Andrzej Bańkowski pisze tak

CytatKOŁOMĘT stp. dial., por. nazwę osobową Kołomęt 1408, 10, 16 na Mazowszu; †kolo-mǫtъ 'kałuża na drodze (z mułem na dnie, mąconym przez koła przejeżdżającego przez nią pojazdu)', p. KOŁO, MĄCIĆ, MĘT; pol. dial. też w szerszym znaczeniu przenośnym 'zamęt' i w znaczeniu  'mąciwoda' (o człowieku). Co do dawności słowa por. czes. nazwę miejscową Kolomuty, ukr . kałamútnyj 'mętny', kałamútyty 'mącić'  (kała- tu zamiast kał-o, z wtórnym -a-* - według kał 'błoto').
Stąd i pol. gw. kołomącić, 'mącić, mieszać', przen. 'wywoływać zamęt, niepokój, kłótnie, intrygować itp.' (1902).

* wg mnie to zwykłe akanie

Faktycznie wygląda na coś związanego z jakimś kołomęcić albo kałomęcić (albo mieszanka obydwu), choć semantycznie i fonetycznie dość dziwne.
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/20916/Pogranicze%20polsko-wschodniosłowiańskie%202%20-%20int.pdf (str. 112)

Ze stpol. kołomąt, koł(o)mącić?

Perskie عبارت ebârat 'wyrażenie, fraza' i ros. оборотъ 'wyrażenie, fraza' (i parę innych znaczeń, przedewszystkiem 'obrót').

Jako bonus wymienione niegdyś przez Torkana na dyskordzie arab. العبارة, w wymowie klasycznej al-ʕibāra(t) 'wyrażenie (okr.)' i pol. elaborat 'wypracowanie'.

mas. molel /molɛl/ - chrząszcz

mas. tonjé /toɲeː/ - niebieski

(Nie moje znalezisko, ale podaję daléj, bo ciekawe.)

Rumuńskie femeie oraz francuskie femme - kobieta.
Pierwsze pochodzi od łac. familia, a drugie od łac. fēmina.

winny "ktoś obarczony winą za złe postępowanie" i winny "dotyczący wina"

Wina może się wiązać z byciem pod złym wpływem wina...

tl: darbahaş /ˈdɑʀbɑʕɑʃ/ lub dorbahaş /ˈdɔʀbɑʕɑʃ/ - arystokrata, szlachcic, elitarjusz

tl: motłetł /ˈmʊt͡ɬɛt͡ɬ/ - kornik drukarz

Na wersji mobilnej nie wyświetlają się awatary, co jest mniej fajne niż mogło by być. Da się to zmienić?

Szykyrlikytaj.
Taką fajną nazwę zmarnowali. Brzmi jak nazwa gry w trzy karty albo szemranego byznesiku z Cyganami gdzieś w zaułku na targu.