Przede wszystkim Derksen, który chyba był w Przydatnych odnośnikach podany. Rekonstruuje on paradygmaty akcentowe, co cenne. Można też tak: przekładamy z polskiego na rosyjski i gmeramy w Vasmerze, który bardzo pieczołowicie źródłosłowy prasłowiańskie i późniejsze wylicza. Jego gasła są zresztą łacno w
ruskim Wikisłowniku dostępne pod stosownymi wpisami. Podobnie można i z chorwackim, ale
Hrvatski jezični portal nie podaje tak bogatych opisów źródłosłowów, a jedynie przodka prasłowiańskiego i krewnych zachodnio- i wschodniosłowiańskiego.
Rosyjski z braku laku (u Derksena w sensie) stosunkowo wiernie oddaje pozycję akcentu PSŁ, a jeśli nie rosyjski - lub gwoli przewierzenia - można posiłkować się chorwackim (czy jakimkolwiek sztokawskim), wiedząc, że w tym ostatnim akcent akutowy na sylabie (á lub à) oznacza, że pierwotnie przycisk padał sylabę wcześniej.