Język ati

[Drukarz]

No w sumie racja. Nie wiem czy jest w ogóle możliwe wyrugowanie liczby mnogiej z języka. Może powiem jeszcze jakby do tego miało dojść - iloczas, który przeszedł w h+samogłoska stopniowo wychodziłby z użycia i byłby zastępowany różnymi spółgłoskami oraz końcówkami. Potem w liczbie mnogiej h by zaniknęło i l.mn. zlałaby się z liczbą pojedynczą. Można by jeszcze zamiast owego gje nie używać czegokolwiek, a fakt, że mówimy o czymś w liczbie mnogiej wynikałby z kontekstu.

[Todsmer]

No w sumie racja. Nie wiem czy jest w ogóle możliwe wyrugowanie liczby mnogiej z języka.

Całkowicie nie wiem (ale chyba się da), ale częściowo tak - patrz japoński.

[tob ris tob]

Nie wiem czy jest w ogóle możliwe wyrugowanie liczby mnogiej z języka.

Chińskie? Francuski?
Nota bene, taka anekdota z dzisiejszej lekcji francuskiego. Koleżanka mnie zapytała, czym się różni w wymowie J'ai mal au pied. (Boli mnie stopa.) od J'ai mal aux pieds. (Bolą mnie stopy.). Cóż, musiałem przyznać, że niczym.

[Aureliusz Chmielewski]

A ja nie potrafię roróżnić le i les u Francuzów..

[Noqa]

Bo bez odpowiedniego otoczenia brzmią tak samo.

[Feles]

Nie, pierwsze to [lə], drugie [le].

[Noqa]

OK, masz rację, byłem przekonany, że to też jest jeden z tych przypadków.

[Drukarz]

Na francuskim się nie znam (i prawdę mówiąc nie chcę, bo brzmienie tego języka mnie odpycha, ale to już zupełnie inny temat). Skoro więc sytuacja, w której liczba mnoga by de facto nie istniała jest możliwa, to niech tak się stanie

kh, hh, vh - h nieme. We wszelkich innych zbitkach również. Potem zajmę się jeszcze iloczasem.

[Drukarz]

Ze względu na osobiste trudności przy czytaniu oraz frustrację przy kolejnych nieudanych próbach wprowadzam rozdzielną pisownię przymiotnika z rzeczownikiem.

[Drukarz]

Język rozwija się dalej, końcówki oznaczające płeć żeńską zlewają się z nieżywotnymi (-o),

-ek > -ok; -o > -ok

a nieżywotne (-y) zlewają się z abstrakcyjnymi.

-y > -i

Aktualny podział rzeczowników (i przymiotników):
1) żywotne
2) nieżywotne
3) abstrakcyjne

KOŃCÓWKI:

	Końcówka
płci męskiej, żywotne	-u
płci żeńskiej, nieżywotne	-ok
nieżywotne ,abstrakcyjne	-i

Deklinacje w pierwszym poście.

Edit: Zapomniałem dodać, ale co wnikliwsi może już zdążyli zauważyć. Końcówki lokacyjne przestały być końcówkami, nazwałbym je teraz po prostu wyrazami/słowami określającymi lokalizację. Umieszcza się je przed czasownikiem/rzeczownikiem, a nie jak wcześniej - jako sufiks.

[Drukarz]

Kolejna reforma.

1) h w zbitkach spółgłoskowych się udźwięcznia /x/ > /ɣ/ (ale tylko jeśli mamy sytuację Xh, a nie hX - w tym drugim przypadku,  jeśli wcześniej jest samogłoska, wydłużenie jej), powodując że poprzednia głoska staje się niema lub rodzielenie Xiɣ.
2) pojawiają się pierwsze pomysły dla zapisywania /ɣ/ przez gh
3) sj i zj ulegają dalszym zmiękczeniom:
   
    /ɕ/ > /ç/ dla sj
    /ʑ/ > /ʝ/ dla zj

4) po dojściu skrajnych konserwatystów do władzy w części wyrazów zostaje przywrócona dawna wymowa, zmiękczenie zostaje częściowo cofnięte, ale o tym w nast. poście jeszcze

    więc:

    ss /ʃ/
    zs /ʒ/

5) zapisywanie /ɣ/ przez gh zostaje przyjęte

Dla tych, którzy jeszcze nie zaznajomili się z conscriptem, polecam: klik

[Drukarz]

Pora na liczebniki, o których kompletnie zapomniałem W większości liczebniki atiańskie to zapożyczenia z leekulskiego, jest jednak parę nowych.

0 – ssekuli
1 – aregi
2 – karegi
3 – lassi
4 – passi
5 – kozani
6 – lazeni
7 – gjozi
8 – leezsi
9 – agji
10 – messeli

-naście	dziesiątka	setka	tysiąc	milion
-ragji	kosji	tosi	sseeki	legi

12 - karegiragji
20 - karegikosji
21 - karegikosji aregi
100 - tosi
112 - tosi karegiragji
1245 - legi karegitosi passikosji kozani

Liczebniki porządkowe tworzy się poprzez dodanie sufiksa przymiotniokowego (odpowiedniego dla każdego rzeczownika i przypadku )

dwunasty - karegiragjume
dwudziestej - karegikosjoma