Korejcu, jak wygląda użycie znaków hancha w gorszej Korei w praktyce?
Nie wiem jak wygląda wykorzystanie hanji w korei północnej, z tego co wiem zarzucono je na początku powstania tego kraju. W ogóle północnokoreański standard cechował (cechuje?) się większym puryzmem i niechęcią do zapożyczeń nawet chińskich. Ale nie dam głowy czy ona teraz nie wraca do łask widziałem ostatnio jakiś szyld na paradzie właśnie z pismem mieszanym.
Za to mogę trochę powiedzieć o tym Południokoreańskich realiach. Nigdy nie zrezygnowano z niej od tak. Natomiast nastąpił mocny spadek jej używania. Pojedyncze znaki wykorzystywane są np w nagłówkach gazet. Przykładowo często nagłówek brzmiący np "USA: PREZYDENT KAŻE PIĆ WYBIELACZ" w którym "USA" jest zastąpione skrótowo 美 (czyli 미국 ~ 美國). Tak samo np "rok" w dacie może być zastąpiony przez 年. Do tego mogą dochodzić szyldy, napisy na pomnikach czyli wszelkie miejsca gdzie ma to mieć walor estetyczny lub zaznaczyć związek z tradycją, albo wizytówki ze względu na imiona - lwia część imion koreańskich pochodzi z chińskiego. Jak sobie popatrzysz na artykuły na wiki o Koreańczykach to będzie z reguły zapis w hanji podany. Jeszcze różne fachowe terminy. Hangyl ma to do siebie że powstaje w nim sporo homonimów. Dodatkowy zapis słowa w hanji rozwiewa całkowicie dwuznaczność i ułatwia odnalezienie takiego słowa. Sposób zapisu wygląda najczęściej tak: "słowo w hangylu(hanja w nawiasie)końcówki gramatyczne"
Znajomość hanji jest napewno lepsza niż u przeciętnego polaka XD. Nie znam dokładnej liczby ale w szkołach uczą się 1500-2000 znaków. Ludzie wykształceni np po koreanistyce podejrzewam będą znali więcej. Do tego mają w liceach zajęcia z klasycznego chińskiego (nie wiem czy we wszystkich ofc ale mój znajomy miał) więc styczność z nimi mają. Edukacja edukacją ale tak jak ze wszystkim, ile się zapamięta to już zależy od człowieka. Jeśli brać za próbkę statystyczną koreańczyków z którymi widziałem wywiad to niezależnie od poziomu znajomości przez nich hanji panuje przekonanie że no nie jest niezbędna no ale warto ją trochę znać. Pozwala to nieco lepiej zrozumieć funkcjonowanie języka czy lepiej zapamiętać słownictwo.
Generalnie pismo koreańskie cechuje pewien dualizm. Zasadniczo wszystko może zostać zapisane hangylem. Przy czym każdy morfem sinokoreański posiada odpowiadający sobie znak którym może zostać zapisany. Wyrazy zapożyczone (koreaniści z tego co zauważyłem dzielą leksykę na słowa rdzennie koreańskie, sinokoreańskie oraz zapożyczenia) rdzenne oraz końcówki gramatyczne zapisywane są hangylem. Nie mamy tutaj sytuacji znanej z japońskiego gdzie nadano znakom rdzenne czytania. Hanja jest też bardzo regularna. 2 wymowy mają na ogół pojedyncze znaki. Przykładowo w 女 może to zależeć od pozycji w wyrazie 女子 czytane jest jako 여자 a 子女 jako 자녀. Odczyt 李 (이/리) oraz 金(김/금) zależy od tego czy to nazwisko czy nie. Całościowy zapis znakami chińskimi dla wyrazów sinokoreańskich nazywany jest pismem mieszanym, popularnym na przełomie XIX/XX wieku.
Jak kogoś to interesuje to jak przebrnę przez książkę o historii koreańskiego mogę opisać coś więcej
