Pytania różne a rozmaite

[elslovako]

W którym mniej-więcej wieku w czeskim i słowackim wymowa "i" oraz "y" zlała się ze sobą?

[CookieMonster93]

Wg tego: http://cs.wikipedia.org/wiki/Historick%C3%BD_v%C3%BDvoj_%C4%8De%C5%A1tiny
XV w. :-)

EDIT: wiem, że to wiki, ale strona poparta jakąś literaturą...

[Noqa]

Skąd się biorą sufiksy takie jakie -nik, -acz, -ica, -ywo,-ek? Nie chodzi mi o żadne konkretne, ani nawet przykłady z polskiego, ale o sam mechanizm.

[Wedyowisz]

Słowiańskie sufiksy derywacyjne często powstawały przez kombinację starszych sufiksów derywacyjnych bądź przez porwanie przez sufiks jakiegoś kawałka wyrazu, do którego był doczepiony. Trudno generalnie wskazać jakieś pierwotne, ostateczne źródło, gdyż ginie ono w mrokach przeszłości. Np. -nik jest z ьn-ikъ, -ačь z -a-čь (por. bicz). Oczywiście sufiksy tego typu mogą też powstawać z pierwotnie samodzielnych jednostek leksykalnych (jak romańskie -ment), germańskie -weise/wise.

[Feles]

Czy gdzieś w internecie dostępne procesy fonetyczne łacina -> jakiś język romański, preceltycki -> jakiś celtycki, pregermański -> jakiś germański? Bo wszędzie tylko słowiańskie, a konkretniej polski -,-

Tu i indziej.

[Pluur]

Jej dzięki, czegoś takiego szukałem  ;-D

[Noqa]

Feles, to jest fantastyczne, gdzieżeś to krył?!
Marzyłem o takiej liście, choć to chyba wciąż nie całkiem kompletne. Ale i tak można dużo postudiować diachronii.

Gubiert, mhm; czyli generalnie większość niknie w pomroce dziejów. Możesz objaśnić, z czego składają się ьn-ikъ oraz -a-čь? (Chyba, że obie części to po prostu stare derywanty). Skąd się wzięło -weise? - tego na wikisłowniku nie mogłem znaleźć.

[Asgair]

wise (adj.)
Old English wis, from Proto-Germanic *wisaz (cf. Old Saxon, Old Frisian wis, Old Norse viss, Dutch wijs, German weise "wise"), from pp. adj. *wittos of PIE root *weid- "to see," hence "to know" (see vision). Slang meaning "aware, cunning" first attested 1896. Related to the source of Old English witan "to know, wit." (...)

wise (n.)
"way of proceeding, manner," Old English wise, ultimately from the same source as wise (adj.). Cf. Old Saxon wisa, Old Frisian wis, Danish vis, Middle Dutch wise, Dutch wijs, Old High German wisa, German Weise "way, manner." Most common in English now as a suffix (e.g. likewise). For sense evolution from "to see" to "way of proceeding," cf. cognate Greek eidos "form, shape, kind," also "course of action." Ground sense is "to see/know the way."

[Vilène]

Tu i indziej.

Szkoda tylko, że te wszystkie zmiany są popodawane w postaci jakiegoś kodu maszynowego, a nie w postaci, którą mógłby zrozumieć zwykły laik, np. ja.

[Noqa]

W tym drugim linku masz wyjaśnienie symboli. Slash po prawej informuje przed czym zachodziła zmiana. Podkreślenie zdaje się oznaczać miejsce rozważanego fonemu.

EDIT: Dzięki, Asgair; swoją drogą dziwna semantyka tych przyrostków.

[Wedyowisz]

Feles, to jest fantastyczne, gdzieżeś to krył?!
Marzyłem o takiej liście, choć to chyba wciąż nie całkiem kompletne. Ale i tak można dużo postudiować diachronii.

Gubiert, mhm; czyli generalnie większość niknie w pomroce dziejów. Możesz objaśnić, z czego składają się ьn-ikъ oraz -a-čь? (Chyba, że obie części to po prostu stare derywanty). Skąd się wzięło -weise? - tego na wikisłowniku nie mogłem znaleźć.

Co do -weise i -wise, Asgair już zacytował co trzeba.

Za Słownikiem prasł. Sławskiego:

w *-ьn-ikъ pierwszym członem jest przyrostek przymiotnikotwórczy -ьnъ (z którego pol. -ny), drugim jest sufiks -ikъ który funkcjonował jako deminutywny (gł. w płn.-sł.) lub jako substantywizator przymiotników (np. borowik i borowy, bielik i biały). Często ten drugi brał jako substrat przymiotniki na -ьnъ, przez co wyabstrahował się sufiks -ьn-ikъ (który ma nb. „dokładną paralelę morfologiczną i funkcyjną” w łotewskim -in-ieks). W sufiksie -ikъ początkowe -i- może być wg Słownika przejęte z wygłosu tematu jakiegoś wyrazu. „Mało prawdopodobny związek” ze stind. -īká, łac. -īco-.

Co do formacji -a-čь, najpierw był sufiks -čь, który często łączył się z tematami czasownikowymi na -i- lub -a- (biti > bičь, pogoniti > pogoničь, kopati > kopačь, jьgrati > jьgračь). Tworzył określenia agensów i przyrządów w danej czynności. Spowodowało to w końcu wyodrębnienie się przyrostków -ičь i „szczególnie produktywnego” -ačь. Niekiedy w ramach innej funkcji sufiksy -čь -ačь łączyły się również z podstawami rzeczownikowymi (por. polskie bogacz, głowacz, brodacz, brzuchacz, kołacz, rogacz). Wg Słownika przyrostek -čь powstał „z nawarstwienia się produktywnego formantu -jo- [w prasł. *-jь] na -kъ” i ma paralele w bałtyckich.

Szkoda tylko, że te wszystkie zmiany są popodawane w postaci jakiegoś kodu maszynowego, a nie w postaci, którą mógłby zrozumieć zwykły laik, np. ja.

Ale co tam jeszcze jest do rozumienia poza IPą i symbolami wyjaśnionymi na tej stronie i może jeszcze że [+cecha] oznacza dowolną głoskę z tą cechą, a _ to pozycja głoski podlegającej zmianie fonetycznej?

[Pluur]

Znacie jeszcze inne fora językotwórcze, prócz naszego i CBB?

[Aureliusz Chmielewski]

Znacie jeszcze inne fora językotwórcze, prócz naszego i CBB?

PĄ, PĄPĄ, ewentualnie PĄPĄPĄ? Łatwo wygooglować ;p

[Pluur]

Aha, a w innych językach też jest (nie po angielsku)?

[Hapana Mtu]

http://lingvoforum.net/index.php/board,39.0.html - po rosyjsku