O! Cieszę się, że jest taki duży odzew. Zrobię więc tak, że omówię pozostałe przypadki pod względem aktywności. Mianownik i lokatyw omówione, a więc dziś allatyw, possesyw.
1) Allatyw - ten przypadek wyraża dążenie w kierunku czegoś w sensie fizycznym lub metafizycznym. Można podążać w stronę budynku, miasta lub karczmy, ale również dążyć do ideału, perfekcji itd. Jednym słowem wyraża wszystko, ku czemu coś robimy. Dużo ma wspólnego z naszym europejskim celownikiem ale tylko z tymi jego użyciami, które wyrażają ruch ku czemuś.
Kȳllylę̄j tĵevāngō dragnibī - uczę się tjevango dla jego znajomości
{uczę.się-1.SG <brak.wpływu>tjevango <wpływ>mówienie.w.obcym.języku-ALL}
Frenroj gântànī - idę w stronę miasta
{iść-1.SG <brak.wpłyu>miasto-ALL}
I tutaj wchodzimy z powrotem we wpływ. Definicja ta sama, ale konsekwencja inna. Brak wpływu u rzeczownika w allatywie oznacza, że czynność jest wykonywana po prostu "w stronę" owego rzeczownika bez jego ingerencji w sens zdania. Natomiast jeśli wpływ istnieje, to podmiot wykonuje czynność będąc "skuszonym" przez to dopełnienie:
Frenroj gāntànī - idę w stronę miasta (bo wiele o tym mieście słyszałem / bo mam w nim sprawę do załatwienia / bo się chcę tam zatrzymać itd)
{iść-1.SG <wpływ>miasto-ALL}
Przypominając pierwszy przykład i uzupełniając go o dodatkowe tłumaczenie:
Kȳllylę̄j tĵevāngō dragnibī - uczę się tjevango dla jego znajomości (bo jego znajomość jest dla mnie celem i mnie pociąga, bardzo chcę mówić w tym języku)
{uczę.się-1.SG <brak.wpływu>tjevango <wpływ>mówienie.w.obcym.języku-ALL}
I wariant z pasywnością:
Kȳllylę̄j tĵevāngō drìagnibī - uczę się tjevango dla jego znajomości (uczę się bo mnie uczą w szkole, sama nauka mnie "nie jara")
{uczę.się-1.SG <brak.wpływu>tjevango <brak.wpływu>mówienie.w.obcym.języku-ALL}
2) Possesyw - opis pozwolę sobię skopiować z poprzedniego posta, jednego z pierwszych po reformie:
Zmieniony został system przydawki. Zanalizujmy poniższe z zdanie z użytym dopełniaczem w j. polskim:
Wołam syna opiekuna miasta.
Odnosząc się do teorii zbiorów, można przedstawić wyrażenie "syn opiekuna miasta" graficznie:
miasto /zawiera/ {
opiekun, budynki, ratusz, drogi, światła, ...}
opiekun /zawiera/ {
syn, ubranie, głowa, nogi, samochód, dom, żona, ...}
W zdaniu "wołam syna opiekuna miasta", dopełnieniem bliższym jest "syn", wychodzimy więc od elementu zbioru i dodajemy informację wyrażoną genetivem, że ów element "syn" należy do zbioru "opiekun". Następnie dodajemy kolejną informację genetivem, że ów element "opiekun" należy do zbioru "miasto" ("syn" z resztą również). Podsumowując, o
d elementu dochodzimy do zbioru zasadą "od nitki do kłębka".Tak było też w Tjèvāngō. Od tej pory jednak, ów system został zmieniony. Teraz od zbioru dochodzimy do elementu.
Mówiąc prościej: possesyw wyraża rzecz posiadaną. Teraz pytanie: kiedy z wpływem, kiedy bez?
Possesyw bez wpływu wyraża zwykłą posiadaną rzecz:
Gōllorētl gāntàn tlìurrę̄r - miasto posiadające urzędnika/urzędników wygrało (dosłownie: zostało pokierowane do zwycięstwa)
{zwyciężyć-3.PL <wpływ>miasto-NOM <brak.wpływu>urzędnik-POSS}
Słowo wyjaśnienia: jako, że w język tjevango nie posiada przymiotników, jego literacka odmiana posługuje się licznymi dookreśleniami, często zbędnymi z naszego punktu widzenia, ale ubarwiającymi tekst względem thewańczyków.
Possesyw z wpływem natomiast zmienia znaczenie diametralnie. O ile o wartości gramatycznej (przypadek, wpływ względem orzeczenia) decyduje wciąż wyraz podstawowy, który jest przez possesyw opisywany, to znaczenie possesywu staje się znaczeniem nadrzędnym i realnym argumentem w zdaniu:
Gōllorētl gāntàn tlìurrę̄r - urzędnik miasta zwyciężył (został pokierowany do zwycięstwa)
{zwyciężyć-3.PL <wpływ>miasto-NOM <brak.wpływu>urzędnik-POSS}
