Moja wersja międzysłowiańskiego

Zaczęty przez lizard1982, Marzec 15, 2022, 18:15:44

Poprzedni wątek - Następny wątek

lizard1982

Miałem zamiar się zacząć uczyć Międzysłowiańskiego, ale im więcej analizuję ten język, tym odnoszę wrażenie, że ten język przypomina rosyjski.

Za dużo tego 'j' wszędzie (historija, dlja, edukacijny, ljubiti)...
Do tego, to całe 'imaju' (mam).

Nie podoba mi się też to, że w tym języku jest dużo słów niewiadomo skąd (albo w jakiś sposób zniekształcone) pomimo tego, że w większości języków słowiańskich ich odpowiedniki są niemal takie same.

Albo... 'imeti'... ? Serio?
Raczej już prędzej powinno być 'imati' (czeski: MAM, polski: MAM, bułgarski: IMAM

Albo frazy typu 'da by', że aż ręce opadają.

A o tworze typu 'na mieduslovjanskym' (po międzysłowiańsku; in Interslavic) już nie wspomnę...
Oni w tej komisji tam ćpają, czy co robią? Po co ta cała komisja?
Czemu nie może być 'v mieduslovjanskym' ?

I w ogóle bym zamienił tą całą końcówkę '-ti' z bezokolicznika na '-t',
bo z tym '-ti' ten język brzmi jakoś tak rosyjsko-ukraińsko.

Nie mam nic do rosyjskiego, ale ten cały Międzysłowiański powinien być bardziej neutralno słowiański.


Moja propozycja międzysłowiańskiego.


Moje auto je velmi velke.
Моје ауто је велми велке.

(Mój samochód jest bardzo duży.)

auto n /auto/ = samochód
byt (jesm, jesi, je) /bɪti/ = być
moj (moja, moje) /mɔj/ = mój (zaimek dzierżawczy)
velky /vɛlki/ = duży, wielki
velmi /vɛlmɪ/ = bardzo


V lese žiju mnogo životin.
В лесе жију много животин.

(W lesie żyje dużo zwierząt.)

les m /lɛs/ = las
mnogo /mnɔgɔ/ = dużo, wiele
žiti /ʒiti/ = żyć
životina f /ʒivɔtina/ = zwierzę


Lubim čitat s prijatelem interesne knigy.
Лубим читат с пријателем интересне книгы.

(Lubię czytać z przyjacielem ciekawe książki.)

čitat /͡tʃitat(i) = czytać
interesny /intɛrɛsnɪ/ = interesujący, ciekawy
kniga f /kniga/ = książka
lubit /ʎubiti/ = lubić
prijatel m = przyjaciel
s /s/ = z
zajmlivy /zajmlivɪ/ = interesujący, ciekawy


Imam velky nebesky dom.
Имам велкы небескы дом.

(Mam duży niebieski dom.)

dom m /dɔm/ = dom
imati /imati/ = mieć
nebesky /nɛbɛskɪ/ = niebieski
velky /vɛlki/ = duży, wielki
  •  

Kazimierz

Cytat: lizard1982 w Marzec 15, 2022, 18:15:44
Za dużo tego 'j' wszędzie (historija, dlja, edukacijny, ljubiti)...
Do tego, to całe 'imaju' (mam).
Nie rozumiem, czemu przeszkadza "j" w "historija" i "edukacijny", wszakże w polskim też ono tam jest, a co do reszty to po prostu taki rozwój zmiękczonego "l", nie jest ono tam losowo wstawione.

CytatNie podoba mi się też to, że w tym języku jest dużo słów niewiadomo skąd (albo w jakiś sposób zniekształcone) pomimo tego, że w większości języków słowiańskich ich odpowiedniki są niemal takie same.
Przykłady? Z tego co wiem wybierając formę międzysłowiańską porównywało się słowa z różnych języków słowiańskich i wybierało te najbardziej rozpowszechnione, a słowa w międzysłowiańskim są regularnie wyprowadzone z prasłowiańskiego.

CytatAlbo... 'imeti'... ? Serio?
Raczej już prędzej powinno być 'imati' (czeski: MAM, polski: MAM, bułgarski: IMAM
Czemu porównujesz bezokolicznik z formą pierwszej osoby? Raczej polski: MIEĆ, no i wszystko się zgadza.

CytatI w ogóle bym zamienił tą całą końcówkę '-ti' z bezokolicznika na '-t',
bo z tym '-ti' ten język brzmi jakoś tak rosyjsko-ukraińsko.
"-ti" było i w prasłowiańskim, poza tym w przykładach w twojej wersji nie zawsze stosujesz się do tej zmiany, to chyba przeoczenie?

CytatNie mam nic do rosyjskiego, ale ten cały Międzysłowiański powinien być bardziej neutralno słowiański.
Jak dla mnie rolę międzysłowiańskiego mógłby spokojnie spełniać właśnie rosyjski :) I tak jest już de facto językiem komunikacji międzyetnicznej dla Słowian wschodnich i nie tylko. A jak ma być neutralniej, to można oprzeć się na starocerkiewnosłowiańskim, który był pierwszym literackim językiem Słowian i mimo, że był południowosłowiański, wywarł też wpływ na języki z innych grup.

lizard1982

Przeanalizowałem trochę starocerkiewnosłowiański i fakt, ten międzysłowiański nie brzmi rosyjsko, ale właśnie typowo słowiańsko. Otworzyło mi to trochę oczy. Już rozumiem też to wszędobylskie 'y' i '-ti' w bezokoliczniku.

Dowiedziałem się też, że wybieranie słów do międzysłowiańskiego słownika nie jest też tak proste, że porównuje się to samo słowo w różnych językach słowiańskich, ale też każdy kraj słowiański ma swoją wagę (według liczby użytkowników danego języka). To tłumaczy dlaczego w międzysłowiańskim znalazł się przyimek "iz".

Masz rację.

Jedyne do czego mogę się aktualnie już tylko przyczepić to nieustandaryzowana transliteracja.
Np. jedni piszą 'jezyk' inni (dość często) 'język',
albo popularne 'đ', zamiast 'dž' (np. međuslovjansky język)
bądź to, 'kògda' zamiast 'kogda'
bądź też, 'ų' zamiast 'u' (np. znajų)

Takie coś już na samym początku tworzy takie jakby dialekty i wprowadza samowolkę.

Jako, że zacząłem się zapoznawać ze starocerkiewnosłowiańskim, to zacząłem tworzyć taki anty-międzysłowiański :D
Oczywiście nie zamierzam walczyć z międzysłowiańskim, czy tworzyć lepszą wersję.
Robię to tylko dla zabawy.

Mojǐ vozŭ estŭ dzělo velikŭ.
мои возъ естъ ѕѣло великъ.

(Mój samochód jest bardzo duży.)

великъ • (velikŭ) = duży, wielki
возъ • (vozŭ) m = rydwan
ѕѣло • (dzělo) = bardzo
естъ • (estŭ) = jest
мои • (mojǐ) m = mój


Vŭ lěsě živetŭ mŭnogŭ životin.
въ лѣсѣ живетъ мъногъ životъni.

(W lesie żyje dużo zwierząt.)

въ • (vŭ) = w, we
лѣсъ • (lěsŭ) m = las
жити • (žiti) impf = żyć
мъногъ • (mŭnogŭ) = dużo, wiele
životъni f = zwierzę


Imějǫ velikŭ ??? domŭ.
имѣѭ великъ ??? домъ.

(Mam duży niebieski dom.)

имѣти • (iměti) impf = mieć
имѣѭ (imějǫ) = mam
великъ • (velikŭ) = duży, wielki
домъ • (domŭ) m = dom


Ljubjǫ čitati sŭ prijateljemĭ ??? kŭnigy.
любѭ читати съ приꙗтелѥмь ??? кънигꙑ.

(Lubię czytać z przyjacielem ciekawe książki.)

любити • (ljubiti) impf = kochać; lubić
любѭ (ljubjǫ) = lubię
читати • (čitati) impf = czytać
съ • (sŭ) = with
приꙗтел҄ь • (prijatelʹĭ) m = przyjaciel
приꙗтелѥмь = prijateljemĭ (narzędnik: (z) kim? (z) czym?)
кън҄ига • (kŭnʹiga) f = list; pismo; księga, książka
кънигꙑ (kŭnigy) = książki
  •  

Kazimierz

CytatJedyne do czego mogę się aktualnie już tylko przyczepić to nieustandaryzowana transliteracja.
Np. jedni piszą 'jezyk' inni (dość często) 'język',
albo popularne 'đ', zamiast 'dž' (np. međuslovjansky język)
bądź to, 'kògda' zamiast 'kogda'
bądź też, 'ų' zamiast 'u' (np. znajų)
Tu się zgadzam, przesadzili trochę z tą warjantywnością.
  •  

lizard1982

Czemu w międzysłowiańskim jest podwójna partykuła pytająca?

Či navidi li sę vam ovo video?
(Czy podoba wam się ten filmik?)

či /t͡ʃi/ = (conj.) czy; (particle) czy
li /li/ = (conj.) czy; (particle) czy
  •  

Kazimierz

  •  

lizard1982

Dwie wersje czasownika w międzysłowiańskim to też kompromis? :D
iměti, imati

https://interslavic-dictionary.com/?text=mie%C4%87
  •  

lizard1982

Cytat: Kazimierz w Marzec 16, 2022, 16:17:16

Czemu porównujesz bezokolicznik z formą pierwszej osoby? Raczej polski: MIEĆ, no i wszystko się zgadza.



Analogicznie do "les" (mianownik) i "v lesie" (miejscownik)

W języku polskim mamy "las", ale już "w lesie",
tego typu nieregularności zazwyczaj oznaczają, że nastąpił jakiś przegłos.

I tak też, skoro w prawie każdym języku słowiańskim w pierwszej osobie liczby poj. mamy MAM, albo IMAM, to też wnioskowałem, że bezokolicznik powinien być IMATI.

W międzysłowiańskim są dwie wersje (iměti, imati).

Ok, w starocerkiewnosłowiańskim bezokolicznik to 'iměti', z tym, że w pierwszej osobie liczby poj. jest 'imamĭ' oraz alternatywna wersja 'imějǫ'.
  •  

mijero

#8
Cytat: lizard1982 w Marzec 19, 2022, 20:09:36
Dwie wersje czasownika w międzysłowiańskim to też kompromis? :D
iměti, imati

Jako i w polskim. Jest mieć < daw. imieć oraz daw. imać.

W Słowniku Borysia imać jest czas. wielokrotnym od jąć i pochodzi z pie. *em-, a mieć < imieć pochodzi bezpośrednio ot tego samego pie. *em-.
Tako samo jest to opisane na wiktionary:
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/j%D1%8Cmati
https://en.wiktionary.org/wiki/Reconstruction:Proto-Slavic/j%D1%8Cm%C4%9Bti

Inacze opisuje to Bańkowski w swoim Słowniku. To mieć < imieć teże ma pochodzić ot jąć, ale nie za barzo wyjaśnia jako. Pod mam pisze o niezachowanej otmienie pierwotnego imieć, która w polskim po otpadnięciu nagłosowego i oraz ściągnięciu (kontrakcji) byłaby chyba taka: mieć mię/miem miesz mie miemy miecie mią/mieją.
Otpowiadałoby to otmienie cerkiewno-słowiańskiej (alternative) i rosyjskiej:
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B8%D0%BC%D1%A3%D1%82%D0%B8#Conjugation
https://en.wiktionary.org/wiki/%D0%B8%D0%BC%D0%B5%D1%82%D1%8C#Conjugation
Boć wiem, trzeba mi prawdę powiedzieć:
przez cudzy język w cudze ręce włodźstwa zachodziły.

mijero

#9
Cytat: mijero w Marzec 20, 2022, 09:01:41
mieć mię/miem miesz mie miemy miecie mią/mieją.
Dobrze to rozpisałem? Chyba nie, bo częściowo powieliłem otmianę jąć...
jąć imę imiesz imie imiemy imiecie imą

DOPISEK
A może jąć czasownikiem podstawowym, (i)mieć czasownikiem wielokrotnym (verbum iterativum), a imać czasownikiem przyczynowym/sprawczym (verbum causativum) w znaczeniu 'czynić jętym'?
Boć wiem, trzeba mi prawdę powiedzieć:
przez cudzy język w cudze ręce włodźstwa zachodziły.
  •  

dziablonk

A może jąć - imać - (i)mieć jak siąść - siadać - siedzieć?  ;)
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

Kot

Z jotowania litery e można spokojnie zrezygnować. Na przykład rosyjski jotuje e domyślnie. A więc wystarczy pisać veliki nie trzeba vjeliki. Takie jotowanie to problem w pisaniu, wymaga dodatkowej litery. Występuje w językach opartych na alfabetach łacińskich.

Moje auto je velmi velke.

To wygląda dobrze z tym że większość języków słowiańskich pisze veliki a nie velki:

http://slovanto.eu/dictionary/great.html

Velki zatem to polonizm. Zresztą kiedyś w staropolskim było wieliki potem to dopiero uproszczono do wielki.

Projekt oparty na algorytmie Levenshteina jest tutaj:

http://slovanto.eu/dictionary

Możesz tu porównać słowa z różnych języków. Zobaczysz że to co Polakom wydaje się dziwne np dlja, jest naturalne w innych językach. Zamiast dlja można ewentualnie pisać dľa (miękkie l) albo dlâ (â jotowane a) co wygląda lepiej dla Polaków.

  •