Pytania różne a rozmaite

[Canis]

Czyli tamtego filmiku nie da się wybronić?

No, może poza tym, że nie powielał tego poglądu, że "kurwa" pochodzi z łaciny. Dobrze byłoby wybić to masom z głowy.

[Noqa]

No i przynajmniej gość sili się na jakiś prasłowiański, a nie próbuje wywodzić z sanskrytu albo etymologią ludową udowadniać, że narzeczony jest od narzekania.

[Dynozaur]

Czyli tamtego filmiku nie da się wybronić?

No, może poza tym, że nie powielał tego poglądu, że "kurwa" pochodzi z łaciny. Dobrze byłoby wybić to masom z głowy.

Nie no, w porównaniu do innych śmieszkonaukowych źródeł, to on przemyca nawet sporo prawdy.

[Towarzysz Mauzer]

Ale to akurat nie jest etymologia ludowa: jedno to imiesłów bierny przeszły a drugie to iteratiwum, to, że po drodze dokonał się dryf znaczeniowy to inna sprawa .

[zabojad]

Mam takie pytanie, nurtujące mnie od jakiegoś czasu: czym tak właściwie są spółgłoski zgłoskotwórcze? Bo nie polega to chyba na wtrąceniu szwy przed niektóre spółgłoski...

[Ghoster]

Rzecz w tym, że cały podział na "samogłoski" i "spółgłoski" jest bardzo ruchomy gdy wychodzimy ze strefy rozumienia tych słów fonemicznie, a zaczynamy fonetycznie łącząc ze zjawiskami takimi jak "akcent" czy "sylaba". Wiele rzekomych "spółgłosek" powstaje poprzez swobodny przepływ powietrza przez narządy mowy, dlatego mogą być w wielu językach traktowane jako głoski, które tworzą sylabę (angielskie "Battle") bądź być nawet akcentowane (czeskie "Krk", chociaż to może słaby przykład, bo po pierwsze opisuje akcentuację głoski drżącej, a po drugie nie wiem w jakim stopniu Czesi tam wymawiają szwę). Stricte samogłoski są po prostu bardzo "otwartą" realizacją głosek płynnych. Przy "l" już większą rolę spełnia język, przy "r" wręcz wibruje - ogółem rzecz biorąc aktualny podział na samogłoski i spółgłoski wziął się z faktu, iż te drugie są traktowane w większości (wszystkich?) językach po prostu inaczej (w fonotaktykach przyjmują te pozycje co na przykład głoski plozyjne), nawet jeśli czasami spółgłoski mogą mieć cechy typowe dla samogłosek (jak właśnie tworzenie osobnych sylab czy ich akcentuacja). Zakładam, że możliwe byłoby nawet opisanie IPA'ą koartykulacji spółgłosek płynnych z jakimiś konkretnymi samogłoskami (jak choćby [l͡ɑ]). Warto wspomnieć, iż istnieją języki takie jak Sanskryt, w których "l" i "r" mogą występować bardzo rozlegle w słowach jako pełnoprawne "samogłoski".

[Noqa]

Chyba salisze właśnie nie mają żadnego istotnego rozróżnienia spółgłosek/samogłosek.
Swoją drogą to jeszcze bardziej sprawę gmatwa fakt, że te spółgłoski płynne/szczelinowe (szczelinowe też mogą być sylabiczne, są donosy o sylabicznym [ʐ] <ri> albo [d͡z] <zi> w mandaryńskim) mogą być też dźwięczne albo i nie. A z drugiej strony podobnie jak samogłoski mogą być wymawiane w różnych modach, a dźwięczne w różnych tonach.
Takie moje mącenie wody, gdyby ktoś uważał, że ten problem nie jest dość zagmatwany.

[Ghoster]

Warto też dodać, że po arabsku w wymowie pauzalnej mogą wystąpić najrozmaitsze zbitki spółgłoskowe, które bardzo często tworzą takie właśnie bez-samogłoskowe, dodatkowe sylaby:

"Fa‘ru" [fæ.ʔɾ̩ˠ] 'Mysz';
"Nahru" [næ.hɾ̩ˠ] 'Rzeka';
"Samaħta" [sɐ.ma.ħ̩t] 'Pozwoliłeś';
"Cazfu" [ʕ̝ɑ.z̩f] 'Granie (muzyki)';
"Waqtu" [wɑ.q̩t] 'Czas' (chociaż istnieje też forma "Waqat");
"Waŝlu" [wɑ.s̝ˤl̩ˠ] 'Połączenie';
"Qabla" [qɑ.bl̩] 'Wcześniej';
"Qalbu" [qɑ.l̩b] 'Serce';
"Mulku" [mu.l̩k] 'Królowie';
"Đi‘bu" [ðɪ.ʔ(ə̆)b̩] 'Wilk';
"Bad‘u" [bæ.d(ə̆)ʔ̩] 'Początek';
"Sabtu" [sæ.b̩t] 'Sobota';
"Ismu" [ʔi.s̩m] 'Imię';
"Ibnu" [ʔi.b̩n] 'Syn';
"Farqu" [fɑ.ɾ̩ˠq] 'Różnica';
"Caẑmu" [ʕ̝ɑ.ð̝ˤm̩] 'Kość';
"Šay‘u" [ʃæj.ʔ̩(ə̆)] 'Rzecz';

Wydaje mi się, że możliwe by też było:
"Afhamka" [ʔæf.ha.m̩k] 'Rozumiem cię'

Tutaj można usłyszeć kilka z wyżej wymienionych.

Ale już poniższe słowa:
"Ixsu" [ʔiχs] 'Wstyd';
"Xubzu" [χubz] 'Chleb';
"Šamsu" [ʃæms] 'Słońce';
"Bintu" [bint] 'Dziewczyna';
"Anta/i" [ʔænt] 'Ty (m/f)';
"Ťiflu" [t̝ˤɘ̯ifl] 'Dziecko';
"Arďu" [ʔɑɾˠd̪ˡˤ] 'Ziemia' (nie jestem pewien co do tego);
"Sacbu" [sæˑˤb] 'Trudny';
Są wymawiane, zdaje się, jednosylabowo.

[Canis]

Czy zjawisko posiadania odmiany czasownika przez osoby sposobem fleksyjnym bądź aglutynacyjnym jest powszechnym zjawiskiem poza językami indoeuropejskimi?
W jakich językach takie zjawisko występuje?

[Noqa]

WALS, wydaje się to dosyć powszechne.

[Henryk Pruthenia]

Ma ktoś gramatykę ferrinckiego Zyxa? Kurczę, w necie nie ma...

[Spiritus]

Właśnie, pamiętam, że kiedyś też szukałem czegoś o tym nóblangu.

[Canis]

Właśnie, pamiętam, że kiedyś też szukałem czegoś o tym nóblangu.

Ty nazywasz to nóblangiem, ktoś nazywa to klasyką.

[Widsið]

Wayback zarchiwizował, ale każdą podstronę chyba oddzielnie.
Oj, Spiritus, Spiritus.

[Spiritus]

Wiem, dla mnie to też klasyka, ale ilość zapożyczeń z indoeuropejskich bywała przerażająca xD.