Najprostsza (i póki co jedyna) metoda na opisanie pogody po goszabadzku polega na poprzedzeniu nazwy zjawiska pogodowego rzeczownikiem ееът 'niebo'. Takie konstrukcje użyte samodzielnie (de facto równoważniki zdań) przybierają znaczenie 'jest taka pogoda'.
ееът өөйш - pada śnieg
ееът гүйр - pada deszcz
ееът ҭмі - świeci słońce, jest słonecznie
ееът вәйх - jest pochmurno
ееът вәәъ - wieje wiar
ееът һсоойж - jest gwieździsta noc, widać gwiazdy
ееът һсоойж һсоойж - jest bardzo gwieździsta nocy, widać mnóstwo gwiazd
Konstrukcje te mogą też zostać wplecione w zdanie w użyciu rzeczownikowym ze znaczeniem zachodzącego zjawiska pogodowego, np. ееът гүйр 'padanie deszczu, opad deszczu, deszczowa pogoda, to, że pada deszcz'. Postawienie po nich partykuły фиий daje konstrukcje o znaczeniu 'w czasie, gdy jest taka pogoda', np. ееът гүйр фиий 'kiedy pada deszcz, w czasie deszczu'.
Dla kontrastu, jeśli to rzeczownik ееът zostanie poprzedzony nazwą pogody, to całość ma znaczenie zjawiska pogodowego w ogólności lub opisu nieba 'jakaś pogoda, jakieś niebo', np. гүйр ееът 'deszczowa pogoda, deszczowe niebo'. Te konstrukcje nie tworzą samodzielnych wypowiedzeń.