Ciekawe zasłyszane formy

Zaczęty przez Henryk Pruthenia, Październik 04, 2011, 03:26:08

Poprzedni wątek - Następny wątek

Ainigmos

Bezkobiecie (wzorem bezrobocie) jako czanowa nazwa na obywanie się bez bliższych więzi (innych niż formalne) z kobietą.
Słownictwo nie może upodobnić się do poharatanego wykorzeniającymi wtrętami drzewa bez korzeni - oto hasło czyścielskiego słowodzieja

ZBronk

Zdrobnienia czasowników (a ściślej rozkaźników) - występuje w gwarze kociewskiej typu idźkaj, chodźkaj. Rzadziej spotyka się je też w kaszubskim (wpływ sąsiedztwa?): idzky, chòdzky.
  •  

SchwarzVogel

Cytat: Ainigmos w Marzec 16, 2021, 20:30:00
Bezkobiecie (wzorem bezrobocie) jako czanowa nazwa na obywanie się bez bliższych więzi (innych niż formalne) z kobietą.

Bańkowski zna także bezpienięże z 1588 do kompletu (bardzo często te zjawiska będą występowały razem).


Gógl znajduje kilka użyć w Internecie
  •  

Ainigmos

Przedpiśca jako nieradopolska (nieoficjalna) nazwa na piśmienniczego odpowiednika przedmówca na wielu forach internetowych.
Słownictwo nie może upodobnić się do poharatanego wykorzeniającymi wtrętami drzewa bez korzeni - oto hasło czyścielskiego słowodzieja
  •  

Τόλας

Cytat: ,,Jeszcze kilka lat na karuzeli, bo nadal jest atrakcyjna fizycznie, a potem już staropanieństwo i »wychowywanie« psyna."  :-)
  •  

spitygniew

Fajne, tylko jak to brzmi w mianowniku?
P.S. To prawda.
  •  

dziablonk

Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

Łudomian

Przy imek za dla czasu
  •  

dziablonk

może lepiej płaższy, skoro jest niski - niższy albo bliski - bliższy? :P
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

Kazimierz

  •  

dziablonk

Cytat: Spiritus w Czerwiec 13, 2019, 16:08:44zajęcmi
Niby zwykłe przejęzyczenie, ale brzmi całkiem-całkiem.
Rzeczywiście przejęzyczenie, ale lekkie :D, bo kiedyś w N. zającmi (por. sk zajacmi) a. zajęcami ("Żaden za zajęcami* nie jeździł Hreczecha")
*tak w oryginale Pana Tadeusza (ks. I, w. 817).

Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

dziablonk

Cytat: Vilène w Lipiec 07, 2012, 18:16:57
Cytat: Mścisław Kulmatycki w Lipiec 07, 2012, 17:57:21Phi, niby co w tym dziwnego? :D
To, że antycypacja miękkości nie występuje przed twardymi.
miejsce  ;) 
Cytat: Noqa w Lipiec 09, 2012, 23:03:54Ja mówię "czejść".
To chyba jest jakieś ukierunkowane na zlożenia z frykatywami.
A jak wymawiasz '600'?
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

Siemoród

Cytat: dziablonk w Luty 19, 2023, 20:49:07
Cytat: Spiritus w Czerwiec 13, 2019, 16:08:44zajęcmi
Niby zwykłe przejęzyczenie, ale brzmi całkiem-całkiem.
Rzeczywiście przejęzyczenie, ale lekkie :D, bo kiedyś w N. zającmi (por. sk zajacmi) a. zajęcami ("Żaden za zajęcami* nie jeździł Hreczecha")
*tak w oryginale Pana Tadeusza (ks. I, w. 817).
Słowacki to kiepski język do porównania narzędnika mnożyny, bo tam są nawet takie innowacyjne formy jak Slovákmi czy dubmi. Pierwotną formą napewno było zajęcy lub zający (nie jestem pewien co do iloczasu), z końcówką właściwą dla całej odmiany o-/jo-tematycznej, nie zaś z i-tematycznym -mi. Nie wykluczam jednak, że forma typu zajęcmi ~ zającmi mogła być w średniopolszczyźnie spotykana.

Cytat: dziablonk w Luty 20, 2023, 09:19:59
Cytat: Noqa w Lipiec 09, 2012, 23:03:54Ja mówię "czejść".
To chyba jest jakieś ukierunkowane na zlożenia z frykatywami.
A jak wymawiasz '600'?
W szejset chyba jest zmiana z tej samej epoki co miejski (<mieś[ć]ski) czy rajca (<radźca), tylko z jakiegoś powodu nieodzwierciedlana w pisowni.
Niech żyje Wolny Syjam!
  •  

dziablonk

Forma zającmi znana jest z 2 dzieł z poł. XVI w.:
- "Kronika wszytkiego świata" (1551) Marcina Bielskiego
- "Consilium rationis bellicae" (= Zasady sztuki wojennej) (1558) Jana Tarnowskiego
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

dziablonk

#719
Cytat: Siemoród w Luty 20, 2023, 11:27:44W szejset chyba jest zmiana z tej samej epoki co miejski (<mieś[ć]ski) czy rajca (<radźca), tylko z jakiegoś powodu nieodzwierciedlana w pisowni.
A co z '60'? Zmiana wymowy nie została odzwierciedlona, bo burzyłaby przejrzystość struktury pozostałych liczebników od 500 do 900.
(BTW, w słoweńskim dvajset na '20', ale dalej dla liczebników 30-90 wszystko z -deset, tj. trideset,..., devetdeset.)
Zresztą w XVI w. widać w rękopisach 2 tendencje w uproszczeniach tych miękkich zbitek:
a) utrata miękkości: ratca, miestca, szestset - tak zazwyczaj w Małopolsce
b) antycypacja: rajca, miejsca, szejset, !szejś '6'  - tak w Wielkopolsce
Generalnie zwyciężyła postać z wytrąconym j (np. zdrajca), chociaż mamy też przykłady typu radca, przywódca (stp. też przewójca), świętokradca (stp. świętokrajca)
W listach królowej Marysieńki również spotyka się antycypację:  Zamoiscz 'Zamość', trzeyszewy 'trzeźwy'.


Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •