Nazywam się...
/trudno mi uwierzyć, że tak baisikowego tematu jeszcze nikt nie założył - xd
Nowoga (https://jezykotw.webd.pl/f/index.php/topic,2646.0.html#new):
E'tejčpjen'aj zu'Qrsgn. - potoczniej: E'jčpjen z'Qrsgn.
dosł. Zwie się mnie Qrsgnem.
(E~zaimek nieosobowy, tej-partykuła czasownika, č-marker oddziaływania niezwrotnego, pjen-imię, aj-ja, zu~of)- to najczęściej używana forma
Ajtejipjen zu'Qrsgn. - potoczniej: Ajt'ipjen z'Qrsgn.
dosł. ~ Nazwano mnie Qrsgnem.
- to forma oficjalna, może być także używana w celu zdystansowania się od swojego miana
Ajtejšpjen zu'Qrsgn. - potoczniej: aj'špjen z'Qrsgn.
dosł. Nazywam się Qrsgn.
- ta forma nie licuje ze swoim dosłownym tłumaczeniem, dla mówiącego w Nowodze brzmi bardziej jak ,,Nazywam siebie Qrsgnem"
zachęcam do obczajenia
WYMOWY i ZAPISU (https://youtu.be/Jer6-IEm11U)
W kv również jest kilka możliwości (użyję tutaj bardzo popularnego kotsowiskiego imienia męzkiego Tożot, gdyż Kazimierz nie bardzo pasuje).
Najzwyklejsza opcja:
Па Тожът зуте.
1SG Tożot nazywać-się.
Nazywam się Tożot.
Zamiast зуте można też użyć сет - być, a potocznie najczęściej w ogóle pomija się czasownik. Samo па Тожът wystarczy.
Bardziej formalnie można powiedzieć:
Пан зутмя Тожът сет.
1SG-Acc imię Tożot być.
Moje imię to Tożot.
Uwaga na biernik! Używamy tutaj właśnie tego przypadka ponieważ w kv słowo "imię" rozumie się jako "coś co nazywa kogoś", więc "moje imię" = "coś co nazywa mnie". Gdyby użyć w tym miejcu dopełniacza, byłoby to zrozumiane jako "imię wymyślone albo nadane przeze mnie, imię ode mnie".
san. Eu Łukax sui - Ja jestem Łukasz
xD
W zongepajckim są dwa sposoby na powiedzenie swojego imienia. Tu użyje przykładowo Azuwanzak (które tu będę spolszczał do Acuwancak). Sufiks -zak jest powszechny do tworzenia imion od różnych cech w rzeczowniku (w tym przypadku od azuwan - rozum (więc to imię oznacza mądrego, rozumnego człowieka)).
Bardziej oficjalną, dosyć charakterystyczną wersją jest taka:
»Gojoz Azuwanzakzað gažimaich«
To dosyć ciężko przetłumaczyć na polski z formą spolszczoną (nie bezpośrednią). Używamy imienia w formie przysłówka. Można to tłumaczyć bezpośrednio jako »Mnie nazywają Rozumiejący«, ale już ze spolszczonym imieniem jest ciężej. Nie wiem... Acuwancakający? xD
Inną, potoczną formą jest:
»Go Azuwanzak«
To można prosto przetłumaczyć jako Ja Acuwancak. Jest to potoczna forma podania imienia, która ma pewne ograniczenie. Mianowicie, można nią tylko odpowiadać na proste pytanie, gdyż w zongepajszczyźnie istnieje ograniczenie które uniemożliwia wstawianie równoważników obok zwykłych zdań (nie ma czasownika). Także unika się tego zwrotu w tekstach religijnych.
pomorski:
jáz źje siẽ – [ˈjɵ̞z ˈʒje̞ ʃæ̃] – nazywam się
moje iniẽ jes – [ˈmo̞je̞ ˈiɲæ̃ je̞s] – mam na imię
Ański:
Γαγαλι ψα ιατ [imię] - /ˈgagali ŋa jat̚ [...]/ - HAB-wołać ja "ιατ" [imię] - dosłownie: wołają mnie...
Czym jest "ιατ"?
Pewnie partykuła, której nie chciało mu się przetłumaczyć xd
Cytat: Kazimierz w Wrzesień 30, 2020, 20:11:17
Czym jest "ιατ"?
Dość śmieciowa partykuła na którą nie mam fachowej nazwy więc nie miałem pomysłu jak ją oddać w glosie. Podstawowe znaczenie to "o" w znaczeniu tematu, nigdy czasu wykonania czynności np. "mówię O..", "myślę O..." "oskarżam cię O...". Ańskie przyimki będące tak naprawdę jedynie formą ściągniętą miejscownika z odpowiednim rzeczownikiem (np rzeczownikiem środek) mają znaczenie tylko lokatywne. Ιατ (czy yat jak ktoś woli łacinkę) je często zastępuje w różnych konstrukcjach, więc stosuje się ją np w "skazuję cię NA 2 lata", "oceniam tą pracę NA 5" lub zastępuje niektóre konstrukcje z przypadkami "boję się CIEBIE" (po ańsku dosłowne boję się o ciebie znaczy właśnie boję się ciebie) czy "to jestwypełnione WODĄ"
Po talsku:
Τόλας γάρφασεγ νι' (ισ'αϝ).
['tʊlaʃ 'ɲɑʀfaʃɛŋ 'niʔ (ʔiʃ'ʔɑː)]
Albo:
Τόλας γάρφαγ ες νί' (ισ'άϝ)
['tʊlaʃ 'ɲɑʀfaŋ ʔɛʃ 'niʔ (ʔiʃ'ʔɑː)]
dosłownie: Tolasz imieniem moim (jest).
W Quai-kow używa się co najmniej kilku sposobów
Oznacznia: "()" - wyrazy które można pominąć, "{}" wyrazy które wynikają z zasad gramatycznych, ukazane w celu lepszego zrozumienia.
QK - PL - Użycie
(Ai) Veh Renseyy. - (Ja) Jestem Renseyy. - Najczęściej używane, używane także przy wszelkiego rodzaju pseudonimach, z którymi się utożsamiamy.
(Ai) Nami se Renseyy. - (Ja) Nazywam siebie Renseyy. - Używane ściśle do imienia.
(Ai) Vev se Renseyy. - (Ja) Mówię o sobie [opisuję się jako] Renseyy. - Rzadko spotykane, spotykane głównie w poezji.
Oraz formy potoczne, wynikające bezpośrednio z gramatyki:
Ai {veh} Renseyy. - Ja {jestem} Renseyy. - Wynika bezpośrednio z tego, że `veh` jest domyślnym czasownikiem, nie trzeba go umieszczać, jeśli kontekst tego nie wymaga
{Ai veh} Renseyy. - {Ja jestem} Renseyy. - Jak powyżej, wykorzystuje dodatkowo zasadę domyślności pierwszej osoby