Ciekawe zasłyszane formy

[Suedpreussen]

O, to może trochę form zasłyszanych w mojej rodzinie (przede wszystkim ze strony mamy z okolic Pułtuska):
sech - miejsce, gdzie jest sucho,
mechy - zgrubienie od meszki,
chmolnąć - rzucić niedbale, walnąć, bez rozmysłu nad konsekwencjami,
zachowanek - piwnica/część piwnicy, w której się coś przechowuje np. żywność,
pakamera - w moim przypadku drugi budynek koło domu mieszkalnego, w którym przechowuje się różne gramoty; nie wiem czy w tej nazwie kryje się jakaś specyficzna funkcja, czy nie, bo nie słyszałem jej w innym kontekscie(zresztą jak innych),
szpargały - małe, niepotrzebne rzeczy,
barachło - dziadostwo, szajs,
zajzajer - ulubione słowo mamy do straszenia mnie: kurzem, pleśnią, pyłami, ,,chemią" w jedzeniu, czy chemii gospodarczej; ogólnie wszystko, co niezdrowe,
serdaczek - ciepły bezrękawnik,
,,nie dziamgol!" - nie pleć, nie pyskuj, nie zawracaj mi głowy(choć to podejrzewam za osobisty wymysł),
poszwa - na kołdrę, w odróżnieniu od poszewek na poduszkę, ale to pewnie przez chęć uniknięcia ,,pochwy".
Okej, mam nadzieję, że nie są to ogólnopolskie staropokolenizmy/-książkizmy. Jak wspomniałem, większość tych słów słyszałem w jednym konkretnym kontekście, co może zawężać w mym postrzeganiu ich znaczenie.

[Noqa]

Pierwszych czterech nie znałem, więc chyba nie takie ogólnopolskie Ale serdaczek to akurat zwykłe zdrobnienie od serdaka - choć to i tak dość specjalne, że jeszcze się tego słowa u ciebie używa.

Dziamgolenie na pewno kiedyś słyszałem, czy to nie aby z jakiegoś Gombrowicza?

[Drukarz]

u mnie z tych wyrazów używa się ,,barachła" ale z akcentem na ostatnią sylabę w mianowniku /barax'wo/. Oprócz tego są jeszcze takie określenia jak:

niedojda, niedorajda, bejdok- ciamajda
opozda (czasownik - opozdować się) - osoba przeciągająca jakąś czynność
mękoła (czas. mękolić) - osoba narzekająca, męcząca innych swojim narzekaniem
glamić - wybrzydzać przy jedzeniu
suchotnik - osoba chuda z powodu tego, że mało je
chlastać się - myć się zużywając dużo wody
syc - osoba oszczędzająca na wszystkim, zwykle przesadnie
ździwiać - mieć zbyt wygórowane wymagania, szukać dziury w całym
póś tu - przyjdź tu
rychtować se - przygotowywać sobie
zajdziony - zabrudzony
jeszcze jest trochę tych słów, jak sobie jakieś przypomnę, to dodam

oprócz tego:
czasem zmiana końcówki bezokolicznika okazyjnie połączona z brakiem odmiany, np. spitut - spać; spitut już? - śpisz już?; słyszut - słyszeć; puszczut - puszczać (zwykle okazjonalnie, dla zabawy bardziej)
priszed zamiast przyszedł
używanie ,,człowieka" jako zaimka o podobnej roli do ,,man" w niemieckim, np. ,,tak się człowiek musi orobić" zamiast ,,tak się trzeba orobić"

[Suedpreussen]

/barax'wo/

U mnie tak samo. Wikisłowarz mówi, że to rusycyzm, gdzieś widziałem też (niepotwierdzone info), że  pośrednio mongolizm.

Co do reszty to znam tylko niedojdę, niedorajdę i (wy-)rychtować (sobie).

@Noqa
Przypomniał mi się synonim dziamgolenia, czyli margolenie, dla których wyniki w góglu są odpowiednio 1,460 do 7. A myślałem, że to jakieś konlagierstwa mamy W takim razie jestem ciekaw, czy te słowa mają jakąś etymologię. No i ta wspólna część "-golenie".

Niestety, Gombrowicza nie czytałem żadnego, więc nie powiem

[Wedyowisz]

Co do dziamgolenia, też wydaje mi się to znajome, aczkolwiek prędzej w postaci dziamgać (którą notuje nawet słownik). Pierwsze to zwykły czas. intensywny z przyrostkiem -ol-, jak etymologicznie pierdzieć → pierdolić, biadać → biadolić, chromać → chromolić (??).

Znam też szpargały (szczególnie kojarzy mi się to z niepotrzebnymi papierami), barachłò, serda(cze)k (z książek), poszwę (to to ogólnosłowiańskie jest, obocznie do pochwy), niedojdę, niedorajdę, mękolić (,,marudzić, ględzić, mamrotać"), zdziwiać (ts. co wydziwiać, szukać dziury w całym), wyrychtować (pierwotnie z Zielonego mosteczka :p). Suchotnik i chlastać się mają dla mnie inne znaczenie (to powszechniejsze).

[Dynozaur]

Szpargały, barachło, zajzajer (u mnie w domu raczej jako zagzajer), serdak, dziamgolić, poszwa, niedo(ra)jda, rychtować mnie nie dziwią ani trochę.

[spitygniew]

Warszawiacy poważnie mówią "Most Poniatowski", czy po prostu słyszałem okazyjne użycie?

[tob ris tob]

Co do Warszawy, to nie wiem, ale w Krakowie częste jest ,,Rondo Mateczny", ,,na Rondzie Mateczny", ,,przed Rondem Mateczny" (sic!).

[Noqa]

O, czyżbym wreszcie doczekał się jakiegoś faktycznego warsawianizmu? Most Poniatowski występuje w zdecydowanej większości. Zapewne na zasadzie anlogii do innych mostów (Most Łazienkowski, Most Gdański, Most Świętokrzyski). Choć faktycznie to częściej używa się samego "przymiotnika" Poniatowski (Spotkajmy się pod Poniatowskim, etc.)

[Dynozaur]

Może to stąd? xP

[Vilène]

Warszawiacy poważnie mówią "Most Poniatowski", czy po prostu słyszałem okazyjne użycie?

A słyszałeś pełną frazę most Poniatowski, czy po prostu coś typu na Poniatowskim, przez Poniatowski? Bo to pierwsze to raczej faktycznie okazjonalizm, to drugie – to bardzo powszechne użycie. Jeszcze mamy tutaj Poniatoszczak z typowo warszawską końcówką -ak.

[Noqa]

Co do mostu Poniatowskiego to zdaje mi się, że słyszałem parę razy. Ale ciężko stwierdzić, bo ten most, w mowie potocznej, pojawia się bardzo rzadko.

EDIT: No i google trochę wybija

[Wedyowisz]

Co do Warszawy, to nie wiem, ale w Krakowie częste jest ,,Rondo Mateczny", ,,na Rondzie Mateczny", ,,przed Rondem Mateczny" (sic!).

Ja raczej słyszałem ,,na Matecznym", ,,koło Matecznego", a ,,Mateczny" w sensie pewnego obszaru dookoła inkryminowanego ronda widnieje nawet na moim planie miasta. Mam wrażenie, że słyszałem też formę ,,Mateczne"...

[spitygniew]

Słyszałem coś w stylu "spotkajmy się na moście Poniatowskim". Ale dla mnie to i tak Most Śmieszków xD
Albo Most Błądzenia w Przejściach

[Noqa]

[ʝezu]
Jeismo w polskim