Najdziwniejsze polskie nazwiska

Zaczęty przez Ainigmos, Kwiecień 14, 2023, 19:12:12

Poprzedni wątek - Następny wątek

dziablonk

Swego czasu w innej sekcji zastanawiałem się nad nazwiskiem Smaszcz. Być może jest to jakiś wariant kaszubskiego smorszcz / smoszcz 'ślimak bez skorupy'.
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

Wercyngetoryks

ChWDChRL
  •  

dziablonk

#32
Gwit od Gwidona; Karwize (też Karwies(e), Korwiese) może jakaś wersja z niem. Kürbis 'dynia'
Najciekawszy ten Pskit (też Pszkit) - jakieś lokalne zawołanie na konia (Prrr!)

Fiwek, Zabojść
Dziwno wam, iżem ja to tako pomieszany?
Jak ciećwierz przyszedłem w płatczyska ubrany.
  •  

mijero

#33
Cytat: dziablonk w Wrzesień 19, 2024, 22:57:42Kołcz
Może ot lub w swiązku s kłóć kolę < psł. *kolti?

Byłoby s przyrostkiem -cz (Boryś) jako w bicz, †brzycz czy wicz lub jako pozostałość po osnowie indoeuropejskiej (Bańkowski) -k-i-s (*bhei-k-i-s < *bhei-).

Możnaby widzieć taki sam rozwój w jinych nazwiskach dokładnie tego rodzaju lub chyba ot tego rodzaju pochodnych.

I tak, chyba w swiązku s tym Kołcz są sdrobnienie Kołczyk i może jego otmianka Kołczak, oraz nazwa Kołczyn i nazwisko Kołczyński.

Dokładnie tego rodzaju byłby Porcz i chyba pochodne Porczyk, Porczak, Porczyny, Porczyński ot lub w swiązku s próć porzę < psł. *porti.

I dalej, niepoświadczony *Połcz i chyba pochodne Połczyk, Połczak, Połczyn, Połczyński ot lub w swiązku s *płóć *polę < psł. *polti (ob. iteratyw pałać, jako wy-kałać i od-parać, oraz kauzatyw palić).

I dalej, Korcz, Korczyk, Korczak, Korczyn, Korczyna, Korczyński ot lub w swiązku s *króć *korzę < psł. *korti (ob. może iteratyw karać i może kauzatyw *karzyć, ot którego może pochodzić karzyciel, bo chyba nie ot kara, która zdawa się być słowodziejskim tworem Mączyńskiego).

Takich nazwisk (i chyba pochodnych ot nich) jest więcej. Niektóre możnaby wiązać s poświadczonymi czasownikami (Borcz, Gorczyk, Gołczyk, Wołcz), jine chyba nie mają zachowanych w polskim czasowników (np. Sołczyk, Tołcz, Dorcz, Torcz).
Boć wiem, trzeba mi prawdę powiedzieć:
przez cudzy język w cudze ręce włodźstwa zachodziły.
  •