Język Wakraski (Vakrasevvel)

[Tuktun]

Ten nowy twór to taki stwór, który posiada pismo ideograficzne. Jeden wyraz to jeden znak. Piszemy rzędami od lewej do prawej, a wersami z dołu na górę i z góry na dół bustrofedonem. Łacinka zaś przedstawia się następująco:

Aa Bb Dd Ee Ff Gg Hh Ii Kk Ll Mm Nn Oo Pp Rr Ss Ş ş Tt Uu Vv Zz,

gdzie wszystkie litery, które występują w j. polskim czytamy jak po polsku, "v" czytamy jak po angielsku, a "ş" jak po turecku i w większości innych języków, gdzie ta litera występuje. Występują także akcentowane warianty samogłosek, które pokazują, gdzie należy kłaść akcent. Jeśli ich nie ma, oznacza to, że akcentujemy przedostatnią sylabę.

Przymiotnik
kończy się na -v, nie podlega odmianie przez przypadki. Stopniuje się wg wzoru: st. wyższy: -ak, st. najwyższy : -ar (np. navnev - długi, navnevak - dłuższy, navnevar - najdłuższy). Są wyjątki: vandrov (dobry) - vavak, vavar, dastov (zły) i merov (mały) - uvak, uvar, vakov (duży, wysoki) - vak, var, varniv (szybki) - vanok, vanor oraz nazwy kolorów zakończone na -narov - -narok, -naror. Stopniowanie zaznaczamy w piśmie, dodając znaczek przypominający górną połówkę litery "x" (1 przed znakiem dla st. wyższego, a 2 - przed i po znaku - dla najwyższego). Przymiotnik można zaprzeczyć, dokładając przedtem rozdzielnie pisany wyraz "uv" (nie). Przymiotnik odmienia się przez liczby analogicznie jak rzeczownik.

Rzeczownik
nie ma rodzaju, ale ma liczbę i odmienia się przez przypadki. Liczby są dwie: pojedyncza i mnoga (aby ją utworzyć, bazowo dodajemy -i do l. poj., np. kev - człowiek, kevi - ludzie), przypadki też 2: niezależny (zwykła forma rzeczownika) oraz zależny  (końcówka -ak, np. kevak - człowiekowi, człowiekiem, itp., keviak - ludziom, ludźmi, itp.). Przypadek zależny zaznaczamy w piśmie linią prostą, zakończoną po prawej stronie łukiem, którą stawiamy nad znakiem.

Czasownik

odmienia się przez 3 osoby, 2 liczby oraz 6 czasów. Bezokolicznik to wyraz "ber" (żeby) i następująca po nim forma 3. osoby l. poj. czasownika, zakończona na -é, -í, -ó lub -ú (wyjątek: czasowniki jednosylabowe ber pte i ber vre, gdzie nie ma potrzeby zaznaczania akcentu). Jedną z grup koniugacji stanowią czasowniki zakończone na -é, drugą - na -í, a trzecią - na -ó lub -ú. Są też 2 czasowniki nieregularne - ber pte (być) i ber vre (robić).

Spoiler

ber pte                                                   ber vre

va van eptu eptun optu optun                   ra ran ervu ervun orvu orvun
to ton eptao eptaon optao optaon            ru run ervao ervaon orvao orvaon
pte pten eptre eptren opte opten                vre vren ervé ervénn orvé orvénn

vare varen epte eptonen optun optunen   rare raren ervun ervunen orvun orvunen
bete beten eptan eptanen optan optanen ren renen ervan ervanen orvan orvanen
ban banen eptei eptein optei optein           rat raten ervei erveinn orvei orveinn

-é                                                            -ó/-ú

-u -un -uv -uvn -onu -onun                           -dau -daun -dauk -dauken -dav -daven
-ao -aon -avne -avnen -ono -onon               -ev -evn -evik -evikón -vek -veken
-é -énn -ik -iken -evn -evnen                         -ó/-ú -ón -oik -oiken -erak -eraken

-un -unen -upte -upten -on -onen                 -dai -dain -edaik -edaiken -edao -edaon
-an -anen -apte -apten -vran -vranen           -evi -evin -ptevi -ptevin -optevi -optevin
-ei -en -avn -aven -un -unn                            -ói/-úi -ún -ptói/-ptúi -ptún -pto -pton

                                                     -í

                                                     -at -atan -et -etan -ot -otan
                                                     -it -iten -eit -eiten -oit -oiten
                                                     -í -ín -ei -ein -oi -oin
                                                     
                                                     -au -aun -eu -eun -ou -oun
                                                     -te -ten -ete -eten -ot -oten
                                                     -ei -ein -onei -onein -onei -onin
       
     
                   

[Zamknij]

Jedna linijka to jedna osoba jednej liczby, ich kolejność jest identyczna z ogólnie przyjętą, a kolejność form w 1 linijce to: cz. ter. prosty, cz. ter. ciągły, cz. prz. prosty, cz. prz. ciągły, cz. przysz. prosty, cz. przysz. ciągły. W piśmie czas przeszły oznaczamy poziomą linią po lewej stronie znaku, łączącą się z nim. Taką samą linią, tylko, że po prawej oznaczamy czas przyszły. Ciągłość oznaczamy, biorąc znak w kółko.

Czasownik ma także stronę czynną (zwykła forma) oraz bierną (po usunięciu końcówki jednoliterowej z bezokolicznika dodajemy końcówkę -şiam (wyjątek: ber vre - virşiam, czasownik ber pte nie posiada strony biernej)). W piśmie stronę bierną zaznaczamy, stawiając pod znakiem linię zakończoną idącą na dół linią ukośną (w odwrotnym kierunku niż /). Zamiast tr. rozk. dajemy przed odpowiednią formą czasownika wyraz "dav" - niech, a zamiast tr. przyp. - wyraz "ber".

Szyk to OVS.

Co do pisma, to te końcówki, których zastosowanie polega po prostu na dodaniu samogłoski, zapisujemy w postaci poziomych łuków nad (jeżeli mamy do czynienia z przedrostkiem, to pod) znakiem. 1 łuk=a, 2=e, 3=i, 4=o, 5=u.

To by chyba było na tyle.  Niniejszy język stworzyłem z zamiarem, aby nie był aż taki nooblangowaty, jak moje wcześniejsze dzieła, dlatego stworzyłem mu więcej niż zwykle to w moich językach jest wyjątków i nieregularności. Czekam na Wasze opinie.

[Noqa]

A co ma w sobie ten język ciekawego?
Bo ja widzę tylko nudnawy spis końcówek i pozbawione brzmienia słowa, które zdają się wyglądać wszystkie tak samo.

[Tuktun]

Moim zdaniem pismo jest ciekawe, a język brzmi wg mnie ładnie. Cóż, niektóre wyrazy wydają się brzmieć  tak samo, ale jest wiele natlangów, które tak mają.

[Noqa]

Pisma akurat nie zaprezentowałeś, poza jakimiś zdawkowymi opisami.
A język wg mnie nie brzmi ładnie - tak sobie możemy długo.

[Tuktun]

Przykład pisma jest w temacie o artykule I Deklaracji Praw Człowieka w Tłumaczeniach.

[Drukarz]

Jak na coś nad czym spędziłeś (chyba) dosyć dużo czasu, myślę że powinieneś to zaprezentować znacznie lepiej. Popatrz choćby na tematy o conlangach Ghostera i spróbuj przerobić pierwszy post na coś podobnego do tego. Taki jednolity opis odstrasza. Nie dałeś linka do tego pisma, gdyby nie ten post dalej to nie wiadomo by było jak ono wygląda. Więcej tabelek, opis bardziej "pocięty", a nie zbity. Również przydałaby się tabelka z IPA - nawet jeśli litery czytamy "jak po polsku, a cośtam jak po angielsku itd" - jeśli czytamy jak po polsku to wejdź na wikipedię i znajdź artykuł o języku polskim, a potem skopiuj poszczególne głoski. Może dla ciebie taki opis jest przejrzysty - dla mnie nie, a sposób prezentacji języka często decyduje czy ów conlang zostaje przyjęty ciepło czy nie.

[Aureliusz Chmielewski]

Tró. Ghoster i Asgair najlepiej prezentują swoje języki. Aż chce się czytać takie długie teksty, wiele ciekawostek, historie zmian - nie tylko suche fakty, gdyż wtedy język będzie mało interesujący.
Co do samego języka:
1. Skąd to «Ş ş»? (Tj. taka smutna ta literka, gdzie reszta to sucha łacinka)
2. IMO Pismo brzydkie. Te kilka łuków przy znaku aż się prosi o zmianę.
3. Przykłady każdego czasownika odmienionego przez czasy, tryby itd.?
4. Póki co nudno. Czy ten język ma przypominać w jakimś stopniu język naturalny? (Chodzi tu bardziej o charakter)