Języki CeltoSlavji

[Henryk Pruthenia]

Oto lista języków CeltoSlavji:
Język prapanonski
Jest bazą dla późniejszech konlangów (ogólnie ma być jeden konlang, w którém zależnie od tonu powstanie inny dyftong, czy cóś)
Język zapadni
Język nartrycki
Język duźlejbski
Język praskandynawskosłowiański (jeszcze zostanie zmieniony, i to mocno, na przykład muszę odkryć, jakby wyglądał praindoeuropejski czas przyszły w prasłowiańskiém przed I palatalizacją)
Język celtycki, używany między językami jermańskimi, a słowiańskimi (pod dużém wpływém tech drugiech).
Język burgundzki (celtoromański)
Lista będzie edytowana.

[Mścisław Bożydar]

Lajk yt weri macz (or samting lajk dat)

[Henryk Pruthenia]

Język (biało)chorwacki. (błch. jazyk (biało)hírvacky).

Miejsceu żytkowania: Tzw. Ruś Czerwona (Krasná Rusia)
Altistorja: Plemiona Chorwackie nie ruszyły donikąd, zostały tam, gdzie były. Zostały zhołdowane przez Mieszka I w latach '80 X wieku, ale następnie uniezależniły się. Były niezależne krótko, bo w roku 1018 zostały podbite na nowo przez Bolesława Chrobrego. Gdzieś do XIV wieku rozwój języka chorwackiego był pod nieustającém wpływém języka polskiego. Wraz z przejęciém obszaru Rusi Czerwonéj przez Ruś Kijowską doszło do zwiększenia wpływów językowech języka staroruskiego. Tak więc język chorwacki jest językiém zachodniosłowiańskiém (rozwój jerów i TorTów jak w języku polskiém, przegłos lechicki) pod silnymi wpływami polskimi (dź, ć, dż) ale i téż rusinskimi (ikawizm (é, ó), wałczenie w wygłosie, potém rozszerzone na inne formy czasu przeszłego, zanik między samogłoskami, labjalizacja w nagłosie, syntetyczny czas przyszły, denasalizacja), oraz własnymi cechami (dz > z, zbitki dsz, tsz, szt, scz > dż, cz, szcz, szcz; -ách > -áf, dl, tl > dżl, szl, s/s' oraz z/z' przed r/l/ł/n/m/ŭ/v > sz, ż, k, g przed u, r, s, z > ch, v; depalatalizacja r' do r, l' do l (za wyjątkiém pozycji przed e oraz i), przejście żeńskiech kończącech się na ь do kończącech się na -a, noc > noca, mysz > mysza, myśl > myszla, miłość > miłościa ).

Stary alfabet:
Aa Áá [wo]/[vʲo]* Bb Cc Czcz Dd Dżdż Dźdź Ee Ff Gg Hh

• Ii Íí [i ] Jj Kk Ll Łł Mm Nn Ńń Oo
• Pp Rr Ss Szsz Tt Uu Úú [wə]/[vʲə]* Ŭŭ Vv Yy Zz Żż Źź
  
  *pierwsza forma po twardech, druga po miękkiech
  
  Przykładowy tekst:
  Na hełmie ŭivca, ketorá nie miaa víłna, ubaczya koni; jedzín ciugnuŭ ciażky víz, drugy dźvigáŭ vieliky vrúz, a trecí víżu bystro czełovieka. Ŭívca ríchŭa do koníj: ,,Sierdce mia bolí, wizuc, czo cziełovík prykazují robić koniám". Koni ŭídpoviedziáj: ,,Szłuháj, ŭívco, sierdca nas bolu, kígdy vidzím, kak czełovík, pán, zabira twoja víłna na płaszcz dżla sameho siebia. I ŭívca nie ma ŭíłny". Uszłyszáw to, ŭívca pobívŭa príz rívnina.