Ateistyczne podpłomyki wpierdalali.
.
Zbigniew Gołąb pisał, jakoby germańskie hlaib- zapożyczono pierwotnie jako słowo na bochenek (notabene też germańska pożyczka), jako że dalej występuje w tym znaczeniu w niektórych słowiańskich dialektach (na Słowiańszczyźnie płd.?), no i takie jest znaczenie tego wyrazu na gruncie germańskim. Słowiańskim rdzennym określeniem miał być wg niego, jeśli mię pamięć nie myli, *kruxъ. O ile to ciekawe spostrzeżenie z tą dialektalną semantyką, nie wydaje mi się, żeby płd.-sł.
kruh był starym określeniem — zbyt czytelnie odpowiada naszemu
okruchowi (po stpol. też
kruch); i w scs. zdaje się крѹхъ oznacza to, co u Słowian północnych. Jeżeli takie określenie istniało, to musiało zaniknąć pansłowiańsko.
Ciekawe, że na podpłomyk nie mają Słowianie chyba jakiegoś ogólnego, starego określenia.