Język ayu

Zaczęty przez Canis, Styczeń 09, 2014, 00:23:56

Poprzedni wątek - Następny wątek

Canis

Wstęp
Język ayu to znany już mój język, który nie miał w tym dziale jeszcze swojego tematu. Utworzyłem go z następujących powodów:

  • fascynacja fonetyką Polinezji, językami takimi jak języki Samoa, Tahiti, Hawajów, czy maoryski,
  • uznaniem przeze mnie za wybitnie ładne niektórych słów greckich czy odgreckich, pozbawionych "s", które nawet wpasowują się w prostą fonetykę polinezyjską, takich jak eureka czy partenon,
  • ambicją stworzenia języka, który nie byłby nooblangiem greckopodobnym, ale który używałby pisma greckiego,
  • potrzebą stworzenia prostego języka,
  • i potrzebą stworzenia płynnego języka, którego elementy miałyby nieostre granice, który trudno byłoby opisać (to akurat wyszło mi tylko częściowo, co okazało się być znacznie lepsze niż tworzenie języka kompletnie nieostrego).

Pozycja ayu wśród moich języków i nazewnictwo
Ayu jest typowym dla mnie językiem; jest aprioryczny, dużo uwagi poświęca fonetyce i ma nazwę na "a". Nie posiada powiązań z innymi moimi conlangami, "odseparował się" nawet skojarzeniowo. Wyróżnia się tylko jednym: jest to język nudny, nie nadałem mu na razie żadnej ideologii czy ładunku emocjonalnego.

Stanowi jeden z języków, w których dużo tworzyłem i tworzę literatury erotycznej. Literatura erotyczna to potrafi być dla młodego człowieka fantastyczny stymulant rozwoju języka, a ja korzystam ze wszystkiego, co sprawia, że chce mi się tworzyć języki. Nie zawsze mam odwagę się do tego przyznać, więc sporo naprawdę dobrych conlangów, które stworzyłem, nawet nazwą nie zostały wspomniane u nas. Mam też spore opory przed wrzucaniem słownika tego języka, bo ekhm, pewna leksyka jest tu bogatsza od innej.

Należy do grupy językowej, której nie nadałem jeszcze żadnej nazwy. Wkrótce nadam. Do tej grupy opisany jest jeszcze bardzo blisko spokrewniony język mahan.

Tworzę go pod osobisty conlang, a więc nie dbam o realizm, nadaję mu takie cechy, jakie mi się spodobają.

Pozycja ayu wśród języków sztucznych

Aprioryczny. Minimalistyczny. Nierealistyczny. Szyk zdania SVO, w oficjalnie brzmiących zdaniach definiujących to SOV. Na razie nieustalona jest pozycja elementu definiującego w stosunku do definiowanego, ale raczej w stylu czarna owca, niż owca czarna.
Język przeważnie analityczny, ale też potrafi syntetyzować.

Alfabet i fonetyka
Język używa pisma greckiego. Odręcznie pisany ayu prawie zawsze "jest pisany capslockiem", korzysta z samych wielkich liter. W druku używane są też małe litery.

[table=2]
[tr]
[th][/th]
[th]Wargowe[/th]
[th]Okołodziąsłowe[/th]
[th]Podniebienne[/th]
[th]Dalsze[/th]
[/tr]
[tr]
[th]Zwarte lub wybuchowe[/th]
[td]μ, π, μπ[/td]
[td]ν, τ, ντ[/td]
[td][/td]
[td]κ, νκ [ŋk][/td]
[/tr]
[tr]
[th]Szczelinowe[/th]
[td]φ[/td]
[td]φτ [ft][/td]
[td][/td]
[td]χ[/td]
[/tr]
[tr]
[th]Płynne[/th]
[td]υ [w][/td]
[td]λ, ρ, τλ [tl][/td]
[td]ι, γι [j][/td]
[td]νχ [nh], [ŋh][/td]
[/tr]
[/table]

[table=2]
[tr]
[td]ι[/td]
[td]υ[/td]
[td][/td]
[/tr]
[tr]
[td]-ε-, η[/td]
[td][/td]
[td]ο[/td]
[/tr]
[tr]
[td][/td]
[td]α[/td]
[td][/td]
[/tr]
[/table]

[table=2]
[tr]
[td]αι, αι-; για, -ια[/td]
[td]υι, υι-; γιυ, -ιυ[/td]
[td]η, η-; γιε, -ιε[/td]
[td]οι, οι-; γιο, -ιο[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αυ, αυ-; υα, -υα[/td]
[td]γιυ, γιυ-; υι, -υι[/td]
[td]ευ, ευ-; υε, -υε[/td]
[td]ου, ου-; υο, -υο[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αε, αο; εα, οα[/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td]οε, οα; εο, οε[/td]
[/tr]
[tr]
[td]αιε, αυε[/td]
[td][/td]
[td][/td]
[td]ογιε, ουε[/td]
[/tr]
[/table]

Słowa powinny mieć od dwóch do czterech sylab. Jednosylabowe i więcej niż czterosylabowe słowa należą do rzadkości. Słowa powinny kończyć się samogłoską lub dyftongiem. Ze spółgłosek tylko -ν, czasem -λ może zakończyć słowo (choć znam wyjątek, ικαμ "krzew).

Sigma występuje w ayu, jest w nim znana. Stosuje się ją do egzonimów i niektórych zapożyczeń. W wymowie jest tożsama z literą chi.

Składnia i morfologia
Słabo opisane.
Na razie testuję różne rozwiązania, więc jestem w stanie tylko opisać jak rzeczy się mają w styczniu 2014 roku.

Ayu w swoich fundamentach to analizuje i izoluje. Ale nie da się powiedzieć, że to język izolujący czy analityczny, skoro potrafi syntetyzować.

ΤΕΑΝΚΟΝ "szukać".
ΑΓΙΑΝΕΟ "mówić"
Τεανκόν, αγιανεό - "szukam", "mówię"
Τεανκί! Αγιανεί! - "szukaj!", "mów!"
Μη τεανκά. Μη αγιανεά. - "Ona szuka.", "Ona mówi."

ΛΙ ΝΙΡΑ "zabawka"
Λι, λια to przedimki, ich przeznaczenie definiujące jest niepewne. Na pewno korzystam z nich wtedy, gdy rzeczownik i czasownik wyglądają tak samo i potrzebne jest rozróżnienie. Oprócz tego rzeczowniki nieżywotne z przedimkiem na ogół są nieokreślone, a żywotne z nim są określone, ale nie da się powiedzieć, że jest to zasada.
Νιρατι - "zabawki"
Νιραν φιλατι - "Księgi zabawek"

Biernik, jeśli nie jest oczywisty, może być doprecyzowany przez słowo α.
ΦΗΡΑ Α ΙΦΟ - Ssać miecz.
(miało to brzmieć dziwnie, a potem przypomniałem sobie o wstępie i uznałem, że będzie śmiesznie)


Przykłady zdań
    Ρα νιμι καλ ταμοα, τυν έο γιυμυε ρα χαρα τα κομο.
    Nie smuć się, jeśli akurat w tej rzece nie było ryb.

    Χιτα ακαλανα, χιτα υ ακαλα. Ι ακαλα έο νιλαι, τα εόν μι ταυραν.
    Miasto stalowe, miasto stali. Owa stal to rzecz, która jest bardzo twarda.

    Εόν ραμι, φαυ αγιανεό αι, χο ιλ χορό λια υναμα υ τιχιγια.
    Oto dzień, kiedy przemówiłem, że pragnę opowieści o pokoju.

Nieco więcej. Tłumaczyłem sobie tu artykuł o "Ogniem i Mieczem" Sienkiewicza z Wikipedii:

Χυ πορο να ιφο (ονυ πολλα χοα "Ogniem i Mieczem", υκραιναν χοα "Вогнем і мечем") - εό πολλαν φιλα υ Χηνρικ Σηνκήφιχ υ 1884 τα ι ρηνι ιταναταχυ ιχτα κοχιρο ιριαι υ 1999, τοννα νι αυκορο εόν Γιεχι Χοφμαν. Ο κα νιμι χολου αυρι λι φιλα; τυν αγιανεο αι καριανυα, αυρι ιταναταχυ εόν.
Ogniem i Mieczem (pol. "Ogniem i Mieczem", ukr. "Вогнем і мечем") - polska powieść Henryka Sienkiewicza z 1884 oraz jego adaptacja filmowa z 1999 roku, którą nakręcił Jerzy Hoffman. Niniejszy artykuł dotyczy powieści, o ile nie powiedziano inaczej.
>'Z ogniem i mieczem (na polski język "Ogniem i Mieczem", ukraiński język "Wohnem i meczem") - to polska książka od Henryka Sienkiewicza od 1884 i jej adaptacja filmowa z 1999, której autor to Jerzy Hoffman. Ten artykuł będzie dotyczył głównie książki; jeśli powiedziane co innego, to na temat filmu będzie.'

Ghoster

#1
[...........]
  •  

Elenti

Nie ma mnie!
  •  

ToJam

  •  

Canis

Cytat: ToJam w Styczeń 29, 2014, 13:05:43
Napisz coś o przymiotniku
Nie można pozwolić, aby ten spam i twój ban poszedł na marne, o tajemniczy, przymiotnikowy męczenniku!

PRZYMIOTNIK W AYU

Przymiotnik stawiany jest przed obiektem, który opisuje.
Ηρο αρανι. Zła skała.
Γιοκο κοραε. Zdrowy człowiek.
Ταυραν πυλι. Twarda dupa.

Można emfazę przenieść na przymiotnik, zamieniając słowa i wprowadzając konstrukcję dopełniacza. Zwykła zamiana kolejności słów na razie nie jest przyjęta.
Τονορι υ νιυα. Dobry przywódca.
W konstrukcji dopełniaczowej wyjątkowo ypsilon υ wymawiany jest /i/. (ta zasada jest bardzo stara)

Przymiotniki można też aglutynacyjnie tworzyć na bieżąco, poprzez doklejenie w taki czy inny sposób morfemu .
Αμπατλα. Zawsze. Αμπατλαν. Wieczny.
  •  

ToJam

Język bez wyrazu i taki mało praktyczny
  •  

Pluur

Cytat: ToJam w Luty 05, 2014, 17:24:32
Język bez wyrazu i taki mało praktyczny

No co bo nie ma [s]?
  •  

ToJam

  •  

Canis

Przyjąłem krytykę niekrytego krytyka.
  •  

Canis

#9
Odkopuję temat w związku z tym wątkiem, w którym okazało się, że ayu podobał się elslovako i ArturJD. Pisałem tam, że słownik ayu zmarł wraz z poprzednim formatowaniem dysku przeze mnie - nie zapisałem strony lokalnej, na której prowadziłem zbieranie słownictwa. Teraz poszperałem dobrze, i trochę przesadziłem z szacowaniem zniszczeń, bo główny słownik mam na subnecie (zbiór prywatnej wiedzy prowadzony przeze mnie na serwerze lokalnym pod mediawiki). Czyli jednak język jest ocalony - straciliśmy za to wszystkie dialekty oraz pewne wyspecjalizowane słownictwo, głównie związane z erotyką.

Język ayu powstał w 2011 roku (cztery lata temu) i miał kilka założeń, które wypisałem w pierwszym poście tego tematu. Te założenia się nie zmieniły i zostały spełnione. Przypomnę:

  • fascynacja fonetyką Polinezji, językami takimi jak języki Samoa, Tahiti, Hawajów, czy maoryski, ← na ostatniej wyprzedaży na Steamie udało mi się wykupić Assassin's Creed 4: Black Flag, dzięki temu moje zainteresowanie tropikalnymi wyspami w tej chwili jest spore
  • uznaniem przeze mnie za wybitnie ładne niektórych słów greckich czy odgreckich, pozbawionych "s", które nawet wpasowują się w prostą fonetykę polinezyjską, takich jak eureka czy partenon, ← to założenie udało się spełnić w ayu (niespodziewane, ale satysfakcjonujące)
  • ambicją stworzenia języka, który nie byłby nooblangiem greckopodobnym, ale który używałby pisma greckiego, ← wywalenie sigmy załatwiło sprawę lepiej niż się wydawało
  • potrzebą stworzenia prostego języka, ← generalnie check, ale wymaga to pewnych poprawek
  • i potrzebą stworzenia płynnego języka, którego elementy miałyby nieostre granice, który trudno byłoby opisać (to akurat wyszło mi tylko częściowo, co okazało się być znacznie lepsze niż tworzenie języka kompletnie nieostrego).← jest
Czy bardzo się zmienił? I tak, i nie - punkt 5 mówi o nieostrych granicach. Ayu de facto od samego początku był raczej szeregiem dialektów o różnych nazwach, niż jednym językiem. Takich tworów było przynajmniej pięć, ale po nich nie ostał się już nawet ślad. Nie żal mi ich, bo na ich miejsce można zrobić z łatwością pięć kolejnych.

Zyskałem motywację do pracy nad tym językiem. Często zamiast tworzyć nowy conlang, zabieram się za stary, zmieniając mu nazwę (taki trick, pozwalający samego siebie oszukać, że robię coś zupełnie nowego). Jako, że w SubNecie mam numer wersji .0 (dosłownie - point zero), to i pod tym szyldem (κέυνα ήρυ) będę prowadził obecne prace. Nie kojarzmy tego ze znanym nam Ayu Ahari (nowy ayu) - teraz raczej myślmy o Ayu Keuna Eiru (ayu punkt zero). Mając to za sobą, oto założenia na najbliższy1 czas:

  • Opublikować słownik
  • Przejrzeć przy tym wszystkie słowa, poprawić brzmienie, gdy coś się nie podoba (póki jeszcze to wszystko jest świeże)
  • Poważnie przemyśleć składnię, póki jeszcze można wprowadzać tu nowości

1"Najbliższy" czas - raczej rozumiałbym to jako kilka miesięcy...
  •  

Canis

Czas na kundlową archeologię. Oczywiście, ten język nie wymarł, ale raczej niewiele było w nim publikowane, acz też jego żywotność nie była wielka. Niemniej język to stwur ziwi i się zmienia / ewoluuje. I o ile ayu to nie był nigdy wysoce ambitny projekt, o tyle czas doszlifować tego gniota.


  • Głoska [ɫ] zaczyna się pojawiać tam, gdzie po /l/ mamy /a/ lub /o/, czasem po /u/.
  • Akcenty i długości samogłosek idą w diabły. Akcent jest inicjalny. Jeżeli słowo ma więcej niż 3 sylaby, to ma dwa akcenty (na pierwszą i ostatnią albo na pierwszą i przedostatnią). Wyjątki są niezapisywane i nie wiem jeszcze czy będą wcale.
  • Akut jest od teraz używany do zwarcia krtaniowego przed samogłoską. Międzysamogłoskowe zwarcie jest zapisywane przez apostrof.
  • Zaczynają się pojawiać glajdy nosowe na końcu słów kończących się szczególnie /n/.
  • Samogłoska /e/ może teraz samodzielnie tworzyć sylaby. W przeszłości występowała tylko w parach z innymi samogłoskami, było to durne założenie, wybitnie ograniczało i wcale nie było ładne.

Henryk Pruthenia

Dlaczego akut na zwarcie?

Canis

Ponieważ dla zwarcia często stosuje się apostrof, a to jest fajne skrócenie zapisu.
Dalsze updaty:
- wiele słów uległo zmianie
- wiele zbitek typu νχ -> νν
- głoska "ng" zgodnie z sugestią niektórych użytkowników czasami widnieje jako γγ
- odświeżony został zapis w słowniku wszystkich słów i fraz, jest ich razem 328
- odświeżony ayu w intencji będzie miał opublikowany słownik
Teraz analizuję samą gramatykę i wprowadzam do niej gruntowne zmiany...
  •  

Canis

#13
ΤΑΤΛΑΝΕΥΙ ΗΛΛΑ.
Piękne miejsce.
ΙΛ:
Ja?
ΡΑ ΙΛ ΕΟΝ ΤΑΝΓΑ, ΙΡΙΤΛΑ ΙΛ ΕΟΝΟΜΑ ΝΑΝ ΜΕΑ.
Ja nie jestem mędrcem, ale sięgam ku niebu.
Λ'ΙΛ ΙΜΜΗΓΙΑ ΤΙΝΥΕ ΙΛ ΧΟΑ ΚΕΤΑΝ,
Mój uczciwy głos przemawia głośno,
ΛΑΦΑ ΙΛΙΓΙΑΛΑ ΝΙΚΕ ΕΟΝ ΕΥ ΑΦΤΟΡΡΑΙ ΧΕ ΚΑΛΙΑ ΟΜΗΤΛΑΛΕ.
aby wiara powszechną była, że podróż przynosi mądrość.
ΙΛ ΟΜΠΟΡΑΤΑ ΝΑΝ ΤΑΥ ΤΑΝΓΥΑ ΧΟ'ΥΜ ΛΥ ΤΑΤΛΑΝΕΥΙ ΠΑΡΑΝΟ.
Jestem wdzięczny wielkiej tangijskiej nocy za piękną lekcję.
  •  

Henryk Pruthenia

Mądrość i Tangia tu szczerodruhy?