市七 Chanlang (Siedmiomieście) i 出壁 Wuzang / 喐民 Jiang Hot (nomadowie Qin)

Zaczęty przez Widsið, Październik 08, 2016, 01:09:53

Poprzedni wątek - Następny wątek

Widsið

Zhóng lōk Chánlāng Wùzáng lú wêi!
[t͡ʃɵŋ˩˥ lɵk˧ t͡ʃʰɑːn˦˥ lɑːŋ˧ wʊ˥˩t͡sɑːŋ˩˥ luː˩˥ wəɪ̯˧˦˧]
Witamy w Siedmiomieście i Zamurzu!


Symbole cywilizacji Qin

W tym temacie znajdzie się, mam nadzieję, szerszy opis cywilizacji Qin, która to w wyniku różnych historycznych zaszłości wytworzyła dwa, wydawałoby się, nieprzystające do siebie ludy, które od wieków skazane są na bliską koegzystencję. Wywodzące się z obszaru "żyznego półksiężyca" - pasa terenu między Morzem Słowem a górami, które Qin nazywają Dachem Świata (阮 yùyīn) - ludy te wytworzyły specyficzną kulturę, w której centralnym konceptem jest dążenie do perfekcji w każdej dziedzinie życia, wywodzące się wprost z systemu filozoficzno-etycznego znanego pod nazwą bohenizmu (bōhēng). Chociaż formalnie rzecz biorąc Qin nie wytworzyli własnego państwa, w praktyce posiadają narzędzia, które pozwalają na łatwe i szybkie stworzenie takiego organizmu. Niejako wymuszany przez taką a nie inną kulturę indywidualizm sprawia jednak, że każde miasto, każda wieś i każdy lud są od siebie niezależne. Historia pokazuje, że o trwałe zrzeszenia, jak np. Siedmiomieście, w którego skład wchodzi siedem największych miast kultury Qin, wcale nie tak trudno.

Konfederacja Siedmiu Miast jest tworem quasi-państwowym, zrzeszającym siedem nominalnie niezależnych miast:



W praktyce niepodległość jest już od dawna fikcyjna; większość spraw o zasięgu ponadlokalnym i wszystkie o zasięgu międzynarodowym leżą w gestii organów konfederacyjnych. Administracja miejska sprawuje kontrolę nad samym miastem (城 dù), a także nad obszarem wokół miasta (表城 dâdù dosł. "pozamieście"), pozostającym pod jego jurysdykcją. Granice dâdù są dosyć płynne. Poszczególne mniejsze osady, miasteczka czy wsie dołączają do Konfederacji na zasadzie rozwiązywalnego stowarzyszenia, a nie przymusu, ale nie mogą wybrać sobie przynależności administracyjnej samodzielnie - obszary oddziaływania poszczególnych miast są ustalone odgórnie, a maksymalny zasięg ich dâdù - dokładnie wytyczony na mapach. Warto zauważyć, że określenia dù i chán, oba tłumaczone na polski jako "miasto", nie są stosowane zamiennie. Podczas gdy pierwsze odnosi się do miasta jako formy administracyjno-prawnej, drugie dotyczy miasta jako społeczności.

Przywódcą administracji miejskiej jest książę-klucznik (dâshōu qié). Książę-klucznik wybierany jest przez starszyznę, często zwaną radą rodową (bèijiē), złożoną z przedstawicieli głównych Rodów (bèi). Jak przebiegają te wybory? O tym już wkrótce!
  •  

Borlach

Z niecierpliwością czekam na wincyj  ;-D
Szczególnie na opis historii Qin, zwłaszcza że jeśli dobrze pamiętam jest to jedna z najstarszych cywilizacji (3000 lat, nie?)

Teraz musi paść to pytanie: Czy Siedmiomieście byłoby zainteresowane handlem z Imperium?
Oto ja, Adwokat Diabłów
  •  

Todsmer

Myślę że odpowiedź na to pytanie będzie zazwyczaj twierdzące, o ile kraje nie są za daleko, albo nie mają jakiejś dziwnej filozofii, która by im tego zabraniała :)
  •  

Widsið

Konfederacja jest zawsze zainteresowana handlem ;) I z przyjemnością takimi handlowymi umowami z sąsiadem zza morza zaszachuje sąsiednie Państwo Trugów, pomagając mu tym samym w pozostaniu ledwie cieniem dawnej chwały ]:->

Swoją drogą, jeśli komuś by się chciało (Todsmer?), byłbym wdzięczny za konturówkę tego mojego kwadratowego skrawka Kyonu. Dzięki z góry!
  •  

Todsmer

A co byś chciał na tej mapie, oprócz wybrzeża?

Przy okazji zrobiłbym również mapę dla Borlacha.
  •  

Widsið

  •  

Borlach

Właśnie, jakbyś też zrobił lepszą wersję tej mojej mapki z Painta było by świetnie :D

A co sądzicie o pomyśle zrobienia mapy terytoriów dookoła Morza Słonego? Na jednej mapie Siedmiomieście, Państwo Trugów, Drugie Cesarstwo, Ajdynir, Kraj Esmów i może jeszcze jakieś pomniejsze królestwa? Wyzwanie raczej spore, ale umieszczenie ich razem było by pomocne.
Oto ja, Adwokat Diabłów
  •  

Widsið

Z annałów historii

0. Ery i skrócone kalendarium

Periodyzacja historyczna Qin opiera się na erach i latach. Ery nie mają równej długości, a ich nazwy odnoszą się do panujących dynastii (we wczesnej historii imperialnej), ważnych wydarzeń lub sytuacji historycznej, a w okresach względnego spokoju często są metaforami lub grami słownymi, opartymi na częstym w języku qin zjawisku homofonii. Dodatkowo, jedna z er została nazwana po obcym przywódcy, jako że jego działania miały bezpośredni wpływ na losy Qin. Cywilizacja Qin jest jedną z najstarszych na świecie, a za rok 1 uznaje się założenie pierwszego ich państwa.

Kalendarium będzie stopniowo uzupełniane, więc polecam śledzić!

Era Zacienionej Drogi
樾落後世 xiâo wóhēng shì
(przed rokiem 1)

ok. -300— -200: powstają najstarsze teksty pisane w języku qin
-122: założone zostaje miasto Guangling
-91: założone zostaje miasto Zhanzhou
-26: założone zostaje miasto Hèngdú (白塔 "biała wieża")
-26: rodzi się Jiân Biâo, pierwszy Cesarz Qin (民皇 qîn yémín)
-2: Jiân Biâo obwołuje się Cesarzem Qin

Era Dynastii Jiân
朝扽世 dá jiân shì
(1-166)

1: proklamowana zostaje Dynastia Jiân i jej zwierzchnictwo nad ziemiami "etnicznie Qin", pokrywającymi się mniej więcej z dzisiejszym zasięgiem oddziaływania konfederacji; stolicą Cesarstwa Jiân zostaje Hengdu
7: na południowo-wschodniej rubieży Jiân założone zostaje miasto Ninxia
8: z Zhanzhou wyrusza ekspedycja Tûo Wùlān, której celem jest ustalenie, czy Morze Słone łączy się gdzieś z otwartym oceanem
9: ekspedycja Tûo Wùlān zakłada posterunek Hêilónjiân (下屋扽 "południowy dom Jiân") u ujścia rzeki Wēnbú méi (玄河 "tajemnicza rzeka"), późniejsze miasto Huhua
14: Cesarstwo traci kontakt z ekspedycją Tûo Wùlān, ale ostatnie meldunki potwierdziły, że istnieje połączenie wodne - słonowodna rzeka - między Morzem Słonym a oceanem. Z powodu chaotycznego języka, sugerującego postępujące szaleństwo uczestników ekspedycji, meldunki te zostają utajnione, a następnie zapomniane na kilka kolejnych stuleci
16: powstaje latarnia morska Bu'er, celem ułatwienia nawigacji na Morzu Słonym
22: Jiân Biâo ginie w nieszczęśliwym wypadku; rozpoczyna się krótka ale krwawa wojna wzgórz i dolin (山谷戰爭 kún hìp jiântèn), w wyniku której nowym cesarzem zostaje Jiân Zhílî, młodszy brat Biâo
22: Zhílî nadaje specjalny status portowi w Zhanzhou, ustanawiając nowe 'miasto w mieście': Zhílîgòng, późniejszy Xiapcheng. Znaczne środki zostają przeznaczone na jego rozbudowę
29—39: czas wzmożonego lokowania miast; w tym okresie powstał m.in. Fukeng (wtedy pod nazwą Yú'àn), który dotrwał do dzisiejszych czasów w najlepszym stanie. Większość miast powstaje na wybrzeżu i w lepszej lub gorszej formie przetrwała do dziś.
40: Zhílî umiera na zapalenie płuc; tron obejmuje jego córka Jiân Zhaò Yûn, nazwana później "Porcelanowym Cesarzem" (瓷皇 zhânhōt yémín) ze względu na skupienie na rozwoju rzemiosła i sztuki
43—46: wojna o Północne Rubieże (广北 戰爭 gôngbàk jiântèn): wrogi Qin lud Xîn, zamieszkujący pogórze Dachu Świata, buntuje się przeciw władzy cesarskiej
43: Xîn proklamują własne Cesarstwo, na którego czele obsadzona zostaje dynastia Yùt (朝粵 dá yùt). Cesarzem obwołuje się Yùt Shang. Wojska Xin szybko przejmują Północne Rubieże i docierają do wybrzeża, gdzie przejmują faktyczną kontrolę nad szeregiem miast, wśród nich Yú'àn (Fukeng), przemianowany na Yùtdóng i ogłoszony stolicą. Wojska Xin wywołują chaos w Cesarstwie z powodu przeciętych linii zaopatrzeniowych. Wygaszenie latarnii Bu'er praktycznie odcina Ninxię i otaczający ją region Nìng'àn od reszty kraju. Xin przejmują kontrolę nad Nìng'àn, ale sama Ninxia pozostaje niezdobyta - miasto zostało zbudowane z myślą o długotrwałych oblężeniach.
44: rozpoczyna się nieskuteczne oblężenie trójmiasta Guangling-Zhanzhou-Zhiligong - Xin nie posiada floty, więc morskie drogi zaopatrzeniowe na południe pozostają otwarte. Atmosfera w miastach nie odzwierciedla powagi sytuacji, chociaż spustoszone zostają obszary wokół nich. Wojska Xin docierają do Hengdu, gdzie udaje im się splądrować tzw. pierwszy pierścień (obszar położony za zewnętrznym pierścieniem murów miejskich, który nie jest podgrodziem) i poważnie nastraszyć cesarzową. Mówi się, że decyzja o brutalnym odwecie została podjęta przez Jiân Zhaò Yûn pod wpływem widoku płonącego ukochanego miasta, chociaż skala operacji Qin w kolejnych miesiącach sugeruje raczej szeroko zakrojone planowanie, niż decydowanie pod wpływem impulsu.
45: siły Qin odbijają większość wybrzeża, ale zostają zatrzymane na rzece Càiyuàn (白石 "jasny kamień"), kilkanaście kilometrów na wschód od Yutdong. Kilkutygodniowa bitwa o most na Caiyuan pozostaje nierozstrzygnięta, a straty są ogromne po obu stronach. Siły Xin dokonują częściowo udanego szturmu na Ninxię, mieszkańcy miasta zostali ewakuowani do centralnych kwartałów - walki przenoszą się na ulice miasta. Siły lojalistyczne organizują się na ziemiach zajętych przez Xin.
46: Zhaò Yûn staje osobiście na czele armii, która forsuje rzekę Caiyuan i dociera do Yutdong, omiając jednak miasto i kierując się na północ, do miejsca, z którego, jak przypuszczała cesarzowa, dowodzono rebelią. Jak się okazało, jej przypuszczenia były słuszne. Wojska cesarskie dokonują likwidacji miasta Lúnàhêilì, pozbawiając życia każdego mieszkańca i paląc wszystko, co staje im na drodze. Tymczasem siły lojalistyczne na zachodzie systematycznie odzyskują kontrolę nad kolejnymi obszarami i wypierają wroga z Ninxii. Rebelia zostaje niemal stłumiona, ostatnie punkty oporu utrzymują się na dalekiej północy. Wojna oficjalnie kończy się straceniem Yut Shanga w ruinach Lunaheili i deklaracją o "jednym ludzie Qin", która wiele wieków później stanie się podstawą doktryny politycznej państwa. Na upamiętnienie zwycięstwa, Zhao Yun zakłada w rejonie latarnii Bu'er nowe miasto Xîn'ànlâp, które obecne znane jest pod nazwą Bu'er.
49: na zboczach Dachu Świata wybudowana zostaje Świątynia Nieboskłonu (天堂寺 táigūn shé), która staje się centrum kultury duchowej Cesarstwa Jian.
52: Zhao Yun powołuje dekretem szkoły artystyczne, w których kształcą się elity narodu. Początkowo powstaje 11 takich szkół w największych miastach regionu, w tym po dwie w Hengdu i Guanglingu.
53: z Zhanzhou wyruszają Ekspedycje Czterech Stron, których celem jest odkrycie i opisanie lądów otaczających cesarstwo. Ekspedycja Południowa wypływa z siedmioma statkami żaglowymi na południe. Ekspedycje Wschodnia i Zachodnia poruszają się wzdłuż brzegu Morza Słonego. Ekspedycja północna wyrusza przez przełęcz Kleszcze (鉗鞍 bàyûng lèihuò) na północ.

Era Dynastii Lōng
朝冏世 dá lōng shì
(166-392)

Era Ośmiu Królów
王八世 héi tò shì
(392-466)

Era Dynastii Huá
朝蛺世 dá huá shì
(466-775)

Era Cichej Śmierci
終睦世 buēyún shì
(775-802)

Era Dynastii Guàng
朝光世 dá guàng shì
(802-1307)

836: filozof Yōn Aíxí publikuje swoje dzieło pt. O ośmiu prawdziwych celach, w której zawarto podstawy bohenizmu
992: ideały bohenizmu zostają zaszczepione u wielu ludów sąsiedzkich, najlepiej przyjęte zostają wśród Azenów

Era Zamkniętych Wrót
关闭门世 tàpqià nìn shì
(1307-1422)

Era Nowej Dynastii Guang
朝异光世 dá bânguàng shì
(1422-1562)

Era Jednego Qin
民一世 qînwèn shì
(1562-1668)
1601: tron obejmuje Qîn Yûzháo, który przejdzie do historii jako ostatni i jeden z najdłużej panujących Cesarzy Qin.
1668: w wyniku rewolucji Qîn Yûzháo zostaje zmuszony do abdykacji; rozpoczyna się Dyktatura Siedmiu Masek (假七专政 lèk guō zhêiyé).

Era Siedmiu Masek
假七世 lèk guō shì
(1668-1814)

1668: "Siedem Masek" (假七 lèk guō) to określenie używane w odniesieniu do siedmiu formalnych liderów Qingongu. Ich tożsamość jest ukrywana pod tradycyjnymi maskami. Objęcie rządu przez Siedem Masek wiąże się z wprowadzeniem szeregu reform: administracyjnej (podział na regiony [帶 cí] i prefektury [府 tèi], militarnej (rozwiązanie i ponowna organizacja lądowych i morskich sił militarnych), dyplomatycznej (likwidacja Urzędów Reprezentacyjnych i utworzenie sieci ambasad) i cywilno-prawnej (wprowadzenie szeregu nowych przepisów, ułatwiających otrzymanie pozwoleń na działalność handlową czy budowę, obywatelstwa, zarządzenie spisu ludności, regulacja kwestii nazwisk i akcesu do Rodów). Siedem Masek przenosi stolicę do Guanglingu i buduje tam pałac, obecnie nazywany Pałacem Teatralnym (劇院宮 lànzháng āmmên). Ostateczne wygaszenie władzy cesarskiej następuje w klikanaście dni po abdykacji Yuzhao.

Era Obcej Władzy
番规世 lài yé shì
(1814-2150)

2107: miasta Zhanzhou, Guangling i Xiapcheng wymuszają na Cesarzu wiele ustępstw, w tym szerokie prawa handlowe z prawem składu włącznie
2114: podobne przywileje otrzymują miasta Bu'er i Ningxia
2121: zawiązana zostaje Konfederacja Pięciu Miast, formalnie wciąż zależna od Cesarstwa, w praktyce zdolna prowadzić politykę "państwa w państwie"
2142: Fukeng i Huhua dołączają do Konfederacji; formalnie powstaje Konfederacja Siedmiu Miast

Era Powtórzonego Porządku
井又世 zhōng hàpxiâ shì
(2150-2714)

2150: miasta Konfederacji ogłaszają niepodległość wobec Cesarstwa Poitów

Era Chana Tarolaugra
牛汗世 táluó'èr bêi shì
(2714-2762)

Era Wschodzącego Słońca
日出世 shàyōu shì
(2762-2847)

Era Nowej Unii
异会一世 bân nīngwèn shì
(2847-3013)

Era Przebudzenia
稣世 tuōlòní shì
3013-3348 [do dziś])
  •  

Todsmer

Czuję się mile połechtany, że uwzględniłeś również elementy z mojej historii :)

BTW nie wiem, jak twój język przemiela dźwięki z innych języków, ale czy na pewno w twojej wersji imienia Tárolaùgr powinien być ton opadający na pierwszej sylabie? Pytam, bo w trugskim jest tam ton rosnący (z kolei w ostatniej sylabie jest ton opadający, a dokładniej, ponieważ mamy do czynienia z dyftongiem, lekko wznoszący na pierwszej części i opadający na drugiej). Chociaż z pewnością fonotaktyki naszych języków różnią się tak diametralnie, że po przemieleniu pożyczki mogły nastąpić wszelakie zmiany.
  •  

Widsið

Poprawiłem, na tyle, na ile się da. Inna sprawa, że qin generalnie będzie gwałcić wszelkie zapożyczenia, toteż tony i nawet same dźwięki będą się zwykle nie zgadzały.
  •  

Todsmer

Btw te daty to wg lat kyońskich, czy ziemskich (chodzi o długość)? Bo moje podawałem wg ziemskich, które trzebaby przemnożyć przez 2.68, żeby otrzymać kyońskie. Choć pewno ziemskich, bo 3000 lat kyońskich to niedużo jak na najstarszą cywilizację (1120 lat ziemskich) :)

EDIT: między 1026 a 991 lat temu istniało Państwo Liktów (pierwsze państwo najeźdźców nawiązujące do dawnego cesarstwa), które chwilowo zagarnęło część ziem dawnego cesarstwa, w tym prawdopodobnie Bu'er i Ningxia (nie wiadomo na jak długo, mapa jest dla 1000 roku temu). Tak przynajmniej wynika z moich map, ale jakoś specjalnie mi na tym nie zależy, więc tylko taka sugestia z mojej strony :)
  •  

Widsið

Jeśli twoje daty są ziemskie, to i te są ziemskie, ponieważ wziąłem za punkt odniesienia wydarzenia z twojego kalendarium ;)
  •  

Todsmer

Czy Qińczycy mają jakąś nazwę dla złota/innych kruszców, używanych do handlu z innymi ludami? Państwo Truskie nie bije własnej monety, jedyną ,,walutą" oficjalną jest po prostu jednostka wagi kruszcu. Rzecz jest taka, że Trugowie używają w codziennym życiu pieniędzy prowincjalnych (większość prowincji bije własną monetę), jak i pieniądza qińskiego. No i tu mam problem, czy ten pieniądz qiński w tym przypadku to ten oficjalny, fiducjarny, czy jakiś używany do kontaktów z barbarzyńcami? Myślę, że to drugie, biorąc pod uwagę jakimi ,,dzikusami ekonomicznymi" są Trugowie.

Co byś powiedział na to, że Qińczycy, jako lokalna potęga ekonomiczna, biłaby jakąś monetę na ,,eksport"? Nawet mogłyby być to de iure ostemplowane blaszki złota/srebra o odpowiedniej wadze (np. 1 g), nie oficjalna waluta. Ważne, żeby za tym stemplem stało swego rodzaju ,,poręczenie" rządu qińskiego - ,,ten kawałek kruszcu ma taką a taką wagę, i my to urzędowo potwierdzamy". Myślę, że przy qińskich przewagach ekonomicznych ta moneta szybko stałaby się standardem na obszarze Morza Wewnętrznego.
  •  

Todsmer

Podbijam powyższe pytanie :)

Mam też drugie, czy to kalendarium jest wciąż aktualne, jeśli chodzi o czasy starożytne? Tzn te sprzed roku 2000? Co nieco piszę teraz o historii Poitów, potrzebuję uzgodnić z historią Qińczyków.
  •  

Widsið

Cytat: Todsmer w Sierpień 05, 2017, 14:13:36
Czy Qińczycy mają jakąś nazwę dla złota/innych kruszców, używanych do handlu z innymi ludami? Państwo Truskie nie bije własnej monety, jedyną ,,walutą" oficjalną jest po prostu jednostka wagi kruszcu. Rzecz jest taka, że Trugowie używają w codziennym życiu pieniędzy prowincjalnych (większość prowincji bije własną monetę), jak i pieniądza qińskiego. No i tu mam problem, czy ten pieniądz qiński w tym przypadku to ten oficjalny, fiducjarny, czy jakiś używany do kontaktów z barbarzyńcami? Myślę, że to drugie, biorąc pod uwagę jakimi ,,dzikusami ekonomicznymi" są Trugowie.

Co byś powiedział na to, że Qińczycy, jako lokalna potęga ekonomiczna, biłaby jakąś monetę na ,,eksport"? Nawet mogłyby być to de iure ostemplowane blaszki złota/srebra o odpowiedniej wadze (np. 1 g), nie oficjalna waluta. Ważne, żeby za tym stemplem stało swego rodzaju ,,poręczenie" rządu qińskiego - ,,ten kawałek kruszcu ma taką a taką wagę, i my to urzędowo potwierdzamy". Myślę, że przy qińskich przewagach ekonomicznych ta moneta szybko stałaby się standardem na obszarze Morza Wewnętrznego.
Cytat: Todsmer w Wrzesień 15, 2017, 14:59:04
Podbijam powyższe pytanie :)

Mam też drugie, czy to kalendarium jest wciąż aktualne, jeśli chodzi o czasy starożytne? Tzn te sprzed roku 2000? Co nieco piszę teraz o historii Poitów, potrzebuję uzgodnić z historią Qińczyków.

Już spieszę z odpowiedziami.

Standardowy qiński pieniądz fiducjarny jest używany w rozliczeniach wewnętrznych i w międzynarodowych transakcjach z krajami, które uznają jego wartość. Ponadto, stosuje się także złote i srebrne monety, których nazwy pochodzą od qińskich słów na złoto (金 ò) i srebro (銀 gântō), które oczywiście mogą iść na eksport. Monety są bite dwustronnie i mają niewielką masę (może być 1g), i oczywiście, wartość jest poświadczona przez Biuro Finansowe Konfederacji. Tymi monetami nie można jednak płacić w handlu bezpośrednim na terenie Siedmiomieścia - konieczna jest ich wymiana na standardową walutę.

Jeśli chodzi o kalendarium, jest ono z grubsza aktualne. Daj znać w PW, jeśli potrzebujesz dodatkowych informacji.
  •