Co was wkurza w kwestiach językowych [s/z/wi/]

[Towarzysz Mauzer]

Część mi wygląda jak dostosowanie do lokalnych fonotaktyk i morfologii.

[Hapana Mtu]

Wotjacki: Rosjanie - Ӟучъёс, ale Rosja - Россия

Od biedy można powiedzieć Ӟуч шаер, ale wg Google'a jest dość rzadkie.

[Dynozaur]

To co podałem, poza określeniem wotjackim jest przekształceniami etnonimu Ruś, Rusin, ale starymi i często niebezpośrednimi, przefiltrowanym przez kilka języków (np. te nagłosy typu Or-, Ur-, to ZTCW koniec końców mongolska proteza, przejęli ją nawet Chinole) i ostro przekształconymi przez historję.

A co do określenia wotjackiego - sam chciałbym wiedzieć, skąd pochodzi. Czyżby przekorne przeniesienie "Czudzina"?

[Hapana Mtu]

Varpho mówił dziś na zajęciach (nb. właśnie siedząc na tych zajęciach wysłałem poprzedni post), że Dźuć to też prawdopodobnie przeróbka Rusa.

[Noqa]

Ostatnio ciągle narzekam, ale chyba już tak być musi.

E-book. Czyli nazwanie czegoś, na co już jest świetna nazwa - książka.
Czemuś nikt nie uznał, że ja na telefonie wcale nie słucham muzyki, tylko e-music, bo to przecież jest zupłenie co innego niż prawdziwa muzyka - czyli ta słuchana na żywo. Bo ta na płytach to z kolei r-music, coś znowu zupełnie innego! I można od razu lamentować, jak to e-music wypiera muzykę i że ta sztuka powoli umiera.

[BartekChom]

Muzyka to dźwięk, a książka to przedmiot i to inny niż gazeta.

Ja za to chyba wszystko określane jako e-booki, co widziałem, określiłbym jako PDF-y.

[Silmethúlë]

Zgodzę się z Bartkiem. Książka to tekst oraz sposób w jaki został on przygotowany – font użyty, skład, okładka itd., nawet papier na jakim jest wydrukowana. Oceniając książkę, często oceniamy wszystkie te elementy.

E-book jest złożony zupełnie inaczej, ma informację o treści, ma informacje logiczne o elementach tekstu (co jest tytułem, co tytułem rozdziału, co słowem obcojęzycznym) i może zupełnie nie mieć żadnych informacji na temat składu (którym ma się zająć czytnik, na którym e-book jest czytany – choć są wyjątki, formaty e-booków pozwalają na umieszczenie dodatkowych informacji o składzie). Z oczywistych względów e-book nie zawiera w sobie papieru czy formatu strony...

Analogiczne do porównywania książki i e-booka byłoby porównywanie klekcji mp3 i płyty CD. E-book i książka zawierają ten sam tekst, a mp3 i płyta tę samą muzykę. Ale mimo tego same ze sobą tożsame nie są.

[Ghoster]

[...........]

[Silmethúlë]

Czcionka historycznie dotyczyła jedynie kość-pieczątkę służącą do odbijania jednego znaku, dopiero cały komplet czcionek służył do druku w danym kroju.

Z tego powodu sensowniejszym po polsku byłoby tłumaczyć font jako krój pisma niż czcionkę – bo czcionka odpowiada(ła) tylko jednemu znakowi.

Oczywiście inb4: zaszła zmiana semantyczna i teraz czcionka oznacza cały elektroniczny font!oneone – ale państwo pozwolą, ja dalej będę tutaj preskryptolsko pisał o fontach lub krojach pisma, a czcionki pozostawię dla określania wzorów pojedynczych znaków.

[Silmethúlë]

Z innej beczki:
Wkurza mnie, że media piszą z jednej strony Janukowycz i Tymoszenko, a z drugiej Kliczko.

Albo Janukowycz, Tymoszenko, Kłyczko, albo Janukowicz, Cimoszenko (Timoszenko?), Kliczko...

[CookieMonster93]

Wydaje mi się, że z tym Kłyczkiem/Kliczkiem, to ze względu na miejsce urodzenia (czyli i język). (Biełowodskoje, Kirgiska SRR, ZSRR – z: polska wikipedia)
Można też wyczytać:

Uważa się za rosyjskojęzycznego Ukraińca[12]. Zna również język ukraiński, choć jak sam przyznaje "niezbyt dobrze"

Ciekawe też jest to, że na wikipedii jest zapisany jako Kłyczko. ;p

[Vilène]

Cimoszenko

Może lepiej nie...

[spitygniew]

Wydaje mi się, że z tym Kłyczkiem/Kliczkiem, to ze względu na miejsce urodzenia (czyli i język). (Biełowodskoje, Kirgiska SRR, ZSRR – z: polska wikipedia)

Czyli Bułgakow też byłby Bułhakowem ze względu na to, że urodził się w Kijowie? Wolę wierzyć, bo...

Było w Rosji dwóch wybitnych ludzi o tym nazwisku: prawosławny teolog Siergiej Bułgakow i pisarz Michaił Bułgakow. Ale z Polaków, którzy słusznie uwielbiają "Mistrza i Małgorzatę", nikt się nie dowie, jak nazywał się faktycznie ich autor. Bo na jego wydawanych po polsku książkach i na plakatach spektaklów (a nawet w skandalicznym, pełnym osłupiającego niechlujstwa, tendencyjności, luk, przeinaczeń, fałszów i niekompetencji "Słowniku pisarzy rosyjskich" "Wiedzy Powszechnej") widnieje tylko zmyślone nazwisko: Bułhakow. Skąd się coś takiego wzięło? Wymyślili to nazwisko po prostu jego tłumacze: Irena Lewandowska i Witold Dąbrowski. Zresztą spytałem ich kiedyś: co im strzeliło do głowy? Osłupiałem, gdy okazało się, że jedynym, lecz nieodpartym argumentem na rzecz samowolnego przekręcenia nazwiska Bułgakowa jest fakt, iż w Polsce istnieje nazwisko BUŁHAK. Więc... nazwisko pisarza też koniecznie trzeba przetłumaczyć. Rzekomo na polskie. Choć w "Bułhaku" też nie ma krzty polszczyzny. Wydaje się raczej białoruskie i bodajże spokrewnione z nie używanym już rosyjskim czy ogólniej ruskim bułga "rozróbka". Lubiłem ich oboje i byli to dobrzy tłumacze. Ale nie uznam przecież, nawet jeśli mój przyjaciel sobie coś głupio ubrda, że nieodpowiedzialna brednia jest mądra i słuszna. Bo z kolei ktoś wymyśli, że nazwiska Tołstoj i Gorki "przetłumaczyć" wypada na "Tłusty" i "Gorzki", następnie Czechow na "Czechowicz", Puszkin na "Armatniak" i Babel na "Bąbel" czy zgoła, nie daj Boże, na "Bubel". A o wiarygodności różnych słowników mówi jeden zkolejnych akapitów: "A w wydawnictwie "Czytelnik" dwie kretynki, tłumaczka i redaktorka, zmieniły komuś nazwisko Starodubcew na Starodębcew! Aż do niemożliwej po rosyjsku litery i głoski Ę włącznie. Byle nie zabrzmiała w tym dupa i może dupcyć

.

[Mahtlactli Omome Tochtli]

AFAIK całkiem spora część Rosji wymawia "г" szczelinowo; przede wszystkim dialekty południowe, ale z tego, co udało mi się wychwycić, to Wysocki też czasem wymawiał w ten sposób w piosenkach (mam na myśli: nie tylko w wyrazie "bog"), a był Moskwiczem (choć nie wiem, skąd byli jego rodzice). Jeśli Bułg/hakow urodził się w Kijowie, to jest całkiem prawdopodobne, że właśnie w ten sposób wymawiał swoje nazwisko. Inna sprawa, czy to usprawiedliwia takie oddanie nazwiska, które w literackim rosyjskim ma niewątpliwie postać [bʊɫˈɡakəf].

[Towarzysz Mauzer]

Co do Wysockiego, to też spostrzegłem taką uń wymowę.