Tłumaczenia piosenek/poezji

[Rémo]

Język rurociągów

  Hàhàhà

[Aureliusz Chmielewski]

Takie tam ze Stowarzyszenia Umarłych Poetów, żeby zobaczyć jak wygląda mój gejnialny język

Zamieszkałem w lesie, albowiem chciałem żyć świadomie.
Chciałem żyć pełnią życia i wyssać z niego całą kwintesencję.
Wykorzenić wszystko co nie jest życiem,
bym w chwili śmierci nie odkrył... że nie żyłem.

"Pá färesta ben ydsam, ísín farkarh wänéd hayat,
Füllin hayatt wänéd hayat oh tüm kwíntéséns fra ozül kollin,
Evra, kém edikke hyatage étmék,
ül pá zam defen ben bódú kämírikkéd... dar hyatédikke."

[tob ris tob]

Tak (pseudo)patriotycznie.

O mój rozmarynie	Ĕ rozmarin d̗aq'aj
O mój rozmarynie, rozwijaj się O mój rozmarynie, rozwijaj się Pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej Zapytam się. A jak mi odpowie: nie kocham cię, A jak mi odpowie nie kocham cię, Ułani werbują, strzelcy maszerują Zaciągnę się..	Ĕ rozmarin d̗aq'aj, kōrutsu mān, Ĕ rozmarin d̗aq'aj, kōrutsu mān, Qa'j purtytjēq yp vān, yp tljen d̗aq'aj las vān, Regajytjēq. Ā y mikārytēp: xat ējjap qā'j, Ā y mikārytēp: xat ējjap qā'j, Us ulan ūts̗arhaq, us fōp-an garēzhaq, Qa'j ūts̗arjoq qā'j.

Tak, tylko dwie zwrotki, ale godzina jest nieludzka, wybaczcie.

[Tuktun]

Napoleon Boulevard - Uram, segits! po sedrysyjsku (da się śpiewać i się rymuje):

Kimihte, Tisri!

1.Kimihte, Tisri, dekirihta i'di,
Demirihta, deti sari,
Monoti mratu o'latedreli,
Samahte, ondo ti okaru komi?
Xernihta i'ti monihto ohte,
Mi rihto dis o'seneli,
I'maritalo morohte,
Mirihte mri tiki insele.
Sorohta i'ti ondo karu, apohta
Tarahte iorkis notalo
Mar, sto, marti dekimihta,
Openihte nis mire.

Ref. Ki kidihti, kimihte, Tisri!
Ki kidihti, kikto onda deirehti!
O, morohti, Tisri,
Htelu, ki dekelo ondo i'ni.

2.Mirihto dalari o'ikeris,
Derihta nork motoronohte,
Ki openihti, dekirihte kto u'insis,
Nihtahta ni marki.
Ki kidihti, rihta matanaru,
Ki ondo atanalu,
Mudrihte, mudrihte iork montu
Dako, rihta matanaru.

2x Ref.

3.Mirihte, onde nork ktelo mratu,
Sorohta, ki endi amanuseru insalo,
Mar, sto, Tisri, stehte, colatu,
Xihte nork osanalu prinalo.
Rihte nirihte u'karateli,
Rihte nirihte nork sto
Rihte jirihte amodreli
Mihte, ki ondo tidri.

3x Ref.

[Henryk Pruthenia]

Kawałek piosenki zespołu Eluveitie «Omnos»:
«Já ne mlóŭžéc.
Já jésm drukăkjém.
V lěsách polúju, polúju nă qět Tvéj mlóŭdosci!»

«Nie jestem chłopcem,
jestem złym wilkiem.
W lasach poluję, poluję na kwiat Twej młodości»

[Widsið]

Siúil, siúil, siúil a rún
Siúil go socair agus siúil go ciúin
Siúil go doras agus éalaigh liom
Is go dté tú mo mhúirnín slán

Burgundzki
Stuili, stuili, stuili a ronan,
Stuili tosu api stuili toncu
Stuili pu dorui api tepsi com mi
To te stuili, a carantan, peros

[Pluur]

Póki co dostajecie małą próbkę, mojego nowego języka auchtyjskiego (nazwa własna: æuchtū), który jest ergatywny, póki co tyle wam powiem :-P

Tłumaczenie z Kaczmarskiego - Rozmowa (póki co pierwsza zwrotka (pod glosami)

"Keidex" [kei̯deʃ]

Gjiþbulst txouga sulsītouzeit,
Rsenj xīglenætu ksi værþætu bæu,
Geude da, raki da zabeit,
Vaje ūmūd suvor gjīkjeit zabūgo,
Vals daud txei, mnohate ramauch zabeit,
Gheme nehe ī iþ.

Teraz, wymowa - IPA

['ɟɪθbʉɬt. 't͡ʃou̯ga. sʉɬi:tou̯z'ei̯t.
'r̝̊eɲ. ʃi:glenæ'tʉ. ksɪ vær̊θæ'tʉ bæɯ̯.
'geu̯de da. raki da zab'ei̯t.
va'je. u:mu:d 'sʉvor. ɟi:cei̯t 'zabu:go.
'vaɬ dau̯d t͡ʃei̯. mnohate 'ram|au̯x zab'ei̯t.
χeme neh'ei̯iθ.]

Kropka po wyrazie/wyrazach oznacza zakończenie akcentowania, i przejście do następnego (bowiem to nie wyrazy mają ustalony akcent, tylko każda końcówka, przyrostek mają swoje zasady), pozioma kreska robi to samo, z tym że dzieli wyrazy (np.: 'ram|au̯x).

A teraz glosy

ponuro-widzieć(nieprze.4os.lp.) świat(abs.lp.) śpiewak(erg.rm.lp.*)
ciągle stosy(aeq.) i groby(aeq.) o
torturować(nieprze.4os.lp.) to(abs.lp.), wieszać(nieprze.4os.lp.) to(abs.lp.) pan(erg.lp.)
być(nieprze.4os.lp.) wieczna żałoba(abs.lp.)  głos (erg.lp.) pan(pos.lp.)
być(nieprze.4os.lmn.) te(abs.lp.) że, mieć za złe** (nieprze.4os.lmn.) mur(abs.l.mn.) pan(erg.lp.)
a podobać się(nieprze.4os.lp.) życie (abs.lp.) ja(erg.lp.)

Legenda:
nieprze. - czas nieprzeszły
4os. - tak naprawdę 3os. nieosobowa
abs. - absolutyw
erg. - ergatyw
aeq. - aequativus
pos. - posiadacz


* - deklinacja osobowa, odmieniająca się m.in. przez rodzaje
**- czasownik mieć za złe (komuś,czemuś) to mnohatuþ

Pan śpiewak, świat widzi ponuro:
Wciąż tylko o stosach i grobach;
Pan wiesza, poddaje torturom,
Głos pana to wieczna żałoba,
Że trwają - pan za złe ma murom,
A mnie się to życie podoba!

I jak wam się to podoba? Co prawda to na razie jeden króciutki tekst, ale dałem tam parę ciekawych cech.

[Pingǐno]

RAZRUHSKI:
Pugie lu virarne gănŏr,
ve mretvut David - s'ihxe laadmŏr
yitalo saahuln zăi fazen'u, du ei?
Vug vă len: fos-ura, rumbt-ura,
ina puh lugo, hxuzo edŏra
Ahŏnudin yavrŏh tnulhuf ilelei.
Ilelei, ilelei, ilelei...

Jedna zwrotka Zgadnijcie, co to za piosenka.

[Toivo]

Hallelujah.

[Pingǐno]

;_; No w sumie "David" był definitywną podpowiedzią.

[Pluur]

Najnowsza wersja języka lekierskiego, a właściwie język smorski i fragmencik malutki, i jak wyżej, co to je, i co to za zespół? (Dla utrudnienia, nie dam pierwszego słówka ;O), może podejmie się ktoś przetłumaczenia owego tekstu, co? (podpowiem, że to germlang)

<...> ňi var favoŕitar jint staigí langurúm
haň var fiňit rúris je var stelit renta múgirs
hveŕu var jetit broug ňeg sloturamlítem, var vokrúskur aluran
harn vís var cegja, a kaca jint flútem var dŕehkit.

i dla ułatwienia <?> ten sam tekst w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym:

<...> ɲɪ var favɔʒɪtar jɪnt stai̯gi laŋgʏrum
haɲ var fɪɲɪt rurɪs jɛ var stɛlɪt rɛnta mugɪrs
hveʒʏ var jɛtɪt brou̯g̊ ɲɛg̊ slɔtʏramlitɛm var vɔkruskʏr alʏran
harn vis var t͡sɛgʲa a kat͡sa jɪnt flutɛm var d͡ʒɛhkɪt

I jak wrażenia? I co ktoś przetłumaczy? xP

[Widsið]

So spricht das Leben (utw. trad.) So spricht das Leben: Die Welt ist Mein Mich preisen die Blumen und Vögelein, Ich bin der Tag und der Sonnenschein. So spricht das Leben: Die Welt ist mein. So spricht der Tod: Die Welt ist mein, Dein Leuchten ist nur eitel Pracht, Sinkt Stern und Mond in ewge Nacht. So spricht der Tod: Die Welt ist mein. So spricht das Leben: Die Welt ist mein, Und machst du Särge aus Marmorstein, Kannst doch nicht sargen die Liebe ein. So spricht das Leben: Die Welt ist mein. So spricht der Tod: Die Welt ist mein, Ich habe ein großes Grab gemacht, Ich habe die Pest und den Krieg erdacht. So spricht der Tod: Die Welt ist mein. So spricht das Leben: Die Welt ist mein, Ein jedes Grab muß ein Acker sein, Mein ewger Samen fällt hinein. So spricht das Leben: Die Welt ist mein.

Så kved livet Så kved livet: vörden er mi Mig rosam blomerne og fuglarne Eg er dagljuset og solskeinen Så kved livet: vörden er mi Så kved dauden: vörden er mi Ditt lilla ljus er ekkun ök fåfeng pragt Sönkam stjärna og måne i evig nått Så kved dauden: vörden er mi Så kved livet: vörden er mi Og lav du gravmäl af marbelsteind Dei kan do höygja åsten ei Så kved livet: vörden er mi Så kved dauden: vörden er mi Eg hav lavt ek stor grav Eg hav tenkt ut plagan og kriget Så kved dauden: vörden er mi Så kved livet: vörden er mi Ver grov må vera åger Min evige fraud fall på Så kved livet: vörden er mi

[Toivo]

Przydałaby się do tego etymologia co ciekawszych słów (np. "kved", "rosam", "fåfeng", "lav-"). Dopiero wtedy można podziwiać inwencję

[Widsið]

Nie jest jakoś szczególnie zaskakująca

kved = kveda "mówić" < strnord. kveða "rzec", cf. ang. quoth
rosam = rosa "chwalić, wielbić" < strnord. hrósa "ts."
ekkun "zaledwie" < strnord. ekki uten "oprócz, tylko"
fåfeng "próżny, nadaremny" < strnord. *fáfengr = fá "mało" + fanga "chwytać, pojmować" (mój fail, powinno być *fåfang, ale z e w sumie bardziej mi się podoba)
lav, lavt = lava "tworzyć, robić" < strnord. laga "kłaść, budować" z ortografią pod wpływem wymowy
höygja "grzebać" < strnord. heygja "kopać"

To chyba tyle słów, które mogą dziwić i nie zostały wytłumaczone gdzie indziej

[Spiritus]

"Katiusza" po jakubiańsku, bo wpadła mi w ucho:

Katîça

Vëll vlêri ablet dri e pret dri,
Kü rir vell mais meßeloh,
Kü vreßé vell va Katîça vëll,
Kü seßell e ßaßell vreßé vell va.

Vell va pluß, vell çansé çansat tre vëll,
Âr jaröb, çe vreßet ámâ tall kav,
Âr tu, çe ki etté vell nilull-tre,
Âr ki, çe lêf’i d’ ill feßé kü larvé.

Ô, dü – çansé, vell çansé d’ vell drevié,
Varé lü sualell jelcinev e çlivet,
E dre nur kudïr â ßevallë,
Pluß Katîça büßöll-ßod’i nezré.

Net sall veß dellé idoll e vëll drevié,
Kej etté çansâ kü huhuré-pa nur ill,
Kej itt kudiré dellé vernëßell neßé,
Kejt Katîça svïreßotâ cêr d’ ill.

Vëll vlêri ablet dri e pret dri,
Kü rir vell mais meßeloh,
Kü vreßé vell va Katîça vëll,
Kü seßell e ßaßell vreßé vell va.

P.S.: ẞ czyta się [ʒ]!