Polska cyrylica by CookieMonster93

Zaczęty przez CookieMonster93, Czerwiec 26, 2012, 10:50:45

Poprzedni wątek - Następny wątek

Silmethúlë

  •  

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: Fanael w Czerwiec 26, 2012, 23:23:38
Swoją drogą, pismo oparte o steganografię to mógłby być niezły pomysł.

trochę o taką ideę był oparty mój iks-kwadrat...
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •  

CookieMonster93

#62
Cyrylica by CookieMonster93 nr 2:












































Łacinka
Grażdanka polska
Nazwa liter(y)
A
Аа, Яя
a, ja
Ą
оѡ̃, Юѡ̃ юѡ̃* (ѫ, Ѭѭ)2
-
B
Бб
be
C
Цц
ce
Ć
Ць ць
-
CZ
Чч
cza/cze
D
Дд
de
DZ
Дз дз
-
Дзь дзь
-
Дж дж
-
E
Ее, Єє (Ээ, Ее)2
e, je
Ę
еѡ̃, Єѡ̃ єѡ̃ (ѧ, Ѩѩ)2
-
F
Фф
ef
G
Гг
gie
H, CH1
Хх (h - гх)2
cha
I
Ии2
i
J
Йй2
jot
K
Кк
ka
L
Лл (Ль ль)2
el
Ł
Ўў (Лл)2
eŭ / krótkie u
M
Мм
em
N
Нн
en
Ń
Нь нь
-
O
Оо, Юю* (Оо, Ёё)2
o, jo
Ó
О́о́, Ю́ю́ (О́о́, Ё́ё́)2
     o z kreską, jo z kreską
P
Пп
pe
R
Рр
er
RZ
Ҏҏ3(Рь рь)2
erz
S
Сс
es
Ś
Сь сь
-
SZ
Шш
sza / sze / esz
SZCZ
Щщ
szcza / szcze
T
Тт
te
U
Уу, IУıу (Уу, Юю)2
u, ju
W
Вв
we / wu
Y
ы
y
Z
Зз
ze(t)
Ż
Жж
że(t)
Ź
Зь зь
-
[ɰ̃]
ѡ̃
nosek
[j]
ь
miękki znak
twardy znak
ъ
twardy znak


*ю - jako "jo" charakterystyczna cecha mojej cyrylicy. Dlaczego niby litera wyglądająca jak I+O miałaby brzmieć "ju"? - absurd :-P Protestuję! <żart> - a tak na serio, to tylko taki mój kaprys, wizualnie tak mi bardziej się podoba.
1 - nie zaszła historyczna zmiana g na h (jak w niektórych językach słowiańskich), więc moim zdaniem rozróżnienie nie jest konieczne. Wymyśliłem sobie też reformę ortografii. (dawniej rozróżnienie było, teraz ni ma) - o tym poniżej :-)
2 - przed reformą
3 - skoro wszystkie historyczne miękkie piszemy twardo, to rz też... :-) (szczegóły też niżej)

Rosjanie wprowadzili ten alfabet (pierwszą wersję - sprzed reformy), po II wojnie światowej.
Reformę przeprowadzono po obaleniu komunizmu i odzyskaniu niepodległości, aby dopiec Rosjanom wprowadzono unikalną ortografię. Poza widocznymi zmianami zaczęto również zapisywać twarde samogłoski np. y po historycznie miękkich spółgłoskach (sz, cz, ż, rz, dż).

Zapis w wyrazach obcych:
lia, lie [lj] itp. => лъя, лъє(zgodnie z wymową)
nia [ɲj] (np. Dania) itp. => нья(zgodnie z wymową)
gia, kia [gjja], [kjja] itp. => гья, кья(zgodnie z wymową)
sja, zja, cja itp. => съя, зъя, цъя (nie da się zapisać zgodnie z wymową [sj], [zj], [tsj], więc zostało tylko to. :-)
pozostałe przypadki => ья itp.
si, zi, ci [sji], [zji], [tsji] itp. => съи, зъи, цъи (analogicznie dzi [dzji]

au, eu => аў, еў
weekend => ўікенд
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

CookieMonster93

Niedługo umieszczę tu jeszcze przykładowy tekst, zapewne jutro. ^^
English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

luk

#64
A ja przewrotnie powiem,że gdyby cyrylica funkcjonowała w polszczyźnie, to na pewnym etapie z przyczyn czysto praktycznych należałoby wzorem braci Serbów zapożyczyć z łacinki "j".

Wiem, że cyrylica bez "я" czy "ю" jest jakaś taka "nie teges", ale podejrzewam, że inaczej by się nie dało. Ние и јуж :)

Cieszę się, że autor tej cyrylicy nie boi się "j" :)
Me olvin sar vil ti shap yu propeyu til, yu zoya meya... Vo me noker troy ti dot ta...

kaRnister, tylko kaRnister! kanister musi odejść! :)
  •  

Silmethúlë

Białoruski sobie radzi, also your argument is invalid.
  •  

Wedyowisz

#66
Cytat: Feles w Czerwiec 26, 2012, 23:15:22
Ciekawe byłoby pismo ideograficzne powstałe nie z piktogramów, ale z syntezy kursywy.

W pahlavi używano jako logogramów zapisów słów aramejskich. Tak jakby pisać Widziałem VATER-ca. Dodatkowo zlewanie się wyglądu wielu liter i ligatur także prowadziło do trochę logograficznego posmaku (trudno mi się doszukać czegoś poza wikipedią potwierdzającego, że rzeczywiście uczono się słów jak logogramów*, ale w tym kierunku to zmierzało).

*częste natomiast było przepisywanie tekstów bez zrozumienia przez co część z nich jest nie do rozszyfrowania; ale czy w Europie nie było podobnie, sądząc po rzeczach typu Dagome iudex?
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

Dynozaur

#67
Cytat: pittmirg w Lipiec 20, 2012, 17:58:13Dodatkowo zlewanie się wyglądu wielu liter i ligatur także prowadziło do trochę logograficznego posmaku

Oraz do tego, że z czasem zupełnie przestano rozumieć to pismo. Pahlavi wyewoluowało w niezrozumiałe bazgroły, stało się kryptografją.
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: luk w Lipiec 20, 2012, 15:49:35
Cieszę się, że autor tej cyrylicy nie boi się "j" :)
aha.
a mnie to smuci. "j" ma się do cyrylicy nijak. :(

i właśnie przyszło mi do głowy kolejne uzasadnienie tej mojej niechęci: <j> pochodzi od łacińskiego <i>, a w większości cyrylic [a przynajmniej w tych używających <j>] litera <i> nie występuje. tak więc jest to podobny problem, jak często zarzucana obecnej białoruskiej cyrylicy obecność <й> przy nieobecności w niej <и>.

dla przypomnienia - pozostałe moje zarzuty wobec używania <j> w cyrylicy, to:
- niedopasowanie graficzne [<j> jest za wąska i ma wystający w lewo descender],
- zawieranie w sobie kropki, która niczego tak naprawdę nie oznacza.
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •  

luk

Cytat: varpho :Ɔ(X)И4M: w Lipiec 20, 2012, 19:18:56
Cytat: luk w Lipiec 20, 2012, 15:49:35
Cieszę się, że autor tej cyrylicy nie boi się "j" :)
aha.
a mnie to smuci. "j" ma się do cyrylicy nijak. :(

Nie twierdzę, że nie masz racji, ale sęk w tym, że język polski też ma się do cyrylicy nijak. Skoro mamy "ja", "ją", "je", "ję", "jo", "jó" i "ju", to albo godzimy się na jotę albo ładujemy się w dużą liczbę dodatkowych znaków, często nader dziwnych i nie występujących w innych cyrylicach (no bo która ma znak np. dla "jó"?)

Po prostu polski nie jest stworzony do cyrylicy.
Me olvin sar vil ti shap yu propeyu til, yu zoya meya... Vo me noker troy ti dot ta...

kaRnister, tylko kaRnister! kanister musi odejść! :)
  •  

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: luk w Lipiec 20, 2012, 21:26:31Nie twierdzę, że nie masz racji, ale sęk w tym, że język polski też ma się do cyrylicy nijak. Skoro mamy "ja", "ją", "je", "ję", "jo", "jó" i "ju", to albo godzimy się na jotę albo ładujemy się w dużą liczbę dodatkowych znaków, często nader dziwnych i nie występujących w innych cyrylicach (no bo która ma znak np. dla "jó"?)
ale ja nie mam w zasadzie nic przeciwko zaznaczaniu /j/ w jakiś jednolity sposób [tzn. niezależnie od samogłosek]. tylko że wnerwia mnie wykorzystywanie do tego celu litery <j>. mam świadomość, że takie zapożyczanie jest w sumie zgodne z tradycją cyrylicy, która przecież powstała jako uzupełnienie greki o parę znaków hebrajskich itp., ale akurat to <j> moim zdaniem zupełnie do cyrylicy graficznie nie pasuje.
bardziej już by mi się widział w tej roli chociażby <ь>, co zresztą wykorzystałem w dwudziestnicy. ;)

Cytat: luk w Lipiec 20, 2012, 21:26:31
Po prostu polski nie jest stworzony do cyrylicy.

kwestia przyzwyczajenia...
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •  

Dynozaur

#71
Jest też inne wyjście, poniekąd "tradycjonalistyczne" - Іі (bez kropki) jako [j] (w końcu, jak by na to nie patrzeć, najwcześniejsze jotowańce to przecież ligatury), a Ии jako samogłoska.

ІАнина приіехала до ІУраты. (dwie osobne litery, ale kapitalizacja spólna - trochę taka moja fanaberja, żeby było bardziej starosłowiańsko)

Nie wiem osobiście czy to dobry pomysł... Ale wiem jedno - nie ma nic gorszego niż pisownie typu йа йо it.p. Już mniejszym złem jest to łacinkowate j.
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: Dynozaur w Lipiec 20, 2012, 23:06:44ІАнина приіехала до ІУраты. (dwie osobne litery, ale kapitalizacja spólna - trochę taka moja fanaberja, żeby było bardziej starosłowiańsko)
olęderskawo. ;)

Cytat: Dynozaur w Lipiec 20, 2012, 23:06:44Nie wiem osobiście czy to dobry pomysł... Ale wiem jedno - nie ma nic gorszego niż pisownie typu йа йо it.p.
a gdyby tak zredukować [j] np. do łuczka z <й>?
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •  

Henryk Pruthenia

Kiedyś coś takiego do czegoś zrobiłem... Nie pamiętam gdzie, ale łuczek coś oznaczał... To było dawno temu, i nieopublikowane. Gdzieś w szafie leży.

PS: Wiém co ten łuczek oznaczał! Dodawało się go do jotowanech, by oznaczać wymowę przez [j] po spółgłoskach, na przykład Рося(nad я powinién być łuczek)

varpho :Ɔ(X)И4M:

Cytat: Henryk Pruthenia w Lipiec 20, 2012, 23:30:51
Kiedyś coś takiego do czegoś zrobiłem...

a ja tego użyłem w ewicy dla zaznaczenia odwrotności jotowania, tzn. wymowy /j/ po danej samogłosce.
K̥elHä wet̥ei ʕaK̥un kähla k̥aλai palhʌ-k̥ʌ na wetä
śa da ʔa-k̥ʌ ʔeja ʔälä ja-k̥o pele t̥uba wete
Ѫ=♥ | Я←Ѧ
  •