Ostatnio zostałem szczęśliwym posiadaczem "Gramatyki języka łemkowskiego" i jedną z rzeczy, która mi się najbardziej rzuciła w oczy, jest mnogość samogłosek i-kształtnych. Otóż mamy opozycję i:и:ы.
Jaka jest etymologia tych dźwięków? Zauważyłem, że są pewne wahania w przypadku, gdy samogłoska pochodzi od *o, *e? w sylabie zamkniętej między i oraz и.
Jak ktoś chciałby się czegoś dowiedzieć z książki, to chętnie pomogę :)
Tak z grubsza ,,і" jest z *e, *o (ikawizm) oraz z *ě, ,,и" z *i, ,,ы" z *y. Ale dużo zależy od gwary, jest mnóstwo lokalnych smaczków i różnic. Jeśli chodzi o szczegóły fonetyki, polecam ,,Dialekt Łemków" Z. Stiebera.
A one się różnią fonetycznie? [i], [ɪ] i [ɨ]? Czy to tylko zapis etymologiczny?
Rozróżniają w wymowie, zgodnie ze wstępem do Gramatyki.... Ale widziałem, że są duże wahania w niektórych pozycjach. Np: спосиб vs спосiб.
Z ciekawostek dodam, że w przyszłym roku ma odbyć się łemkowski kongres, na którym zostanie przyjęta "oficjalna" literacka wersja języka. Jako rzecz smutną muszę powiedzieć, że chcą się pozbyć wariantywności we fleksji. Niestety!