Pytania o etymologie w językach różnych

Zaczęty przez Ojapierdolę, Sierpień 26, 2011, 21:12:23

Poprzedni wątek - Następny wątek

SchwarzVogel

Kąlangerzy, co sądzicie o cyckach?

Znaczy, na historykach org była ostatnio dość mało naukowa dyskusja o tym leksemie:

http://www.historycy.org/index.php?showtopic=178493

Czy te wszystkie podobieństwa istotnie oznaczają jakiś ogólno-europejski 'wyraz z mowy dziecięcej z charakterystycznym powtórzeniem" *jak chce np. Boryś?

Czy może jednak germanizm który rozszedł się po całej Europie?




*nostratyckim rdzeniem
  •  

Dynozaur

Cytat: SchwarzVogel w Wrzesień 20, 2018, 19:27:11
Kąlangerzy, co sądzicie o cyckach?

Czy to pytanie o naszą orjentację seksualną? xDDDDDDDDDDDDDDDD


Wydaje mi się, że starsze jest cyc(k)ać "ssać". Być może istniało już w prasłowiańskim. "Dziecięcego" pochodzenia bym w sumie nie wykluczał, nawet jeżeli jest to w wielu przypadkach "biała flaga etymologji" (podobnie jak pochodzenie dźwiękonaśladowcze).
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

spitygniew

Mammalia i mammografia sugerują, że to normalna derywacja.
P.S. To prawda.
  •  

Wedyowisz

Skąd może być molfar i molfa ,,czary"? Hipoteza doszukująca się tu jakiejś włoszczyzny mało przekonująca (chyba że istnieje coś podobnego w rumuńskim, ale znalazłem tylko molfă ,,guzek").
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

Łudomian

Generalnie przyjęło się wywodzić to z łac. maleficus 'złodziej, czarodziej'. Starano się wywieść to od мълва (na zasadzie rozwoju мълва — молварь — молфар), ale porzucono ten koncept. Możliwe też ze słoweńskiego folkloru: malavar 'wąż, bazyliszek' lub z węgierskiego: molnár 'młynarz' (dial. mónár).

A tak swoją drogą, od czego pochodzi st. pol. czyć, czyli być ciepłym?
Przy imek za dla czasu
  •  

Wedyowisz

Nie będzie to prędzej od jakiegoś *wołchwara, przekształcone pod wpływem molby? Wydaje mi się że taki rozwój maleficus gwałci prawa fonetyczne rumuńskiego.
стань — обернися, глянь — задивися
  •  

SchwarzVogel

Jakieś pomysły co do znaczenia i pochodzenia ziemi  sumiesznej?

http://smolensk1633.blogspot.com/2016/01/o-naczyniach-do-kopania-waow-nalezacych.html

Ojoka to chyba po prostu błąd zamiast 'opoka', nie wiem, czy w druku czy przy przepisywaniu?
  •  

Wercyngetoryks

Jakie jest pochodzenie końcówki -ius w szwedzkich nazwiskach? Przykłady: Grandelius, Antonius, Celsius.
ChWDChRL
  •  

Kazimierz

Cytat: SchwarzVogel w Listopad 07, 2018, 17:10:42
Jakieś pomysły co do znaczenia i pochodzenia ziemi  sumiesznej?

http://smolensk1633.blogspot.com/2016/01/o-naczyniach-do-kopania-waow-nalezacych.html

Ojoka to chyba po prostu błąd zamiast 'opoka', nie wiem, czy w druku czy przy przepisywaniu?
Pewnie ta sumieszna to jakaś "zmieszana" czy coś. Su- to może być jakiś wschodni odnosowiony warjant są-.

SchwarzVogel

Skąd może pochodzić słoweńskie sod, sód, "beczka" z którego czeskie i słowackie sud "beczka"?

https://fr.wiktionary.org/wiki/sud#Tch%C3%A8que

"Apparenté au slovène sod."

Przeczytałem to sud na Słowacji i nie mogę niczego wymyślić.
  •  

Τόλας

#640
  •  

Towarzysz Mauzer

Też rosyjskie посуда, serbochorwackie posuđe, staropolskie sąd, sęd. Według P. Skoka od sъ- 'z' i -dь- z dě-ti 'dziać, czynić'.
Skrzydła miłości, mocy, o wielki, Twardy Jerze,
Rozpostrzyj ponad nami, ogrzej i przyjmij nas. -Mrkalj, Palinodia o twardym jerze
***
VIVAT CAROLVS GVSTAVVS REX POLONIÆ

Dynozaur

Do tego mamy tutaj stałe w słowiańszczyźnie (nie wiem czy też poza nią?) mieszanie znaczeń "naczynia, zastawa" i "łodzie, okręta".

Z PS *sǫdъ "naczynie", "narzędzie", wtórnie "łódź, statek" (por. ruskie судно, pl. суда). Z "sądzeniem" zupełnie niezwiązane. Takie samo wahanie znaczeń obserwujemy w blizkoznacznych leksemach - por. przestarzałe statki ("naczynia"), podobnież stpol. okręty (również w obu tych znaczeniach).

PS: Witamy znowu, Towarzyszu! Na dłużej wpadacie?
Jaranie się starem forem to pedalstwo, a Kwadrat i Seiphel to ciota i chuj.

P*lsko, cóżeś uczyniła ze swoim chrztem?
  •  

Vilène

Cytat: Spodnie w Styczeń 18, 2019, 21:34:00
Jakie jest pochodzenie końcówki -ius w szwedzkich nazwiskach? Przykłady: Grandelius, Antonius, Celsius.
Są to pseudolatynizacje nazwisk z czasów kiedy takie coś było modne. Bodajże 17. wiek czy około. Na przykład Celsius pochodzi od wcześniejszego (von) Celse, tak samo np. (von) Linné zamieniło się w Linnæus, czy Stockzell w Stockselius.

spitygniew

#644
Cytat: Dynozaur w Kwiecień 23, 2019, 21:38:34
Do tego mamy tutaj stałe w słowiańszczyźnie (nie wiem czy też poza nią?) mieszanie znaczeń "naczynia, zastawa" i "łodzie, okręta".
Angielskie vessel ma oba te znaczenia.
Cytat: Vilène w Kwiecień 24, 2019, 01:55:35
Są to pseudolatynizacje nazwisk z czasów kiedy takie coś było modne. Bodajże 17. wiek czy około. Na przykład Celsius pochodzi od wcześniejszego (von) Celse, tak samo np. (von) Linné zamieniło się w Linnæus, czy Stockzell w Stockselius.
Wśród niemieckich (Gropius, Relotius) i niderlandzkich (Goropius) nazwisk też się to zdarza.
P.S. To prawda.
  •