Polski
Owca i konie
Na wzgórzu owca, która nie miała wełny, zobaczyła konie; jeden ciągnął ciężki wóz, drugi dźwigał wielki ładunek, a trzeci wiózł szybko człowieka. Owca rzekła do koni: „Serce mnie boli, widząc, co człowiek nakazuje robić koniom”. Konie odpowiedziały: „Słuchaj, owco, serca nas bolą, kiedy widzimy, jak człowiek, pan, zabiera twoją wełnę na płaszcz dla samego siebie. I owca nie ma wełny”. Usłyszawszy to, owca pobiegła przez równinę.
Rygecki
Guvami ye edelik
Ak diriç guvami, kev tayakalt ey vame, pegakalt edecen; hanva ḑigakalt eyolva elvo, sülva duflakalt kelogva ceke, ye vezva deçonakalt gosrar etenicen. Guvami yogakalt tu ederig: «Herbo rimez elizalt, sam pegizir, se eteni emrarizalt tuyiz edeyov».
Edelik anizakalt: «Tomharar, guvami, herbolik vemez elizarç, sam pegizev, mez eteni, sime, erneyizalt simer vamez ak cigi oḑöm algemt. Ye guvami tayizalt ey vame». Asil tomintekek des, guvami ģelanakalt ür taçez.
