RÉŠ VRÓSK

Zaczęty przez Jątrzeniot, Październik 08, 2012, 20:12:31

Poprzedni wątek - Następny wątek

Jątrzeniot

Slavlang, nad którym ostatnio pracowałem - język wroski. Nie jest to żaden althistowy projekt czy coś, właściwie nie ma tu konceptu.

Alfabet + wymowa:



Procesy



Akcent i iloczas:

•   jeśli w danym wyrazie występowały sylaby z samogłoskami długimi, to ostatnia z nich stała się akcentowana
np.: volé [vəleː] ,,wola";  zbožé [zbəˈʒeː] ,,zboże"; do vizené [dəvɪzəˈneː] ,,do widzenia"

•   jeśli sylaba z samogłoską długą nie była wygłosowa, to samogłoska długa się skróciła
np. mi gratsi (<grátsi) ,,będziemy grać"; blogdarít (<blógdarít<blogodarít) ,,dziękować"

•   w wyrazach o więcej niż jednej sylabie e pochodzące od jeru nie jest akcentowane
np. leži [ləˈʒɪ] ,,kłamstwa"; tergi [tərˈgɪ] ,,targi"; abelki [ˈɑblkɪ] ,,jabłka"

•   w rzeczownikach, przymiotnikach i czasownikach niezakończonych sylabą z samogłoską długą akcent pada na przedostatnią sylabę (o ile nie zawiera ona e pochodzącego od jeru)
np. svobodni [svəˈbɔdnɪ] ,,wolni", mogu [ˈmɔgʏ] ,,mogą", bratri [ˈbrɑtrɪ] ,,bracia"

•   od powyższych zasad jest oczywiście wiele wyjątków

Rzeczowniki:

W liczbie pojedynczej kończą się zazwyczaj na spółgłoskę. W tych wypadkach, aby utworzyć z nich liczbę mnogą, dodaje się regularnie końcówkę –i. Istnieją jednak również rzeczowniki zakończone samogłoską (zazwyczaj –é). Takie rzeczowniki nie odmieniają się przez liczbę.

Przymiotniki:

Przymiotniki w liczbie pojedynczej zawsze kończą się spółgłoską a w liczbie mnogiej mają końcówkę –i.

Zaimki osobowe i dzierżawcze:



Odmiana czasowników:

•   Czas przyszły: bezokolicznik (dok. lub ndok.) + –s (l. poj.) lub –si (l. mn.)

•   Czas przeszły: temat (dok. lub ndok.) + –[e]l (l. poj.) lub –li (l. mn.)

•   Tryb rozkazujący: używa się w tej funkcji czasowników w cz. ter.; czasem używa się partykuły da -  ,,niech"

•   Pytania: stawia się zaimek po czasowniku; czasem używa się partykuły ši – ,,czy"

(końcówki czasu przyszłego –s, –si wzięły się od czasownika kutét "chcieć")

Tabelka z przykładową odmianą czasowników:



Przyimki:

v (ve) – w
s (se) – z [kimś]; używa się w funkcji narzędnika
iz – z [kądś]; od
ot – używa się w funkcji dopełniacza
ob – o
pri – przy
pre – dla
prez – przez
do – do
k (ke) – używa się w funkcji celownika
na – na
nad – nad
pod – pod

Przykładzik:

Šlénk perv i vtór ot Vseóbs Deklarasí ot Lidski Pravi:

Vseki lidé serozé svobodni i rovni v séb godnóst i sebi pravi. Ni bidu obdareni s rozúm i svedomé i maji šinít k séb spolu v dúk ot braterstev.

Vseken šlovék derží vseki pravi i svobodi postanuvani v ten Deklarasí bez vplín iz kakenbíd rožnís ot rozéj, krás, poglóv, réš, vér, politišni i inni miselnosti, narodnóst, spolešen vivód, deržen, ród li kakenbíd inen stán.
Ne možen bíd pritóm spravené neken rožnís iz povód ot politišen, zakonen li meznaroden situasí ot krajín li oblást, ke któr dán osób patrí, bez vplín iz tóg, ši dán krajín bíd nepodlegel, li pod povernóst, ne sevlodáj samdéln li bíd v kakenbíd sposób obmezén v séb samvlóz.
  •  

Toivo

Cytat: Jątrzeniot w Październik 08, 2012, 20:12:31
Slavlang, nad którym ostatnio pracowałem - język wroski. Nie jest to żaden althistowy projekt czy coś, właściwie nie ma tu konceptu.
A czym jest inspirowany? Jaka była motywacja do jego stworzenia? Jakie są jego charakterystyczne cechy i ciekawostki? Da się zaliczyć do którejś z podgrup słowiańskich, czy rozwinął się zupełnie z boku? Musi być jakiś koncept.
  •  

CookieMonster93

English C1/2 Nederlands B2/C1 中文 B1 Čeština A2/B1
  •  

Feles

Ładne.
Ciekawe.
Megabiste!

Swoją drogą, aż korci, aby tych imiesłowów czynnych i biernych używać jako samodzielnych form czasowników.
anarchokomunizm jedyną drogą do zbawienia ludzkości
  •  

Jątrzeniot

#4
Cytat: Toivo w Październik 08, 2012, 21:45:52
A czym jest inspirowany? Jaka była motywacja do jego stworzenia? Jakie są jego charakterystyczne cechy i ciekawostki?

U mnie konlangi bardzo ewoluują więc z początkowym zarysem wroski ma niewiele wspólnego. Inspirowałem się początkowo bułgarskim i macedońskim (pozostałością tych inspiracji jest zanik deklinacji) a także czeskim (przegłos 'a > e, 'u > i). Ogólnie jest to w dużej mierze efekt mojego fetyszu regularności i prostoty. Gdzie się dało - upraszczałem. Dlatego są tylko 3 czasy, w ogóle nie ma odmiany przez osoby i rodzaje a wszystkie spółgłoski z wyjątkiem š, ž, j stwardniały.

Ciekawostki i cechy unikalne jeśli chodzi o słowiańskie języki literackie:
* kt > kt (np. "noc" > nókt)
* x > k
* č > š
* c > s
* brak odmiany przez osoby
* brak odmiany przez rodzaje
* czas przyszły tworzy się zawsze końcówkami -s, -si (np. á bíts "będę" < á bít[kú]s analogicznie do serbskochorwackich form z ću)
* bíd, bidu (formy czasownika bít "być") są w cz. teraźniejszym (podobno w ten sposób używa się kontynuantów *bǫdetъ, *bǫdǫtъ także w serbskim) i całkowicie wyparły dawne é,
* w funkcji zaimków dzierżawczych zaczęto używać zaimków osobowych w dopełnieniu (mén "mój", séb "swój")

CytatDa się zaliczyć do którejś z podgrup słowiańskich, czy rozwinął się zupełnie z boku? Musi być jakiś koncept.

Właściwie to jest jakaś mieszanka różnych cech. Najbliżej to chyba do grupy lechickiej: tj, dj > c, ʒ ; jery > e; TarT > TroT; zachowanie kv, gv, zaimek wskazujący ten.
  •  

Aureliusz Chmielewski

Ogólnie podoba mi się. Fonetyka nie za trudna :D Trochę nie podoba mi się tworzenie czasów, choć ostatecznie fajnie to wygląda. Ten zanik deklinacji ciekawy, bo nigdy praktycznie się z tym nie spotkałem w słowiańskich :P
The n-word
  •  

Toivo

Cytat: Jątrzeniot w Październik 08, 2012, 22:42:19
U mnie konlangi bardzo ewoluują więc z początkowym zarysem wroski ma niewiele wspólnego.
Nie szkodzi, chodzi o to, żeby czytelnik wiedział, na co ma zwrócić uwagę w tych tabelkach. To właśnie ten proces ewolucji i jakieś tendencje przy tworzeniu języka są chyba najciekawsze, przynajmniej dla mnie. W samych słowach ciężko coś zobaczyć, szczególnie jak się nie ma wprawy w slawistyce porównawczej.

CytatCiekawostki i cechy unikalne jeśli chodzi o słowiańskie języki literackie:
O właśnie, to już mi więcej mówi :)
  •  

Widsið

Bardzo fajne, zwłaszcza że to slavlang. Mój nowy projekt miał podobne założenia, ale wolałem porządnie się zająć burgundzkim, niż wkraczać tu zbyt intensywnie na nie moją dziedzinę. Jak to wygląda z aspektem?
  •  

Jątrzeniot

#8
Co do aspektu: aspekt dokonany i niedokonany (jeśli tego się tyczyło pytanie) tworzy się analogicznie jak w innych językach słowiańskich. Przy czym niezależnie od aspektu czas przyszły tworzy się zawsze tak samo. Np.: "powiem" > á reknúts ("ja rzeknąć-chce" ;P). Czasowniki w aspekcie dokonanym teoretycznie nie mają czasu teraźniejszego. Teoretycznie ponieważ zawsze da się go utworzyć, ale w przypadku czasowników oznaczających czynności dokonane używa się go tylko w funkcji rozkaźnika - tak jak pisałem do trybu rozkazującego używa się czasu teraźniejszego. I tak na przykład forma reken (tak brzmiałby czasownik reknút w czasie teraźniejszym, gdyby to było możliwe) znaczy "powiedz".

Cytat: Toivo w Październik 08, 2012, 23:30:50
Nie szkodzi, chodzi o to, żeby czytelnik wiedział, na co ma zwrócić uwagę w tych tabelkach. To właśnie ten proces ewolucji i jakieś tendencje przy tworzeniu języka są chyba najciekawsze, przynajmniej dla mnie. W samych słowach ciężko coś zobaczyć, szczególnie jak się nie ma wprawy w slawistyce porównawczej.

Spoko, może faktycznie za bardzo się skupiłem na "suchym" opisie. To wynika też z tego, że ja osobiście, jak obczajam czyjś konlang, lubię mieć na początku jasno wyłożone zasady bo z samych przykładów i ciekawostek nie potrafię wyczytać ogólnego obrazu języka.
  •  

Jątrzeniot

Zmieniłem zasady ubezdźwięczniania - teraz jest to chyba jedyny język słowiański, który nie ma fonetyki międzywyrazowej ani ubezdźwięczniającej ani udźwięczniającej - przed samogłoską/sonorantem nigdy się ani nie udźwięcznia ani nie ubezdźwięcznia.

Ponadto - garść dodatkowych informacji:

* Podobnie jak w angielskim przysłówki brzmią zazwyczaj identycznie, co odpowiadające im przymiotniki.

Np. kesen - "późny" lub "późno"; delg - "długi" lub "długo"

* Przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym tworzy się regularnie przez przedrostki po- i naj-.

Np.: blóg / poblóg / najblóg = "dobry" / "lepszy" / "najlepszy"

* Końcówka -en jest podstawowym sufiksem tworzącym przymiotnik.

Np.: naród > naroden "narodowy"; svét > sveten "światowy"; hip-hop > hip-hopen "hip-hopowy"

* Końcówka -s jest podstawowym sufiksem tworzącym r. męski w rzeczowniku.

Np. dúrns "idiota"; mlóds "chłopak/młodzieniec"; libéns "kochanek"

* Końcówka -ís jest podstawowym sufiksem tworzącym r. żeński w rzeczowniku.

Np. durnís "idiotka"; mlodís "dziewczyna/młódka"; libenís "kochanka"
  •  

Drukarz

Ta końcówka -en brzmi strasznie niemiecko :P
  •  

Jątrzeniot

Faktycznie, zwłaszcza, że jest wymawiana tak samo. Ale to oczywiście przypadkowe podobieństwo, por. pol. pewien, powinien.
  •  

tureczka

Pięknie to opracowałeś,
krasne to ty wa rabas :)
  •