Cześć, chciałbym wam przedstawić mój autorski nooblang, którym zajmuję się od paru ostatnich miesięcy. W językoznawstwie i językotwórstwie jestem całkowicie nowy, więc luki w wiedzy są pewno widoczne. Także wszelkie uwagi, komentarze czy porady były by mile widziane.
Długo zastanawiałem się również czy umieścić ajdyniriański w a priori czy a posteriori, gdyż mój conlang czerpie mnóstwo inspiracji z wielu istniejących języków, głównie starożytnych indo-irańskich, jak sanskryt, awestyjski i staro-perski, ale także z armeńskiego, gruzińskiego, czeczeńskiego czy litewskiego. Myślę jednak, że koniec końców znacząco się różni od każdego z nich.
Język ajdyniriański (nazwa własna: cabhar aydīniru), oficjalny język Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego (Éxan Khshāyarvan Aydīniru).
Mój pierwszy projekt językowy, który w założeniu... dobra, nie miał założenia. Pewnego razu po prostu usiadłem i zamiast słuchać wyjątkowo nudnego wykładu coś mnie naszło i w nagłym przypływie inspiracji zacząłem tworzyć liczby w nowym języku. A z liczb z biegiem czasu wyłoniła się reszta języka. Chyba jedyną myślą która mi oryginalnie przyświecała była chęć stworzenia języka posiadającego jednocześnie 'twarde' dźwięki, jak na przykład języczkowe h czy r, i 'miękkie', jak ś, ć czy ź.
Podstawowym szykiem języka jest SOV, ale ze względu na odmianę przez osoby i przypadki bez problemu można używać swobodnego.
Język można zapisywać na dwa sposoby, za pomocą łacińskiej transkrypcji i i mojego rodzaju pisma, który jest mocno zmodyfikowanym alfabetem awestyjskim. W ajdyniriańskim ten alfabet nosi nazwę R̄agul, co znaczy po prostu pismo.
(http://images75.fotosik.pl/863/d812f440689be4ec.png)
(To co jest napisane na prawo to stara wersja, wedle najnowszej wersji języka niepoprawna. Traktujcie te zdania jako zwyczajne pokazanie r̄agulu w akcji.)
R̄agul, w przeciwieństwie do awestyjskiego, czyta i piszę się od lewej do prawej. Pismo to nie rozróżnia wielkich i małych liter.
Transkrypcja wygląda mniej więcej tak (wiem jakie dźwięki istnieją w ajdyniriańskim i potrafię je wymówić ale nie znam się w ogóle na IPA, więc musiałem przeszukać wikipedię w poszukiwaniu oznaczeń dla dźwięków które brzmią najbardziej jak moje) :
EDIT: coś mi się tutaj zwaliło, ta część będzie w następnym poście.
Liczby: Liczebniki porządkowe:
0 - sūriya sûriyas - zerowy, żaden
1 - ekhrir ekhrase/ekhrasa/ekhraso - pierwszy/pierwsza/pierwsze
2 - lāwir lāwase/lāwasa/lāwaso - drugi/druga/drugie
3 - azhir azhûne/azhûna/azhûno - trzeci/trzecia/trzecie
4 - śniahir śniahase/śniahasa/śniahaso - czwarty/czwarta/czwarte
5 - ghavir ghavase/ghavasa/ghavaso - piąty/piąta/piąte
6 - wéshir wéane/wéana/wéano - szósty/szósta/szóste
7 - swāhir swāhase/swāhasa/swāhaso - siódmy/siódma/siódme
8 - jyotir jyotase/jyotasa/jyotaso - ósmy/ósma/ósme
9 - ir̄ir ir̄ŝe/ir̄ŝa/ir̄ŝo - dziewiąty/dziewiąta/dziewiąte
10 - déśat déśashe/déśasha/déśasho - dziesiąty/dziesiąta/dziesiąte
11 - ekhrirdéśat ekhrirdéśashe/ekhrirdéśasha/ekhrirdéśasho - jedenasty/jedenasta/jedenaste
12 - lāwirdéśat
13 - azhayodéśat i tak dalej, i tak dalej
14 - śniahirdéśat ...
15 - ghavirdéśat
---
20 - lawśat lawśashe/lawśasha/lawśasho - dwudziesty/dwudziesta/dwódzieste
21 - ekhrirlawśat
22 - lāwirlawśat ...
23 - azhayolawśat
---
30 - azhośat azhośashe/azhośasha/azhośasho - trzydziesty/trzydziesta/trzydzieste
31 - ekhrirazhośat
32 - lāwirazhośat ...
33 - azhayoazhośat
---
100 - zéd zédase/zédasa/zédaso - setny/setna/setne
1000 - dwiźyat dwiźyase/dwiźyasa/dwiźyaso - tysięczny/tysięczna/tysięczne
1000000 - chądi chądase/chądasa/chądaso - milionowy/milionowa/milionowe
Osoby:
ja - xé
ty - mę
on - źa
ona - rha
ono - qa
my (inkluzywne) - ṕef
my (podwójne) - ṕur
my (ekskluzywne) - ṕi
wy - yôk
oni - ta
Odmiana regularnych czasowników przez osoby:
Czasowniki regularne w bezokoliczniku zawsze posiadają końcówkę e. Aby odmienić czasownik przez osobę należy dołożyć do czasownika odpowiednią końcówkę. Dla 'ja' - ar, dla 'ty' - yt, dla 'on' - ti, dla 'ona' - ta, dla 'ono' - to, dla wszystkich 3 rodzajów 'my' - ź, dla 'wy' - el i dla 'oni' - rą. Istnieje również obwiatyw, który posiada końcówkę aite. Generalnie przy trzeciej osobie liczby pojedyńczej, drugiej liczby mnogiej i obwiatywie pomijane jest również końcowe e bezokolicznika.
mifne - jeść haryante - posiadać gwane - ginąć/umierać hwade* - wiedzieć
xé - mifnear (ja jem) - haryantear (ja posiadam) gwanear (ja umieram) hwadear (ja wiem)
mę - mifneyt (ty jesz) - haryanteyt (ty posiadasz) gwaneyt (ty umierasz) hwadeyt (ty wiesz)
źa - mifnti (on je) - haryanti (on posiada) gwanti (on umiera) hwadi (on wie)
rha - mifnta (ona je) - haryanta (ona posiada) gwanta (ona umiera) hwada (ona wie)
qa - mifnto (ono je) - haryanto (ono posiada) gwanto (ono umiera) hwado (ono wie)
ṕef/ ṕur/ṕi - mifneź (my jemy) - haryanteź (my posiadamy) gwaneź (my umieramy) hwadeź (my wiemy)
yôk - mifnel (wy jecie) - haryantel (wy posiadacie) gwanel (wy umieracie) hwadel (wy wiecie)
ta - mifnerą (oni jedzą) - haryanterą (oni posiadają) gwanerą (oni umierają) hwaderą (oni wiedzą)
+ obwiatyw - mifnaite - haryantaite - gwanaite - hwadaite
* gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, zwyczajnie opuszcza się dodanie kolejnego t i dodaje samo i, a lub o
Zamierzam jeszcze opisać odmianę jakiegoś nieregularnego czasownika (np. być, mieć) i opisać przypadki i tryby ajdyniriańskiego, ale zrobię to w kolejnym poście, teraz nie mam czasu.
Co sądzicie? Czekam na wasze opinie :)
Część wywalona z poprzedniego posta
a - [a], [ä]
ā - [a:], długie a
ą - [ɔ̃], polskie ą
b - [b]
bh - [bʱ]
ch - [ʧ], polskie cz
c - [ʦ], jako ci będzie zmiękczonym c, jak np. w imieniu 'Ciri'
ć - [t͡ɕ], jako ći będzie oznaczać długie ć, jak np. w słowie 'ciasto'
d - [d̪]
dh - [d̪ʱ]
e - [ɛ] lub [e]
é - dyftong [ɛɪ]
ę - [ɛ̃], polskie ę
f - [f]
g - [g]
gh - [gʱ]
h -
hw - [xʷ]
kh - [χ], 'twarde' i 'warczące' języczkowe h
i - [i]
ī - [ɨ] lub [ɨ̞], polskie y
y - [j]
q - [q], w połączeniu qu czytane jako [kw]
k - [k]
ḱ - [kʼ], ejektywne k
l - [l]
m - [m]
n - [n] lub [ŋ]
ń - [ɲ], polskie ń. Zapisane jako ni będzie oznaczało długie ń, jak w słowie 'nie'
o -
ô - cuś jak [ɶ] lub [o̞], o wymawiane z dzióbkiem
p - [p]
ṕ - [pʼ], ejektywne p
r - [ɾ]
r̄ - [r] lub [ʀ]
rh - coś ala [ʁ], tylko trochę bardziej 'warczące'.
s - [s] jako si będzie oznaczać zmiękczone s, np. jak w wyrazie 'sigma'
ś - [ɕ], jako śi oznacza długie ś, jak np. w słowie 'musi'
sh - [ʂ] lub [ʃ]
ŝ - [ɬ]
t - [t]
ť - [tʼ], ejektywne t
u - [u] lub [ʊ]
ū - [u:] długie u, analogicznie jak z długim a
û - [ʉ] wymawiane z dzióbkiem, analogicznie jak z ö
v - [v] lub [ʋ]
z - [z]
zh - [ʐ], polskie ż
ź - [ʑ], polskie ź
j - [dʒ], polskie dż
dj - [d͡ʑ], polskie dź
dz - [d͡z], polskie dz
w - [w], polskie ł
x - [ks]
Jak na razie ciężko mi się tu szerzej rozpisać, zwłaszcza, że nie należę do profesjonalnych językotwórców. ;) Chętnie zobaczyłbym jakiś tekst, słownik, jakieś reguły. A co do pisma - podoba mi się. Wygląda nowocześnie.
Jak dla mnie dość ciekawe pierwsze wrażenie, ale chciałbym zobaczyć jakiś dłuższy tekst w łacince.
Cytat
ą - [ɔ̃], polskie ą
ę - [ɛ̃], polskie ę
Mała uwaga; polskie
ą i
ę tak właściwie nie są już pełnoprawnymi nosówkami. Pytanie brzmi, czy chodzi ci o brzmienie tych dźwięków jak w polskim ([ɛ̃w/ɛ̃m], [ɔ̃w/ɔ̃m] itd.) czy czyste nosówki?
Cytat
ö - o wymawiane z dzióbkiem
[ø], [œ] czy [ɶ]? Bo w sumie to
o samo w sobie wymawia się z dzióbkiem :P
Cytatû - u wymawiane z dzióbkiem, analogicznie jak z ö
[ʉ]?
Cytatŝ - [ɫ]
Hmm... z takim zapisem tego dźwięku się jeszcze nie spotkałem :P
Ale w sumie, czemu nie?
Jeszcze taki mały protip; tam gdzie chciałeś dać [s] i [u], wstaw to między nobbc:
[nobbc][s][/nobbc]
Wtedy nie zrobi ci się takie cuś, że poskreśla ci cały tekst.
CytatJak dla mnie dość ciekawe pierwsze wrażenie, ale chciałbym zobaczyć jakiś dłuższy tekst w łacince.
Żaden problem. Daj mi trochę czasu a zapostuję jakiś tekścik.
CytatMała uwaga; polskie ą i ę tak właściwie nie są już pełnoprawnymi nosówkami. Pytanie brzmi, czy chodzi ci o brzmienie tych dźwięków jak w polskim ([ɛ̃w/ɛ̃m], [ɔ̃w/ɔ̃m] itd.) czy czyste nosówki?
Hm... chyba jednak brzmienie będzie jak w polskim.
A swoją drogą, czemu ą i ę nie są już tymi pełnoprawnymi nosówkami?
Cytat[ø], [œ] czy [ɶ]? Bo w sumie to o samo w sobie wymawia się z dzióbkiem :P
Ciocia wikipedia znów przybywa mi z pomocą xd Jakoś żaden z tych dźwięków nie jest dokładnie tym o co mi chodzi, ale chyba najbliżej jest [ɶ]. Jednak w moich ustach brzmi to bardziej jak [o̞].
Cytat
[ʉ]?
Tak, to to.
Cytat
Hmm... z takim zapisem tego dźwięku się jeszcze nie spotkałem :P
Ale w sumie, czemu nie?
W ogóle ten dźwięk to mój hołd dla walijskiego, ukradłem go właśnie stamtąd. A walijski uwielbiam.
Jeśli chodzi o to czemu wybrałem akurat zapis jako ŝ, to nie mam pojęcia. Stwierdziłem że walijski zapis ll do ajdyniriańskiego nie pasuję, a jeśli się nie mylę ŝ jest używana w transkrypcji perskiego i jakoś to wyszło.
Cytat
Jeszcze taki mały protip; tam gdzie chciałeś dać [s] i [u], wstaw to między nobbc:
[nobbc][s][/nobbc]
Wtedy nie zrobi ci się takie cuś, że poskreśla ci cały tekst.
Dzięki za protipa, przydał się. Dziś rano edytowałem posta z wymową, bo zobaczyłem że w b nie ma nic. Okazało się że znów mi połowę podkreśliło. Myślałem że szału dostane. Często macie z tym problem?
To co żeś podał [ɫ] to polskie kresowe/sceniczne "ł" lub angielski 'dark l'. W walijskim mamy: [ɬ] więc myślę stąd owo ździwienie.
Ale już zapis hebrajski ma nad szinem kropki z lewej lub prawej i wywodzi się to stąd, że tą literą oddawano też głoskę [ɬ] i jej potomka.
Ja mam ten dźwięk w nicku, ale pewnie i tak go nikt nie wymawia.
Cytat: Pluur w Wrzesień 04, 2016, 16:43:14
To co żeś podał [ɫ] to polskie kresowe/sceniczne "ł" lub angielski 'dark l'. W walijskim mamy: [ɬ] więc myślę stąd owo ździwienie.
Rzeczywiście, już poprawiam.
A idąc dalej, odmiana czasowników nieregularnych. Jest ich tylko 9, przynajmniej na razie, i w większości to podstawowe pojęcia. Są to czasowniki: być, mieć, móc, umieć/potrafić, chcieć, myśleć, znać, musieć, mieć powinność.
nezyu - być <tu to jest zabawa> darād - mieć nagham - móc sąrhal - umieć/potrafić
xé - nazyin (ja jestem) xé - dar
āyn (ja mam) - nagh
āyn (ja mogę) - sąrh
āyn (ja umiem/potrafię)
mę - newef (ty jesteś) mę - dar
ūn (ty masz) - nagh
ūn (ty możesz) - sąrh
ūn (ty umiesz/potrafisz)
źa - ŝog (on jest) źa/rha/qa - dar
aem (on/ona/ono ma) - nagh
aem (on/ona/ono może) - sąrh
aem (on/ona/ono umie/potrafi)
rha - ŝaw (ona jest) ṕef/ṕur/ṕi - dar
sur (my mamy) - nagh
sur (my możemy) - sąrh
sur (my umiemy/potrafimy)
qa - ŝum (ono jest) yôk - da
hrish (wy macie) - na
hrish (wy możecie) - są
hrish (wy umiecie/potraficie)
ṕef - djva (my jesteśmy) ta - dar (oni mają) - nagh(oni mogą) - sąrh (oni umieją/potrafią)
ṕur - djri (my jesteśmy) + obwiatyw - da
rā + obwiatyw - na
rā + obwiatyw - są
rāṕi - djhu (my jesteśmy)
yôk - izil (wy jesteście)
ta - shart (oni są)
+ obwiatyw - ŝape
Także jak widać w ajdyniriańskim nawet czasowniki nieregularne podlegają pewnym regułom, no może oprócz być, to wyjątek wśród wyjątków. Dla pozostałej ósemki zasady się powtarzają:
- dla wszystkich osób oprócz 'ta', 'yôk' i obwiatywu nowa forma powstaje poprzez zachowanie 3 pierwszych liter bezokolicznika (liter r̄agulu oczywiście, nie transkrypcji) i dodaniu do tego odpowiedniej końcówki
- dla obwiatywu zachowuje się 2 pierwsze litery i dodaje odpowiednią końcówkę
- dla 'ta' zostawia się jedynie 3-4 pierwsze litery, nie dodając niczego
- dla 'yôk' zostawia się 2 pierwsze litery i dodaje końcówkę
- a końcówki to
āyn dla 'ja',
ūn dla 'ty',
aem dla 'on', 'ona' i 'ono',
sur dla wszystkich rodzai 'my',
hrish dla 'wy' i
rā dla formy obwiatywu.
Ajdyniriański ma trzy liczby - pojedynczą, podwójną i mnogą.
Wymyśliłem też toś takiego: wszystkie rzeczowniki są podstawowo rodzaju nijakiego, a raczej powinno być neutralnego, nie wiadomo nic o płci. Jeśli czasownik jest nieożywiony to nie ma problemu, jest to wtedy po prostu 'to', np. settar, czyli gwiazda. Inaczej sprawa wygląda jeśli mowa o rzeczownikach ożywionych, ludziach czy zwierzętach. Wtedy można do podstawowego słowa, niewskazującego na płeć, dodać odpowiednią końcówkę, wskazującą czy to płeć męska czy żeńska.
Dla płci męskiej w liczbie pojedynczej jest to
i a dla żeńskiej
a, w liczbie podwójnej kolejno
anę i
aną, a w mnogiej
aysi i
aysa. Aby utworzyć liczbę podwójną dla podstawowego, neutralnego słowa należy dołożyć
nam a mnogą -
aya. Czyli na przykład:
ńarmad - orzeł, nie wiadomo czy samiec czy samica. Po prostu orzeł.
ńarmad
i - orzeł, samiec orła.
ńarmad
a - orlica, samica orła.
ńarmad
nam - dwa orły, płeć nieznana lub ewentualnie samiec i samica.
ńarmad
anę - dwa samce orła.
ńarmad
aną - dwie samice orła
ńarmad
aya - orły.
ńarmad
aysi - samce orłów
ńarmad
aysa - samice orłów
No dobra, załoga nie ma pytań? To płyniemy dalej. A następny przystanek to tryby, przypadki i odmiana rzeczowników przez przypadki.
Język ajdyniriański posiada aż 6 przypadków, a są to:
I. Mianownik (kto?, co?/zé?, zan?)
II. Dopełniacz (kogo?, czego?/ zétri? zantra?)
III. Celownik (komu?, czemu?/ zhe? zhin?)*
IV. Biernik (kogo?, co? ize? iza?)
V. Ablatyw (skąd? od kogo? od czego?/aḱao? aḱās? aḱāsh?)
VI. Allatyw (dokąd? do kogo? do czego?/ḱato? ḱās? ḱāsh?)
* celownik może również spełniać rolę narzędnika i miejscownika, więc odpowiada też na dodatkowe pytania z kim?, z czym? (eźe?, eźan?) i o kim?, o czym? (aźe? aźan?).
| l. pojedyncza | l. podwójna | l. mnoga |
I. | - , -i, -a | -nam, -anę, -aną | -aya, -aysi, -aysa |
II. | -az, -azi, -aza | -ame, -ami, -ama | -as, -asi, -asa |
III. | -at, -ati, -ata | -ibhyām, -bhyāmi, -ibhyāma | -ibhyāś, -ibhyāśi, -ibhyāśa |
IV. | - , -i, -a | -ibhyām, -ibhyāmi, -ibhyāma | - ibhyāś, -ibhyaśi, -ibhyaśa |
V. | -xa, -xae, xaą | -axé, -axi, -axa | -esyas, -esyasi, -esyasa |
VI. | -tar, -tari, -tara | -aet, -aeti, -aeta | -aus, -ausi, -ausa |
Jak się pewno domyśliliście, niebieski kolor oznacza odmianę rzeczownika wskazującego płeć męską, czerwony - żeńską.
Tryby ajdyniriańskiego.
Język ajdyniriański posiada 4 tryby:
- tryb orzekający
- tryb rozkazujący
- tryb przypuszczający
- tryb życzący
W oryginalnym zamierzeniu trybów miało być 5 a ostatnim miał być tryb nieświadka, ale w czasie mojej pracy zrezygnowałem z niego. Możemy uznać np. że tryb nieświadka był częścią języka staro-ajdyniriańskiego ale we współczesnej formie języka zanikł i nie jest w użyciu.
Tryb orzekający wyraża obiektywny, neutralny stosunek mówiącego do wypowiadanej treści.
Tava mifnear - jem chleb, rujvanibhyāś dhāyarterą - podbijają królestwa.
Zwykła odmiana przez osoby, bez zmian.
Tryb rozkazujący wyraża rozkaz, życzenie lub prośbę. Dla wszystkich osób usuwa się -e by w jego miejsce wstawić
-otava mifn
o, rujvanibhyāś dhāyart
oTryb przypuszczający wyraża niepewność, warunkowość lub wyrażone pośrednio życzenie. Ponownie dodaje się odpowiednią końcówkę.
xé -
arinmę -
étin źa/rha/qa -
tyanṕef/ṕur/ṕi -
zhinyôk -
elinta -
vin+ obwiatyw -
ŝintava mifne
arin - jadłbym chleb rujvanibhyāś dhāyarte
arin - podbijałbym królestwa
tava mifn
étin - jadłbyś chleb rujvanibhyāś dhāyart
étin - podbijałbyś królestwa
tava mifn
tyan - jadłby/jadłaby/jadłoby chleb rujvanibhyāś dhāyart
yan* - podbijałby/podbijałaby/podbijałoby królestwa
tava mifne
zhin - jedlibyśmy chleb rujvanibhyāś dhāyarte
zhin - podbijalibyśmy królestwa
tava mifn
elin - jedlibyście chleb rujvanibhyāś dhāyart
elin - podbijalibyście królestwa
tava mifne
vin - jedliby chleb rujvanibhyāś dhāyarte
vin - podbijalibyście
+ obwiatyw - tava mifne
ŝin + obwiatyw - rujvanibhyāś dhāyarte
ŝin* tutaj, tak samo jak w normalnej odmianie, gdy w czasowniku regularnym przed końcowym e stoi t, ť, d lub dh, nie dubluje się tego dodając kolejne t tylko od razu dodaje yan.
Tryb życzący wyraża życzenie, nadzieję lub możliwość. Tutaj również dochodzi odpowiednia odmiana.
xé -
aryamę -
étryaźa -
artirha -
artaqa -
artoṕef -
zefṕur -
zūrṕi -
zishyôk -
elonta -
rava+ obwiatyw -
ŝap tava mifne
arya - obym jadł chleb rujvanibhyāś dhāyarte
arya - obym podbijał królestwa
tava mifn
étrya - obyś jadł chleb rujvanibhyāś dhāyart
étrya - obyś podbijał królestwa
tava mifn
arti - oby jadł chleb rujvanibhyāś dhāyart
arti - oby podbijał królestwa
tava mifn
arta - oby jadła chleb rujvanibhyāś dhāyartb]arta[/b] - oby podbijała królestwa
tava mifn
arto - oby jadło chleb rujvanibhyāś dhāyart
arto - oby podbijało królestwa
tava mifne
zef - obyśmy jedli chleb rujvanibhyāś dhāyarte
zef - obyśmy podbijali królestwa
tava mifne
zūr - obyśmy jedli chleb rujvanibhyāś dhāyarte
zūr - obyśmy podbijali królestwa
tava mifne
zish - obyśmy jedli chleb rujvanibhyāś dhāyarte
zish - obyśmy podbijali królestwa
tava mifn
elon - obyście jedli chleb rujvanibhyāś dhāyart
elon obyście podbijali królestwa
tava mifne
rava - oby jedli chleb rujvanibhyāś dhāyarte
rava - oby podbijali królestwa
+ obwiatyw - tava mifne
ŝap + obwiatyw - rujvanibhyāś dhāyarte
ŝapJak na razie to z gramatyki chyba wszystko co stworzyłem. W planach są jeszcze 3 czasy - przeszły, teraźniejszy i przyszły. Jeszcze mogę zamieścić jakiś mini słowniczek i ten tekst po ajdyniriańsku.
Aż się dziwię, że nie było jeszcze tego pytania: jest jakieś althistowe uzasadnienie dla "aryjskości" liczebników 10, 100, 1000?
Cytat: Obcy w Wrzesień 05, 2016, 08:17:17
Aż się dziwię, że nie było jeszcze tego pytania: jest jakieś althistowe uzasadnienie dla "aryjskości" liczebników 10, 100, 1000?
Czekaj, althist znaczy historia alternatywna, tak?
To znaczy wyjaśnienia w żadnym uniwersum nie ma, po pierwsze dlatego bo jeszcze żadnego nie stworzyłem. Mam całkiem nieźle zarysowany koncept Wielkiego Imperium Ajdyniriańskiego, jego religi, kultury i tak dalej, ale nie mam jeszcze świata w którym mógłbym go osadzić.
Także wyjaśnienia althistowego jako takiego brak. To po prostu widoczny znak mojej inspiracji indo-irańskimi (ekhem... sanskryckie daśa a moje déśat).
I przypomniałem sobie jeszcze jedną rzecz - w ajdyniriańskim przymiotniki kończą się zwykle na -
ni (np. paivatani, ahurani - święty), z nielicznymi wyjątkami (np. éxan - wielki). Rzeczowniki mają tendencje do kończenia się na -
a, -
an, -
am, -
ar, -
id i -
shif.
Jest jeszcze stopniowanie przymiotników które jest banalnie proste. Żeby zrobić stopień wyższy dodaje się przedrostek -
ena a żeby najwyższy -
ar .
ćatrani - kształtne
enaćatrani - kształtniejsze
arćatrani - najkształtniejsze
od słowa ćatra, czyli kształt
Tutaj macie mini słowniczek, który prawdopodobnie będzie jeszcze wiele razy edytowany, zmieniany i rozwijany.
fīn, ferwen - tak (kolejno oficjalne i nieoficjalne)
zir̄, zar̄u - nie (oficjalne i nieoficjalne)
ćayna - dziękuję
ćayne - dziękować
ginhezhar - odpowiedź na 'dziękuję', bez dokładnego tłumaczenia, oznaka szacunku
hezhi - pan
hezha - pani
tayar - witaj, cześć
taye - witać
feane - odnosić sukces/ powodzenie, przezwyciężać, używane również jako pożegnanie
ḱellen - proszę
hridavāsan - przepraszam
hrid - serce
avāsāmi - żal, smutek, współczucie
quissa - ojciec
myissa - matka
chéra - córka
hīri - syn
xar - słońce
xarani - słonecznie
shār - światło
shārani - świetliście, świetlanie
shāre - świecić
carme - świecić, błyszczeć
carmif - błysk
ćatra - kształt
kshatrit - dowódca, generał
khshāyar - imperator, cesarz
khshāyarvan - imperium, cesarstwo
eńyą - sztuka
féaxan - północ
qaishan - południe
ezjon - wschód
ťaliyon - zachód
dhrāya - morze
azra - jezioro
zimrha - klejnot
zaighar - miecz
tālaivar - włócznia
varhar - pancerz, zbroja
gwannan - śmierć
rahetan - życie
nāxrid - góra
nāxridaya - góry
anzauran - wojna
gamāxan - pokój
aezis/ākhcim - ogień
perzis - płomień
abyazis - woda
pęzis - ziemia
vahzis - wiatr
aśam - nadzieja
ńarmad - orzeł
vezda - czas
cir̄as - dzień
wayr - miesiąc
urūsh - rok
vaťāmi - rozumienie
vaťe - rozumieć
hwadāmi - wiedza
variśdāmi - mądrość
dzarāmi - zwycięstwo
Obiecany tekst, a nawet dwa. To tyle jak na razie.
" Ḱévaraya lörhmani mārgham ńar̄vecherą, weh śarvāťeni méweni, weh akhręeni akhrīni nezyu zir̄ shamterą. Aṕeadhar rītādherą yaťat éxantaz rha dashchata, ve sörūni brāy pazni kharās aychālerą."
~ Niccolò Machiavelli.
O Dévanaya, rashifaya īdunniyānaz chala
O Azhirham, arzisvani as vala
Ṕi, taze itra vaezdjoranaz
Namûran hastiyerą yökat - kyarwaya ar̄ujanaz
Méwen, dzaraman ag chāvadhiz Dévanesyas āghemti
Ag aqûnamaus prahasti
Spoiler
Pierwsze to wolne tłumaczenie cytatu Machiavellego - "Ludzie wybierają pośrednią drogę, nie odważając się być ani wyraźnienie dobrymi, ani złymi aż do końca. Odrzucają zbrodnię jeśli wymaga ona wielkości a bardzo łatwo decydują się na drobne podłostki."
Drugie to moja twórczość wierszopodobna, a konkretniej inwokacja do bóstw. Idzie to tak:
O bogowie, władcy całego świata
O Trójco, najwyższa ze wszystkich
My, lud tej krainy
Składamy hołd wam - istotom nieba
Dobro, powodzenie i siła od bogów pochodzi
I trafia do wiernych/wyznawców
Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?
Cytat: Todsmer w Wrzesień 08, 2016, 19:46:17
Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?
Heloł, ja zadałem już podobne pytanie :)
Cytat: Todsmer w Wrzesień 08, 2016, 19:46:17
Jak tłumaczysz pochodzenie słów indoeuropejskiego pochodzenia?
Wytłumaczenie jest w sumie takie same jak wcześniej - brak takowego. To moja pierwsza próba tworzenia conlangu, więc bardzo trudno mi nie inspirować się innymi językami. Przyznaję się bez bicia, mam sporo słów zapożyczonych z indoeuropejskich, głównie z indo-irańskich, i trochę z kaukaskich.
A tak w ogólnym rozrachunku to jak bardzo podobny jest ajdyniriański do języków którymi się inspirowałem?
Spróbuj sobie wygenerować rdzenie/słowa. Są w sieci takie strony, np. ta, pierwsza z brzegu (http://akana.conlang.org/tools/awkwords/). Wyniki można potem modyfikować. To jest zawsze łatwiejsze, niż mozolne ślęczenie nad każdym rdzeniem/słowem.
Dzięki, to na pewno duże ułatwienie.
A jak to jest z tymi literami, które jeśli się nie mylę są jakimś wzorem sylaby? Jest jakaś strona o tym na cioci wikipedii?
C to spółgłoski, V to samogłoski, N to spółgłoski nosowe, nawiasy to grupy opcjonalne. Wstawiasz swoje spółgłoski, samogłoski, pod N możesz podpiąć spółgłoski występujące tylko w określonych pozycjach. Jeśli wpiszesz CVC(VC) to program może wyświetlić przykładowo zarówno kahał jak i kał. Poeksperymentuj, to załapiesz jak działa.
Moje spostrzeżenia. Jeśli nie ma żadnych harmonicznych i kolokacyjnych reguł fonetycznych oraz jest w miarę równa pożądana częstotliwość głosek, to wspomniane narzędzie polecam. Inaczej będzie sporo, i to sporo pisania (chyba że się napisze samemu jakiś program, bodaj Toivo tak zrobił). Niestety moja próba z językiem szapienckim, nawet przy nieco uproszczonych regułach, nie przyniosła pożądanego efektu. Po trzech losowaniach 100 wyrazów z rdzeniami dwusylabowymi, zakończonymi na samogłoskę spodobały mi się tylko wyrazy hšemë, stërja, hrešša, eʃë, rə̈ʃʃë, mə̈pja, trə̈na, nə̈ʃə̈, šënša, leʃʃë i otrë – 11/300 to jednak słabo.
Dla mnie takie coś jest jak Google translator. Łatwiej poprawiać tę sieczkę, która z niego wychodzi niż samodzielnie tłumaczyć tekst. Pobawiłem się trochę tym generatorem, mnie się nie przyda, może innym tak.
Tutaj (http://jezykotw.webd.pl/wiki/Conlanger:Programy_i_aplikacje) są różne programy. Na pewno jakiś się przyda.
Nie mam ostatnie wiele czasu, ale prace nad językiem wciąż trwają, a ajdyniriański przeszedł tez przez dość sporą serię zmian. Z takich bardziej kosmetycznych:
- nie podobało mi się użycie ö, jakoś nie pasowało mi do charakteru języka. I takie nieestetyczne to... zamieniłem je na ô. Jest lepiej ale wciąż nie jestem przekonany czy to to.
- jeszcze bardziej skomplikowałem odmianę :-P Wcześniej wszystkie 3 rodzaje 'my' odmieniały się poprzez dodanie tej samej końcówki -ź. Teraz wygląda to tak:
ṕef --> -z
ṕur --> ź
ṕi --> zi
Są też zmiany poważniejsze. Dodałem na przykład odmianę przymiotników przez przypadki, dość prostą, ale jednak. Do tej pory wszystkie przymiotniki zawsze brzmiały tak samo, teraz jest tak:
Przypadek | l. poj | l. pod | l. mn |
I. | -ni | -nąr | -nęri |
II. | -ni | -nąr | -nęri |
III. | -ni | -nąr | -nęri |
IV. | -nīs | -nīv | -niya |
V. | -nīs | -nīv | -niya |
VI. | -nīs | -nīv | -niya |
Skończyłem też w końcu czas przeszły i czas przyszły. Oby dwa tworzy się podobnie, w regularnym bezokoliczniku w miejsce -
e należy dodać najpierw zrostek odpowiadający za czas, a następnie taki odpowiadający za odmianę przez osoby.
W czasie przeszłym zrostkiem wskazującym właśnie na czas przeszły jest -
ôsh- natomiast odmiana idzie tak:
xé -
warmę -
aotźa -
tirha -
taqa -
toṕef -
aeźṕur -
aezhṕi -
aeźiyôk -
éta -
ir̄ą+ obwiatyw - tutaj zamiast -ôsh daje się -
ôssi, nie dodając dalej żadnej końcówki
W czasie teraźniejszym: Vala ćatraniya faribhyaśa qaťerą - Wszyscy lubią kształtne(zgrabne) kobiety
Vala ćatraniya faraibhyaśa qatôshir̄ą*
Wszyscy lubili zgrabne kobiety
mifn
e - jeść
mifn
ôshwar - jadłem
mifn
ôshaot - jadłeś
mifn
ôshti - jadł
minf
ôshta - jadła
mifn
ôshto - jadło
mifn
ôshaeź - jedliśmy
mifn
ôshaezh - jedliśmy
mifn
ôshaeźi - jedliśmy
mifn
ôshé - jedliście
mifn
ôshir̄ą - jedli
+obwiatyw - mifn
ôssi*jeśli w bezokoliczniku przed -e stoi ť, ḱ, lub ṕ to po dodaniu -ôsh tracą one swoją ejektywność
W czasie przyszłym zrostkiem wskazującym właśnie na czas przeszły jest -
āśt- natomiast odmiana idzie tak:
xé -
irmę -
aodhźa -
'i*
rha -
'a*
qa -
'o*
ṕef -
eosṕur -
eoshṕi -
eosiyôk -
éta -
eą+ obwiatyw - tutaj zamiast -āśt daje się -
āŝef, nie dodając dalej żadnej końcówki.
Vala ćatraniya faribhyaśa qaťāśteą
Wszyscy będą lubić zgrabne kobiety
mifn
e - jeść
mifn
āśtir - będę jadł
mifn
āśtaodh - będziesz jadł
mifn
āśťi - będzie jeść
mifn
āśťa - będzie jeść
mifn
āśťo - będzie jeść
mifn
āśteos - będziemy jeść
mifn
āśteosh - będziemy jeść
mifn
āśteosi - będziemy jeść
mifn
āśté - będziecie jeść
mifn
āśteą - będą jeść
+obwiatyw - mifn
āŝef*tutaj natomiast t dostaje ejektywność
Mój język bardzo pozmieniał się od ostatniego czasu. Wiele z elementów, które wcześniej w nim zawarłem zostało po prostu wywalonych, bo uznałem, że nie pasują mi dłużej. Sporo zostało też pozmieniane i dodane.
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski)
Co sądzicie?
+Jak znajdę czas, to zapostuję nowe wersję tych dwóch krótkich tekstów które wcześniej zamieszczałem.
A tutaj macie raczej średniej jakości nagranie pierwszego akapitu Deklaracji Praw Człowieka. Moja wymowa pozostawia wiele do życzenia, ale jak na razie powinno wystarczyć.
Nie wiem, ale ja w słowie ŝarwī słyszę po prostu [s], a nie [ɬ].
I tak w sumie z innej beczki, czemu "ī" to /ɨ/, a nie spodziewane /iː/ (po innych samogłoskach z makronem)?
Nie żebym się czepiał, ale ciekawią mnie takie dwie zbieżności:
> Przymiotniki charakteryzują się tym, iż w większości zakończone są końcówką -ni.
W szemierskim -eni często tworzy odrzeczownikowe przymiotniki.
> W ajdyniriańskim występuje 6 przypadków.
W szemierskim też, tyle że zamiast celownika mamy rozkaźniko-wołacz.
Poza tym bardzo mi się podoba pismo.
EDIT: I intryguje mnie kilka kwestii:
1. Jakie są zasady akcentowania?
2. Jak tworzymy zdania złożone?
3. Jakie są partykuły modyfikujące znaczenie imion (rzeczowniki, przymiotniki, itp.)
Cytat: Caraig w Grudzień 21, 2016, 21:59:56
Nie wiem, ale ja w słowie ŝarwī słyszę po prostu [s], a nie [ɬ].
Faktycznie, to [ɬ] mi nie wyszło. Jak mówiłem, mojej wymowie jeszcze wiele brakuję. Tak samo w słowie
arṕakrę gdzieś umknęło mi ostatnie
r, a
ô w
īranôro i
nazhanôro jest jakieś takie mało wyraźne. No ale praktyka czyni mistrza.
Cytat: Caraig w Grudzień 21, 2016, 21:59:56I tak w sumie z innej beczki, czemu "ī" to /ɨ/, a nie spodziewane /iː/ (po innych samogłoskach z makronem)?
Myślę, że zaważyły na tym względy czysto estetyczne. Po prostu stwierdziłem, że podoba mi się ta litera i basuje mi do języka. Długiego i nie mam, a /ɨ/ musi być przecież jakoś reprezentowane. Rzeczywiście to może wprowadzać w błąd, ale... nie wiem, jakoś mi to pasuje.
Chyba, że macie jakąś propozycję na literę która pasowała by lepiej.
Cytat: Obcy w Grudzień 21, 2016, 22:10:06
> Przymiotniki charakteryzują się tym, iż w większości zakończone są końcówką -ni.
W szemierskim -eni często tworzy odrzeczownikowe przymiotniki.
> W ajdyniriańskim występuje 6 przypadków.
W szemierskim też, tyle że zamiast celownika mamy rozkaźniko-wołacz.
Zabawne, tak teraz na to patrząc to wygląda to tak, jakbym podebrał to wprost z szemierskiego, a tak naprawdę końcówka -ni to wynik mojej inspiracji sanskrytem i hindi, gdzie widziałem mnóstwo słów tak zakończonych, chociażby pierwsze które przychodzą mi na myśl - deewani i mastani (swoją drogą Deewani Mastani to tytuł jednej bollywoodzkiej piosenki, na którą natrafiłem błąkając się po internetach). Pomyślałem sobie, że całkiem ładnie brzmi i będzie mi pasować do przymiotników i tak już zostało. Z przypadkami podobnie.
Może szemierski i ajdyniriański są spokrewnione, albo miały ze sobą jakiś kontakt xD
Zaintrygowałeś mnie tym na tyle, że chyba sobie jutro o szemierskim poczytam.
Cytat: Obcy w Grudzień 21, 2016, 22:10:06
Poza tym bardzo mi się podoba pismo.
EDIT: I intryguje mnie kilka kwestii:
1. Jakie są zasady akcentowania?
2. Jak tworzymy zdania złożone?
3. Jakie są partykuły modyfikujące znaczenie imion (rzeczowniki, przymiotniki, itp.)
Jeśli chodzi o pismo - wie może ktoś jak i czy w ogóle można zrobić internetową czcionkę z mojego r̄agulu? Bo chętnie bym sobie popisał, bez konieczności żmudnego siedzenia w Paincie i ciągłego kopiuj-wklej, kopiuj-wklej.
Ajdyniriański jest ciągle w trakcie tworzenia i mnóstwa rzeczy jeszcze nie przemyślałem. Jedną z tych rzeczy jest akcent, na którym się kompletnie nie znam. Do tej pory większość słów wymawiałem albo jak w polskim albo przeciągając końcówkę słowa (ostatnia sylabę?). Mógłby mi ktoś wyjaśnić co i jak z akcentem?
Zdanie złożone spróbuję może wyjaśnić na podstawie Deklaracji.
Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa.
Ḱévaraur̄ īranôro tińaktyerą ag nazhanôro eo edzor bhāvar ag arṕakrę. Ta avriťimepsa ag cadhir haryanterą ag ęri wessir̄n eo pārhusa dirzeazhi khamane ŝarwī.
Dosłownie te 2 zdania wyglądają tak:
ludzie(l.ab) wolni(l.ab) się-rodzą i równi(l.ab) w swoim godność* i prawach. Oni rozumowi i sumieniu posiadają** i względem innych(l.ab) z/w aktowi braterstwa postępować powinni.
*biernik i mianownik w l.poj są takie same
**haryante znaczy też coś w rodzaju '''dysponować''' i tutaj łączy się z 3 przypadkiem.
Ostatniego pytania nie zrozumiałem, czuję że widać jaki ze mnie amator xD
Czym są
partykuły modyfikujące znaczenie ?
Dawno tu niczego nie zamieszczałem, a język rozwinął się przecież dość znacząco przez te kilka miesięcy.
http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski
Z nowych rzeczy:
- gdzieniegdzie zmienione końcówki deklinacji, ale to akurat szczegóły
- 4 aspekty, których z tego co pamiętam wcześniej nie było
- w miarę uporządkowana lista przedrostków modyfikujących znaczenie (to się chyba liczy jako partykuła, nie?)
- zdrobnienia
- forma pejoratywna rzeczownika, czyli zupełnie nowy sposób na wyzywanie i przeklinanie
- honoryfikacja rzeczownika
- podzielenie przymiotników na odrzeczownikowe i odczasownikowe, z czego te ostatnie dzielą się jeszcze na czynne i bierne i mają mi w teorii zastępować imiesłowy (bardzo nie chce mi się tworzyć imiesłowów)
- zaimki zwrotne
- odmiana nieregularnych czasowników przez czasy
Jeśli chodzi o aspekty to aby je utworzyć dodaje się do czasownika odpowiedni przedrostek. Aspekty to:
- niedokonany: (brak przedrostka)
- trwający: at/ac-
- dokonany: v(e)-
- powtarzający: g(e)-
Aspekt niedokonany to podstawowa forma czasownika. Aspekt trwający opisuje coś co dzieje się właśnie w opisywanej chwili, coś jak continous w angielskim. Aspekt dokonany jest jak w polskim, jeść a zjeść. Aspekt powtarzający opisuje coś co albo dzieje się cyklicznie, albo jest jakimś zwyczajem i przyzwyczajeniem, coś co wielokrotnie już się zdarzyło albo coś co zawsze jest prawdziwe, np "słońce wschodzi rano". W przypadku aspektu dokonanego i powtarzającego samogłoski w nawiasach dodaje się gdy czasownik rozpoczyna się na spółgłoskę, natomiast w przypadku aspektu trwającego są 2 formy przedrostka, gdyż jeśli czasownik rozpoczyna się na s lub z, ts lub tz zapisuje się i wymawia jako c.
Zdrobnienia dzielą się na zdrobnienia I i II stopnia. Zdrobnienia I stopnia to rzeczy mniejsze niż wyraz podstawowy, lub taki do którego żywimy ciepłe odczucia. Zdrobnienia II stopnia natomiast cechują się tym, że cechy zdrobnień I stopnia są znacznie mocniejsze, forma taka może być traktowana niekiedy jako przesadzona, jak również pogardliwa lub ironiczna.
Zdrobnienia tworzy się poprzez dodanie odpowiedniego prefiksu, w zależności od rodzaju rzeczownika.
W zdrobnieniu I stopnia występuje rozróżnienie na rodzaj męski, żeński lub neutralny, gdzie każdy rodzaj posiada nieco inny prefiks (odpowiednio ti-, tā- i to-).
W stopniu II występują jedynie forma męsko-żeńska i neutralna (ťiśa- i ťeźo-).
Np. syanna (siostra), tāsyanna (~siostrzyczka), ťiśasyanna (~siostrunia)
Forma pejoratywna rzeczownika opisuje przedmiot lub istotę, do którego mówiący ma pogardliwy stosunek, lub do którego żywi mocne negatywne odczucia. Istnieją 3 rodzaje formy pejoratywnej, różniące się między sobą natężeniem negatywnego stosunku. Formy pejoratywne tworzy się poprzez dodanie odpowiedniego prefiksu do słowa podstawowego, w zależności od rodzaju rzeczownika.
Forma pejoratywna I niesie niewielkie nasilenie negatywnych emocji, może być również traktowana jako sformułowanie żartobliwe lub zadziorne. Pełni podobną funkcję co zgrubienie, lecz nie niesie w sobie aspektu rozmiaru danego przedmiotu. Rozróżnia się w niej rodzaj męski, żeński i neutralny (odpowiednio przedrostek khir-, khar-, kher)
Forma II oznacza brak szacunku dla danej osoby lub obiektu. Rozróżnia się rodzaj męsko-żeński i neutralny (mądhi-, medhu-).
Forma III jest równoznaczna z bardzo silna obelgą, wyrażającą całkowitą pogardę dla danej osoby lub przedmiotu. Rozróżnia się rodzaj męsko-żeński i neutralny (vachi-, voche-).
Ciężko to wytłumaczyć, bo w polskim nie ma chyba podobnego mechanizmu. Ponadto, jeśli podstawowe słowo ma domyślnie wbudowane pozytywne znaczenie, to zmienia ono swoje znaczenie na wątpiące w II formie i całkowicie przeciwne w III. I tak słowo dhiryana, oznaczające piękność, piękna dziewczynę/kobietę, w I formie pejoratywnej zmieni się w khardhiryana, i może być oczytane jako takie zawadiackie, zadziorne, nieco zbyt poufałe określenie na piękną dziewczynę. Jednak już w II formie pejoratywnej zmieni się w mądhidhiryana, co można by luźno przetłumaczyć jako "nie taka znowu piękność", a w III formie w vachidhiryana, co dałoby się przetłumaczyć jako "bardzo brzydka dziewczyna". Słowa te w II i III formie pejoratywnej są jednak o wiele, wiele bardziej obraźliwe w ajdyniriańskiej wersji i niosą znacznie mocniejsze przesłanie niż ich polskie odpowiedniki. Na tyle duże, że gdyby jeden ajdyniriański szlachcic nazwał drugiego nie rakhas, czyli "arystokrata, szlachcic", lecz vachirakhas mogłoby to się skończyć na poważnym konflikcie między Wielkimi Rodami.
Honoryfikacja jest natomiast charakterystyczna dla mowy podniosłej i oficjalnej, a także rzeczowników obdarzonych odpowiednią wagą. Są 3 rodzaje honoryfikacji, honoryfikacja I, II i podwójna honoryfikacja.
Honoryfikacja I polega na dodaniu końcówki -qyas do rzeczownika, okazujemy w ten sposób szacunek wobec danej osoby lub przedmiotu. Np myissa (mama), a myissaqyas (Matka).
Honoryfikacja II polega na użyciu przed rzeczownikiem partykuły o, która spełnia rolę niewystępującego normalnie w ajdyniriańskim wołacza, niesie też ze sobą szacunek dla poprzedzonego słowa. Używa się jej w przypadku bezpośredniego zwracania się do danej osoby lub przedmiotu np. dévan (bóg), a o dévan (boże!).
Podwójna honoryfikacja to połączenie obu tych form. Jest to bardzo formalne wyrażenie podczas bezpośredniego zwracania się do danej osoby. Zastosowanie podwójnej honoryfikacji może być również potraktowane jako uniżony ton, stawiający adresata na znacznie wyższej pozycji niż osobę wypowiadającą się. Podwójna honoryfikacja stosowana jest głównie w formalnej mowie pałacowej i mowie wyższych sfer. Nie zastosowanie podwójnej honoryfikacji podczas zwracania się do osób o wyższej hierarchii społecznej czy urzędników państwowych uznawane jest za grubiańskie, natomiast niezastosowanie jej w stosunku do Imperatora to pogwałcenie pałacowej etykiety i obraza majestatu władzy.
Np khshāyar (imperator), a o khshāyarqyas.
W artykule na wiki poruszyłem temat dialektów ajdyniriańskiego (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski#Dialekty) (nawet fikuśna mapka jest!) oraz opisałem tak zwaną Wysoką Mowę (http://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski#Wysoka_Mowa), czyli język formalny i literacki, używany pośród wyższych warstw i na imperialnym dworze.
Na potrzeby pewnego forumowego role play'a w którym biorę udział napisałem fragment (celowo mocno patetycznej) ajdyniriańskiej piosenki patriotyczno-wojennej, wzorując się w dużym stopniu na fragmentach Ey Iran (https://en.wikipedia.org/wiki/Ey_Iran).
Nie ma jak na razie ani tytułu, ani dalszego ciągu, roboczo nazwę ją więc "Pieśń Wojenna".
Shaurya Anzaurani
O Aydīnirqyas, o kshoan shéwios vaedjorqyas
O kshij sefracanas névaqyas
Aťeaji omani amnel avriťahakrę zir̄chahtini ashirava
Aťeaji rivani ag vesadani źavwarétrya ava
Fean! Fean! Fean!
Dzarāmi pęrędi'yuŝ an!
Fean! Fean! Fean!
Eo Khshāyaraz udran!
O ākhmat, quella ghis zaedrah'ef, dīshar xé dąshad'in
Aťeaji nazyin bazdir hān dhiryań o amań vaedjorazhi'yin
Hān āndīyeshesse, hān chątrizharaz ag hān panûvāśrhi
Ag girdan aewa ŝemal, bali kshyą sayarvanaz cvarhwaemāśrhi
Fean! Fean! Fean!
(...)
Pieśń Wojenna
O, Ajdynirze, o mój umiłowany kraju
O, domu przodków moich
Niechaj daleko od ciebie będą wszelkie myśli złe
Obyś pozostała zawsze trwająca i wieczna
Chwała! Chwała! Chwała!
Zwycięstwo już jest nasze!
Chwała! Chwała! Chwała!
W imię Imperatora!
O wrogu, jeśliś jest z kamienia, tedy jam ze stali
Zaprawdę, jestem dzieckiem tej przepięknej ziemi
Jej tarczą, jej szablą i będę jej bronił
A gdy będzie to konieczne, dla mej ojczyzny poświęcę samego siebie
Chwała! Chwała! Chwała!
(...)
Fajne, i bardzo ciekawe! :)
Mam wrażenie, że się momentami nie rymuje, no ale ja nie gawariu po-ajdynirianski :D
Ey Iran to jeden z moich najulubieńszych hymnów! Jak rozumiem, twoja pieśń ma taką samą melodię? Takie perskie klimaty bardzo pasują do Ajdyniru.
Skoro była mowa o rymowaniu się, na jaką sylabę pada akcent w języku ajdyniriańskim? A jeśli nie pada na żadną, to na jaką pada akcent zdaniowy (vide francuski)?
Bo chyba nigdy o tym nie pisałeś i nigdy tego nie oznaczałeś w transkrypcji na IP-ę.
Podoba mi się ;)
A co do akcentu podbijam prośbę, nigdzie o tym nie wspominałeś (bodajże).
Dzięki wielkie! :D
Cytat
Mam wrażenie, że się momentami nie rymuje, no ale ja nie gawariu po-ajdynirianski :D
Możliwe, chociaż starałem się żeby były. Ale doda się do tego muzyczkę, bębny i tupot maszerujących żołnierzy i powinno być po problemie! :D
CytatEy Iran to jeden z moich najulubieńszych hymnów! Jak rozumiem, twoja pieśń ma taką samą melodię?
Heh, u mnie Ey Iran jest nawet na playliście w telefonie xD
Ale nie jestem przekonany czy dałoby się to śpiewać do tej muzyki. Słowa w większości za długie, średnio wpasowują się w rytm. A jeśli już to nie do tej wersji co jest na wiki, a bardziej do tej (https://www.youtube.com/watch?v=tsBKYMSr3YI). Bardziej mi się podoba, chociaż wciąż ciężko śpiewać.
CytatSkoro była mowa o rymowaniu się, na jaką sylabę pada akcent w języku ajdyniriańskim? A jeśli nie pada na żadną, to na jaką pada akcent zdaniowy (vide francuski)?
Bo chyba nigdy o tym nie pisałeś i nigdy tego nie oznaczałeś w transkrypcji na IP-ę.
CytatA co do akcentu podbijam prośbę, nigdzie o tym nie wspominałeś (bodajże)
Przez długi czas nie mogłem się zdecydować i dlatego tego tematu raczej nie poruszałem ale najpewniej zdecyduje się na dynamiczny akcent padający na ostatnią sylabę wyrazu.
Ewentualnie w jakiś dialektach będzie akcent padał na przedostaną.
CytatTakie perskie klimaty bardzo pasują do Ajdyniru.
W ogóle jeśli chodzi o ajdyniriańską muzykę to już od jakiegoś czasu zastanawiałem się jak mogłaby brzmieć.
Na pewno będzie miała sporo z perskiej (może coś ala to (https://www.youtube.com/watch?v=Sh6JcynqmKo), to (https://www.youtube.com/watch?v=vQTJng7miY8), czy to (https://www.youtube.com/watch?v=DzrvcjL236k&index=1&list=PLP-KVc1Rk3BhDo5x0hfflxHZcdi3Q7Fh0)) i kaukaskiej muzyki ludowej, pewnie też trochę z indyjskiej (heh, niektóre bolywoodzkie kawałki są całkiem niezłe :P). Sporo bębnów, tych wschodnich instrumentów strunowych (typu sitar, setar i tar) i flety - jak armeński duduk, który ostatnio strasznie mi się spodobał (taki (https://www.youtube.com/watch?v=ihi5U_es1dc) na przykład).
No i przede wszystkim dużo śpiewu i chórów.
Z drugiej strony pasują mi też mocno wszystkie themy Danki z Gry o Tron, zwłaszcza te późniejsze, typu Mhysa (https://www.youtube.com/watch?v=t987p0f9y54), Blood of the Dragon (https://www.youtube.com/watch?v=JcLPCTEUHeg), czy The Winds of Winter (https://www.youtube.com/watch?v=j34Xa6DGi4s).
Pewnie więc będzie coś pomiędzy, albo muzyka ceremonialna i oficjalna będzie wolniejsza, bardziej wzniosła i z większą ilością chórków, a ta bardziej codzienna i ludowa żywsza.
Pomyśli się jeszcze
Zaczynam w końcu powoli coś grzebać przy staroajdyniriańskim, i tak się zastanawiam czy nie zmienić przy okazji nieco transkrypcji łacińskiej ajdyniriańskiego, żeby była bardziej podobna do staroajdyniriańskiego. Poza tym taki zapis byłaby chyba nieco bardziej logiczny
Szłoby to tak:
Samogłoski bez zmian
[χ]~[ʜ] (kh) --> ḥ
[ʃ] (sh) --> ṣ
[ʐ] (zh) --> ẓ
Khshāyar zmieniłby się więc w Ḥṣāyar.
Tekst wedle obecnego zapisu:
Ḱévaraur̄ īranôro ag nazhanôro eo edzor bhāvazhi ag edae arṕasakrę geńaksherą.
Ta avriťimi ag cadhiri shart dzalion ag ęri wessar̄n eo pārhusāst dirzeazhi khamane ŝarwī.
Tekst wedle nowego zapisu:
Ḱévaraur̄ īranôro ag naẓanôro eo edzor bhāvaẓi ag edae arṕasakrę geńakṣerą.
Ta avriťimi ag cadhiri ṣart dzalion ag ęri wessar̄n eo pārhusāst dirzeaẓi ḥamane ŝarwī.
Która wersja jest według was lepsza?
Cytat: Borlach w Wrzesień 15, 2017, 09:24:08
Która wersja jest według was lepsza?
Jestem za nowszą wersją
A ja sam nie wiem. Niby ten nowy zapis jest logiczniejszy i bardziej zbliżony do staroajdyniriańskiego, ale jednak z mniejszą liczbą diakrytyków tekst wygląda lepiej.
Mi się nie podoba ta kropka pod spółgłoską.
Ano, kropka nad ładniejsza :)
Ok, czyli transkrypcja pozostaje bez zmian. A to że jest nielogiczna...
a w sumie to nie wszystko musi być logiczne
E tam, ważne, by to jakoś wyglądało i nie dochodziło do sytuacji, że coś można czytać na parę sposobów.
Ja sam zazwyczaj robię wysoce fonetyczne ortografie dla aprjoryków, rzadko patrząc na symetryczność zapisu :)
Cytat: Henryk Pruthenia w Wrzesień 16, 2017, 16:31:47
Ja sam zazwyczaj robię wysoce fonetyczne ortografie dla aprjoryków, rzadko patrząc na symetryczność zapisu :)
No, zarówno u mnie, jak i u większości aprioryków sporym wyjątkiem jest senderoski, który ma zupełnie odmienną ortografię od wymowy (monoftongizacja i zanik niektórych spółgłosek zrobiły swoje).
Borlach, masz gdzieś ragul podzielony na literki? Widzę, że na wiki jest tylko ten jeden zbiorczy obrazek, a chciałem skorzystać.
Nie, jeszcze nie. Na razie to co na wiki to w sumie wszystko co mam odnośnie ragulu. Jajeczko robi nową wersję, tak samo jak było z pismem olseskim, ale to jeszcze nie ukończone.
A nie możesz po prostu powycinać z tego zbiorczego obaska co Ci jest potrzebne? xD
Mogę, ale będzie brzydko z moim talentem plastycznym :/
Nowe niusy i apdejty! Zacząłem w końcu edytowanie artykułu na wiki i póki co dokończyłem część o fonologii, to chyba będzie ostateczna wersja bo wygląda dobrze. W następnej kolejności poleci ragul, bo mam plany co do wyróżnienia 3 głównych stylów ajdyniriańskiego pisma:
-
Favwarani (użytkowy), czyli ten ragul to już jest jest na stronie. Jak nazwa mówi powszednia wersja pisma, użytkowa, odręczna.
-
Khshāyarani (imperialny/cesarski), czyli styl używany w dokumentach, na pomnikach, taka standardowa czcionka. I własnie - będzie to czcionka zrobiona przez Jajeczko. Tylko muszę zaczekać jak ją skończy.
-
Léwevani lub
Léwenaqeni (poetycki), czyli ajdyniriańska kaligrafia stosowana tradycyjnie do spisywania poezji. Dah, nazwa. Mam jakieś luźny koncept ale nie wiem czy coś kiedykolwiek z tego wyjdzie. Ale warto wspomnieć że lorowo ajdyniriańska kaligrafia istnieje i ma się dobrze!
A oprócz tego... przetłumaczyłem sobie kilka tekstów. Chciałem je zapostować od razu z zapisem w ragulu (czcionce) ale nie ma co czekać. Także na początek The Dawn Will Come (https://www.youtube.com/watch?v=18nbrRg9W10) z Dragon Age'a Inkwizycji.
Lilair sannāśťo(Nadejdzie świt)
Afrahąm queśafrīdro ag aŝaegi iranonīdro
Hrid dāryono, lalair sannāśťo
Cir̄as essani'yuŝ ag frahimani sharwan'uŝ
Eo anyoa kailino eńara rhāvani
Lilair sannāśťo
Zhizdaraz ṕarondīyą ag orse néva omani
Śaetrās arzanno, lilair sannāśťo
Cir̄as essani'yuŝ ag frahimani sharwan'uŝ
Eo anyoa kailino eńara rhāvani
Lilair sannāśťo
Orse zaoghar zūrvano ag issani bądhiro
Pacvarqārtaro, lilair sannāśťo
Cir̄as essani'yuŝ ag frahimani sharwan'uŝ
Eo anyoa kailino eńara rhāvani
Lilair sannāśťo
W kulawym polskim przekładzie:
Spoiler
Nadejdzie świtCienie zapadły, a nadzieja odeszła
Zahartuj swe serce, świt nadejdzie
Noc jest długa, a ścieżka ciemna
Spójrz na niebo, pewnego dnia
Nadejdzie świt
Zgubiłeś pasterza, a jego dom jest daleko
Trzymaj się gwiazd, świt nadejdzie
Noc jest długa, a ścieżka ciemna
Spójrz na niebo, pewnego dnia
Nadejdzie świt
Chwyć swe ostrze i wznieś wysoko
Nie poddawaj się, świt nadejdzie
Noc jest długa, a ścieżka ciemna
Spójrz na niebo, pewnego dnia
Nadejdzie świt
Jest odwołanie do gwiazd, jeszcze jakby dodać coś o Świętym Ogniu mądrości, wiedzy i nadziei to można by z tego zrobić ajdyniriańską modlitwę xD Dalej - w końcu przetłumaczyłem CAŁY pseudo-poemat o upadku Sarnath którego polska wersja była wcześniej na Kyonie.
<tu wstawić fanfary albo insze oklaski>
Shaurya a Bānaz Zarnaŝ
(Pieśń o Mieście Sarnath)
O Foxiyani Zarnaŝ!
Moh issanęri lakshaya nez xoniyôdaz ag chāfarayaz
Maedāmiyast sefraormainew quinaras kédar̄e
Fīn zoranęri, oan āksharam naghishi wedar̄e
Ťénas ťaor issanpurabīr saiyaz kallah saiyaz
Sil mijo lakshas an sūriya'yart
O Ṕārnūzhani Zarnaŝ!
Moh patvedjorio drąkhanaya hridcir̄asané anmeyôdabīr tarizhe
Āshayiné o lorhealané fea buriwerakshinani aibhad anyoayaz
Vestraquaraya ag ńaryahaya fea nāxridanęri o xônęri kaifrandaya
Annurion shaohadrané cąhwarabīr vyāshrāniosh cazhifyāmiyazhi
Sil ťaor eas an sūriya'yart
O Éxan Zarnaŝ!
Moh buriméjanęri isūrnévāya o rozhnévāya adrashaz
Issanęri ahûrpuraya, bali qenesse ahûrań vishatrios
Annuweŝaryianęri ąnārpuraya ag zoranęri faelliniya
Andoh ormai adhuń vaedjoraz Kadaŝ eshen zīmrhāz
Eo ńaor̄né annurakshinshāras creriranonīsht kûranas
Khshaparīsht, khshadrābīr frahimnew abyās azrāz āsenaŝio
Firya ṕutrāz o attaraz chisarnīs anyoaxa pūvwariosh vebraymio
Eo canenaz jagario khahtībun edae rhamyanew māhwābharas
Akhé an ťaor sūriya'yart
Akhé djaira źafrin ťaor anûsh patarimāśťo
Quaran bali awestaraz aeryāvwa ghaśratio
Rahetea chal haryamaz dharćanew avacanas
O Cazhifyani Zarnaŝ!
Ilya dwiźyat urūshulvā myą kholineviyepi
Sefraormain carjazqen aeriyąm annurios
Ag sūriyazét, zir̄ warzon cazhifyani rozhi Nargivos
Ag sūriyazét, zir̄ warzon deruni jaehami Zaoghalar
Chaefaraz parisene patnaghishi ptoān māhwayāsht -
Cazhifyani rozhi, Dhrāyaxa khizvos Nambhatatra ahwaretīdri
Vakhios, girdan kallah ćarshaiń o daurań wilaraz atharaiwīdri
Khahtībun aréxań ćarshanaz ptoān déśat zédurūshanāsht
Deruni jaehami, panûvar khshyavąmań hwadāmiyazhi
Andiw variśdāmi vewispatire fargaranęri raeŝayāshra ṕar̄īdro
Eo dāgyūnusa ghis issanpuraz dzyą rhaŝeshesse źoerorzīdri
En tarhon jakerśani doh ḱaoreseshān cvarvejakerśane
O Dhiryani Zarnaŝ!
Agīman issanęri o zoranęri lakshaya, buriméjanęri isūrnévāya o rozhnévāya
Issanęri ahûrpuraya, drąkhan ag ńaryahaya, annuweŝaryianęri ąnārpuraya
Shaohadranęri cąhwaraya, zoranęri faelliniya, zīmrhāya adhuń Kadaŝ vaedjoraz
Khshaparīsht eo buridhregvashanew khshadrābīr frahimnew abyās azrāz
Akhé an ťaor sūriya'yart ag djaira źafrin patashi
Fea erim quananazhi jaehami Taranićus carjazqenīdri
Girdan carjazqen edzor caneneť ki gārwilaraz atr̄agulīdri
Ilya dwiźyat urūshuwan, dwiźyat urūshuwan feanaz, tarvąrīsht
Ag payū ormai ŝur̄anaya o revanaya, śafrio ākhmataya qandrīsht
Buridhregvashanęri khshadrāya frahimnew abyās azrāz
Agīman khshaparīdro foxiyani bān hridcir̄asanew drąkhanas
Ki Zarnaŝ Wiyakar sannīdro
Spoiler
Pieśń o Mieście SarnathO, Wspaniałe Sarnath!
Twe mury z andezytu i granitu tak wysokie
Rzeźbione kunsztem pradawnych mistrzów
Tak szerokie, że dwa rydwany jechać mogły
Po ich szczytach jeden obok drugiego
Lecz Twych murów już nie ma
O, Wystawne Sarnath!
Twe niezliczone ulice onyksowymi płytami brukowane
Czarnymi niczym bezgwiezdna strona nieba
Skrzyżowania i place niczym górskie doliny
Pełne pysznych posągów zapomnianej chwały
Lecz ich także już nie ma
O, Wielkie Sarnath!
Twe ogromne pałace okraszone złotem
Wysokie świątynie, ku chwale bogów postawione
Przeszklone ogrody i otwarte kramy targowe
Będące nigdyś klejnotem całej krainy Kadath
Rozmyły się w jasnych promieniach księżyców w pełni
Zniknęły pochłonięte przez mroczne odmęty ciemnych wód jeziora
Pogrzebane pod popiołem spadającym z nieba
W swych ostatnich godzinach skąpane we krwii
I już ich nie ma
I nigdy więcej ich nie ujży oko
Stracone na zawsze dla świata
Żyjące jeno w pamięci kolejnych pokoleń
O, Potężne Sarnath!
Po tysiącu latach twej chwały
Przepowiednia została spełniona
I nikt, nawet potężny król Nargis-Hâveth
I nikt, nawet sędziwy kapłan Zo-Kalar
Odwrócić kolei zdarzeń nie mogli
Potężny król, władający od Morza po sam skraj Pustyni
Zabity, siedząc przy biesiadnym stole
Podczas największej uczty tych dziesięciu wieków
Sędziwy kapłan, strażnik zakazanej wiedzy
Któremu mądrość kazała zignorowac straszliwe ostrzeżenia
W trwodze obserwował koniec ze szczytu swej wieży
By w końcu samemu skończyć swe cierpienia
O, Piękne Sarnath!
I tak wysokie i szerokie mury, ogromne pałace
Wysokie świątynie, ulice i place, przeszklone ogrody
Wspaniałe posągi i otwarte kramy, klejnoty całej krainy Kadath
Zniknęły w mrocznych odmętach ciemnych wód jeziora
I już ich nie ma i nigdy więcej nie będzie
Jako przewidział przed śmiercią kapłan Taran-Ikh
Proroctwo krwią swą wypisując na ołtarzu
Po tysiącu latach, tysiącu latach splendoru, zbudziły się
A z nich dawne demony, upadli wrogowie zstąpili
Mroczne odmęty ciemnych wód jeziora
Tako też wspaniałe miasto onyksowych ulic przestało istnieć
Przyszła na Sarnath Zagłada
Jeszcze w wolnym czasie chciałbym przetłumaczyć Piosenkę o panu Lusterko z Wiedźmina 3.
Dobra. To teraz mogę się zabrać za Kyon w końcu. No i zrobić raport z odbudowy zoroastryjskiej Persji w EU by się przydało zrobć
O, przetłumaczyłeś jednak... To znaczy, że ja też muszę :///
Czekam na list!
Ogłoszenia parafialne, słuchajcie ludu Khorinis!
Udało mi się dzisiaj przekroczyć magiczną barierę 1000 słów w słowniku! Według mojej rachuby słownik ajdyniriańskiego liczy obecnie plus minus 1015 słów.
W ostatnim czasie zajmowałem się też przerabianiem trochę artykułu na wiki. Operacja nie jest jeszcze w pełni skończona, lecz np cały segment odnośnie ragulu został przerobiony i uzupełniony
Przetłumaczyłem też kolejne dwa krótkie teksty, wraz z zapisem w ragulu
1. Piosenka o Panu Lusterko (https://www.youtube.com/watch?v=PUT4nwYCgpM) z Wiedźmina
Shauryen a Hezhati ToweŝriwilaratTovaur̄ ćatrani daraem ą cabhar ąnārani
Ŝur̄an o fargar, īse djaichar xiryani
Emnal āvwerabīr eo ądzearāmiyi senāśťi
Adrash o zuvwar o taiŝvahabīr dzalāśťi
Sil datrat eḱasannāśťi ťénas ôdimasabam
Dīshar djaichar veberahāśťo, qesīndorabam
Mān dairaishāśťi, tazaw khārstya aŝulāśťi foxiyani
Daen vesad ḱaores o qonevi kshidzalāśťi fargaraniSpoiler
(http://jezykotw.webd.pl/w/images/3/3b/Pan_Lusterko.png)
Piosenka o Panu Lusterko
Liczko ma gładkie i mowę kwiecistą,
czarci ten pomiot z naturą nieczystą.
Życzenia twe spełni zawsze z ochotą,
da ci brylanty i srebro i złoto.
Lecz kiedy przyjdzie odebrać swe długi,
skończą się śmiechy, serdeczność przysługi.
W pęta cię, weźmie, zabierze bogactwo,
byś cierpiał katusze aż gwiazdy zgasną
2. The Revelation of the Ringwraiths (https://www.youtube.com/watch?v=2DFYvwn_xLM&t=112s), czyli główne theme Nazguli
Paochrāhaiyezi VehwozharindPaochrāhaiyezi pęrędi Vehwozharind
Ûranaimio tarhon frahimāmiyazhi
Bali pyas elqai cazhifyāmi aŝulezi
Kailino! Eńara ṕi Jyotirati'yūh
Ahwatarabhaśi Vesadań Rahetan'ūhSpoiler
(http://jezykotw.webd.pl/w/images/f/ff/Nazgul.png)
Wyrzekamy się Stwórcy
Wyrzekamy się naszego Stwórcy
Rozszczepieni pośród ciemności
Bierzemy dla siebie potęgę i chwałę
Patrzcie! Jesteśmy Dziewięcioma
Panami Wiecznego Życia
Co do tego drugiego tekstu, to nie dość że bardzo mi się spodobał, to jeszcze brzmi mi na jakaś modlitwę. Możecie się więc spodziewać, że za niedługo na Kyonie pojawi się jakaś religia oparta właśnie na tej ̶a̶d̶u̶n̶a̶i̶c̶k̶i̶e̶j̶ ̶n̶a̶z̶g̶u̶l̶s̶k̶i̶e̶j̶ modlitwie! XD
EDIT: A właśnie, zapomniałem o jednym. Na chwilę obecną artykuł o ajdyniriańskim znajduje się na zaszczytnym 5 miejscu w kategorii najdłuższe strony, wyprzedzając olseski i zbliżając się do neszyjskiego! XDDD
Ohoho, taki sprytny się zrobił!
No cóż!
A tak na serio: to strasznie to wygląda na wiki, tabelka strasznie się rozjeżdża (mam mniejszy monitor, ale dałoby się to naprawić i zuniwersalnić za pomocą odpowiednich kodów), a tak, to muszę skończyć opisywać neszyjski, to wtedy pogadamy :P
A jest co! Składnia jest mało tknięta, niektóre elementa słowotwórstwa, zjawiska morfonoligiczne, wahania k:sz, czasowniki s-tematowe, n-tematowe, przegłosy... A dialekta w ogóle też nietknięte!
Od dawna już ajdyniriańskiego nie ruszałem, a zrobił mi się w artykule lekki bałagan. Czas więc na wiosenne
zimowe porządki!
Na pierwszy ogień idzie... słowotwórstwo. Ostatnimi czasy, a wręcz przez ostatni rok, miałem problemy z tworzeniem nowych słów z powodu braku jakichkolwiek konkretnych sposobów słowotwórstwa. Zbyt często sprowadzało się to po prostu do wymyślania nowych słów i rdzeni
ad hoc. Postanowiłem więc w końcu to zmienić i dodałem do artykułu całą sekcję poświęconą temu zagadnieniu. Myślę, że taki system w końcu pozwoli mi na większą elastyczność i swobodę, a także w końcu będzie sensownym wyjaśnieniem etymologi słów.
Od teraz te zasady stają się oficjalnie obowiązującymi, co oznacza, że w najbliższym czasie będę musiał też zaktualizować słownik.
Zapraszam do zerknięcia i wypowiedzenia się! xD (https://jezykotw.webd.pl/wiki/J%C4%99zyk_ajdyniria%C5%84ski#S.C5.82owotw.C3.B3rstwo)
A tu na zachętę macie ajdyniriański wierszyk:
Amāhi rakshin Qiyas Dāye'gyoŝ, Qiyas Tar̄aurh amāhi xatar
Ą kshoan Ahwatar amāhi chisaraya'gyoŝ, patyāstakharaitesat
Afgirdan ṕar̄itan, rakshin zaitināśťo, afgirdan ṕar̄itan xatar
(https://cdn.discordapp.com/attachments/468925672287371264/674000606557503488/PoezjaAjd.png)
Spoiler
Wielki Cesarz jest niczym księżyc, Wielki Hegemon niczym słońce
A mój Pan jest niczym chmury, osobą niemożliwą do odparcia
Kiedykolwiek zechce, zakryje księżyc, kiedykolwiek zechce, słońce
Dāye: cesarz Qin. Z qińskiego dáyé (cesarstwo)
Tar̄aurh: truski hegemon. Od imienia Tarolaùgr (pierwszy hegemon Trugów)
patyāstakharaites: przykład nowych możliwości słowotwórczych. Dosłownie osoba lub rzecz która nie jest/nie może być poddana czynności przeciwstawiania się, czyli taka, która jest niemożliwa do odparcia, przeciwko której nie można wystąpić. Od czasownika yāstakhare (występować przeciw, sprzeciwiać się).
Dobra, chamski dwupost, ale nagrałem próbę recytacji XD
Miłego słuchania!
Jest moc! Nie tylko wymowa, ale też przekaz jako taki!