Cztery żywioły

Zaczęty przez Toivo, Listopad 20, 2015, 01:26:16

Poprzedni wątek - Następny wątek

Toivo

Jeśli taki temat już jest, to połączcie, ale szukałem i nie znalazłem...

wigierski:

úines - ogień
vède - woda
árde - ziemia
ílma - powietrze

mezmarski:

yamnis - ogień
vaja - woda
yari, xōme - ziemia*
veras - powietrze

*) różnica między tymi dwoma jeszcze nieustalona
  •  

matriksoft

arkużlicki południowy, północny

фок, fok - ogień
еква, iékva - woda
тера, téra - ziemia
ерь, iérí - powietrze
void.
  •  

Vilène

#2
polski – rodzki – romańskoczarnogórski – wielkopolski

ogień – ögån – foc – Fir
woda – voda – acă – Waßa
ziemia – zema – pămjend – Ade
powietrze – pövitre – ajĕre – Lucht
  •  

ArturJD

O! Proszę bardzo, tjevango:

ogień
- płomień, żywioł - jallàn
- ogień jako siła destrukcyjna (np. pożar, ognisko do pieczenia) - jallnō

woda
- żywioł (jako pojęcie abstrakcyjne) - vlilīltū
- żywioł, ogół wody na świecie - vlilīltō
- dana ilość wody, kropla - vlilīltàn
- większa ilość wody, woda tworząca powódź - vlililtōnō
- woda stosowana w nawadnianiu roślin lub (przenośnie) woda do picia, aqua vitae - tlyllirynj

powietrze
- to, czym się oddycha - ȳllyn
- masa powietrza, otwarta przestrzeń (jako ta, w której znajduje się dużo świeżego powietrza) - ȳllyvl

*ciekawostka: thewańczyk zamiast standardowego "antōj ŷllyvlen" {stać.1SG powietrze<brak.wpływu>.LOC} - "być na powietrzu"  może powiedzieć bardziej poetycko "antōj ê ȳllyvl" {stać.1SG przyimek<brak.wpływu> powietrze<wpływ>.LOC}, czyli "stoję pod powietrzem", a bardziej oddając logikę thewańskich okoliczników miejsca (które nie odnoszą się same do siebie jak to jest w indoeuropejskich "np. siedzę na stole" ale zawsze do podmiotu np. "siedzę, a pode mną stół") można by to przetłumaczyć jako "stoję, a powietrze jest nade mną".

ziemia
- ziemia, grunt - gabnyvlj
- ziemia, glina, błoto - gābnū
- ziemia jako powierzchnia, ogół powierzchni ziemi - gābnō

Tjevango w ogóle jest dziwne, bo jego system słowotwórstwa pozwala mi szastać takimi szczegółami z rękawa, ale jak przyjdzie co do czego to mi wciąż brakuje podstawowych słówek.
  •  

Todsmer

#4
Szybski
ogień - fór
woda - ara
ziemia - erta
powietrze - lofta

Wendzki
ogień - žar
woda - mere
ziemia - zem (f)
powietrze - dåch

Cypryjski angielski
ogień - hjer
woda - vét
ziemia - gúrd
powietrze - stém
  •  

Caraig

#5
Immarejski:
ogień - siaog /[ʃʲʌːɣ]/

woda - mís /[mʲiːs]/, w niektórych dialektach /mʲiːʃʲ/

ziemia - paer /[pɑːɨ̯ɾ]/

powietrze - fainól /faɪ̯ˈnoːl/ [fai̯ˈnɒːɫ]
  •  

Widsið

#6
Ten-nowy-germlang (może się doczeka prezentacji po weekendzie)

ogień
dat füur /[fyːə]/

woda
dat water /ˈvatə/ [ˈʋätʰə]

ziemia
de eerde /ˈeːədə/ [ˈeː(ə)də]

powietrze
de luft /[lʊftʰ]/

(eter
den äther /ˈɛtə/ [ˈɛtʰə]

drzewo
den boom /[boːm]/, dat tree /treː/ [tʰreː]

metal
dat metall /məˈtal/ [məˈtʰälˑ])
  •  

Obcy

#7
A czego tu jeszcze mnie nie ma? Żywioły to przecież podstawa mojego conworldu, więc wymienię nazwy ich we wszystkich odkrytych przeze mnie conlangach.










językogieńwodaziemiapowietrzeuwagi

szemierskihlűj /'hly:j/étja /'e:cɐ/sedénta /ʃ̱ɛ'de:ntɐ/hűm /hy:m/Szemierczycy nie odróżniają wiatru od powietrza
nissidzkilãdă /læ̆'da/adnă /a'dna/hadăntã /ha'dantæ̆/førnãi /'forne/Nissidczycy zachowali oryginalne nazwy żywiołów, w przeciwieństwie do Szemierczyków i Chatyńczyków
szapienckilëta /'ləta/ottə̈ /'ɔt:æ/hetërʃa /hɛtər'θa/përja /pər'ja/powietrze to jest seʃë /'sɛθə/, ale w sensie żywiołu używa się wiatru
chatyńskilāda /'lɑ:da/drēja /'drɛ:ja/šąda /'ʃʲã:da/ašvēta /aʃʲ'vɛ:ta/Chatyńczycy też nie odróżniają wiatru od powietrza; nie oznaczono intonacji
senderoskithurgaín /θ̱ɯɾ'ɣan/eíbhgaín /'ɛβɾan/seìmhnoírgâch /'sɛʋ̃nɔɾɣa/dhaoghàch /'d̪ˠaɯ̯ja/to są tzw. rzeczowniki zbiorowe, tradycyjnie używane ogólnie jako nazwy żywiołów (tzn. woda zalała miasto, to jest człowiek z ognia, miasto stanęło w ogniu, ziemia rodzi owoce natury), a nie jako konkretne pojęcia fizyczne (tzn. piję wodę, rozpalam ogień, leżę na ziemi, rolnik obsypał ziemię ziarnami); ostatnie słowo pochodzi od wiatru, ale oznacza powietrze
istanbudzkiogn /''ɔgnɪˑ/voda /'vɔda/zemija /'zɛmja/vuzduch /'vʊˑzdux/ostatni wyraz w dialektach wschodnich często występuje jako sduch
astralogermański(ðer) fai /'faj/(ðes) drächel /'dʀɛxɛl/(ðene) säiden /'sejdɛn/(ðes) fiënθ /'fijanθ/podane rzeczowniki w sensie nazw żywiołów zawsze występują z rodzajnikiem
północnoastralski(ðes) fou /'fɔw/(ðes) drächel /'drɛxɛl/(ðes) grüind /'grʏnt/(ðes) äir /'ɛ:r/powietrze w sensie przestrzeni to lüicht; ziemia w sensie planety lub miejsca to äirð; w tym języku rodzajniki są rzadko używane, w przeciwieństwie do swojego astralogermańskiego kuzyna
  •  
    Pochwalone przez: Raceg

Baron Arald

Krotijski:

Woda - wosa
Ogień - gambet
Powietrze -iglen
Ziemia - orima

palić się - palet
pływać - zoromet
moknąć - wosat
kopać w ziemi - aleskit
wiać - sint
pada deszcz - dnuor znuriat

deszcz - dnuor
wiatr - sin
śnieg - slom

deszczowo - dnuore
śnieżnie - slomu
mokry - zese
"Każdy ma prawo do bycia głupim" - Arthur Schopenhauer
  •  

Otok

Afimdó:
Ogień - fok [fɔk]
Woda - avun [ˈavun]
Ziemia - [rij]
Powietrze - úesim [uˈwɛsim]
  •  

Draco332

#10
Loryjski:

Ogień - ffär
Woda - akfe
Powietrze - Wynd
Ziemia - Delau
  •  

Borlach

#11
No to teraz w ajdyniriańskim:

Ogień
- ogień, jako abstrakcyjne pojęcie żywiołu ognia, także często jako symbol pierwotnej i nieprzewidywalnej potęgi, siły, namiętności czy pasji - aezis
(można na przykład powiedzieć aezis anzauraz, czyli "ogień/płomień wojny", lub aezis eo ekshu hridat - "ogień w moim sercu")
- ogień, jako coś namacalnego i dostrzegalnego, np. w przypadku ogniska - ākhcim
- płomień, jęzor ognia, a także ogień, który rozświetla mrok, często jako symbol mądrości, wiedzy i oświecenia - perzis

Woda
- woda, jako abstrakcyjny żywioł -  abyazis
- woda, jako substancja ze zbiorników wodnych - abhyim 
- woda, jako ciecz do wypicia - abhes

Ziemia
- ziemia, jako grunt i gleba - qęzis
- ziemia, jako kraina - qęran

Powietrze
- powietrze, jako to, czym się oddycha - vahzis
- ruch powietrza, wiatr - var̄a
- wielki wiatr, wicher - vaghar̄a

Co ciekawe, znaczna częśc słów dotyczących żywiołów kończy się końcówką -zis, która pochodzi od słowa zisvan - wysoki, doniosły     
Oto ja, Adwokat Diabłów
  •  
    Pochwalone przez: Raceg

Jasiek13

lëcÿ

Woda-alläû
Ogień-ykyl
Powietrze-illiko
Ziemia-kekakoß
  •  

Lukas

Sandyjski:

Ogień - vatr m
Woda - diraffa f
Powietrze - gepard f
Ziemia - gden f
  •  

Todsmer

  •