Co mówicie, a mówić nie powinniście, czyli zmutowany polski

[Henryk Pruthenia]

A, podobny wymiany zdarzają się chyba każdemu.

[Torkan]

zacietwierzony

[Spacepunker]

Ja czasami mówię ''na wzdłuże'' w opozycji do ''na skróty'' xD

[Siemoród]

Nie mogę się pozbyć wrażenia, że w wyrażeniu "pękać w szwach" jest biernik a nie miejscownik. Zawsze odbieram to jako jako "wszwach" tak jak "wszerz" albo "wdal"

[ZBronk]

Kłopoczyć zamiast kłopotać wskutek tego, że u mnie ostatnia sylaba bezokolicznika wyrównuje się intuicyjnie do ostatniej sylaby alternacyjnej postaci czasownika kłopoczę (od kłopotać).

A winno być kłopocę!

Według SGJP (http://sgjp.pl/leksemy/#255621/k%C5%82opota%C4%87) obie formy są poprawne (aczkolwiek przestarzałe).

[Kazimierz]

Kłopoczyć zamiast kłopotać wskutek tego, że u mnie ostatnia sylaba bezokolicznika wyrównuje się intuicyjnie do ostatniej sylaby alternacyjnej postaci czasownika kłopoczę (od kłopotać).

A winno być kłopocę!

Według SGJP (http://sgjp.pl/leksemy/#255621/k%C5%82opota%C4%87) obie formy są poprawne (aczkolwiek przestarzałe).

Tak, ale kłopocę jest właściwsze etymologicznie, a kłopoczę to hiperpoprawne unikanie mazurzenia.

[Dynozaur]

Kłopoczyć zamiast kłopotać wskutek tego, że u mnie ostatnia sylaba bezokolicznika wyrównuje się intuicyjnie do ostatniej sylaby alternacyjnej postaci czasownika kłopoczę (od kłopotać).

A winno być kłopocę!

Według SGJP (http://sgjp.pl/leksemy/#255621/k%C5%82opota%C4%87) obie formy są poprawne (aczkolwiek przestarzałe).

Tak, ale kłopocę jest właściwsze etymologicznie, a kłopoczę to hiperpoprawne unikanie mazurzenia.

Cała ta alternacja t:cz jest mocno wtórna i jeszcze do niedawna była ostro tępiona przez normatywistów.

[ZBronk]

Kłopoczyć zamiast kłopotać wskutek tego, że u mnie ostatnia sylaba bezokolicznika wyrównuje się intuicyjnie do ostatniej sylaby alternacyjnej postaci czasownika kłopoczę (od kłopotać).

A winno być kłopocę!

Według SGJP (http://sgjp.pl/leksemy/#255621/k%C5%82opota%C4%87) obie formy są poprawne (aczkolwiek przestarzałe).

Tak, ale kłopocę jest właściwsze etymologicznie, a kłopoczę to hiperpoprawne unikanie mazurzenia.

Cała ta alternacja t:cz jest mocno wtórna i jeszcze do niedawna była ostro tępiona przez normatywistów.

Uzus jest jednak taki, że w NKJP300 forma kłopoce pojawia się raz (u B. Jasieńskiego) a kłopocze 30 razy (m.in. Bahdaj, Z. Kossak, Gąsiorowski, Żukrowski, Dołęga Mostowicz)
Imiesłów kłopocąc w NKJP300 nie występuje, kłopocząc ma 9 notowań.
Podobnie jest dla form od łopotać i szczebiotać.

[Siemoród]

Kłopoczyć zamiast kłopotać wskutek tego, że u mnie ostatnia sylaba bezokolicznika wyrównuje się intuicyjnie do ostatniej sylaby alternacyjnej postaci czasownika kłopoczę (od kłopotać).

A winno być kłopocę!

Według SGJP (http://sgjp.pl/leksemy/#255621/k%C5%82opota%C4%87) obie formy są poprawne (aczkolwiek przestarzałe).

Tak, ale kłopocę jest właściwsze etymologicznie, a kłopoczę to hiperpoprawne unikanie mazurzenia.

Cała ta alternacja t:cz jest mocno wtórna i jeszcze do niedawna była ostro tępiona przez normatywistów.

Uzus jest jednak taki, że w NKJP300 forma kłopoce pojawia się raz (u B. Jasieńskiego) a kłopocze 30 razy (m.in. Bahdaj, Z. Kossak, Gąsiorowski, Żukrowski, Dołęga Mostowicz)
Imiesłów kłopocąc w NKJP300 nie występuje, kłopocząc ma 9 notowań.
Podobnie jest dla form od łopotać i szczebiotać.

Zgadzam się, nikt tutaj z tym nie polemizuje, po prostu kłopocę jest pierwotne względem kłopoczę. Zresztą to tylko jeden z wielu tego typu czasowników, jak zauważasz. Swoją drogą te formy są teraz jeszcze bardziej destabilizowane, przynajmniej w języku potocznym, przez konkurencję z odmianą -am, -asz.

Spoiler

[close]