Język ajdyniriański [Kyon]

Τόλας · Wrzesień 09, 2016, 18:14:41

Spróbuj sobie wygenerować rdzenie/słowa. Są w sieci takie strony, np. ta, pierwsza z brzegu. Wyniki można potem modyfikować. To jest zawsze łatwiejsze, niż mozolne ślęczenie nad każdym rdzeniem/słowem.

Borlach · Wrzesień 09, 2016, 18:26:44

Dzięki, to na pewno duże ułatwienie.
A jak to jest z tymi literami, które jeśli się nie mylę są jakimś wzorem sylaby? Jest jakaś strona o tym na cioci wikipedii?

Τόλας · Wrzesień 09, 2016, 18:39:26

C to spółgłoski, V to samogłoski, N to spółgłoski nosowe, nawiasy to grupy opcjonalne. Wstawiasz swoje spółgłoski, samogłoski, pod N możesz podpiąć spółgłoski występujące tylko w określonych pozycjach. Jeśli wpiszesz CVC(VC) to program może wyświetlić przykładowo zarówno kahał jak i kał. Poeksperymentuj, to załapiesz jak działa.

Obcy · Wrzesień 10, 2016, 09:21:40

Moje spostrzeżenia. Jeśli nie ma żadnych harmonicznych i kolokacyjnych reguł fonetycznych oraz jest w miarę równa pożądana częstotliwość głosek, to wspomniane narzędzie polecam. Inaczej będzie sporo, i to sporo pisania (chyba że się napisze samemu jakiś program, bodaj Toivo tak zrobił). Niestety moja próba z językiem szapienckim, nawet przy nieco uproszczonych regułach, nie przyniosła pożądanego efektu. Po trzech losowaniach 100 wyrazów z rdzeniami dwusylabowymi, zakończonymi na samogłoskę spodobały mi się tylko wyrazy hšemë, stërja, hrešša, eʃë, rə̈ʃʃë, mə̈pja, trə̈na, nə̈ʃə̈, šënša, leʃʃë i otrë – 11/300 to jednak słabo.

Τόλας · Wrzesień 10, 2016, 14:28:17

Dla mnie takie coś jest jak Google translator. Łatwiej poprawiać tę sieczkę, która z niego wychodzi niż samodzielnie tłumaczyć tekst. Pobawiłem się trochę tym generatorem, mnie się nie przyda, może innym tak.

Caraig · Wrzesień 10, 2016, 19:33:57

Tutaj są różne programy. Na pewno jakiś się przyda.

Borlach · Październik 07, 2016, 21:31:04

Nie mam ostatnie wiele czasu, ale prace nad językiem wciąż trwają, a ajdyniriański przeszedł tez przez dość sporą serię zmian. Z takich bardziej kosmetycznych:
- nie podobało mi się użycie ö, jakoś nie pasowało mi do charakteru języka. I takie nieestetyczne to... zamieniłem je na ô. Jest lepiej ale wciąż nie jestem przekonany czy to to.
- jeszcze bardziej skomplikowałem odmianę :-P Wcześniej wszystkie 3 rodzaje 'my' odmieniały się poprzez dodanie tej samej końcówki -ź. Teraz wygląda to tak:
ṕef --> -z
ṕur --> ź
ṕi --> zi

Są też zmiany poważniejsze. Dodałem na przykład odmianę przymiotników przez przypadki, dość prostą, ale jednak. Do tej pory wszystkie przymiotniki zawsze brzmiały tak samo, teraz jest tak:

Przypadek	l. poj	l. pod	l. mn
I.	-ni	-nąr	-nęri
II.	-ni	-nąr	-nęri
III.	-ni	-nąr	-nęri
IV.	-nīs	-nīv	-niya
V.	-nīs	-nīv	-niya
VI.	-nīs	-nīv	-niya

Skończyłem też w końcu czas przeszły i czas przyszły. Oby dwa tworzy się podobnie, w regularnym bezokoliczniku w miejsce -e należy dodać najpierw zrostek odpowiadający za czas, a następnie taki odpowiadający za odmianę przez osoby.

W czasie przeszłym zrostkiem wskazującym właśnie na czas przeszły jest -ôsh- natomiast odmiana idzie tak:
xé - war
mę - aot
źa - ti
rha - ta
qa - to
ṕef - aeź
ṕur -aezh
ṕi - aeźi
yôk - é
ta - ir̄ą
+ obwiatyw - tutaj zamiast -ôsh daje się -ôssi, nie dodając dalej żadnej końcówki

W czasie teraźniejszym: Vala ćatraniya faribhyaśa qaťerą - Wszyscy lubią kształtne(zgrabne) kobiety

Vala ćatraniya faraibhyaśa qatôshir̄ą*
Wszyscy lubili zgrabne kobiety

mifne - jeść

mifnôshwar - jadłem
mifnôshaot - jadłeś
mifnôshti - jadł
minfôshta - jadła
mifnôshto - jadło
mifnôshaeź - jedliśmy
mifnôshaezh - jedliśmy
mifnôshaeźi - jedliśmy
mifnôshé - jedliście
mifnôshir̄ą - jedli
+obwiatyw - mifnôssi

*jeśli w bezokoliczniku przed -e stoi ť, ḱ, lub ṕ to po dodaniu -ôsh tracą one swoją ejektywność

W czasie przyszłym zrostkiem wskazującym właśnie na czas przeszły jest -āśt- natomiast odmiana idzie tak:
xé - ir
mę - aodh
źa - 'i*
rha - 'a*
qa - 'o*
ṕef - eos
ṕur -eosh
ṕi - eosi
yôk - é
ta - eą
+ obwiatyw - tutaj zamiast -āśt daje się -āŝef, nie dodając dalej żadnej końcówki.

Vala ćatraniya faribhyaśa qaťāśteą
Wszyscy będą lubić zgrabne kobiety

mifne - jeść

mifnāśtir - będę jadł
mifnāśtaodh - będziesz jadł
mifnāśťi - będzie jeść
mifnāśťa - będzie jeść
mifnāśťo - będzie jeść
mifnāśteos - będziemy jeść
mifnāśteosh - będziemy jeść
mifnāśteosi - będziemy jeść
mifnāśté - będziecie jeść
mifnāśteą - będą jeść
+obwiatyw - mifnāŝef

*tutaj natomiast t dostaje ejektywność

Borlach · Grudzień 21, 2016, 00:18:23

Mój język bardzo pozmieniał się od ostatniego czasu. Wiele z elementów, które wcześniej w nim zawarłem zostało po prostu wywalonych, bo uznałem, że nie pasują mi dłużej. Sporo zostało też pozmieniane i dodane.
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski

Co sądzicie?

+Jak znajdę czas, to zapostuję nowe wersję tych dwóch krótkich tekstów które wcześniej zamieszczałem.
A tutaj macie raczej średniej jakości nagranie pierwszego akapitu Deklaracji Praw Człowieka. Moja wymowa pozostawia wiele do życzenia, ale jak na razie powinno wystarczyć.

Caraig · Grudzień 21, 2016, 21:59:56

Nie wiem, ale ja w słowie ŝarwī słyszę po prostu [s], a nie [ɬ].

I tak w sumie z innej beczki, czemu "ī" to /ɨ/, a nie spodziewane /iː/ (po innych samogłoskach z makronem)?

Obcy · Grudzień 21, 2016, 22:10:06

Nie żebym się czepiał, ale ciekawią mnie takie dwie zbieżności:

> Przymiotniki charakteryzują się tym, iż w większości zakończone są końcówką -ni.
W szemierskim -eni często tworzy odrzeczownikowe przymiotniki.

> W ajdyniriańskim występuje 6 przypadków.
W szemierskim też, tyle że zamiast celownika mamy rozkaźniko-wołacz.

Poza tym bardzo mi się podoba pismo.

EDIT: I intryguje mnie kilka kwestii:
1. Jakie są zasady akcentowania?
2. Jak tworzymy zdania złożone?
3. Jakie są partykuły modyfikujące znaczenie imion (rzeczowniki, przymiotniki, itp.)

Borlach · Grudzień 21, 2016, 23:41:10

Cytat: Caraig w Grudzień 21, 2016, 21:59:56
Nie wiem, ale ja w słowie ŝarwī słyszę po prostu [s], a nie [ɬ].

Faktycznie, to [ɬ] mi nie wyszło. Jak mówiłem, mojej wymowie jeszcze wiele brakuję. Tak samo w słowie arṕakrę gdzieś umknęło mi ostatnie r, a ô w īranôro i nazhanôro jest jakieś takie mało wyraźne. No ale praktyka czyni mistrza.

Cytat: Caraig w Grudzień 21, 2016, 21:59:56I tak w sumie z innej beczki, czemu "ī" to /ɨ/, a nie spodziewane /iː/ (po innych samogłoskach z makronem)?

Myślę, że zaważyły na tym względy czysto estetyczne. Po prostu stwierdziłem, że podoba mi się ta litera i basuje mi do języka. Długiego i nie mam, a /ɨ/ musi być przecież jakoś reprezentowane. Rzeczywiście to może wprowadzać w błąd, ale... nie wiem, jakoś mi to pasuje.
Chyba, że macie jakąś propozycję na literę która pasowała by lepiej.

Cytat: Obcy w Grudzień 21, 2016, 22:10:06

> Przymiotniki charakteryzują się tym, iż w większości zakończone są końcówką -ni.
W szemierskim -eni często tworzy odrzeczownikowe przymiotniki.

> W ajdyniriańskim występuje 6 przypadków.
W szemierskim też, tyle że zamiast celownika mamy rozkaźniko-wołacz.

Zabawne, tak teraz na to patrząc to wygląda to tak, jakbym podebrał to wprost z szemierskiego, a tak naprawdę końcówka -ni to wynik mojej inspiracji sanskrytem i hindi, gdzie widziałem mnóstwo słów tak zakończonych, chociażby pierwsze które przychodzą mi na myśl - deewani i mastani (swoją drogą Deewani Mastani to tytuł jednej bollywoodzkiej piosenki, na którą natrafiłem błąkając się po internetach). Pomyślałem sobie, że całkiem ładnie brzmi i będzie mi pasować do przymiotników i tak już zostało. Z przypadkami podobnie.

Może szemierski i ajdyniriański są spokrewnione, albo miały ze sobą jakiś kontakt xD

Zaintrygowałeś mnie tym na tyle, że chyba sobie jutro o szemierskim poczytam.

Cytat: Obcy w Grudzień 21, 2016, 22:10:06
Poza tym bardzo mi się podoba pismo.

EDIT: I intryguje mnie kilka kwestii:
1. Jakie są zasady akcentowania?
2. Jak tworzymy zdania złożone?
3. Jakie są partykuły modyfikujące znaczenie imion (rzeczowniki, przymiotniki, itp.)

Jeśli chodzi o pismo - wie może ktoś jak i czy w ogóle można zrobić internetową czcionkę z mojego r̄agulu? Bo chętnie bym sobie popisał, bez konieczności żmudnego siedzenia w Paincie i ciągłego kopiuj-wklej, kopiuj-wklej.

Ajdyniriański jest ciągle w trakcie tworzenia i mnóstwa rzeczy jeszcze nie przemyślałem. Jedną z tych rzeczy jest akcent, na którym się kompletnie nie znam. Do tej pory większość słów wymawiałem albo jak w polskim albo przeciągając końcówkę słowa (ostatnia sylabę?). Mógłby mi ktoś wyjaśnić co i jak z akcentem?

Zdanie złożone spróbuję może wyjaśnić na podstawie Deklaracji.

Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.

Ḱévaraur̄ īranôro tińaktyerą ag nazhanôro eo edzor bhāvar ag arṕakrę. Ta avriťimepsa ag cadhir haryanterą ag ęri wessir̄n eo pārhusa dirzeazhi khamane ŝarwī.

Dosłownie te 2 zdania wyglądają tak:
ludzie(l.ab) wolni(l.ab) się-rodzą i równi(l.ab) w swoim godność* i prawach. Oni rozumowi i sumieniu posiadają** i względem innych(l.ab) z/w aktowi braterstwa postępować powinni.

*biernik i mianownik w l.poj są takie same
**haryante znaczy też coś w rodzaju '''dysponować''' i tutaj łączy się z 3 przypadkiem.

Ostatniego pytania nie zrozumiałem, czuję że widać jaki ze mnie amator xD
Czym są partykuły modyfikujące znaczenie ?

Borlach · Czerwiec 02, 2017, 13:26:05

Dawno tu niczego nie zamieszczałem, a język rozwinął się przecież dość znacząco przez te kilka miesięcy.
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski
Z nowych rzeczy:

- gdzieniegdzie zmienione końcówki deklinacji, ale to akurat szczegóły
- 4 aspekty, których z tego co pamiętam wcześniej nie było
- w miarę uporządkowana lista przedrostków modyfikujących znaczenie (to się chyba liczy jako partykuła, nie?)
- zdrobnienia
- forma pejoratywna rzeczownika, czyli zupełnie nowy sposób na wyzywanie i przeklinanie
- honoryfikacja rzeczownika
- podzielenie przymiotników na odrzeczownikowe i odczasownikowe, z czego te ostatnie dzielą się jeszcze na czynne i bierne i mają mi w teorii zastępować imiesłowy (bardzo nie chce mi się tworzyć imiesłowów)
- zaimki zwrotne
- odmiana nieregularnych czasowników przez czasy

Jeśli chodzi o aspekty to aby je utworzyć dodaje się do czasownika odpowiedni przedrostek. Aspekty to:
- niedokonany: (brak przedrostka)
- trwający: at/ac-
- dokonany: v(e)-
- powtarzający: g(e)-
Aspekt niedokonany to podstawowa forma czasownika. Aspekt trwający opisuje coś co dzieje się właśnie w opisywanej chwili, coś jak continous w angielskim. Aspekt dokonany jest jak w polskim, jeść a zjeść. Aspekt powtarzający opisuje coś co albo dzieje się cyklicznie, albo jest jakimś zwyczajem i przyzwyczajeniem, coś co wielokrotnie już się zdarzyło albo coś co zawsze jest prawdziwe, np "słońce wschodzi rano". W przypadku aspektu dokonanego i powtarzającego samogłoski w nawiasach dodaje się gdy czasownik rozpoczyna się na spółgłoskę, natomiast w przypadku aspektu trwającego są 2 formy przedrostka, gdyż jeśli czasownik rozpoczyna się na s lub z, ts lub tz zapisuje się i wymawia jako c.

Zdrobnienia dzielą się na zdrobnienia I i II stopnia. Zdrobnienia I stopnia to rzeczy mniejsze niż wyraz podstawowy, lub taki do którego żywimy ciepłe odczucia. Zdrobnienia II stopnia natomiast cechują się tym, że cechy zdrobnień I stopnia są znacznie mocniejsze, forma taka może być traktowana niekiedy jako przesadzona, jak również pogardliwa lub ironiczna.
Zdrobnienia tworzy się poprzez dodanie odpowiedniego prefiksu, w zależności od rodzaju rzeczownika.

W zdrobnieniu I stopnia występuje rozróżnienie na rodzaj męski, żeński lub neutralny, gdzie każdy rodzaj posiada nieco inny prefiks (odpowiednio ti-, tā- i to-).

W stopniu II występują jedynie forma męsko-żeńska i neutralna (ťiśa- i ťeźo-).

Np. syanna (siostra), tāsyanna (~siostrzyczka), ťiśasyanna (~siostrunia)

Forma pejoratywna rzeczownika opisuje przedmiot lub istotę, do którego mówiący ma pogardliwy stosunek, lub do którego żywi mocne negatywne odczucia. Istnieją 3 rodzaje formy pejoratywnej, różniące się między sobą natężeniem negatywnego stosunku. Formy pejoratywne tworzy się poprzez dodanie odpowiedniego prefiksu do słowa podstawowego, w zależności od rodzaju rzeczownika.

Forma pejoratywna I niesie niewielkie nasilenie negatywnych emocji, może być również traktowana jako sformułowanie żartobliwe lub zadziorne. Pełni podobną funkcję co zgrubienie, lecz nie niesie w sobie aspektu rozmiaru danego przedmiotu. Rozróżnia się w niej rodzaj męski, żeński i neutralny (odpowiednio przedrostek khir-, khar-, kher)

Forma II oznacza brak szacunku dla danej osoby lub obiektu. Rozróżnia się rodzaj męsko-żeński i neutralny (mądhi-, medhu-).

Forma III jest równoznaczna z bardzo silna obelgą, wyrażającą całkowitą pogardę dla danej osoby lub przedmiotu. Rozróżnia się rodzaj męsko-żeński i neutralny (vachi-, voche-).

Ciężko to wytłumaczyć, bo w polskim nie ma chyba podobnego mechanizmu. Ponadto, jeśli podstawowe słowo ma domyślnie wbudowane pozytywne znaczenie, to zmienia ono swoje znaczenie na wątpiące w II formie i całkowicie przeciwne w III. I tak słowo dhiryana, oznaczające piękność, piękna dziewczynę/kobietę, w I formie pejoratywnej zmieni się w khardhiryana, i może być oczytane jako takie zawadiackie, zadziorne, nieco zbyt poufałe określenie na piękną dziewczynę. Jednak już w II formie pejoratywnej zmieni się w mądhidhiryana, co można by luźno przetłumaczyć jako "nie taka znowu piękność", a w III formie w vachidhiryana, co dałoby się przetłumaczyć jako "bardzo brzydka dziewczyna". Słowa te w II i III formie pejoratywnej są jednak o wiele, wiele bardziej obraźliwe w ajdyniriańskiej wersji i niosą znacznie mocniejsze przesłanie niż ich polskie odpowiedniki. Na tyle duże, że gdyby jeden ajdyniriański szlachcic nazwał drugiego nie rakhas, czyli "arystokrata, szlachcic", lecz vachirakhas mogłoby to się skończyć na poważnym konflikcie między Wielkimi Rodami.

Honoryfikacja jest natomiast charakterystyczna dla mowy podniosłej i oficjalnej, a także rzeczowników obdarzonych odpowiednią wagą. Są 3 rodzaje honoryfikacji, honoryfikacja I, II i podwójna honoryfikacja.

Honoryfikacja I polega na dodaniu końcówki -qyas do rzeczownika, okazujemy w ten sposób szacunek wobec danej osoby lub przedmiotu. Np myissa (mama), a myissaqyas (Matka).

Honoryfikacja II polega na użyciu przed rzeczownikiem partykuły o, która spełnia rolę niewystępującego normalnie w ajdyniriańskim wołacza, niesie też ze sobą szacunek dla poprzedzonego słowa. Używa się jej w przypadku bezpośredniego zwracania się do danej osoby lub przedmiotu np. dévan (bóg), a o dévan (boże!).

Podwójna honoryfikacja to połączenie obu tych form. Jest to bardzo formalne wyrażenie podczas bezpośredniego zwracania się do danej osoby. Zastosowanie podwójnej honoryfikacji może być również potraktowane jako uniżony ton, stawiający adresata na znacznie wyższej pozycji niż osobę wypowiadającą się. Podwójna honoryfikacja stosowana jest głównie w formalnej mowie pałacowej i mowie wyższych sfer. Nie zastosowanie podwójnej honoryfikacji podczas zwracania się do osób o wyższej hierarchii społecznej czy urzędników państwowych uznawane jest za grubiańskie, natomiast niezastosowanie jej w stosunku do Imperatora to pogwałcenie pałacowej etykiety i obraza majestatu władzy.
Np khshāyar (imperator), a o khshāyarqyas.

Borlach · Sierpień 14, 2017, 13:47:17

W artykule na wiki poruszyłem temat dialektów ajdyniriańskiego (nawet fikuśna mapka jest!) oraz opisałem tak zwaną Wysoką Mowę, czyli język formalny i literacki, używany pośród wyższych warstw i na imperialnym dworze.

Borlach · Wrzesień 01, 2017, 16:12:30

Na potrzeby pewnego forumowego role play'a w którym biorę udział napisałem fragment (celowo mocno patetycznej) ajdyniriańskiej piosenki patriotyczno-wojennej, wzorując się w dużym stopniu na fragmentach Ey Iran.
Nie ma jak na razie ani tytułu, ani dalszego ciągu, roboczo nazwę ją więc "Pieśń Wojenna".

Shaurya Anzaurani
O Aydīnirqyas, o kshoan shéwios vaedjorqyas
O kshij sefracanas névaqyas
Aťeaji omani amnel avriťahakrę zir̄chahtini ashirava
Aťeaji rivani ag vesadani źavwarétrya ava

Fean! Fean! Fean!
Dzarāmi pęrędi'yuŝ an!
Fean! Fean! Fean!
Eo Khshāyaraz udran!

O ākhmat, quella ghis zaedrah'ef, dīshar xé dąshad'in
Aťeaji nazyin bazdir hān dhiryań o amań vaedjorazhi'yin
Hān āndīyeshesse, hān chątrizharaz ag hān panûvāśrhi
Ag girdan aewa ŝemal, bali kshyą sayarvanaz cvarhwaemāśrhi

Fean! Fean! Fean!
(...)

Pieśń Wojenna
O, Ajdynirze, o mój umiłowany kraju
O, domu przodków moich
Niechaj daleko od ciebie będą wszelkie myśli złe
Obyś pozostała zawsze trwająca i wieczna

Chwała! Chwała! Chwała!
Zwycięstwo już jest nasze!
Chwała! Chwała! Chwała!
W imię Imperatora!

O wrogu, jeśliś jest z kamienia, tedy jam ze stali
Zaprawdę, jestem dzieckiem tej przepięknej ziemi
Jej tarczą, jej szablą i będę jej bronił
A gdy będzie to konieczne, dla mej ojczyzny poświęcę samego siebie

Chwała! Chwała! Chwała!
(...)

Henryk Pruthenia · Wrzesień 01, 2017, 16:18:22

Fajne, i bardzo ciekawe!

Mam wrażenie, że się momentami nie rymuje, no ale ja nie gawariu po-ajdynirianski