Etymologie w polskim

[spitygniew]

Podobieństwo щ do ц może w jakikolwiek sposób wskazywać na możliwą wymowę ,,tj" i podobnych w okresie tworzenia cyrylicy?

Nie. Pierwsza z tych liter jest modyfikacją ш pochodzącej z alfabetu hebrajskego, a druga wzięta jest z pisma koptyjskiego.

No i zresztą ta pierwsza wyglądała pierwotnie jak widły.

[Piteris]

Ja bym hajsu doszukiwał się w jidysz. Wiele tego typu określeń w polszczyźnie pochodzi z tego języka. Niestety nie dysponuję żadnym słownikiem i nie mogę swoich przeczuć sprawdzić ;/

[Henryk Pruthenia]

No, kto jak kto, ale żydzi mieli wiele nazw na piéniądze...

[Wedyowisz]

Intryguje mię dialektalne wyrażenie nie wiada. Sfosylizowany męski imiesłów czynny cz. ter. czy co? Potwierdzałoby to, że postać ta w polskim powinna kończyć się na -a (jak dotąd jest na to chyba jeden jedyny przykład w stpol., w który taki Dynozaur ogromnie powątpiewa).

Ten czasownik ma sporą zdolność do przechowywania archaicznej morfologii, w SCS podobno była izolowana forma вѣдѣ, którą  uznaje się za relikt perfektu indoeuropejskiego, chyba że mię pamięć zwodzi.

[Henryk Pruthenia]

A co te nie wiada oznacza?

[Dynozaur]

Intryguje mię dialektalne wyrażenie nie wiada. Sfosylizowany męski imiesłów czynny cz. ter. czy co? Potwierdzałoby to, że postać ta w polskim powinna kończyć się na -a (jak dotąd jest na to chyba jeden jedyny przykład w stpol., w który taki Dynozaur ogromnie powątpiewa).

Jeśli ta wersja jest prawdziwa, to równie dobrze może to być odnosowienie, takie jak w żeńskim bierniku na Ślązku.

W ogóle, gdzie taka forma jest spotykana? Pierwsze o niej słyszę.

Ten czasownik ma sporą zdolność do przechowywania archaicznej morfologii, w SCS podobno była izolowana forma вѣдѣ, którą  uznaje się za relikt perfektu indoeuropejskiego, chyba że mię pamięć zwodzi.

Była, była, i chyba jest co do niej parę teoryj.

Chyba nie muszę mówić, że w zimnym "wiem" to vədə.

[Wedyowisz]

W wyszukiwarce pierwsze co się zgłasza to strona Poznania o gwarze poznańskiej:

http://www.poznan.pl/mim/slownik/words.html?co=word&word=nie+wiada

Gdzie ja się z tym zetknąłem, nie mam pojęcia. Kołacze mi się po głowie po prostu od pewnego czasu.

EDIT: co do tego, że zaszło tu odnosowienie, sądzę że nikt nie ma wątpliwości; ale wiem oczywiście o co ci chodzi.

[Dynozaur]

Ja myślę raczej, że to może mieć jakieś pochodzenie rzeczownikowe.

[Dynozaur]

Spędza mi sen z powiek polskie słowo "krnąbrny". Brzmi nie po naszemu (dwa razy zgłoskotwórcze "r", lol) i nie ma absolutnie żadnej zadowalającej etymologji ani powiązań w innych słowiańskich.

[Wedyowisz]

Spędza mi sen z powiek polskie słowo "krnąbrny". Brzmi nie po naszemu (dwa razy zgłoskotwórcze "r", lol) i nie ma absolutnie żadnej zadowalającej etymologji ani powiązań w innych słowiańskich.

Nie ma bo to od Ludzi-Zarazków pożyczka.

Czekaj, ty masz tam 4 sylaby?

[spitygniew]

Dlaczego podle Aleksandra B. jędza pchodzić ma od jakiegoś *jęgja, a Baba Jaga od formy bez joty?  Skąd niby to dz z gj? Nie prościej przyjąć, że obie formy są od **jęgi, a Baba Jaga jest z jakiegoś dialektu który nie zaznał trzeciej palatalizacji?

[Wedyowisz]

Coś się p. Aleksandrowi B. pochrzaniło, *jęgja to by jężę jakąś prędzej dała, już w I palatalizacji. Oddajmy głos panu Wiesławowi B.: ,,Psł. *ęga > *ędza (*dz jest rezultatem III palatalizacji *g) 'niemoc, choroba', z wtórną personifikacją 'zła istota mogąca spowodować niemoc, chorobę, wiedźma, czarownica'....".

[Dynozaur]

Niekonsekwencja ostatniej palatalizacji, ot wszystko.

Mostowy tutaj się akurat myli, ale pamiętajmy w jakich żył czasach...

[spitygniew]

Skad się wzięła forma "Sapieże"? Kontaminacja -dze i -sze, czy jak?

[Dynozaur]

Mojem zdaniem powinno być Sapiedze.

Forma "Sapieże" zapewne ma początek w dźwięcznej wymowie "h". Skoro np. mucha - musze, to analogicznie Sapieha - Sapieże. Ale jak dla mnie brzmi to strasznie sztucznie.