Co autor, to użycie, tak naprawdę. W tekstach poetyckich "rodzajniki" są często dostawiane dla rytmu, a nie z faktycznej potrzeby, a przypadek i tak jest oznaczany na rzeczowniku po raz drugi. Zwróć uwagę, że "rodzajnik" określony pojawia się często tam, gdzie powinien być nieokreślony lub żaden, a tam, gdzie języki posiadające kategorię określoności powinny wstawić rodzajnik określony, nie ma go wcale. Przed stawianiem znaku równości między se i the przestrzegają głównie autorzy różnych Wstępów do staroangielszczyzny, mój wykładowca wspominał również, że badacze języków germańskich lubią się nadmiernie podniecić, doszukując się paralel w użyciu z współczesnym niemieckim, co widać zresztą na wspomnianej staroangielskiej Wikipedii.
