Język Kciukański

[KĆÓK]

You cannot view this attachment.

Wstęp

Dzień dobry wieczór państwu, ja się nazywam KĆÓK, i dziękuję za poświęcenie swojego cennego czasu i uwagi na tę drobną dokumentację. Język kciukański ma być apriorycznym i stosunkowo prostym personalangiem z elementami naturalistycznymi, do którego prezentacji bez dalszego mamlania bibułą i owijania w ozór przystępuję bezzwłocznie. Liczę na rady bardziej doświadczonych konlangerów.

 


 

Fonetyka

Alfabet fonetyczny

Samogłoski

Krótkie

•	Przednie	Przednie scentr.	Tylne
Przymknięte			/u/
Prawie przymknięte		/ɪ/ • /ʏ/
Półprzymknięte	/ø/
Półotwarte	/ɛ/		/ɔ/
Otwarte			/ɒ/

Długie

•	Przednie	Tylne scentr.	Tylne
Przymknięte	/iː/ • /yː/
Prawie przymknięte		/ʊː/
Półprzymknięte	/eː/
Półotwarte			/ɔː/
Otwarte			/ɒː/

Nosowe

•	Przednie	Przednie scentr.	Tylne
Przymknięte	/ĩ/		/ũ/
Prawie przymknięte		/ʏ̃/
Półprzymknięte
Półotwarte	/ɛ̃/		/ɔ̃/
Otwarte			/ɒ̃/

Spółgłoski płucne

→ Miejsce Sposób ↓	Wargowe	Wargowo zębowe	Dziąsłowe	Retrofleksyjne	Podniebienne	Miękkopodniebienne	Języczkowe	Krtaniowe
Nosowe	/m/, /m̩/			/ɳ/, /ɳ̍/	/ɲ/
Zwarte	/p/, /pʰ/ • /b/		/tʰ/	/ʈ/ • /ɖ/		/kʰ/	/q/ • /ɢ/
Afrykatywne			/t͡s/ • /d͡z/	/ʈ͡ʂ/ • /ɖ͡ʐ/
Frykatywne	/ɸ/ • /β/	/f/ • /v/	/s/ • /z/	/ʂ/				/h/
Aproksymanty					/j/
Drżące							/ʀ/, /ʀ̩/
Aproksymanty lateralne				/ɭ/, /ɭ̍/

 

→ Miejsce Sposób ↓	Wargowo miękkopodniebienna
Aproksymant	/w/

 

 

Spółgłoski niepłucne

→ Miejsce Sposób ↓	Dziąsłowy	Retrofleksyjne
Mlaski	/k͡ǁ/	/q͡‼/ • /ɢ͡‼/ • /‼/

Fonotaktyka

Dyftongi

→ Pierwsze Drugie ↓	/u/	/ɛ/	/ɔ/	/ɒ/
/u/		/ɛu/	/ɔu/	/ɒu/
/ɛ/	/uɛ/		/ɔɛ/	/ɒɛ/
/ɔ/	/uɔ/	/ɛɔ/		/ɒɔ/
/ɒ/	/uɒ/	/ɛɒ/	/ɔɒ/

Zasady budowy słów

1.   Struktura sylabowa to (C)(C)(C)(C)(C)(C)V(C)(C)(C)(C)(C)(C), gdzie C oznacza spółgłoskę niezgłoskotwórczą płucną lub niepłucną a V dowolną liczbę samogłosek lub spółgłosek zgłoskotwórczych.

2.   Klastry spółgłoskowe mogą występować w dowolnej liczbie.

3.   Dyftongi, tryftongi itd. mogą występować w dowolnej liczbie.

4.   Spółgłoski płucne dźwięczne i bezdźwięczne nie mogą występować bezpośrednio obok siebie.

5.   W mowie płynnej, jeśli występuje jedna sylaba z co najmniej jedną spółgłoską aspirowaną, akcent pada na nią. Jeżeli występuje ich więcej, a jedną z nich jest ostatnia sylaba wyrazu, akcent pada na nią. W przeciwnym razie, akcent pada na pierwszą taką sylabę, która nie jest ani pierwszą, ani przedostatnią sylabą wyrazu, jeśli taka istnieje. Jeżeli takiej nie ma, akcent pada na przedostatnią sylabę. Jeżeli w wyrazie nie występuje aspiracja, ale występuje iloczas, to jeśli występuje jedna sylaba z co najmniej jedną samogłoską długą, akcent pada na nią. Jeżeli jest ich więcej, a jedną z nich jest ostatnia sylaba wyrazu, akcent pada na nią. W przeciwnym razie, akcent pada na pierwszą taką sylabę, która nie jest ani pierwszą, ani przedostatnią sylabą wyrazu, jeśli taka istnieje. Jeżeli nie, akcent pada na przedostatnią sylabę. Jeśli w wyrazie nie występuje ani aspiracja, ani iloczas, a wyraz jest krótszy niż sześć sylab, akcent pada na ostatnią sylabę wyrazu. Jeśli wyraz jest dłuższy, akcent pada na drugą sylabę i pojawia się akcent boczny. Gdy występuje kilka sylab z co najmniej jedną spółgłoską aspirowaną, akcent boczny pada na pierwszą taką sylabę, która nie jest ani pierwszą, ani przedostatnią sylabą wyrazu, i jest oddalona od sylaby z głównym akcentem o co najmniej dwie sylaby. Jeżeli takiej sylaby nie ma, akcent boczny pada na przedostatnią sylabę, pod warunkiem, że jest oddalona od sylaby z głównym akcentem o co najmniej dwie sylaby. W przeciwnym razie, akcent boczny zachowuje się, jakby w wyrazie nie występowały sylaby z aspiracją. Jeśli w wyrazie nie występuje aspiracja, ale występuje iloczas, to jeżeli jest kilka sylab z samogłoskami długimi, a jedną z nich jest ostatnia sylaba wyrazu, akcent pada na nią. W przeciwnym razie, akcent pada na pierwszą taką sylabę, która nie jest ani pierwszą, ani przedostatnią sylabą wyrazu, i jest oddalona od sylaby z głównym akcentem o co najmniej dwie sylaby. Jeżeli takiej sylaby nie ma, akcent pada na przedostatnią, pod warunkiem, że jest oddalona od sylaby z głównym akcentem o co najmniej dwie sylaby. W przeciwnym razie, akcent boczny zachowuje się, jakby w wyrazie nie występowała ani aspiracja, ani iloczas. Jeżeli w wyrazie nie występuje ani aspiracja, ani iloczas, a ostatnia sylaba wyrazu jest oddalona od sylaby z głównym akcentem o co najmniej dwie sylaby, akcent boczny pada na nią. W przeciwnym razie, akcent boczny nie występuje.

6.   Spółgłoski niepłucne nie mogą występować w wygłosach.

 

Realizacja fonemów alofonami

Ponieważ strasznie męczyłem się z resztą fonetyki (po prostu mniej mnie to interesuje i mniej się na tym znam), teraz zajmę się tym co dużo bardziej mnie interesuje, czyli gramatyką, a do tego wrócę później.

Procesy fonetyczne

Gramatyka

Składnia

1.   Ogólna składnia zdania to VSO, aczkolwiek jest ona plastyczna, pozwala na przykład na wyciąganie na koniec zdania tej jego części, którą chce się podkreślić.

2.   Przydawki zazwyczaj występują po częściach zdania, które określają, ale można w celu ich podkreślenia wyciągać jest przed nie.

3.   Okoliczniki zazwyczaj wstępują na początkach zdań, ale można je wyciągać na końce.

4.   Zaimki pytające występują na początkach zdań.

5.   Negacje tworzone są poprzez dodanie odpowiedniej partykuły ,,nie" przed negowaną częścią zdania.

6.   Każdą część zdania można pominąć, jeżeli została już ona wspomniana w poprzednim/poprzednich zdaniu/zdaniach lub w oczywisty sposób wynika z kontekstu zwłaszcza w zdaniach rozkazujących, jednak nie powinno się praktykować tego zbyt często.

7.   Czasowniki, które byłyby głównymi orzeczeniami przy czasownikach modalnych stają na miejscach dopełnień a ich dopełnienia po nich, a przy orzeczeniach, które wymagają dwóch dopełnień, najpierw występuje dopełnienie bezpośrednie a później pośrednie.

8.   W zdaniach złożonych relatywizatory występują między zdaniami składowymi.
 

[KĆÓK]

Dzięki @Borlach za pochwałę, ale może powiesz coś więcej? 

[Borlach]

Wiesz, póki co nie ma zbyt wiele do komentowania. Przedstawienia gramatyki de facto nie ma, mamy póki co wstęp opisu. Z tego co jestem w stanie w tym momencie powiedzieć, to zdecydowanie rzuca się w oczy bardzo rozbudowany zestaw fonetyczny, zarówno spółgłoskowy (i mlasowy) jak i samogłoskowy (wraz z nosówkami). I bardzo rozbudowana struktura sylaby. Ale bez żadnych przykładów w postaci słów czy zdań trudno powiedzieć mi coś więcej.

Fajnie, że kciukański jest a priori, też wolę a priori od a posteriori. Ale jestem ciekaw jakie języki stanowiły dla ciebie inspirację lub wzór, jeśli jakiekolwiek.

W każdym razie, czekam na więcej

[KĆÓK]

Na razie z grubsza żadnymi. By the way to jest chyba częściwo loglang, ponieważ zdarza mi się nie dodawać czegoś, dlatego że uznaję coś za "nielogiczne"... No i tak nie musi to być język naturalistyczny.

[KĆÓK]

Będę mógł użyć kciukańskiego na Kyonie, jeżeli nie będzie naturalistyczny? (W cale nie piszę tego tutaj, żeby nabić sobie więcej wiadomości. :>)

[Borlach]

Będę mógł użyć kciukańskiego na Kyonie, jeżeli nie będzie naturalistyczny? (W cale nie piszę tego tutaj, żeby nabić sobie więcej wiadomości. :>)

Generalnie to nie. Jedną z zasad Kyonu jest to, że wszystkie kyońskie języki są naturalistyczne oraz a priori. Jedynym scenariuszem w którym mógłbym sobie wyobrazić kciukański na Kyonie to taki, w którym jest to conlang sztucznie stworzony już wewnątrz samego Kyonu przez jakąś grupę w celach rytualnych/jako sekretny język/innych.

Ale coś takiego potrzebowałoby bardzo dużo solidnego lore by usprawiedliwić i uzasadnić swoje istnienie

[KĆÓK]

To ja już mam pomysł, jak to mogło powstać.

[KĆÓK]

To ja już mam pomysł, jak to mogło powstać.

Albo jednak będzie naturalistyczny.