Ja tu z takim pytaniem: lepiej nauczyć się szwedzkiego czy norweskiego żeby porozumieć się w Skandynawii?
Norweg zrozumie dość dobrze Szweda w mowie i na piśmie, a Duńczyka na piśmie. Za to szwed dogada się z częścią tej gorszej Skandynawii - to jest w Finlandii.
Żeby się tam porozumieć, starczy angielski ;) norweski pomaga w rozumieniu duńskiego (na piśmie) i szwedzkiego, ale sam ma wysoki próg zrozumiałości - tzn. długo nie będziesz rozumiał, co się do ciebie mówi - przez znaczne zróżnicowanie dialektalne. Ponadto, uwagę trzeba poświęcić obu wariantom języka pisanego. Szwedzka ortografia trochę odstaje od norweskiej i duńskiej, np. używa ö i ä zamiast ø i æ. Sam szwedzki ma więcej użytkowników natywnych i jest prostszy do faktycznego opanowania, bo język standardowy trzyma się tam mocno. Jeśli chcesz rozumieć mówiony duński, musisz duńskiego się nauczyć: zarówno szwedzki, jak i norweski to marna pomoc w starciu z językiem, w którym można na żywo obserwować, jak przebiegają i rozprzestrzeniają się łańcuchowe zmiany fonetyczne.
Moim zdaniem norweskiego. :)
Ale to pewnie dlatego, że dzięki dwom tygodniom z norweskim bardzo szybko udało mi się opanować podstawy islandzkiego.
Paradoksalnie z islandzkim akurat bardziej pomaga szwedzki, zwłaszcza przez podobne tendencje słowotwórcze i skłonność do zachowywania starszych rdzeni. Inna sprawa, że są norweskie dialekty, które w warstwie brzmieniowej przypominają islandzki, a i w szwedzkim takie by się znalazły.
Cytatrozprzestrzeniają się łańcuchowe zmiany fonetyczne.
Ano napominałeś już o tym, mógłbyś jakieś szczegóły przybliżyć?
Zgodzę się z tym, o czym napisano już wcześniej. Nie musisz uczyć się ani języka szwedzkiego, ani norweskiego. W Skandynawii, tak jak w innych zakątkach świata bez problemu porozumiesz się w języku angielskim. Jeśli natomiast bardzo chciałbyś poznać jeden z tych dwóch języków, to proponuję naukę języka norweskiego, który moim skromnym zdaniem jest najzwyczajniej prostszy.
Biorąc pod uwagę jego wewnętrzne zróżnicowanie, to bym tak nie powiedział. Próg wejścia w szwedzkim jest niżej, niż w norweskim.
Cytat: e-krzysiek w Kwiecień 12, 2018, 16:43:50
W Skandynawii, tak jak w innych zakątkach świata bez problemu porozumiesz się w języku angielskim.
*W przeciwieństwie do innych zakątków świata
Temat podbity, a zakładać nowego chyba nie ma po co.
Ogólnie rzecz biorąc. Czy istnieją po polsku jakieś dobre kursy/ćwiczenia/książki/cokolwiek do języków nordyckich, które pozwolą nauczyć się tychże w zadowalającym stopniu (przynajmniej do mocnego B1, ale im dalej tym lepiej)? Supermemo ma chyba tylko do A2. Edgard jest taki sobie z tego co wiem (jeżeli nie to wyprowadźta mnie z błędu). Czy na porządne tylko w innych językach można liczyć?
Tak!
Bardzo dobry kurs z norweskiego ma Wiedza Powszechna, ze szwedzkiego bodajże też oni (nie chcę mi się do półki zaźrzeć, wybacz!), pozwala załapać solidne podstawy co do języka. Dodatkowo mamy jeszcze gramatyki z Trolla, dwuczęściowe, które też naprawdę pomagają usystematyzować dane o gramatyce. Z duńskim może być problem, niczego fajnego nie widziałem, znaczy się - niczego dłuższego. Istnieje PONSowski podręcznik (w ogóle ich podręczniki są bardzo dobre na start z językiem, polecam!) - i to chyba tylko tyle.
Przy czym polecam się uczyć norweskiego, bo szwedzi do pedały
Podziękował ślicznie. :)
Proszę!
Ogólnie, po polsku chyba nie ma lepszych podręczników do nauki języków obych niż te wydane przez Wiedzę Powszechną.
Ano, szkoda, że za niektóre języki się nie biorą :/