Dawna pisownia (litera V)

Zaczęty przez Norris, Wrzesień 25, 2013, 21:04:23

Poprzedni wątek - Następny wątek

Wedyowisz

Teoria wydaje się mieć ręce i nogi. Wyrazy i może pospolite sufiksy. Znaczyłoby to, że i teksty z konsekwentnym <v> zamiast <w> mogły się pojawiać wtedy. Zawsze jakoś wydawało mi się, że w tym okresie <w> było w polskim wyłączając zapożyczenia już mocno ustalone, a stosowanie <v>~<u> dla /v/ to domena polskich najwcześniejszych średniowiecznych manuskryptów. Czyżby kazano zrobić takie czcionki dla efektu archaizacji? (kiedyś czytałem w artykule w bodaj ,,Języku polskim", że w średniowieczu nieraz pisano imiona władców w ortografii Bulli gnieźnieńskiej mimo nowszych konwencji w reszcie tekstu, dla dodania efektu dawności i dostojności).
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

Norris

#16
Analogiczne rozróżnienie ⟨V⟩ i ⟨W⟩ proponował w XVI wieku Stanisław Zaborowski, według podobnej zasady: w sąsiedztwie spółgłosek, na końcu wyrazu i jako przyimek ⟨W⟩, w pozostałych przypadkach ⟨V⟩.
https://polona.pl/item-view/31771e95-e3d9-42bd-9419-db036508f613?page=15
Dwie strony dalej jest próbka tekstu w jego koncepcji (kilka modlitw), litery jednak są używane niekonsekwentnie.
  •