki" wszystkich bawiło - powiedziałbym, że właśnie to jestodarte z godności.

[Ghoster]

[...........]

[Noqa]

No właśnie dosyć godnie, moim zdaniem. I chyba nie jestem w tym aż tak odosobniony.

[Wedyowisz]

Ja przyznam, że również jestem mocno przyzwyczajony do naszej tradycyjnej, wykolejonej wymowy i restytuowana brzmi dla mnie dziwnie (czasem nie zajarzę, że to po łacinie...) lub śmiesznie.

[vɛɲi vidi viʧi] też zbyt godnie nie brzmi.

Właśnie, skąd ,,wiczi"? Zauważyłem to u siebie i ździwiło mię to, jako że normalnie w polskiej wymowie byłoby ,,wic·i". Sprawia to wrażenie wpływu łaciny włoskiej czy kościelnej, tylko nie mogę sobie przypomnieć, z której ewangelii ten cytat...

[Ghoster]

[...........]

[Feles]

Rozumiem, że żartujesz?
Bo u mnie na łacinie "Łeni łidi łiki" wszystkich bawiło - powiedziałbym, że właśnie to jestodarte z godności.

Może właśnie dlatego, że brzmi zbyt estetycznie, jak na język tych płaskogłowych, zbrutalizowanych, militarystycznych Rzymian, jak zwykliśmy sobie ich wyobrażać.

[Noqa]

Ale ja mam właśnie obraz całkiem niepłaskogłowych, niezbrutalizowanych i niemilitarystycznych w głowie - takich na ucztach raczej. I czytających Wergiliusza.

[Wedyowisz]

Łacina: dextra est
Oskijski: destrst

<3

I czytających Wergiliusza

Ja mam czytających Wergiliusza, rzygających, a potem czytających od początku.

[Todsmer]

Są w romańskich jakiekolwiek ślady łacińskiego /h/?

[CookieMonster93]

For example, in the dialect spoken in and around Liège, particularly among older speakers, the letter "h" is pronounced in certain positions, whereas it is never pronounced in Standard French.

Angielska wikipedia: Belgian French

[Wedyowisz]

Pytanie, czy dotyczy to również odłacińskiego, czy jedynie odgermańskiego <h> (h aspiré, które w standartowym francuskim zapobiega elizji, nie będąc samo wymawianym).

[Widsið]

Z łacińskiego /h/ nic, bo było ono nieme nawet w łacinie klasycznej, o czym świadczy multum błędów ortograficznych w późniejszych epokach i generalna "niestabilność" litery <h> (humerus~umerus, habere~abere, hiavi~iavi, porphireticum~porpureticum, cithara~citara~citera, hostiae~ostiae, anima~hanima. Germańskie h zostawiło ślad we francuskim, gdzie [często] zapobiega elizji, a słowiańskie i generalnie niełacińskie - w rumuńskim, gdzie jest fonemem "przywróconym", który nie pojawia się nigdy w słownictwie odziedziczonym. Belgijskie "h" pojawia się emfatycznie i zwykle w rejonach, gdzie francuski nie jest językiem dominującym, co sprawia, że skłaniam się ku sugestii, że to jednak germanizm.