Język eilaweński - język RPG - Eilal'

Zaczęty przez ArturJD, Październik 13, 2013, 13:09:40

Poprzedni wątek - Następny wątek

ArturJD

(Cześć :) Jest to mój drugi stworzony język)

Język RPG (zwany niegdyś Staroeilaweńskim, ale u Was może mieć dowolną nazwę) - język stworzony do rozgrywek RPG w świecie fantasy.

Ideą tworzenia sztucznych języków jest bardzo często ich jakieś zastosowanie. Owszem, można sobie stworzyć język po prostu dla zabawy, ale czasam jakiegoś potrzebujemy. I ważne, aby był zrozumiały.
Widzę, że duża część osób tutaj jest w jakiś sposób fanami fantasy, więc kieruję tego posta zwłaszcza do nich, wyszczególniając tych uprawiających sesje RPG i nie tylko ;)

Obawiam się, że za ten język mogę zostać przez Was ostro zjechany za nieprofesjonalizm jeśli chodzi o tworzenie słownictwa, gdyż ten język jest przedstawicielem tego typu, w którym jego zastosowanie jest ważniejsze od jego samego (i dlatego trochę bałem się tu go publikować...)

Ogólne założenie języka opiera się na fakcie, że można się go nauczyć i to bardzo szybko. I mówić nim może każdy, kto zna angielski. Dlaczego?
Język angielski jest najpopularniejszym językiem obcym, dlatego na nim oparłem całe słownictwo. Trik polega na tym, że zapisuje się angielskie słowa od tyłu (patrz dalej). Może pomysł (w moim mniemaniu) nie jest zbyt oryginalny, ale nie znalazłem dotychczas języka stworzonego w ten sposób (może źle szukałem, bo nie jest możliwe, aby ktoś na tak banalny pomysł jeszcze nie wpadł...). Niestety, powoduje to, że język ten może się wydawać nieskładny pod względem fonetycznym, lecz z drugiej strony, każdy kto zna angielski może wymyślać własne słówka na szybko, bez konieczności ogarniania słownika. Otrzyma przy tym fajną, RPGowską mowę, która nie będzie zlepkiem bezsensownych zgłosek i (co dla mnie tu jest najważniejsze) będzie zrozumiała dla każdego, kto zna reguły tworzenia tego słownictwa w tym języku. Stawiam tu więc na powszechność ;)

Uznałem ten język za język a priori, gdyż mimo iż wykorzystuje on (a właściwie zaszyfrowywuje) angielski, robi to w sposób mechaniczny i nie wykorzystuje samych własności wyrazów. Jednakże mimo wszystko oparłem się troszeczkę na grece i łacinie, aby nadać mu trochę archaiczności po tłumaczeniu.

1. Alfabet
a
b
d
e
f
g
h – gardłowe ,,h"
i
j
k
l – czeskie ,,l"
m
n
o
p
r – Na początku i na końcu wyrazu paryskie ,,r", w środku jak polskie "r"
s
t
u
v
y

Pojawia się również akcent ', który pisany nad spółgłoskami zmienia ich wymowę, a nad samogłoskami przesuwa akcent w wyrazie.
g' – dż
h' – normalne ,,h"
l' – ł
s' – sz
n' - długie n

Zbitki literowe:
ts – c
tsh - cz
dn, tn, gn - n (uproszczenie; trudno wymówić zbitki dn, tn, gn, więc po co się męczyć? :P )
th' - [ð]

Transliteracja - czyli jak szyfrować słowa, aby otrzymać eilaweńskie brzmienie.
Język ten pozwala na błyskawiczne tworzenie zdań. Np. "Artur stworzył własny język" przekształca się w "Artur ron g'yl'gnalon iham tjeirkit". Stworzyłem to zdanie nie posługując się w ogóle słownikiem.
1. Napisz wyraz po angielsku (soldier)
2. Napisz wyraz w fonetyce polskiej (soldżer) (to może być czasem trudne i nieścisłe, dlatego należy się kierować zasadą, aby transliterować na jak najmniejszą ilość liter jak najprostszych w wymowie - language => langłydż (a nie lanuydż))
a) Gdy samogłoska jest podwójna (wheel), zmień jej brzmienie, ale zapisz ją również podwójnie (łiil - ron liił)
b) angielskie th zmienia się na th'
3. Zmień pisownię głosek z polskiego na eilaweńską (solg'er)
4. Przepisz wyraz od tyłu i dopisz rodzajnik (to najfajniejsza część :D ) (ro reg'los)
Przy tłumaczeniu całych zdań, należy zignorować rodzajniki a i the oraz zmienić szyk zdania.

I kilka innych zasad:
a) Jeśli przerabiasz czasownik, używaj tylko bezokoliczników.
b) Jeśli czasownik zaczyna się na samogłoskę, dopisz "h" (fajnie wygląda :) )
c) Przy zamianie czasu gramatycznego, ignoruj czasy angielskie zastępując je czasami eilaweńskimi (patrz dalej) (np. angielski skomplikowany czas future perfect continues "I will have been doing that" przerabia się na zwykły czas przyszły "Ja tath' hudane").
d) Jeśli przerabiasz rzeczownik, używaj tylko jego formy w liczbie pojedyńczej (np. rzeczownik w liczbie mnogiej "nosrepeth'" ("osoby") pochodzi od ang "person", a nie od "people" (wyraz "lupipeth'" w eilaweńskim nie istnieje)).
e) Nazwy własne i przymiotniki od nich pochodzące nie ulegają przeróbce (bo inaczej byłoby bez sensu)

Jest tylko kilka wyrazów nieregularnych nie podlegających powyższym regułom:
- słowo "język eilaweński" - eilal'
- czasownik mieć - havehan (a nie vehan) - dlaczego? Bo na początku chciałem dodawać do każdego czasownika prefiks ha-, ale zrezygnowałem z tego, zapominając o tym czasowniku, więc tak już zostało. Język ten jest dla was, więc możecie i tak pisać "vehan"  8-) Można to potraktować jako ewolucję języka ;P
- zaimki osobowe:
Ja - ja (mężczyzna) (tak wyszło)
Jae - ja (kobieta)
Uj - ty (mężczyzna, lub obojniak (?) - jeśli przedmiot jest rodzaju nijakiego)
Uje' - ty (kobieta)
Ih' - on
Is' - ona
It - ono
Il' - my (meżczyźni lub mężczyźni i kobiety)
Il'e' - my (kobiety)
Ujeth' - wy (mężczyźni lub mężczyźni i kobiety)
Ujeth'e' - wy (kobiety)
Yeth  - oni
Yethe' - one
- zaimki dzierżawcze (nieodmnienne)
jam / jame' - mój (mówi mężczyzna)/mój (mówi kobieta)
tam / tame' - twój (analogicznie)
iham / is'a'm - jego/jej
l'am / l'ame' - mój
ujam / ujame' - wasz
yam / yame'

W eilaweńskim istnieje jedna Złota Zasada przy tworzeniu słów: znaczenie jak w angielskim, użycie jak w polskim. Oznacza to, że jakiekolwiek słowo może być również przekształcone np. z angielskiego red => deref (-ef to końcówka przymiotnika) można stworzyć też czasownik deran' - czerwienić się, rzeczownik lo der - czerwony. Praktycznie można tak postąpić z każdym słowem, co daje językowi plastyczności.

3. Gramatyka, czyli co lubię najbardziej
a) Czasy.
Zdanie, w którym występuje czas zbudowane jest z kilku ogniw (tzw. grupy czasownikowej)
(Osoba) + havehan(?) -mieć/hiban(?) -być + (hud(?)) + czasownik(?) (pytajnik oznacza jakąś odmianę w zależności od kontekstu)
Osobę indukuje końcówka czasownika.
havehan(?) (być) - oznacza, że grupa czasownikowa jest w aspekcie dokonanym
hiban(?) (być) - oznacza, że grupa czasownikowa jest w aspekcie niedokonanym
Havehan i hiban (czasowniki pomocnicze) decydują o aspekcie, trybie i ogólnym umiejscowieniu w czasie (patrz dalej).
hud(?) (robić) - jeśli się pojawi, tworzy stronę bierną. Jego pojawienie się lub brak decyduje więc o stronie grupy czasownikowej
czasownik(?) - informuje o wykonywanej czynności i szczegółowo umiejscawia ją w czasie (patrz dalej)
Jest pięć typów końcówek indukujących czas, w jakim używamy czasownika:

Końcówki czasów teraźniejszych (I):
Ja   -e            Jae    -e'
Uj   -es           Uje'           -ese
Ih'/It   -et           Is'           -ete
Il'   -on            Il'e'           -one
Ujeth'   -es'   Ujeth'e'   -e's'
Yeth     -en   Yethe'   -e'n
Końcówki czasów przeszłych (II):
Ja   -i            Jae      -i'
Uj   -is            Uje'     -isi
Ih'/It   -it            Is'         -iti
Il'   -ion            Il'e'       -io'n
Ujeth'   -ies    Ujeth'e'   -ie's
Yeth   -in    Yethe'   -ine'
Końcówki czasów przyszłych (III):
Ja   -a           Jae    -a'
Uj   -as           Uje'    -asa
Ih'/It   -at           Is'    -ata
Il'   -aon   Il'e'    -aone
Ujeth'   -as'   Ujeth'e'   -a's
Yeth   -an   Yethe'   -ana
Końcówki czasów skrajnych (IV)
Ja   -o                   Jae   -o'
Uj   -os                   Uje'   -oso
Ih'/It   -ot                   Is'   -oto
Il'   -oon           Il'e'   -oone
Ujeth'   -ons   Ujeth'e'   -o'ns
Yeth   -ont           Yethe'   -o'nt
Końcówki trybu przypuszczającego (V)
Ja   -oi                Jae   -oie
Uj   -ois                Uje'   -oise
Ih'/It   -oit                Is'   -oite
Il'   -oin                Il'e'   -oi'n
Ujeth'   -ois        Ujeth'e'   -oi's
Yeth   -oin        Yethe'   -oine

Owszem, okazało się, że jest to prawie plagiat z łaciny, ale musicie mi uwierzyć, że wymyśliłem to niezależnie (jak tą odmianę stworzyłem, nie uczyłem się łaciny)

Razem z aspektami i trybami, mamyy w tym języku 54 czasy! Tak naprawdę są to różne kombinacje odmiany czasownika pomocniczego z czasownikiem głównym. Oto, jak się je tworzy:

Czasy gramatyczne – tryb oznajmujący, strona czynna, aspekt dokonany

Zaprzeszły:    
Osoba + havehan(II) + czasownik(IV)
Przedprzeszły:    
Osoba + havehan(II) + czasownik(II)
Przeszły:    
Osoba + czasownik(II)
Przeszły bliski:   
Osoba + havehan(II) + czasownik(I)
Przedteraźniejszy:   
Osoba + havehan(I) + czasownik(II)
Teraźniejszy punktowy:
Osoba + havehan(I) + czasownik(I)
Teraźniejszy:      
Osoba + czasownik(I)
Poteraźniejszy:      
Osoba + havehan(I) + czasownik(III)
Przyszły bliski:   
Osoba + havehan(III) + czasownik(I)
Przyszły:   
Osoba + czasownik(III)
Poprzyszły:   
Osoba + havehan(III) +czasownik(III)
Zaprzyszły:   
Osoba + havehan(III) + czasownik(IV)

Czasy gramatyczne – tryb oznajmujący, strona czynna, aspekt niedokonany
Zaprzeszły:    
Osoba + hiban(II) + czasownik(IV)
Przedprzeszły:    
Osoba + hiban(II) + czasownik(II)
Przeszły:    
Osoba + hiban + czasownik(II)
Przeszły bliski:   
Osoba + hiban(II) + czasownik(I)
Przedteraźniejszy:   
Osoba + hiban(I) + czasownik(II)
Teraźniejszy punktowy:   
Osoba + hiban(I) + czasownik(I)
Teraźniejszy:      
Osoba + hiban + czasownik(I)
Poteraźniejszy:      
Osoba + hiban(I) + czasownik(III)
Przyszły bliski:   
Osoba + hiban(III) + czasownik(I)
Przyszły:   
Osoba + hiban + czasownik(III)
Poprzyszły:   
Osoba + hiban(III) +czasownik(III)
Zaprzyszły:   
Osoba + hiban(III) + czasownik(IV)

Czasy gramatyczne – tryb oznajmujący, strona bierna, aspekt dokonany
Zaprzeszły:    
Osoba + havehan(II) + hudan(IV) + czasownik(IV)
Przedprzeszły:    
Osoba + havehan(II) + hudan(II) + czasownik(IV)
Przeszły:    
Osoba + hudan(II) + czasownik(IV)
Przeszły bliski:   
Osoba + havehan(II) + hudan(I) + czasownik(IV)
Przedteraźniejszy:   
Osoba + havehan(I) + hudan(II) + czasownik(IV)
Teraźniejszy punktowy:   
Osoba + havehan(I) + hudan(I) + czasownik(IV)
Teraźniejszy:      
Osoba + hudan(I) + czasownik(IV)
Poteraźniejszy:      
Osoba + havehan(I) + hudan(III) + czasownik(IV)
Przyszły bliski:   
Osoba + havehan(III) + hudan(I) + czasownik(IV)
Przyszły:   
Osoba + hudan(III) + czasownik(IV)
Poprzyszły:   
Osoba + havehan(III) +hudan(III) + czasownik(IV)
Zaprzyszły:   
Osoba + havehan(III) + hudan(IV) + czasownik(IV)

Czasy gramatyczne – tryb oznajmujący, strona bierna, aspekt niedokonany
Zaprzeszły:
Osoba + hiban(II) + hudan(IV) + czasownik(IV)
Przedprzeszły:    
Osoba + hiban(II) + hudan(II) + czasownik(IV)
Przeszły:    
Osoba + hiban + hudanan(II) + czasownik(IV)
Przeszły bliski:   
Osoba + hiban(II) + hudan(I) + czasownik(IV)
Przedteraźniejszy:   
Osoba + hiban(I) + hudan(II) + czasownik(IV)
Teraźniejszy punktowy:   
Osoba + hiban(I) + hudan(I) + czasownik(IV)
Teraźniejszy:      
Osoba + hiban + hudan(I) + czasownik(IV)
Poteraźniejszy:      
Osoba + hiban(I) + hudan(III) + czasownik(IV)
Przyszły bliski:   
Osoba + hiban(III) + hudan(I) + czasownik(IV)
Przyszły:   
Osoba + hiban + hudan(III) + czasownik(IV)
Poprzyszły:   
Osoba + hiban(III) +hudan(III) + czasownik(IV)
Zaprzyszły:   
Osoba + hiban(III) + hudan(IV) + czasownik(IV)

Czasy gramatyczne – tryb przypuszczający, strona czynna, aspekt dokonany
Zaprzeszły/Zaprzyszły:             
Osoba + havehan(V) + czasownik(IV)
Przedprzeszły/Przedprzyszły:          
Osoba + havehan(V) + czasownik(II)
Przeszły/Przyszły:             
Osoba + czasownik(V)
Przeszły bliski/Przyszły bliski:         
Osoba + havehan(V) + czasownik(I)

Czasy gramatyczne – tryb przypuszczający, strona czynna, aspekt niedokonany
Zaprzeszły/Zaprzyszły:             
Osoba + hiban(V) + czasownik(IV)
Przedprzeszły/Przedprzyszły:          
Osoba + hiban(V) + czasownik(II)
Przeszły/Przyszły:             
Osoba + hiban + czasownik(V)
Przeszły bliski/Przyszły bliski:         
Osoba + hiban(V) + czasownik(I)

Czasy gramatyczne – tryb przypuszczający, strona bierna, aspekt dokonany
Zaprzeszły/Zaprzyszły:             
Osoba + havehan(V) + hudan(IV) + czasownik(IV)
Przedprzeszły/Przedprzyszły:          
Osoba + havehan(V) + hudan(II) + czasownik(IV)
Przeszły/Przyszły:             
Osoba + hudan(V) + czasownik(IV)
Przeszły bliski/Przyszły bliski:         
Osoba + havehan(V) + hudan(I) + czasownik(IV)

Czasy gramatyczne – tryb przypuszczający, strona bierna, aspekt niedokonany
Zaprzeszły/Zaprzyszły:             
Osoba + hiban(V) + hudan(IV) + czasownik(IV)
Przedprzeszły/Przedprzyszły:          
Osoba + hiban(V) + hudan(II) + czasownik(IV)
Przeszły/Przyszły:             
Osoba + hiban + hudan(V) + czasownik(IV)
Przeszły bliski/Przyszły bliski:         
Osoba + hiban(V) + hudan(I) + czasownik(IV)

Bezokolicznik:
czasownik(+an') - wyjątki: havehan, hiban, hudan.

Gerundium:
bezokolicznik + a

Ogólnie o ich użyciu:

Czas zaprzeszły jest stosowany, gdy coś wydarzyło się dawno, dawno temu.

Czas przedprzeszły jest stosowany, gdy coś wydarzyło się przed jakąś czynnością, lub w celu podkreślenia, że akcja wydarzyła się w przeszłości
(Np. mamy dialog:
A: Byłeś tam?
B: Byłem.

A: Reth hibis'?
B: Hibi - oznacza, że byłem /// Havehi hibi - oznacza, że byłem już tam w przeszłości. Różnica subtelna, nie do oddania w polskim,a le mam nadzieję, że czytelna; po prostu silniej oddaje przeszłość) - takie użycie czasu przedprzeszłego świetnie nadaje sie do odpowiedzi na pytania, czy coś się zrobiło.

Czas przeszły jest stosowany, gdy akcja działa się w przeszłośći

Czas przeszły bliski jest stosowany, kiedy coś zostało zrobione pod danej akcji.

(Podsumowująć, czasy przedprzyszły i przyszły bliski są mocniejsze od czasu przeszłego. Jest to ważne w kontekście zdania:
Rofib th'er l'ogi, ron mirksjaen havehi tii - Zanim tam poszedłem, zjadłem loda (ważniejsza informacja o tym, że loda się zjadło).
Ron mirksjaen tii dne havehi tie - Po przyjściu tam zjadłem loda (ważniejsza informacja o tym, że loda się zjadło).)

Czas przedteraźniejszy (odpowiada francuskiemu passe recent i czasowi present perfect w odpowiednim znaczeniu) stosuje się, gdy coś wydarzyło się przed chwilą.

Czas teraźniejszy - wiadomo.

Czas poteraźniejszy stosuje się, gdy mówi się o czymś, co za chwilę się stanie/zacznie (Np. w rozmowie telefonicznej "Muszę kończyć, woda się mi zaraz zagotuję - Tsame s'inifan', lo retol' havehete hudata lioboto. Stosuje się go również w formie trybu rozkazującego.

Czas przedprzyszły stosuje się, gdy mówi się o czymś, co wydarzy się po danej czynności i kontekstowo jest ważniejsze (patrz wyżej)

Czas przyszły stosuje się, gdy coś wydarzyło się w przyszłości

Czas poprzyszły stosuje się, gdy mówi się o czymś, co wydarzy się po jakimś zdarzeniu i kontekstowo jest ważniejsze, lub jako mocniejszy czas przyszły, że coś wydarzy się na pewno. Stosuje się go również w formie trybu rozkazującego.

Czas zaprzyszły stosuje się w odniesieniu do spekulacji i odległej przyszłości

Przetrwaliście? :P

Zapomniałem jeszcze napisać o trybie rozkazującym:
Tryb rozkazujący pokrywa się z czasem poprzyszłym i poteraźniejszym, jeśli użyte w nim zdanie ma formę bezpośredniego zwrotu do adresata wypowiedzi. Obowiązkowo zdanie w trybie rozkazującym musi posiadać wykrzyknik
Jeśli używa się formy trybu rozkazującego w czasie poteraźniejszym, akcja o którą proszony jest jej odbiorca ma być wykonana przez niego natychmiast (havehes hudas! - zrób to teraz).
Jeśli używa się formy trybu rozkazującego w czasie poprzyszłym, akcja o którą poproszony jest jej odbiorca ma być wykonana przez niego niekoniecznie w tej chwili (havehas hudas! - zrób to (np. do końca miesiąca))

b) Rzeczowniki

Rzeczowniki odmieniają się przez 5 przypadków:
1) Mianownik - stosuje się, gdy  rzeczownik jest w roli podmiotu
2) Biernik - stosuje się, gdy rzeczownik jest w roli dopełnienia lub przydawki (jakby połączenie dopełniacza i części funkcji biernika)
3) Wykonywacz - stosuje się go tylko, gdy rzeczownik jest wykonawcą czynności w stronie biernej - Kubek jest zrobiony ze szkła przez Artura - Ro kap havehet hudet kjemot fo ron slagon (biernik) jab Artures (wykonywacz)
4) Ablativus - stosuje się go, gdy rzeczownik jest w roli okolicznika (Idę do... , wróciłem z .... , rozmawiam z .... itp)
5) Wołacz - wiadomo.

Rodzaj męski:
Nazwa przypadku   Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę   Rzeczowniki zakończone na spółgłoskę
Mianownik          - ...                                                                            - ...
Biernik               - n                                                                            - en
Wykonywacz                  - r                                                                           - er
Ablativus          - s                                                                          - es
Wołacz                 - o'                                                                           - o'

Rodzaj żeński:
Nazwa przypadku   Rzeczowniki zakończone na samogłoskę   Rzeczowniki zakończone na samogłoskę
Mianownik              - ...                                                                      - ...
Biernik                 - 'n                                                                            - e'n
Wykonywacz                     - 'r                                                                           - e'r
Ablativus           - 's                                                                            - e's
Wołacz                    - no'                                                                   - ono'

Rodzajniki:
Nazwa przypadku   Rodzajnik męski   Rodzajnik żeński
Mianownik           ro                           lo
Biernik               ron                          lon
Wykonywacz                  ror                          lor
Ablativus         ros                          los
Wołacz                 ro                         lo

Rodzajniki pisze się przed każdym rzeczownikiem, który nie jest własny.

Aby stworzyć rzeczownik w liczbie mnogiej, do mianownika dodaje się "-eth' ".

f) Przymiotniki i przysłówki
Aby utworzyć przymiotnik, do słowa dodaje się -ef (rodzaj męski) lub -e'f (rodzaj żeński)
Stopniowanie:
-ef => -efe => -efa
-e'f => -efe' => -efa'


e) Składnia
Jednym słowem dominuje SOV, ale nie jest to regułą, bo tak naprawdę jest dowolna. Można nawet rozdzielać grupy czasownikowe, ale trzeba to robić z rozwagą, aby nie zmienić sensu zdania.

No i to tyle z mojej strony :) Jeszcze dam wam coś znanego w moim języku jako próbkę ;) Ktoś zgadnie co to?

Lo Lituanianono', dnalml'oh jam, kjal ros flehes hibese;
L'onat, l'ah tsham jeis'yrpaan Uje'n tsamet,
Uh' Ujen tsolit. Jedut itujb tam ni loh los rodnelpse's
Havehe hiise dne havehe bjarksede, sok Uje'n sime.
Lo Idjelono' ilohe'f, uh' lon Tshestohova'n didnelpse'f dragese
Dne ni los Tjege's Pras'e'f tjalese! Uj, uh ron lesakon
Novogrudef fil' ros nosrepeth'es tl'ovidef itam tketorpete!
Nel' Jan-dliatsh ros lykarimes ut ron flehen rotsirisi
(Nel' morf lon revame'n gnijark redna lon reke'n
Havehi hudi vigo, lon diile'n dede'f tfili;
Dne ut lon lepmete'n tam  havehi neke
L'ogan, rof ror fjaler hudit kjetirot ut Dog knefa'n)
Kjal sif, ut lor dnalml'ohe'r hudion kjetiroon!
Ljal'nim, lon ll'ose'n sime'f jam hyrakes
Ut roneth' otalpeth'en tserofef, ut ron l'odim niirge'f,
Revl'o ros Niemenes ulbef jalan'a;
Ut roneth' dlifeth'en roseth' lairiseth'es iravef tnjepan'a,
Lon til'en dlogana', ron jaren revlisana';
Rel' ro rafanus rebmaef, lo til'kab kjal ro l'ons tjal' hibet,
Rel' lo revolk ron s'laben nedjemef deret,
Dne lo kjal lon s'ase'n, lon dl'ore'n nirge'n jatan'a,
No Ites smjatmas loeth' ripeth' tejal'ke'f tiset.

Aby nauczyć się szybko pisać w tym języku (z mową jest gorzej bo nie ma słownika,), wystarczy poznać eilaweńską pisownię, końcówki czasów, logikę ich używania oraz deklinację i rodzajniki. Zaraz potem mozna tworzyć teksty, które będą rozumieli tylko wtajemniczeni, co nadałoby fajnego smaczku wszelkim światom RPG. No i satysfakcję, że znałoby się własny szyfr, którego nikt inny nie zna.
  •  

Ghoster

#1
[...........]
  •  

ArturJD

Poprawiłem :) Tak to jest, jak się pisze o 23 >.<
  •  

Feles

anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

ArturJD

Tzn, gardłowe jest dobrze. Takie jakby paryskie :) A w środku wyrazu jak polskie. Źle się to wam wymawia?
  •  

Ghoster

#5
[...........]
  •  

ArturJD

#6
A, chyba że tak >.< Dopiero zaczynam zabawę z conlangami "na poważnie", więc jeszcze muszę się uczyć ;) dzięki za poprawkę.
  •  

Fanael

#7
Cytat: Ghoster w Październik 13, 2013, 13:34:14
Gardłowe "r": Nie istnieje.
Niektóre odmiany amerykańskiego angielskiego mają dziwną odmianę gardłowego aproksymantu – często jest tam welaryzacja plus coś jeszcze – jako /r/. Jakiekolwiek PoA koronalne pojawia się tam tylko w zbitkach z prawdziwymi koronalnymi.
  •  

Vistamo

Wygląda jak jakiś język wypieszczonych elfów wymawiany przez nieokrzesanych orków, więc do świata fantasy będzie OK :)
Ro pokot Zając Henryk zo troy ven hur gesh gi ro nurawtet foge gir.  Nazywam się Henryk Zając i od dwudziestu lat naprawiam pralki.
  •  

Wercyngetoryks

Miło, że przyszedłeś.

Język mi się podoba. Bardzo starannie zrobiony.

Cytat: ArturJDObawiam się, że za ten język mogę zostać przez Was ostro zjechany za nieprofesjonalizm jeśli chodzi o tworzenie słownictwa, gdyż ten język jest przedstawicielem tego typu, w którym jego zastosowanie jest ważniejsze od jego samego (i dlatego trochę bałem się tu go publikować...)

Nie ma czego się bać, na Conlangerze są jeszcze dziwniejsze języki (jak np. język dupieński).
ChWDChRL
  •  

ArturJD

Cytat: Vistamo w Październik 13, 2013, 17:37:48
Wygląda jak jakiś język wypieszczonych elfów wymawiany przez nieokrzesanych orków, więc do świata fantasy będzie OK :)

Hehe, prawie zgadłeś :) Oryginalnie był to język, który stworzyłem na potrzeby serwera Mineraft o tematyce RPG (każdy ma swoje zainteresowania :P), gdzie posługiwał się nim ludzki lud, który w swoim języku miał dużo zapożyczeń od elfów. Jak będzie mi się chciało, zrobię też język awirski, którym posługiwało się społeczeństwo wymieszanych elfów i ludzi, więc będzie miękkszy i zmienią się zasady transliteracji z angielskiego (np. j => y). Ale to plany :) Ten uważam tak czy siak za mój ulubiony :)
  •