Nienazwany slavlang (dialekt?)

[Jątrzeniot]

A faktycznie, coś było. Muszę więcej poczytać o tym nowogrodzkim. Ale dalej zostaje pytanie do El Slovako skąd to -e, od jeru czy jak?

[elslovako]

Postaram się teraz odpowiedzieć wszystkim na zadane pytania.

Skoro dj > z, to czemu ludje a nie *luze? I skoro tj  > tj (swoją drogą dziwne - bez żadnej palatalizacji?), to skąd c w obec?

Ludje oczywiście poprawione na luze, tj przechodzi na s (skoro dźwięczne d przechodzi w dźwięczne z, to bezdźwięczne t logicznie przejdzie w bezdźwięczne s). I o ile większość procesów z PS ogarniam, palatalizacja sprawia mi problemy, może mi ktoś podać jakieś wzory wymiany? (coś a'la w polskim noga>nóżka)

To ja już nie kumam. Wszystkie rzeczowniki i przymiotniki mają tą końcówkę -e? Jeśli tak, to skąd się wzięła? Prasłowiański miał -ъ, które w tej pozycji we wszystkich j. słowiańskich zanikło.

Dobra, wyjaśnię to tak:
RODZAJ MĘSKI: końcówki: dowolna spółgłoska lub -e (to mene o które się spieramy) (ъ w wygłosie zmieniło się na "e", w pozostałych pozycjach zanikło).
RODZAJ ŻEŃSKI: końcówka: -a
RODZAJ NIJAKI: końcówki: -e (more) lub -o (mluko).

Jakby ktokolwiek zwrócił uwagę na to że końcówka -e powtarza się i w wyrazach r. m. i r. n. odsyłam do przykładów z języka polskiego - końcówkę -a mają w większości wyrazy r. ż, jednak np. poeta, hokeista, humanista są rodzaju męskiego.

Zaimek do kralstvo jednak rzeczywiście zmieniłem na "tve" zamiast "tvo", gdyż na początku chciałem zrobić to tak, że zaimek przybiera taką formę, jak końcówka rodzaju danego wyrazu (np. tvo mluko, tve mene, tva mačka), jednak wprowadziło by to nieścisłości w liczbie podwójnej i mnogiej.

Z tym, że w prasłowiańskim nie było w tym słowie dj

Tu akurat moja wtopa, zapatrzyłem  się na chorwackie djece i słowackie dieťa.