rusłacinka

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

a - a
б - b
в - v
г - g
д - d
е - e
ё - ë
ж - j
з - z
и - i
й - y
к - k
л - l
м - m
н - n
о - o
п - p
р - r
с - s
т - t
у - u
ф - f
х - h
ц - c
ч - q
ш - x
щ - xq
ъ - '
ы - ı
ь - y
э - è
ю - w
я - ę

Sowz neruximıy respublik svobodnıh
Splotila naveki Velikaę Rusy!
Da zdravstvuet sozdannıy voley narodov
Edinıy, mogyqiy Sovetskiy Sowz!

Slavysę, Oteqestvo naxe svobodnoe,
Drujbı narodov nadëjnıy oplot!
Partię Lenina — sila narodnaę
Nas k torjestvu kommunizma vedët!

zastanawiałem się jeszcze nad jakimś uwzględnieniem w zapisie wymowy samogłosek warunkowanej akcentem, gdzie np.
o [a], czyli <о> nieakcentowane
ö

• , czyli <о> akcentowane,
  ale to może kiedy indziej dopracuję.

[Silmethúlë]

Gratuluję, osiągnąłeś ten poziom, że nie wiem, który zapis mi się mniej podoba: twój czy angielskawy.

[Jątrzeniot]

ю - w
я - ę

Co.

[Henryk Pruthenia]

Yyy...aaaa...

Aha.

[Feles]

Doceniam odwagę. ;-)

[Vilène]

Gratuluję, osiągnąłeś ten poziom, że nie wiem, który zapis mi się mniej podoba: twój czy angielskawy.

I tak najlepszy jest ISO 9:1995. Ûŝenko FTW!

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

ю - w
я - ę

<ę> przez analogię do polszczyzny, poza tym chciałem, żeby jak najmniej liter miało diakrytyki i chyba się udało, bo tylko <e> i <i> mogą je mieć, przy czym <е> miało je już w cyrylicy, a <i> ma kropkę niejako naturalnie.

<w> dodałem na samym końcu - została mi jedna nie użyta litera, więc ją zastosowałem. ale równie dobrze można by to było zapisywać <iu>, skoro [jo] też zazwyczaj jest zapisywane <io>, a tylko w konkretnych przypadkach poprzez <ë>.

[Jątrzeniot]

Ja rozumiem, tylko że to wygląda... Hm, no okropnie. Poza tym ta analogia ę do я jest o tyle słaba, że я odpowiada ę tylko w niektórych wyrazach. Ę znaw jako я знaю wygląda nie tylko brzydko ale i nieetymologicznie. Dążność do unikania diakrytyków chwalebna tylko żeby przynajmniej w miarę intuicyjny był ten zapis...

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Ja rozumiem, tylko że to wygląda... Hm, no okropnie.

kwestia gustu... mam świadomość, że to wygląda kosmicznie, ale też taki był mój cel - żeby to wyglądało dość egzotycznie. można to też zrozumieć jako manichwest wyższości cyrylicy nad łacinką.

Poza tym ta analogia ę do я jest o tyle słaba, że я odpowiada ę tylko w niektórych wyrazach.

tak. ale to samo można powiedzieć o samej literze <я>, która zastąpiła dotychczasową ligaturę <ꙗ> we wszystkich kontekstach.

ogólnie to akurat z tego <ę> jestem zadowolony, natomiast nie podoba mi się to <y> jako zmiękczacz, bo ta litera wygląda na zbyt rozbudowaną dla tego celu... ale apostrof chciałem zachować dla rozdzielania, zwłaszcza że to się ładnie komponuje z <è>.

[Jątrzeniot]

No tak, oczywiście to jest kwestia gustu. W mój na pewno nie trafiła, ale skoro Ci się podoba, to ok. Natomiast poza kwestiami estetycznymi: zaletą tego alfabetu faktycznie jest ta bezdiakrytyczność. Dzięki temu mógłby on być używany jako uniwersalny zapis dla rosyjskiego (np. przez takich Anglików czy Amerykanów, którzy o czymś takim jak diakrytyki nigdy nie słyszeli). Tylko wadzi ы - ı. Wiem, że teoretycznie jest to bezdiakrytykowa litera, ale nie wystukasz jej z każdej klawiatury.

A tak w ogóle to przypomniałeś mi o moim pomyśle na rosyjską łacinkę, aż chyba wrzucę jakoś na dniach.

EDIT: Aa no i przecież masz też te ę, è, nie ogarnąłem. No to tak czy siak koncept, żeby było bezdiakrytykowo pada.

[Feles]

N'ale to się raczej nie da, żeby rusłacinka była jednocześnie i jeden-do-jednego, i bezdiakrytykowa. ;-)

[Noqa]

Da się, ale dodawanie cyfr, znaków interpunkcyjnych itd. po prostu nie jest ładne.

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Aa no i przecież masz też te ę, è, nie ogarnąłem. No to tak czy siak koncept, żeby było bezdiakrytykowo pada.

no jak Feles zauważył - całkowicie bezdiakrytykowo i bezdwuznakowo się nie da. chodziło mi o to, żeby jak najmniejsza liczba liter mogła zawierać diakrytyki. w moim przypadku, jeśli nie liczyć tego "tureckiego i" jest to tylko <e> - które występuje jako <ë> [to jeszcze z grażdanki], <ę> i <è>.

przyszedł mi teraz do głowy pomysł na większe ufonetycznienie rusłacinki:

<o> odpowiadałoby każdemu /a/, czyli zarówno obecnej bukwie <а>, jak i nieakcentowanej <о>.
<ö> odpowiadałoby wymowie /o/, czyli obecne <о> akcentowane [na wzór <ë>, które swoją drogą oznaczałoby każde /jo/].

tym sposobem <a> zostałoby bez przyporządkowania i można by ją przyjąć dla zapisu obecnej <я>.

obecne <ю> można by zapisywać np. jako <ü>.

ewentualnie, żeby było symetrycznie to możnaby jeszcze jakoś zagospodarować <ä> - np. zamiast obecnego <э>. albo <ы> - tak z rumuńska.

pozostaje problem oznaczania miękkości - raczej nic innego poza <y> nie zostaje...

[BartekChom]

Ściśle biorąc, ten zapis nie jest jeden do jednego (щ - xq; й, ь - y), ale przy tych założeniach trudno go poprawić. Chociaż jeśli użyć zamiast egzotycznego <w> <ó> (ewentualnie, naśladując Jątrzeniota, <ø>) jako ligaturę I+O, to w będzie musiało być dla ш, x dla х (koniec z jugosłowiańskim kaleczeniem ortografii), a h można dać dla twardego znaku, żeby apostrof mieć dla miękkiego znaku (i niestety j), a y dla ы. Na mój gust całość będzie bardziej etymologiczna.
a - a
б - b
в - v
г - g
д - d
е - e
ё - ë
ж - j
з - z
и - i
й - '
к - k
л - l
м - m
н - n
о - o
п - p
р - r
с - s
т - t
у - u
ф - f
х - x
ц - c
ч - q
ш - x
щ - xq
ъ - h
ы - y
ь - '
э - è
ю - ó
я - ę

[varpho :Ɔ(X)И4M:]

Chociaż jeśli użyć zamiast egzotycznego <w> <ó> (ewentualnie, naśladując Jątrzeniota, <ø>) jako ligaturę I+O, to w będzie musiało być dla ш,

żartujesz?
co to ma wspólnego poza pozorem?

x dla х (koniec z jugosłowiańskim kaleczeniem ortografii),

też nie lubię serpskiej ortografii, ale tu zdecydowałem się na mniejsze zło [wolę mieć <h> dla <х> niż <w> dla <ш>].

(i niestety j),

czemu niestety? apostrof dla "j" jak najbardziej może być, fajnie by wyglądało na początku wyrazu.