Kurs ukraińkiego u Mścisława

[Mônsterior]

Część moich wykładowców też

[Silmethúlë]

Ostatnio łaziłem tydzień po Gorganach, później udałem się na dzień do Lwowa. Wychodząc w Gorgany z Osmołody spotkaliśmy (tj. ja i znajomi, z którymi jechałem) czterech Ukraińców spod Kijowa (właściwie z różnych stron wschodniej Ukrainy, którzy poszli studiować do Lwowa), uznawali się za Ukraińców, mówili głównie po rosyjsku, ale po ukraińsku też było można z nimi porozmawiać, używali [v], ubezdźwięczniali do [f].

We Lwowie praktycznie wszyscy mówią po ukraińsku, używają [w] i [v], różnie, ale częściej to pierwsze i nie ubezdźwięczniają do [f]. Gdzieniegdzie zdarzy się usłyszeć kogoś rozmawiającego przez telefon po rosyjsku, ale rzadko.

Ze sporą liczbą ludzi da się dogadać po polsku – zazwyczaj nie mówią, ale rozumieją. Raz, pytając o przystanek marszrutki, usłyszałem odpowiedź doskonałą polszczyzną od starszych ludzi, byłem pewien, że spotkałem Polaków do momentu, gdy między sobą zaczęli mówić po ukraińsku. Innym razem zapytałem po polsku o drogę jakąś panią w średnim wieku – bardzo się ucieszyła, zaczęła rozmawiać o Polsce i Polakach, kupiła mi bilet na trolejbus, upewniła się, że do właściwego wejdę itd. – lwowska Polka, która bardzo chciała rodakowi pomóc.

Ale też z drugiej strony w jednej knajpie kelnero-barman  usilnie próbował do mnie mówić po angielsku, nawet gdy zrezygnowałem z mówienia do niego po polsku i próbowałem po ukraińsku. Nie wierzył, że jestem w stanie zrozumieć ukraiński.

[Mônsterior]

Za to kocham ten kraj
Największe przygody językowe spotkały mnie podczas rozmowy z panią z ambasady ukraińskiej w Warszawie - jak ja po ukraińsku, to ona po polsku, jak ja po polsku, to ona po rosyjsku, jak ja, że nie mówię po rosyjsku, to ta surżykiem
Ostatnio poznałem dwóch Ukraińców na plaży nad Wisło w Warszawie, rzecz jasna żaden nie mówił po ukraińsku (a jeden Ukrainiec patriota - krzyczał, by bić Moskali itp. ).
Ale komplement od niego otrzymałem niemały, bo musiałem dowód pokazać, gdyż nie wierzył, że Polak może tak mówić po ukraińsku; zgadywał, że jestem ze Lwowa albo Tarnopola. A nawet kiedy mu dowód pokazałem i tak twierdził, że fałszywka

[Wedyowisz]

Po ukraińsku z nazwami miast, do których się ktoś udaje, używa się przyimka в jak po rosyjsku czy до jak po polsku?

[Jątrzeniot]

We Lwowie praktycznie wszyscy mówią po ukraińsku, używają [w] i [v], różnie, ale częściej to pierwsze i nie ubezdźwięczniają do [f]. Gdzieniegdzie zdarzy się usłyszeć kogoś rozmawiającego przez telefon po rosyjsku, ale rzadko.

Ze sporą liczbą ludzi da się dogadać po polsku – zazwyczaj nie mówią, ale rozumieją. Raz, pytając o przystanek marszrutki, usłyszałem odpowiedź doskonałą polszczyzną od starszych ludzi, byłem pewien, że spotkałem Polaków do momentu, gdy między sobą zaczęli mówić po ukraińsku. Innym razem zapytałem po polsku o drogę jakąś panią w średnim wieku – bardzo się ucieszyła, zaczęła rozmawiać o Polsce i Polakach, kupiła mi bilet na trolejbus, upewniła się, że do właściwego wejdę itd. – lwowska Polka, która bardzo chciała rodakowi pomóc.

O, ciekawe, ja przez bodajże tydzień pobytu we Lwowie (to było z jakieś 3 lata temu) ani razu nie spotkałem Ukraińca rozumiejącego, a tym bardziej mówiącego po polsku. Ponadto tylko raz usłyszałem rosyjski, normalnie wszyscy howorzyli czystą, jak mi się wydaje, ukraińszczyzną. Co do wymowy "в", to – z tego co pamiętam – słyszałem [ʋ], ewentualnie [β] (wg angielskiej wikipedii taka wymowa się zdarza, nie wiem czy jej ufać), tak czy siak na pewno nie [v]~[f] i raczej nie [w].

[Silmethúlë]

[w] tylko w wygłosie sylaby zamkniętej. W nagłosie wydawało mi się, że słyszę [v], ale faktycznie mogło to być jakieś [β].

[Mônsterior]

Po ukraińsku z nazwami miast, do których się ktoś udaje, używa się przyimka в jak po rosyjsku czy до jak po polsku?

Sprawa jest dość skomplikowana, nie chce mi się teraz nad nią rozwodzić, ale lepiej mówić "do". Wprawdzie w internecie można spotkać konstrukcje typu "Я їду в Київ", ale ja nigdy czegoś takiego nie słyszałem. Zawsze: "Я їду до Києва, Львова, Варшави, Познані тощо". Tak jest powiedzieć bezpieczniej, bo w j. ukraińskim jest teraz tendencja do wywalania tego "w" jako rusycyzm.

[zbihniew]

Po rosyjsku też czasem używa się до - sprawa jest skomplikowana

[Wedyowisz]

Hm, zaczynam wątpić, czy wschodniosłowiańskie przyimki są w ogóle do ogarnięcia przez zwykłego śmiertelnika... :Р Z iz i s w rosyjskim też jest jakiś rozgardiasz, o ile się nie mylę, ktoś coś wie na ten temat?

[Dynozaur]

Tak jest powiedzieć bezpieczniej, bo w j. ukraińskim jest teraz tendencja do wywalania tego "w" jako rusycyzm.

Z kolei "do" to polonizm. Hahaha.

[Wedyowisz]

Czy ktoś może opisać składnię stopnia wyższego w ukraińskim? Bo można znaleźć wyszukiwarką/usłyszeć rzeczy typu "був кращим ніж (mian.)" i "був краще (dop.)". Czyli znowu a la polski kontra a la rosyjski.