Eṇ̌eiṇic - język panoński

[Todsmer]

Czyli praktycznie jak typowe germańskie in, tyle że z nagłosowym /v/ → /ŋʷ/ i pochodzące z zero-grade'owego pie. *h₁n̥ (a nie e-grade'owego)? Swoją drogą, biorąc pod uwagę, że w bałtyckich nie ma śladu tego nagłosowego v-, nie wiem, czy można o nim w ogóle mówić w ,,przedprasłowiańskim". ;-)

Przedprasłowiańskim w sensie z czasów przed powstaniem jerów. Czyli prapanoński zapożyczył sobie bliskiego przodka *vъn jako /wun/ albo /won/, a potem już poszło z górki.

Heh, zastanawiałem się w jaki sposób to może pochodzić z tego rdzenia, szukałem jakichś form l.mn. z jakimś /v/ albo chociaż /b/ czy /m/ w końcówce i się poddałem...

Regularne przejście interwokalicznego /r/ > /ʋ/. /r/ też lubiło przechodzić w /ð/.

[Toivo]

To "łag" mnie prawie naprowadziło na germańskie, ale jakoś nie mogłem dopasować reszty. Poza tym zmyliło mnie "łomeṅ'", w którym dopatrywałem się czegoś z hominem...

[Todsmer]

Też się spodziewałem, że łag' i łomeṅ' sprowadzą w stronę germańskich, przeliczyłem się