Polski Conlanger Relay, edycja II

[Noqa]

Przepraszam bardzo, ale gdzie ci obiecał?
I ja mam tak samo, też muszę mieć poważną zachętę. Powinienem dostać jako rekompensatę za tłumaczenie Lantopelu.

[Henryk Pruthenia]

Ojojojoj.
Mam pytanie do patrzącech z boku forumowiczów: czy to wam téż wygląda dziecięco żałośnie, gdy ktoś kłóci się o pierwszeństwo w durnéj kolejce, i to dodatkowo nie takiéj prawdziwéj, a internetowéj?
Według mnie Noqo, jesteś osobą, którą matka za młodu za mało lała, i nie wyuczyła granic. Kłócenié się o coś, co będzie za miesiąc, jak nie więcéj, o coś, co jest tak błahe i durne, leży poniżéj mojego poziomu....

Róbta co chceta, panie Noqa, piaskownica wasza.

[zabojad]

LOL. Henryś uspokój się.

[Noqa]

[Vilène]

Mam pytanie do patrzącech z boku forumowiczów: czy to wam téż wygląda dziecięco żałośnie, gdy ktoś kłóci się o pierwszeństwo w durnéj kolejce, i to dodatkowo nie takiéj prawdziwéj, a internetowéj?

Masz rację, to wygląda dziecięco żałośnie, jak ty błagasz o to, żeby zawsze być pierwszy w kolejce.

[Ghoster]

[...........]

[Henryk Pruthenia]

A jakie są jego cechy?
Bom ciekawe...

PS: Taki sam test, jak ten z PW???

[Ghoster]

[...........]

[tob ris tob]

Pojewiadro.

EDIT: Ach, no i napomknę, że stopniowanie przymiotników ma... 8 poziomów (w przeciwieństwie do polskiego, który ma tylko "ładny", "ładniejszy" i "najładniejszy", toteż 3).

Przykład, please?

EDIT: Ale co do szyku to chyba wzorowałeś się na Zyxowych rozprawach o niemieckim, co?

[Fanael]

Cóż, szangryjski jest alternacyjno-fleksyjnym językiem (z pewnymi, bardzo ograniczonymi, elementami polisyntetyzmu), ma pięć liczb (pojedynczą, podwójną, mnogą małoilościową, mnogą wielkoilościową oraz zerową - tutaj warto wspomnieć, iż liczba mnoga wielkoilościowa oznacza dosłowniej "liczbę wielojednościową" ogarniającą takie pojęcia jak "grupa", "banda", "ludzkość", "społeczeństwo", ale - to jedna z dziwnych cech - "powietrze", "woda", "światło", ogólnie liczby to masakra w szangryjskim, liczbą zerową wyraża się większość przeczeń, a liczba pojedyncza strasznie często przeplata się z liczbą wielojednościową). Ponadto czasowniki składają się zazwyczaj z jednej bądź dwóch części, ale zdarzają się nawet takie, na które składają się trzy bądź nawet (!) cztery fragmenty, które latają sobie po zdaniu w różne miejsca. Ponadto to gdzie stoi słowo określające zależy od tego, czy określa orzeczenie, podmiot czy dopełnienie (najczęściej przymiotnik, który jest de facto w szangryjskim nie istnieje - wyraża się go poprzez czasowniki zwrotne, to jest nie "czerwone jabłko" a "czerwieniące się jabłko"). Ponadto, poza podstawowym szykiem zdania OVS istnieje także szyk zdania (OV)S, w którym dopełnienie i orzeczenie wyrażane są poprzez jeden czasownik (np. zamiast "śniadanie jem ja" jest "śniadaniuję ja"). Ponadto kilka strasznie nielogicznych i nieregularnych determinerów, które są praktycznie nie potrzebne, ale i tak stoją w zdaniu (nawet mimo tego, iż są właściwie zaimkami określonymi, tak naprawdę nie muszą stać przy określanym rzeczowniku, a... Gdziekolwiek). Dodatkowo istnieje *mnóstwo* sufiksów, interfiksów, prefiksów oraz cyrkumfiksów (jako dobry przykład można podać coś takiego jak przyrostki przymiotnikowe lekko modyfikujące znaczenie słów; "chybażywy", "prawiemartwy", "bardzogłodny"). Ach, no i szangryjski jest (w założeniu) językiem trójdzielnym.

EDIT: Ach, no i napomknę, że stopniowanie przymiotników ma... 8 poziomów (w przeciwieństwie do polskiego, który ma tylko "ładny", "ładniejszy" i "najładniejszy", toteż 3).

tl;dr hitchen sink?

[Henryk Pruthenia]

Cóż, szangryjski jest alternacyjno-fleksyjnym językiem (z pewnymi, bardzo ograniczonymi, elementami polisyntetyzmu), ma pięć liczb (pojedynczą, podwójną, mnogą małoilościową, mnogą wielkoilościową oraz zerową - tutaj warto wspomnieć, iż liczba mnoga wielkoilościowa oznacza dosłowniej "liczbę wielojednościową" ogarniającą takie pojęcia jak "grupa", "banda", "ludzkość", "społeczeństwo", ale - to jedna z dziwnych cech - "powietrze", "woda", "światło", ogólnie liczby to masakra w szangryjskim, liczbą zerową wyraża się większość przeczeń, a liczba pojedyncza strasznie często przeplata się z liczbą wielojednościową). Ponadto czasowniki składają się zazwyczaj z jednej bądź dwóch części, ale zdarzają się nawet takie, na które składają się trzy bądź nawet (!) cztery fragmenty, które latają sobie po zdaniu w różne miejsca. Ponadto to gdzie stoi słowo określające zależy od tego, czy określa orzeczenie, podmiot czy dopełnienie (najczęściej przymiotnik, który jest de facto w szangryjskim nie istnieje - wyraża się go poprzez czasowniki zwrotne, to jest nie "czerwone jabłko" a "czerwieniące się jabłko"). Ponadto, poza podstawowym szykiem zdania OVS istnieje także szyk zdania (OV)S, w którym dopełnienie i orzeczenie wyrażane są poprzez jeden czasownik (np. zamiast "śniadanie jem ja" jest "śniadaniuję ja"). Ponadto kilka strasznie nielogicznych i nieregularnych determinerów, które są praktycznie nie potrzebne, ale i tak stoją w zdaniu (nawet mimo tego, iż są właściwie zaimkami określonymi, tak naprawdę nie muszą stać przy określanym rzeczowniku, a... Gdziekolwiek). Dodatkowo istnieje *mnóstwo* sufiksów, interfiksów, prefiksów oraz cyrkumfiksów (jako dobry przykład można podać coś takiego jak przyrostki przymiotnikowe lekko modyfikujące znaczenie słów; "chybażywy", "prawiemartwy", "bardzogłodny"). Ach, no i szangryjski jest (w założeniu) językiem trójdzielnym.

EDIT: Ach, no i napomknę, że stopniowanie przymiotników ma... 8 poziomów (w przeciwieństwie do polskiego, który ma tylko "ładny", "ładniejszy" i "najładniejszy", toteż 3).

Ruchałbym.

[Ghoster]

[...........]

[tob ris tob]

EDIT: Ale co do szyku to chyba wzorowałeś się na Zyxowych rozprawach o niemieckim, co?

Tzn? Kim jest Zyx wiem (tzn. wiem, iż był to użytkownik jakiś, niestety nie pamiętam go dobrze), ale szyk zdania to po prostu odwrócony SVO.

Szyk zdania niemieckiego to czysty przejaw sadomasochizmu. Głupsze już może być chyba tylko wyrzucenie rodzajników na jakieś zdaniowe zadupie i kazanie domyślania się, do którego rzeczownika one idą. Chociaż nie... rozbicie każdego ze słów na pojedyncze sylaby i wymieszanie ich według jakiegoś złożonego algorytmu byłoby absolutnym szczytem. Nie wiem, co im tak ten biedny czasownik zawinił, że w co drugim zdaniu jest porozstrzeliwany na wszystkie strony świata: tu przedrostek, tam przyrostek, jeszcze gdzie indziej temat, operator to w ogóle żenada kompletna, zaimek zwrotny ględzi coś pijany w rynsztoku, podmiot przemieszcza się, jakby się nie mógł zdecydować, czy ma inwersję, czy jakieś inne zawroty .

Pogrubienia, rzecz jasna, moje.

[CookieMonster93]

Dodałem tłumaczenie do swojego tekstu. :-P