Polskie Forum Językowe

Wstęp
Język ayu to znany już mój język, który nie miał w tym dziale jeszcze swojego tematu. Utworzyłem go z następujących powodów:

• fascynacja fonetyką Polinezji, językami takimi jak języki Samoa, Tahiti, Hawajów, czy maoryski,
• uznaniem przeze mnie za wybitnie ładne niektórych słów greckich czy odgreckich, pozbawionych "s", które nawet wpasowują się w prostą fonetykę polinezyjską, takich jak eureka czy partenon,
• ambicją stworzenia języka, który nie byłby nooblangiem greckopodobnym, ale który używałby pisma greckiego,
• potrzebą stworzenia prostego języka,
• i potrzebą stworzenia płynnego języka, którego elementy miałyby nieostre granice, który trudno byłoby opisać (to akurat wyszło mi tylko częściowo, co okazało się być znacznie lepsze niż tworzenie języka kompletnie nieostrego).

Pozycja ayu wśród moich języków i nazewnictwo
Ayu jest typowym dla mnie językiem; jest aprioryczny, dużo uwagi poświęca fonetyce i ma nazwę na "a". Nie posiada powiązań z innymi moimi conlangami, "odseparował się" nawet skojarzeniowo. Wyróżnia się tylko jednym: jest to język nudny, nie nadałem mu na razie żadnej ideologii czy ładunku emocjonalnego.

Stanowi jeden z języków, w których dużo tworzyłem i tworzę literatury erotycznej. Literatura erotyczna to potrafi być dla młodego człowieka fantastyczny stymulant rozwoju języka, a ja korzystam ze wszystkiego, co sprawia, że chce mi się tworzyć języki. Nie zawsze mam odwagę się do tego przyznać, więc sporo naprawdę dobrych conlangów, które stworzyłem, nawet nazwą nie zostały wspomniane u nas. Mam też spore opory przed wrzucaniem słownika tego języka, bo ekhm, pewna leksyka jest tu bogatsza od innej.

Należy do grupy językowej, której nie nadałem jeszcze żadnej nazwy. Wkrótce nadam. Do tej grupy opisany jest jeszcze bardzo blisko spokrewniony język mahan.

Tworzę go pod osobisty conlang, a więc nie dbam o realizm, nadaję mu takie cechy, jakie mi się spodobają.

Pozycja ayu wśród języków sztucznych

Aprioryczny. Minimalistyczny. Nierealistyczny. Szyk zdania SVO, w oficjalnie brzmiących zdaniach definiujących to SOV. Na razie nieustalona jest pozycja elementu definiującego w stosunku do definiowanego, ale raczej w stylu czarna owca, niż owca czarna.
Język przeważnie analityczny, ale też potrafi syntetyzować.

Alfabet i fonetyka
Język używa pisma greckiego. Odręcznie pisany ayu prawie zawsze "jest pisany capslockiem", korzysta z samych wielkich liter. W druku używane są też małe litery.

[table=2]
[tr]
[th][/th]
[th]Wargowe[/th]
[th]Okołodziąsłowe[/th]
[th]Podniebienne[/th]
[th]Dalsze[/th]
[/tr]
[tr]
[th]Zwarte lub wybuchowe[/th]
[td]μ, π, μπ[/td]
[td]ν, τ, ντ[/td]
[td][/td]
[td]κ, νκ [ŋk][/td]
[/tr]
[tr]
[th]Szczelinowe[/th]
[td]φ[/td]
[td]φτ [ft][/td]
[td][/td]
[td]χ[/td]
[/tr]
[tr]
[th]Płynne[/th]
[td]υ [w][/td]
[td]λ, ρ, τλ [tl][/td]
[td]ι, γι [j][/td]
[td]νχ [nh], [ŋh][/td]
[/tr]
[/table]

[table=2]
[tr]
[td]ι[/td]
[td]υ[/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td]-ε-, η[/td]
[td][/td]
[td]ο[/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td]α[/td]
[td][/td]
[/tr]
[/table]

[table=2]
[tr]
[td]αι, αι-; για, -ια[/td]
[td]υι, υι-; γιυ, -ιυ[/td]
[td]η, η-; γιε, -ιε[/td]
[td]οι, οι-; γιο, -ιο[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αυ, αυ-; υα, -υα[/td]
[td]γιυ, γιυ-; υι, -υι[/td]
[td]ευ, ευ-; υε, -υε[/td]
[td]ου, ου-; υο, -υο[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αε, αο; εα, οα[/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td]οε, οα; εο, οε[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αιε, αυε[/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td]ογιε, ουε[/td]
[/tr]
[/table]

Słowa powinny mieć od dwóch do czterech sylab. Jednosylabowe i więcej niż czterosylabowe słowa należą do rzadkości. Słowa powinny kończyć się samogłoską lub dyftongiem. Ze spółgłosek tylko -ν, czasem -λ może zakończyć słowo (choć znam wyjątek, ικαμ "krzew).

Sigma występuje w ayu, jest w nim znana. Stosuje się ją do egzonimów i niektórych zapożyczeń. W wymowie jest tożsama z literą chi.

Składnia i morfologia
Słabo opisane.
Na razie testuję różne rozwiązania, więc jestem w stanie tylko opisać jak rzeczy się mają w styczniu 2014 roku.

Ayu w swoich fundamentach to analizuje i izoluje. Ale nie da się powiedzieć, że to język izolujący czy analityczny, skoro potrafi syntetyzować.

ΤΕΑΝΚΟΝ "szukać".
ΑΓΙΑΝΕΟ "mówić"
Τεανκόν, αγιανεό - "szukam", "mówię"
Τεανκί! Αγιανεί! - "szukaj!", "mów!"
Μη τεανκά. Μη αγιανεά. - "Ona szuka.", "Ona mówi."

ΛΙ ΝΙΡΑ "zabawka"
Λι, λια to przedimki, ich przeznaczenie definiujące jest niepewne. Na pewno korzystam z nich wtedy, gdy rzeczownik i czasownik wyglądają tak samo i potrzebne jest rozróżnienie. Oprócz tego rzeczowniki nieżywotne z przedimkiem na ogół są nieokreślone, a żywotne z nim są określone, ale nie da się powiedzieć, że jest to zasada.
Νιρατι - "zabawki"
Νιραν φιλατι - "Księgi zabawek"

Biernik, jeśli nie jest oczywisty, może być doprecyzowany przez słowo α.
ΦΗΡΑ Α ΙΦΟ - Ssać miecz.
(miało to brzmieć dziwnie, a potem przypomniałem sobie o wstępie i uznałem, że będzie śmiesznie)


Przykłady zdań
    Ρα νιμι καλ ταμοα, τυν έο γιυμυε ρα χαρα τα κομο.
    Nie smuć się, jeśli akurat w tej rzece nie było ryb.

    Χιτα ακαλανα, χιτα υ ακαλα. Ι ακαλα έο νιλαι, τα εόν μι ταυραν.
    Miasto stalowe, miasto stali. Owa stal to rzecz, która jest bardzo twarda.

    Εόν ραμι, φαυ αγιανεό αι, χο ιλ χορό λια υναμα υ τιχιγια.
    Oto dzień, kiedy przemówiłem, że pragnę opowieści o pokoju.

Nieco więcej. Tłumaczyłem sobie tu artykuł o "Ogniem i Mieczem" Sienkiewicza z Wikipedii:

Χυ πορο να ιφο (ονυ πολλα χοα "Ogniem i Mieczem", υκραιναν χοα "Вогнем і мечем") - εό πολλαν φιλα υ Χηνρικ Σηνκήφιχ υ 1884 τα ι ρηνι ιταναταχυ ιχτα κοχιρο ιριαι υ 1999, τοννα νι αυκορο εόν Γιεχι Χοφμαν. Ο κα νιμι χολου αυρι λι φιλα; τυν αγιανεο αι καριανυα, αυρι ιταναταχυ εόν.
Ogniem i Mieczem (pol. "Ogniem i Mieczem", ukr. "Вогнем і мечем") - polska powieść Henryka Sienkiewicza z 1884 oraz jego adaptacja filmowa z 1999 roku, którą nakręcił Jerzy Hoffman. Niniejszy artykuł dotyczy powieści, o ile nie powiedziano inaczej.
>'Z ogniem i mieczem (na polski język "Ogniem i Mieczem", ukraiński język "Wohnem i meczem") - to polska książka od Henryka Sienkiewicza od 1884 i jej adaptacja filmowa z 1999, której autor to Jerzy Hoffman. Ten artykuł będzie dotyczył głównie książki; jeśli powiedziane co innego, to na temat filmu będzie.'

[...........]

Canisie, inspirujesz mnie :P

Napisz coś o przymiotniku

Cytat: ToJam w Styczeń 29, 2014, 13:05:43
Napisz coś o przymiotniku

Nie można pozwolić, aby ten spam i twój ban poszedł na marne, o tajemniczy, przymiotnikowy męczenniku!


Przymiotnik stawiany jest przed obiektem, który opisuje.
Ηρο αρανι. Zła skała.
Γιοκο κοραε. Zdrowy człowiek.
Ταυραν πυλι. Twarda dupa.

Można emfazę przenieść na przymiotnik, zamieniając słowa i wprowadzając konstrukcję dopełniacza. Zwykła zamiana kolejności słów na razie nie jest przyjęta.
Τονορι υ νιυα. Dobry przywódca.
W konstrukcji dopełniaczowej wyjątkowo ypsilon υ wymawiany jest /i/. (ta zasada jest bardzo stara)

Przymiotniki można też aglutynacyjnie tworzyć na bieżąco, poprzez doklejenie w taki czy inny sposób morfemu -ν.
Αμπατλα. Zawsze. Αμπατλαν. Wieczny.

Język bez wyrazu i taki mało praktyczny

Cytat: ToJam w Luty 05, 2014, 17:24:32
Język bez wyrazu i taki mało praktyczny

No co bo nie ma [s]?

Cytat: Pluur w Luty 05, 2014, 17:47:52

Cytat: ToJam w Luty 05, 2014, 17:24:32
Język bez wyrazu i taki mało praktyczny

No co bo nie ma [s]?

To też.

Przyjąłem krytykę niekrytego krytyka.

Odkopuję temat w związku z tym wątkiem (http://jezykotw.webd.pl/f/index.php?topic=1645.msg63585#quickreply), w którym okazało się, że ayu podobał się elslovako i ArturJD. Pisałem tam, że słownik ayu zmarł wraz z poprzednim formatowaniem dysku przeze mnie - nie zapisałem strony lokalnej, na której prowadziłem zbieranie słownictwa. Teraz poszperałem dobrze, i trochę przesadziłem z szacowaniem zniszczeń, bo główny słownik mam na subnecie (zbiór prywatnej wiedzy prowadzony przeze mnie na serwerze lokalnym pod mediawiki). Czyli jednak język jest ocalony - straciliśmy za to wszystkie dialekty oraz pewne wyspecjalizowane słownictwo, głównie związane z erotyką.

Język ayu powstał w 2011 roku (cztery lata temu) i miał kilka założeń, które wypisałem w pierwszym poście tego tematu. Te założenia się nie zmieniły i zostały spełnione. Przypomnę:

• fascynacja fonetyką Polinezji, językami takimi jak języki Samoa, Tahiti, Hawajów, czy maoryski, ← na ostatniej wyprzedaży na Steamie udało mi się wykupić Assassin's Creed 4: Black Flag, dzięki temu moje zainteresowanie tropikalnymi wyspami w tej chwili jest spore
• uznaniem przeze mnie za wybitnie ładne niektórych słów greckich czy odgreckich, pozbawionych "s", które nawet wpasowują się w prostą fonetykę polinezyjską, takich jak eureka czy partenon, ← to założenie udało się spełnić w ayu (niespodziewane, ale satysfakcjonujące)
• ambicją stworzenia języka, który nie byłby nooblangiem greckopodobnym, ale który używałby pisma greckiego, ← wywalenie sigmy załatwiło sprawę lepiej niż się wydawało
• potrzebą stworzenia prostego języka, ← generalnie check, ale wymaga to pewnych poprawek
• i potrzebą stworzenia płynnego języka, którego elementy miałyby nieostre granice, który trudno byłoby opisać (to akurat wyszło mi tylko częściowo, co okazało się być znacznie lepsze niż tworzenie języka kompletnie nieostrego).← jest

Czy bardzo się zmienił? I tak, i nie - punkt 5 mówi o nieostrych granicach. Ayu de facto od samego początku był raczej szeregiem dialektów o różnych nazwach, niż jednym językiem. Takich tworów było przynajmniej pięć, ale po nich nie ostał się już nawet ślad. Nie żal mi ich, bo na ich miejsce można zrobić z łatwością pięć kolejnych.

Zyskałem motywację do pracy nad tym językiem. Często zamiast tworzyć nowy conlang, zabieram się za stary, zmieniając mu nazwę (taki trick, pozwalający samego siebie oszukać, że robię coś zupełnie nowego). Jako, że w SubNecie mam numer wersji .0 (dosłownie - point zero), to i pod tym szyldem (κέυνα ήρυ) będę prowadził obecne prace. Nie kojarzmy tego ze znanym nam Ayu Ahari (nowy ayu) - teraz raczej myślmy o Ayu Keuna Eiru (ayu punkt zero). Mając to za sobą, oto założenia na najbliższy¹ czas:

• Opublikować słownik
• Przejrzeć przy tym wszystkie słowa, poprawić brzmienie, gdy coś się nie podoba (póki jeszcze to wszystko jest świeże)
• Poważnie przemyśleć składnię, póki jeszcze można wprowadzać tu nowości

¹"Najbliższy" czas - raczej rozumiałbym to jako kilka miesięcy...

Czas na kundlową archeologię. Oczywiście, ten język nie wymarł, ale raczej niewiele było w nim publikowane, acz też jego żywotność nie była wielka. Niemniej język to stwur ziwi i się zmienia / ewoluuje. I o ile ayu to nie był nigdy wysoce ambitny projekt, o tyle czas doszlifować tego gniota.

• Głoska [ɫ] zaczyna się pojawiać tam, gdzie po /l/ mamy /a/ lub /o/, czasem po /u/.
• Akcenty i długości samogłosek idą w diabły. Akcent jest inicjalny. Jeżeli słowo ma więcej niż 3 sylaby, to ma dwa akcenty (na pierwszą i ostatnią albo na pierwszą i przedostatnią). Wyjątki są niezapisywane i nie wiem jeszcze czy będą wcale.
• Akut jest od teraz używany do zwarcia krtaniowego przed samogłoską. Międzysamogłoskowe zwarcie jest zapisywane przez apostrof.
• Zaczynają się pojawiać glajdy nosowe na końcu słów kończących się szczególnie /n/.
• Samogłoska /e/ może teraz samodzielnie tworzyć sylaby. W przeszłości występowała tylko w parach z innymi samogłoskami, było to durne założenie, wybitnie ograniczało i wcale nie było ładne.

Dlaczego akut na zwarcie?

Ponieważ dla zwarcia często stosuje się apostrof, a to jest fajne skrócenie zapisu.
Dalsze updaty:
- wiele słów uległo zmianie
- wiele zbitek typu νχ -> νν
- głoska "ng" zgodnie z sugestią niektórych użytkowników czasami widnieje jako γγ
- odświeżony został zapis w słowniku wszystkich słów i fraz, jest ich razem 328
- odświeżony ayu w intencji będzie miał opublikowany słownik
Teraz analizuję samą gramatykę i wprowadzam do niej gruntowne zmiany...

ΤΑΤΛΑΝΕΥΙ ΗΛΛΑ.
Piękne miejsce.
ΙΛ:
Ja?
ΡΑ ΙΛ ΕΟΝ ΤΑΝΓΑ, ΙΡΙΤΛΑ ΙΛ ΕΟΝΟΜΑ ΝΑΝ ΜΕΑ.
Ja nie jestem mędrcem, ale sięgam ku niebu.
Λ'ΙΛ ΙΜΜΗΓΙΑ ΤΙΝΥΕ ΙΛ ΧΟΑ ΚΕΤΑΝ,
Mój uczciwy głos przemawia głośno,
ΛΑΦΑ ΙΛΙΓΙΑΛΑ ΝΙΚΕ ΕΟΝ ΕΥ ΑΦΤΟΡΡΑΙ ΧΕ ΚΑΛΙΑ ΟΜΗΤΛΑΛΕ.
aby wiara powszechną była, że podróż przynosi mądrość.
ΙΛ ΟΜΠΟΡΑΤΑ ΝΑΝ ΤΑΥ ΤΑΝΓΥΑ ΧΟ'ΥΜ ΛΥ ΤΑΤΛΑΝΕΥΙ ΠΑΡΑΝΟ.
Jestem wdzięczny wielkiej tangijskiej nocy za piękną lekcję.

Mądrość i Tangia tu szczerodruhy?

Cytat: Henryk Pruthenia w Styczeń 28, 2020, 06:32:31
Mądrość i Tangia tu szczerodruhy?

Hm, nie, bo τανγα /tanga/ to mędrzec, osoba szanowana ze względu na wiedzę, a kraj nazywa się Τανγυα /tangwa/. Ale może od mądrości wywodzi się nazwa kraju, to byłoby fajne, nie pomyślałem.

Mądrość to byłoby τανγαλε /tangale/.

Obiecałem odtajnić słownik ayu.

https://cdn.discordapp.com/attachments/671128531308380170/671812802603778109/Ayu_English_dictionary.pdf

Czemu angielski?

Cytat: Henryk Pruthenia w Styczeń 28, 2020, 22:12:31
Czemu angielski?

Bo męczy mnie już wtórne tłumaczenie z polskiego na angielski. Polski znacie tylko wy. A tak mogę to opublikować też w innych społecznościach. Angielski znają wszyscy.

CytatΡαμι Dzień

To chyba niedopatrzenie?

Cytat: Kazimierz w Styczeń 30, 2020, 11:04:32
To chyba niedopatrzenie?

Zgadza się. Część słownika była prowadzona w dwóch językach. Zrezygnowałem z polskiego ostatecznie.

Załączam dokument zw. z ayu.

Co to za czcionka jest, co jej użyłeś do pod tytułów?

Cytat: zabojad w Lipiec 21, 2020, 15:42:22
Co to za czcionka jest, co jej użyłeś do pod tytułów?

Podstawową czcionką wszystkich moich prac jest Eb Garamond. Czcionka nota bene użyta w grach Pillars of Eternity, i chyba widziałem ją użytą nawet w zwiastunach Assassin's Creed Valhalla, ale nie dam sobie uciąć ręki.

Zaintrygowały mnie nazwy języków (podrozdział 7). To -na, -ne wygląda na coś w rodzaju harmoni samogłoskowej, nie? Tzn. w rdzeniu samogłoski mogą być dowolne, ale końcówka dopasowuje się do ostatniej sylaby rdzenia?

Cytat: Toivo w Lipiec 25, 2020, 21:39:40
Zaintrygowały mnie nazwy języków (podrozdział 7). To -na, -ne wygląda na coś w rodzaju harmoni samogłoskowej, nie? Tzn. w rdzeniu samogłoski mogą być dowolne, ale końcówka dopasowuje się do ostatniej sylaby rdzenia?

Zgadza się. Eksperymentuję z harmonią samogłoskową w ayu.

Załączam kliny tangijskie po pierwszej rewizji.
Kupiłem zwykłą modelinę, narzędzia do modelowania gliny (łącznie 15 zeta) i próbowałem coś napisać wg poradników online. Z tego doświadczenia nauczyłem się, że:
1. Kliny stawiane nożykiem nie wychodzą takie, jak przekrojoną trzcinką. Najlepiej byłoby mieć coś w stylu trójkątnego ołówka. Może w Castoramie da się kupić drewienko i odpowiednio oszlifować, i może polakierować, kto wie... pobawiłbym się tym. I tak jestem nerdem do kwadratu, robię co chcę. :)
2. Pismo klinowe zabiera kolosalne ilości przestrzeni. Pismo ideograficzne miałoby sens, ale nie chce mi się w to bawić. Chciałbym opracować kiedyś garść ideogramów, może kanonicznie będzie 100 symboli ideograficznych, ale przede wszystkim opierać się na zaprezentowanej poniżej abugidzie. Jak to skrócić, by więcej tekstu (czytelnego!) upchnąć na maksymalnie małej przestrzeni? Cóż, pewnie stawianie klinów nożem i pokrycie ich farbą by pomogło.

(https://jezykotw.webd.pl/w/images/0/07/Tangian_cuneiform.png)

Cytat: CanisKupiłem zwykłą modelinę, narzędzia do modelowania gliny (łącznie 15 zeta) i próbowałem coś napisać wg poradników online. Z tego doświadczenia nauczyłem się, że:
1. Kliny stawiane nożykiem nie wychodzą takie, jak przekrojoną trzcinką. Najlepiej byłoby mieć coś w stylu trójkątnego ołówka. Może w Castoramie da się kupić drewienko i odpowiednio oszlifować, i może polakierować, kto wie... pobawiłbym się tym. I tak jestem nerdem do kwadratu, robię co chcę. :)

Bardzo podoba mi się takie podejście! Jak będą jakieś efekty to pisz! :D
Jednak mimo wszystko, ayu dalej będzie mi się kojarzyć z zapisem grecko-podobnym, niż klinowym.

Cytat: Pluur w Lipiec 26, 2020, 13:03:46
Jednak mimo wszystko, ayu dalej będzie mi się kojarzyć z zapisem grecko-podobnym, niż klinowym.

Hm, może Tangia w którymś momencie stwierdzi, że w dupie z klinami i będzie miała pismo alfabetyczne. Być może w przyszłości kliny będą lansem, a nie standardem. ;)

Czy w okolicy Tangi są jakieś pisma alfabetyczne? Bo o ile się orientuję, to Secht ma abdżad a Neszowie ideogramy.
Może koncepcja alfabetu przywędruje na Zachód wraz z Wielką Wyprawą? W końcu głównym pismem Ajdyniru jest rragul, będący alfabetem.

Cytat: Borlach w Lipiec 26, 2020, 14:58:06
Czy w okolicy Tangi są jakieś pisma alfabetyczne? Bo o ile się orientuję, to Secht ma abdżad a Neszowie ideogramy.
Może koncepcja alfabetu przywędruje na Zachód wraz z Wielką Wyprawą? W końcu głównym pismem Ajdyniru jest rragul, będący alfabetem.

Oj to nie wiem co by musiało się dziać, by tak dumny naród porzucił swoje pismo :(
Olsowie mają alfabet, ale funkcyjnym - coś jak koreański. Stworzony ad hoc przez jednego twórcę i dość logiczne.

Neszowie używają sylabariusz + znaki alfabetyczne, odwrócony sylabariusz i dopiero logogramy. :p

Buańce mają pseudohangyl.

Tangia chętnie zapożyczy jakieś pismo w przyszłości. Tylko pewnie je pozmienia, ale to myślę jest okej.
Macie coś już opracowane?

Cytat: Pluur w Lipiec 26, 2020, 15:33:34

Cytat: Borlach w Lipiec 26, 2020, 14:58:06
Czy w okolicy Tangi są jakieś pisma alfabetyczne? Bo o ile się orientuję, to Secht ma abdżad a Neszowie ideogramy.
Może koncepcja alfabetu przywędruje na Zachód wraz z Wielką Wyprawą? W końcu głównym pismem Ajdyniru jest rragul, będący alfabetem.

Oj to nie wiem co by musiało się dziać, by tak dumny naród porzucił swoje pismo :(
Olsowie mają alfabet, ale funkcyjnym - coś jak koreański. Stworzony ad hoc przez jednego twórcę i dość logiczne.

Ależ ja nie mówię o porzuceniu własnego pisma. Mówię tylko o pojawieniu się i rozprzestrzenieniu nowego pomysłu. Nikt przecież nie powiedział, że taki Tangijczyk który spotkał się z członkami Wielkiej Wyprawi i ich dziwnym pismem, nie mógłby wpaść na pomysł zrobienia czegoś podobnego, bazując na formie swych rodzimych klinów :P

W końcu w Ugarit powstało coś takiego (https://en.wikipedia.org/wiki/Ugaritic_alphabet). Moją zasługą byłaby jedynie popularyzacja pomysłu xD

EDIT: chociaż nie ukrywam że chętnie zobaczyłbym jakiś stangizowany rragul (https://jezykotw.webd.pl/w/index.php?title=J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski#R.CC.84agul) XD

Szanowni państwo,
Zrobiłem prawdziwy stylus do pisma klinowego. Wykorzystałem też paczkowaną czerwoną glinę samoutwardzalną. Wreszcie wygląda to jak należy. Na zdjęcia trochę poczekacie, ponieważ glina to glina i musi wyschnąć, ale publikuję już moje obserwacje na cały temat.

Poprzednio już próbowałem pisać klinowo, ale robiłem to płaską stalową blaszką dołączaną do tanich krzesiw magnezowych na typowej szkolnej modelinie z tworzywa sztucznego do wypalania w 100 stopniach w piekarniku.

1. Stylus
https://www.youtube.com/watch?v=3Hv9BhEZ9e4
Skorzystałem z powyższej metody: zrobiłem stylus z bambusa. W Mezopotamii wg mojej wiedzy nie było bambusa, korzystano z trzciny, która ma podobny słomkowy przekrój. Bambus chyba jest mocniejszy i to jedyna różnica, więc jest to różnica mi na rękę. Brzeszczotem uciąłem odpowiedni fragment, dokładnie jak gość na filmie butami przytrzymałem fragment i nożem wraz z młotkiem pięknie odłupał się kawałek, usunąłem drzazgi, przeciąłem na pół, trochę wyczyściłem i jest.

Skąd wziąłem do licha bambus? Cóż, myślałem, że będzie w pobliskiej Castoramie w dziale ogrodowym, a tu dupa, tylko cienkie łodyżki do podtrzymywania roślin. Ale mieli to! (https://media.castorama.pl/media/catalog/product/P/o/Pochodnia_bambusowa_120_cm-600029-121070_1.jpg) I to dwa mieli akurat wybrakowane, bez paliwa, samo drewno, więc byłem zachwycony i od razu kupiłem jedno. Stylus wyszedł piękny.

I oto obserwacje:
1a. Różnica jest dramatyczna pomiędzy korzystaniem z nożyka i stylusa do trzciny. Chodzi o zaostrzony kant z trzema krawędziami pod w miarę równymi do siebie kątami + wydłużony charakter pozwalający stawiać glify długie długą krawędzią.
1b. Do pisania wykorzystujesz praktycznie całą geometrię tego przedmiotu i to pod wymyślnymi kątami, trzymasz poziomo, pionowo, pod kątami, regulujesz poziom nacisku, tempo, itd. Nie męczy ci się tak ręka.
1c. Tak prawdę stylusy mam dwa i pomimo że powinny teoretycznie być podobne, to wcale tak nie jest. Drugi stylus odłupał się pod jakimś takim zjebanym kątem, że nie nadaje się do pisania, zostawia dziwne odciski. Ale jeden taki tani bambus za 6 zeta da ci wiadro stylusów, jakbyś się wkurzył, więc problem żaden. Nie utnijcie sobie tylko palca.

Wniosek: stylus zdecydowanie pokonuje korzystanie z nożyków, blaszek, powierzchni plastikowych. Stawianie klinów to o wiele bardziej złożona czynność niż mi się wydawało, myślałem że to tylko stawianie kresek, a tu jest więcej finezji.

2. Glina samoutwardzalna a modelina do wypalania
Tu już jest fifty-fifty z wadami i zaletami.

Cechy gliny samoutwardzalnej:
+ samoutwardzalna w tempie 24h na 1cm grubości materiału, więc dość czasu, by się pobawić, i nie musisz się męczyć z piekarnikiem
+ jak się pomylisz pisząc kliny, zwilżasz tylko palec i natychmiast powierzchnia się sama czyści, więc wybacza błędy
+ bardziej sztywna, co sprawia, że można z niej lepić kształty, które aż tak nie zwiędną w połowie roboty
+ zdecydowanie tańsza na kg materiału
+ realna glina wymaga astronomicznych 1000 stopni do utwardzenia, normalny piekarnik ma do 250 stopni max
+ da się pomalować np. nierozwodnionymi akwarelami
+ świetnie łączy doklejone kawałki, wystarczy jeden kawałek ustawić na drugi i wilgotnym palcem skleić szczelinę
- włóknisty charakter, trzeba lekko zwilżać
- potwornie brudzi, trzeba pracować nad nią w rękawiczkach i bardzo uważać
- co prawda nie jest aż taka miękka i tak nie flaczeje, to nie możesz jej utwardzić od razu
- glina samoutwardzalna to nadal plastik, jak się nie mylę, i śmierdzi po otwarciu
- dostajesz od razu kg materiału zapakowanego próżniowo i masz te 24h by wszystko wykorzystać, inaczej dupa, utwardza się
- glina samoutwardzalna to chyba jednak plastik i inne chemikalia i chyba nie powinna być stosowana do wyrobu ceramiki, do tego potrzebna jest glina garncarska i pewnie lakier spożywczy

Cechy modeliny:
+ kupiona w dobrym kolorze daje bardzo fajny, megatwardy materiał
+ utwardzona nie łamie się tak, a przy tym nie przypomina tak plastiku w dotyku i przy opukaniu, przypomina nieco kamień, chyba że materiał jest w sztucznym kolorze
+ mięknie w dłoniach i da się fajnie formować, choć potrafi przykleić się do blatu i zostawiać na nim klejące się okruszki
+ nieutwardzona śmierdzi jak diabli
+ co prawda jest za miękka i flaczeje, ale możesz bardzo szybko utwardzić do pożądanego kształu
+ nie musisz się spieszyć, nie boisz się, że ci się samo utwardzi, dopóki nie wsadzisz do pieca, więc nieutwardzona modelina to plastelina na której możesz pisać do woli i robić takie kawałki, jakie chcesz
+ w sumie to wypalanie to jest fajny proces, ale....
- ...pilnuj wypalania, dokładnie 100 stopni i dokładnie 15 minut, bo inaczej plastik wydziela toksyczne opary (nie zatruje to pieca?), wietrz intensywnie, niech schnie na balkonie
- jak popełnisz błąd, to dupa, musisz zreformować cały kawałek
- przykleja się do powierzchni i może się kruszyć, choć oczywiście i tak nie upierdala wszystkiego tak jak glina
- pod wpływem dłoni mięknie za bardzo i flaczeje, więc bez użycia szkieletu np. z drutów nie zrobisz finezyjnych kształtów
- bardzo droga na kg materiału i do tego zazwyczaj dostajesz za te 7 zeta po 6 kawałków w zupełnie innych kolorach, więc materiału o jednym kolorze masz mało; kupisz co prawda z Allegro dużo np. tylko czarnej modeliny, ale z przesyłką wyjdzie ci o wiele drożej
- no z tego to już w ogóle nie zrobisz żadnej ceramiki

Zrobiłem dwie rzeczy, miskę ceramiczną oraz mały pryzmat (http://www.northtravels.com/wp-content/uploads/2011/11/taylor_prism-300x300.jpg) z dwoma (1 i 3) zwrotkami Davy Jones (https://jezykotw.webd.pl/wiki/Teksty_w_ayu) w języku ayu oraz słowami "Tangwa" na jednym przegubie i "Tamarua (https://jezykotw.webd.pl/wiki/Najwy%C5%BCszy_Uniwersytet_Tamarua)" na drugim.

Obiecane zdjęcia:

Spoiler

(https://cdn.discordapp.com/attachments/386931169934966787/738757374436966470/20200731_122829.jpg)

[Zamknij]

Wygląda super, strasznie inspirujące, aż mam ochotę przerobić swój podręcznik do sumeryjskiego!

Na początku myślałem, że to mięso xd

(https://cdn.discordapp.com/attachments/386931169934966787/739034551182950420/unknown.png)

Fajnie że nomen omen chyba mój ulubiony forumowy conlnang się rozwija. Chociaż kliny to jedna z ostatnich rzeczy których bym się po nim spodziewał. Interesuje mnie kwestia morfologi i składni. Jako że ten język miał być prosty ciekawi mnie czy coś się w tych obszarach zmieniło, czy pisząc nowe teksty powstały jakieś innowacje czy może przyszły ci jakieś pomysły na jego dalszy kształt?

Cytat: 커래얟쓰 w Sierpień 02, 2020, 01:11:25
Fajnie że nomen omen chyba mój ulubiony forumowy conlnang się rozwija. Chociaż kliny to jedna z ostatnich rzeczy których bym się po nim spodziewał. Interesuje mnie kwestia morfologi i składni. Jako że ten język miał być prosty ciekawi mnie czy coś się w tych obszarach zmieniło, czy pisząc nowe teksty powstały jakieś innowacje czy może przyszły ci jakieś pomysły na jego dalszy kształt?

Ja lubię grekę i nie zamierzam zamieniać zapisu ayu na komputerach na nic innego, także tu możesz odetchnąć z ulgą. Poza tym ayu to język uniwersalny, używany w wielu conwordlach. Pismo klinowe na razie wiążę konkretnie z Tangią.

A odpowiadając na pytanie:
- język jest nadal prosty
- fonetycznie się zrobił prostszy i nieco bardziej regularny
- najsilniejszą tendencją jest postępująca aglutynacja

Przykładowo, słowo "nie" to ρα. Na przykład, "On nie jest święty" to Οτο ρα ον φαν. Jak widzisz, język trochę zboczył z kursu swojego polinezyjsko-wyglądającego lub imitującego pewne charakterystyczne greckie słowa (z tych bez "s") brzmienia i zaczyna wyglądać trochę azjatycko. Tu tendencje aglutynacyjne sprzyjają. Np. możesz do czasownika doczepić na początku αφ- i uzyskasz przeczenie. Czyli możesz powiedzieć Οτο ον αφφαν, ale silniejsze tendencje mam ku konstrukcjom Οτο ρα ον αφφαν, czyli chyba będzie to mój pierwszy konlang z systemem negative concord (potwierdzających się przeczeń) raczej niż single negation (anulujących się przeczeń). Żeby było śmiesznie, pewnie Οτο ρα ον ρα αφφαν da ten sam efekt co Οτο ον αφφαν, czyli ρα i αφ- zestawione ze sobą mogą nie wywoływać tych samych efektów.

Ayu wzbogacił się o odmianę posesywną znaną z języków tureckich, posiada też wołacz (-'αι) i komitatyw doklejany tak do rzeczowników jak i czasowników. Masz też marker feminizujący (-λαι), marker topikalizujący (-λερα, np. τηλανλερα - cesarstwo).
Zatem "mój nauczyciel" to Παρανολο, "twój nauczyciel" to παρανονο. Możesz powiedzieć "Śpiewam z jej nauczycielką": Ιλ μο παρανομεμη, gdzie masz zarówno posesyw (-με-, "jej") jak i komitatyw (-μη, "z nią"). Możesz też dokleić marker feminizujący, by podkreślić, że nauczyciel była kobietą, i zrobić: Ιλ μο παρανολαιμεμη, ale to raczej spowodowałoby, że rdzenny użytkownik języka zapytałby po co taka kosmiczna konstrukcja.

Wracając do przeczenia, chcąc powiedzieć "Nie śpiewam z tymi nauczycielami" możesz powiedzieć Ρα ιλ μο παρανοραι, gdzie -ραι to komitatyw 3 os. l.mn. żyw., ale można też powiedzieć Ιλ αφμο παρανοραι, i to brzmi bardziej naturalnie.

Fonetyka niewiele się zmienia, ale wyraźnie akcent jest wysokościowy. Sylaba akcentowana ma wyższy ton i często jest krótsza albo dłuższa od reszty. Ponieważ akcent jest stały (inicjalny), to nie ma potrzeby oznaczania go. To też upraszcza wyszukiwanie w słownikach.

Marker liczby mnogiej (-λυν) i specjalizujące takie jak feminizujący (-λαι) nie pojawiają się za często. I tak np. Ελεν może oznaczać "Bóg", a może oznaczać "bogowie". W pierwszym przypadku można doprecyzować odmianą czasownikową, a drugim markerem -λυν.

Powyższe rzeczy w mojej opinii nie komplikują języka, dodają natomiast narzędzi do skutecznego używania go do opisywania rzeczywistości.

Problem mam z trzema rzeczami:
1. Czasy. Niemal wszystko opisywałem do tej pory w czasie teraźniejszym, ale czuję potrzebę rozróżniania czasu gramatycznego. Co prawda są -μα/-μμα (np. αφρανμα "nie umarł") do oznaczania przeszłości oraz νυ (np. νυ αφραν "nie umrze") do przyszłości, ale nie bardzo mi się to podoba.
2. Brak morfologicznego podejścia do agensa/patiensa. Co prawda izolujący ayu pod tym względem upraszcza język i to mi się podoba, ale usztywnia to szyk zdania, a to mi się już bardzo nie podoba. Miałem z tym problem z ahtialańskim i bardzo tego nie lubię.
3. Chciałbym choć jedną skomplikowaną gramatycznie konstrukcję w języku.

Planowałem te trzy wyzwania upiec na jednym ogniu przez następujący pomysł:
- dwa czasy, przeszły i teraźniejszy/przyszły z możliwością doprecyzowania przyszłości przez partykułę νυ
- konstrukcja nominatywno-akuzatywna dla teraźniejszości i przyszłości, z nieoznaczonym mianownikiem i morfologicznym markerem biernika
- konstrukcja ergatywno-absolutywna dla przeszłości, z oznaczonym w jeden sposób absolutywem i w inny sposób ergatywem
Ale zobaczymy jak to pójdzie i jak to będzie wyglądało.

Szanowni państwo,

Prowadzę dalsze eksperymenty nad ergatywnością rozszczepioną w ayu. Chciałbym naraz wprowadzić to jako może jedyną bardziej złożoną cechę gramatyczną tego języka, ale też nie chciałbym go aglutynacyjnie przekomplikować. Oto obecny szkic.

Objaśnienia przykładów
W tym poście wszystko co jest w Ayu będzie się znajdowało w podwójnych nawiasach ostrych «». Symbole - oraz # będą wskazywały na miejsce, gdzie korzeń słowa bądź wyraz odniesienia się znajduje w stosunku do postfiksującego bądź prefiksującego markera.

Będzie ważne dla nas odróżnienie agensa i patiensa, a zarazem przykłady dwóch prostych rzeczowników, oraz dwóch czasowników: przechodni i nieprzechodni:
- Naszym agensem (czyli wykonawcą czynności) będzie «Χαρυ» "żółw".
- Naszym patiensem (czyli odbiorcą czynności) będzie «Εμερε» "żaba".
- Czasownikiem nieprzechodnim (nie wymagającym logicznie odbiorcy) jest «Φηνο» "siedzieć".
- Czasownikiem przechodnim (logicznie, wymagającym jakiegoś odbiorcy czy celu) jest «Ατο» "uderzać".

Przeszłość
Przeszłość markuje morfologicznie tak agensa jak i patiensa, a do tego czasownik. Markowanie jest obligatoryjne.
Ergatyw. Markery: «-'α», «-υα».
Absolutyw. Markery: «-ιν».
Markery czasownikowe. Przeszłość: «-α»/«-ν».

Przykłady:
Nieprzechodni.
> «Χαρυα φηνον.» "Żółw siedział."
Przechodni.
> «Χαρυ ατον εμερε'α.» "Żółw uderzył żabę."

Teraźniejszość i przyszłość
Teraźniejszość i przyszłość jest odróżniana od siebie za pomocą partykuły «νυ #». Oba układają się nominatywno-akuzatywnie, a więc stosują mianownik i biernik.

Co zaimportowałem z ahtialańskiego to rozróżnienie agensa aktywowanego i nieaktywowanego. Nie bardzo wiem jak to wyjaśnić w polskim języku, po angielsku bym powiedział, że oba dzieją się w teraźniejszości, ale aktywowany jest "high impact" dla osoby mówiącej, a nieaktywowany jest "low impact" dla osoby mówiącej. Aktywowany jest emfatyczny albo alarmistyczny i sygnalizuje nagłość sytuacji i wymaga reakcji, a nieaktywowany bardziej pasywnie informuje o czymś co ma miejsce.

Ma to znaczenie, ponieważ agens aktywowany w czasach teraźniejszym i przyszłym jest markowany, a nieaktywowany - nie. Ponieważ w tych czasach patiens nigdy nie jest markowany, to w przypadku pasywnego informowania o bieżących zdarzeniach odmiana zanika i wymóg szyku SVO staje się obligatoryjny.

Mianownik. Markery: «-νο» (identyczny jak w ahtialańskim!).
Biernik. Markery: «-».
Markery czasownikowe. Teraźniejszość: «-». Przyszłość: «νυ #».

Przykłady (aktywowany):
Nieprzechodni.
> «Χαρυνο φηνο.» "Żółw siedzi."
> «Χαρυνο νυ φηνο.» "Żółw będzie siedział."
Przechodni.
> «Χαρυνο ατο εμερε.» "Żółw bije żabę."
> «Χαρυνο νυ ατο εμερε.» "Żółw będzie bił żabę."

Przykłady (nieaktywowany):
Nieprzechodni.
> «Χαρυ φηνο.» "Żółw siedzi."
> «Χαρυ νυ φηνο.» "Żółw będzie siedział."
Przechodni.
> «Χαρυ ατο εμερε.» "Żółw bije żabę."
> «Χαρυ νυ ατο εμερε.» "Żółw będzie bił żabę."

Mam nadzieję, że udało mi się wprowadzić ambitną konstrukcję, nie przeginając z morfologicznym komplikowaniem języka, który ma być prosty.
Zapraszam do komentowania!

Ciekawe, ciekawe. Nie do końca rozumiem jednak tej ostatniej kategorii aktywowania i nieaktywowana. Mógłbyś podać różnice znaczeniowe pomiędzy oboma?

Cytat: Pluur w Sierpień 03, 2020, 18:50:06
Ciekawe, ciekawe. Nie do końca rozumiem jednak tej ostatniej kategorii aktywowania i nieaktywowana. Mógłbyś podać różnice znaczeniowe pomiędzy oboma?

Zmienię może zatem terminologię na "priorytet" gramatyczny wiadomości. Konstrukcje aktywowane i nieaktywowane obie przekazują ci informację w czasie teraźniejszym, ale aktywowana jest wysokiego priorytetu (zawsze dla mówiącego!), a nieaktywowana jest niskiego priorytetu.

Przykładem wiadomości niskiego priorytetu będzie «Χορο ακη.» Horo akei. "Słońce wstaje".
Taka wiadomość nie wymaga od ciebie żadnej reakcji.

Co innego «Τοαλονο ρια!» Toalono ria! "Moja ręka się pali!". To «νο» sugeruje, żebyś pomógł. To jest przykład konstrukcji wysokiego priorytetu lub inaczej aktywowany, jako że aktywuje agensa, dając go w centrum uwagi.

Nie tylko alarmistyczne wiadomości są aktywowane. Także wiadomości od dużym znaczeniu dla mówiącego, więc konstrukcje aktywowane mają funkcję emfatyczną. I tak «Τανυνο 'ον μευρανλα. Ρα ιλνο ατυα!» Tanuno 'on meuranla. Ra ilno atua! "Pan jest moim pasterzem. Niczego nie pragnę!". Jest to tekst religijny, psalm, więc logiczne, że musi być emfatyczny.

Ale raczej na piśmie oddzielę spacją tą końcówkę «νο» od agensa, żeby nie było za długich słów. Robiłem tak w ahtialańskim i chcę to przenieść tutaj.

Rozumiem - czyli taka honoratywność czasownika.

https://jezykotw.webd.pl/wiki/Pisma_tangijskie
Artykuł został uzupełniony. Dla Kazimierza może być ciekawe, jaki logogram został opracowany dla Buanii (https://jezykotw.webd.pl/wiki/Plik:Tangian_cuneiform_Word_Yo_Elalun.png).

Muszę przyznać, że nazwa Tangii bardziej mi się podoba jednak w zapisie fonetycznym.

O, super  :) A można wiedzieć skąd ten znak się wziął, w sensie czy coś przedstawia, czy jest utworzony a priori?

Naprawdę fajnie to wygląda :)

Liczby tangijskie, od 1 do 20.

Załączam obecnie obowiązującą wersję almanachu.
https://jezykotw.webd.pl/w/images/c/cb/Ayu_Language_Almanac_4.2.pdf

Na Wiki zostały zaktualizowane podstawowe dokumenty języka ayu:
1. Almanach - wersja 4.5.1 (2021-06-06) -> wersja 5.3.0 (2023-04-01)
https://jezykotw.webd.pl/wiki/Plik:Ayu_Language_Almanac_5.3.pdf
2. Słownik - wersja 5.2.0 (2022-12-10) -> Wersja 5.3.2 (2023-04-01)
https://jezykotw.webd.pl/wiki/Plik:Ayu_English_Language_Dictionary_5.3.2.pdf