Język buański [Kyon]

[Kazimierz]

Dziś się tym nie zajmę, ale widzę, że nie będzie aż tak łatwo - będzie trzeba robić znaki dla poszczególnych sylab, by to miało jakieś ręce i nogi. Albo i po prostu wezmę to i dam tylko same "cegiełki", a Ty będziesz musiał i tak za każdym razem to jakoś posklejać.
Hmmm.

A dało by się tak zrobić, że np. w jakimś tekście wyświetlały by się obrazki jeden nad drugim, czy trzeba by było połączyć w jeden plik?

[Henryk Pruthenia]

Właśnie nie, z tym jest największy problem. Np. na wiki można tekst wstawić wręcz mechanicznie, a przy Twoim piśmie, niestety nie. Ale z drugiej strony, mając te klocki, nie będziesz miał problemu ich łączyć.

[Kazimierz]

Działanie pisma buańskiego

Wygląd litery buańskiej zależy od jej wymowy. Pionowe kreski oznaczają miejsce artykulacji: 1 kreska dla wargowych, 2 dla zębowych/dziąsłowych i 3 dla tylnojęzykowych. Ze schematu wyłamują się afrykaty, płynne,  h i nosowe, które mają własne symbole (j i w pochodzą od i i u). Pochylona kreska oznacza, że spółgłoska jest dźwięczna. Symbole samogłosek są zupełnie aprioryczne.

[Kazimierz]

Słowotwórstwo...

zostanie wytłumaczone na podstawie nazw 3 największych miast Buanii (może jeszcze dzisiaj ją opiszę).
Zacznijmy od stolicy:
Saboat - sa to król, bo oznacza siedzibę, bazę; razem te słowa tworzą wyraz sabo, czyli "siedzibę króla", aby uzyskać nazwę miasta dodajemy do tego cząstkę at, która oznacza właśnie miasto. Znaczenie nazwy: " Miasto stanowiące siedzibę króla"

Kehaseat - słowo keha oznacza ohuż, czyli cenną przyprawę pochodzącą z Buanii, se to port; słowo to w połączeniu z at tworzy słowo seat, czyli miasto portowe. Znaczenie nazwy: "Miasto portowe będące głównym eksporterem ohużu"

Feketaba - feke to las, ta oznacza wolny, a ba miejsce. Znaczenie nazwy: "miejsce wolne od lasu"

Jak widać, tworzenie nowych słów nie jest trudne :-) Język buański jest konsekwentnie prawogłowowy.

Problem ortograficzny

Z buańskim słowotwórstwem wiąże się pewien problem ortograficzny występujący w transkrypcji. Otóż nie wiem kiedy stosować pisownię łączną, a kiedy rozdzielną. Np. długa nazwa Buanii, Bu Jo Tuoŋ może być logicznie zapisywana na kilka sposobów bez zmiany znaczenia, ani bez wpływu na zapis w piśmie buańskim; np.
Bu Jo Tu Oŋ - każda sylaba oddzielnie
Bujo Tuoŋ - "plemiona buańskie" + "związek"
Bujotuoŋ - wszystko razem
Itd.
Co o tym myślicie?

[Henryk Pruthenia]

A jakto wygląda z akcentem? Każda jest oddzielnie akceptowana? Wtedy oddzielnie bym dał.

[Kazimierz]

Akcent nie ma praktycznie znaczenia. Każdy sobie może akcentować jak chce.

Pozatem

Problem ortograficzny nr. 2

Czy zastąpić <ŋ> przez <ñ>?

[Borlach]

Osobiście nie przepadam za ŋ (a zwłaszcza za /ŋ/, co już kiedyś ustaliliśmy. Śmierć /ŋ/), ñ natomiast przyjemnie mi się kojarzy. Także ja bym powiedział - bier ñ

[Kazimierz]

Osobiście nie przepadam za ŋ (a zwłaszcza za /ŋ/, co już kiedyś ustaliliśmy. Śmierć /ŋ/), ñ natomiast przyjemnie mi się kojarzy. Także ja bym powiedział - bier ñ

A więc postanowione, od dziś zamiast ŋ piszemy ñ.
Też zbytnio nie przepadam za /ŋ/, ale chciałem mieć w tym języku pewną symetrię (i tak nie wyszło, bo /x/ i /ɣ/ się wyłamały, lecz /ŋ/ zostało).

[Pluur]

Bu Jo Tu Oŋ - każda sylaba oddzielnie
Bujo Tuoŋ - "plemiona buańskie" + "związek"
Bujotuoŋ - wszystko razem
Itd.

Każda sylaba oddzielnie wygląda chińsko. Bardzo. Mi się podoba wariant wszystko razem (dla krajów) i plusowy (drugi, dla innych wyrazów).

Czy zastąpić <ŋ> przez <ñ>?

Eee usuń ten dźwięk i po problemie, bo to hiszpańskie /ń/ mi się nigdy nie podobało :/ A już mnie coś bierze, jak ktoś to stosuje w polskim języku (zdarza się...).

[Kazimierz]

Każda sylaba oddzielnie wygląda chińsko. Bardzo. Mi się podoba wariant wszystko razem (dla krajów) i plusowy (drugi, dla innych wyrazów).

Ok. Tak też niech będzie.

Eee usuń ten dźwięk i po problemie, bo to hiszpańskie /ń/ mi się nigdy nie podobało :/ A już mnie coś bierze, jak ktoś to stosuje w polskim języku (zdarza się...).

/ŋ/ zostaje i jest zapisywane <ñ>, nie chcę już ingerować w fonetykę. O co do stosowania tego w polskim, to kiedyś nawet często się to zdarzało, szczególnie kiedy polskie znaki nie były dostępne. Niektórzy chyba nawet myślą, że ñ to ta sama litera co ń.

[Kazimierz]

Liczebniki i wyrażanie liczby

Język buański nie posiada kategorii liczby gramatycznej. Wynika ona z kontekstu, np. użycia liczebnika albo słowa typu muju "dużo". Używany jest system ósemkowy.

Liczebniki 1-8:
1 - wa
2 - ja
3 - re
4 - ku
5 - ño
6 - hi
7 - ty
8 - lu

Liczebniki 9-15 tworzy się łącząc lu z 1-7, np. 10 - luja.
Ósemki tworzy się łącząc 1-7 z lu, np. 20 - jalu.
64 to mizo.
Nad wyższymi liczbami pracuję.
Aby utworzyć liczebnik porządkowy należy postawić przed liczebnikiem głównym słowo de - "numer", np. 1. - de wa.

[Spiritus]

Dlaczego przyprawa "keha" po polsku nazywa się "ohuż"?

[Kazimierz]

Dlaczego przyprawa "keha" po polsku nazywa się "ohuż"?

O! Dobre pytanie. Jest tak dlatego, że ta nazwa pochodzi z Żiby, z jakiegoś nigdy niepowstałego języka, i została zopożyczona do kotsowiskiego. Z kolei buański miał na tę przyprawę własną nazwę, właśnie "keha". To kotsowiski był bardziej prestiżowym językiem, więc z niego wywodziłem polskie nazewnictwo. Zostało to przeniesione na Kyon, bo chciałem jednolitości nazewnictwa z Żibą.
 Taki o ślad historii, chyba nie sprawia to problemu, przecież na Kyonie nie ma polskiego. Należy tylko pamiętać, że nazwę przyprawy w kyońskich językach należy wywodzić od buańskiej. A mam nadzieję, że ohuż (keha) wkrótce podbije zagraniczne rynki  ;-)

[Borlach]

Podobnie ja mam nadzieje że ayiritana, pewien narkotyk z Ajdyniru, podbije rynki i będzie zażywana w wielu odległych krainach. A ma wiele właściwości, w mniejszych ilościach jest afrodyzjakiem i niezłym środkiem wyskokowym, w większych może wywoływać silne halucynacje. Chciałbym ją w ogóle jakoś szerzej opisać za niedługo.

A ohuż jest jaki jako przyprawa?

[Kazimierz]

Jest to proszek o pomarańczowej barwie otrzymywany z rośliny (może ohużowca xD) rosnącej w Buanii. Nadaje potrawom ostry smak oraz barwi je na pomarańczowo. Może być używany również jako barwnik. W dużych ilościach może mieć nieporządane skutki dla zdrowia, podobno może uzależniać. Prawdopodobnie ohużowiec został odkryty przypadkowo w lesie na wshodzie kraju. Później jego uprawa rozpowszechniła się na całą Buanię i ohuż stał się głównym towarem eksportowym, jednak za granicę sprzedawany jest tylko proszek. Krzaczki są pilnie strzeżone, aby Buańczycy nie stracili monopolu.
Ohuż jest głównym symbolem Buanii. Występuje nawet w jej godle.