(https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/298378_10150339181277606_189882407605_8461175_298969185_n.jpg)
odnoszę wrażenie, że coś jest nie tak z topikiem / fokusem w pierwszym zdaniu.
[ze względów zdroworozsądkowych Obama powinien być fokusem, a ze zdania wynika raczej, że jest topikiem.]
wydaje mi się, że lepiej by to brzmiało np. gdyby rozpoczynało się tak:
"It's not Obama who is a brown-skinned ..."
a tak w ogóle, to zmieniłbym jeszcze [albo przynajmniej] przedimek na określony.
a co na to angliści?
Eee... czepiasz się i nie masz racji, czy mi się tylko wydaje?
Z tego co widzę ma chodzić o to, że "Obama nie jest...", a nie jakieś "To nie Obama, który...", bo to drugie IMHO zdaje się sugerować jakąś przemianę.
Ech, jest:
Obamatemat to nie jest czarnoskórym socjalistąfokus... Macie na myśli Jezusafokus.
Co sugeruje, jakoby Obama był Jezusem.
Mogłoby być:
To nie Obamafokus jest tym czarnoskórym socjalistątemat... Macie na myśli Jezusafokus.
Cytat: Mścisław Kulmatycki w Listopad 04, 2011, 22:14:51
Eee... czepiasz się i nie masz racji, czy mi się tylko wydaje?
Z tego co widzę ma chodzić o to, że "Obama nie jest...", a nie jakieś "To nie Obama, który...", bo to drugie IMHO zdaje się sugerować jakąś przemianę.
Ale "It's not Obama who ..." znaczy chyba "To nie Obama ...". Taka dziwna konstrukcja. Ale raczej zgadzam się, że varpho się czepia i nie ma racji. "Obama NIE jest ..." to też sensowne znaczenie. Najwyraźniej sugerują, że Jezus jest bardziej antywojenny, bardziej socjalistą i bardziej rozdaje opiekę medyczną.
To w języku angielskim są jakiekolwiek reguły gramatyczne?
Pomijając te nieobowiązujące, uczone w zagranicznych szkołach?
Widać, że oba zdania są poprawne osobno, tylko Varphu chodzi o dziwne ich połączenie. Jakby to "Jesus" odnosiło się do Obamy, nie kuzdrowotnego pacyfisty.
Mam pytanie, zna ktoś procesy do nowożytneɣo angieskieɣo z pragermańskieɣo?
Cytat: Henryk Pruthenia w Styczeń 01, 2012, 13:26:00
Mam pytanie, zna ktoś procesy do nowożytneɣo angieskieɣo z pragermańskieɣo?
Podobno większość naukowców, którzy się tym zajmowali, zeszła na opuchliznę mózgu.
Cytat: Henryk Pruthenia w Styczeń 01, 2012, 13:26:00
Mam pytanie, zna ktoś procesy do nowożytneɣo angieskieɣo z pragermańskieɣo?
Żadne procesy nie zaszły, po prostu randumowo zastąpiono połowę języka francuskim i łaciną :P
Czy to, że Amerykanie wymawiają zwykle imię swojego prezydenta "brarak" łączy się jakoś z intruzywnym R?
;_;
Forvo to jest wymowa ludzi, którzy się starają mówić poprawnie.
To "brarak" pojawia się nie zawsze i chyba bardziej przy niestarannej wymowie. Spróbuję znaleźć.
Ale możliwe, że po prostu mówią "brak" (jak np. zbowling w tych nagraniach) i tam mi się imaginuje owo "brarak".
Mike Campbell (od wczoraj mój nowy IDOL) genialnie opisuje niuanse (amerykańskiej) wymowy (http://www.youtube.com/watch?v=QvWXg_lxVTM&feature=related). Wiele się można nauczyć.
Ogólnie to bardzo miłe, że rozprzestrzenia świadomość o tym, że wymowa jest zwykle dużo bogatsza niż suchy ortograficzny zapis. I że ucząc języków nie traktuje tych przekształceń dźwiękowych w sposób "o, to skomplikowane, lepiej uczniom nie wspominać, bo się jeszcze zafrasują". Sam często używa pojęcia powierzchni języka, jako prawdziwej wymowy, realizacji dźwięków w kontraście do zapisu. (Mówiąc tym językiem: państwo składa się w zapisie z /p/ /a/ /ɲ/ /s/ /t/ /v/ /ɔ/, ale na powierzchni pojawia się jako /paj͂stfɔ/)
Generalnie: chłop zdecydowanie po właściwej stronie mocy.
chyba znowu jakoś dziwnie rozumiem angielski...
(https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/295453_10151901646655234_2042834697_n.jpg)
ja bym raczej jakoś cofnął czas tego zdania... bo nie wydaje mi się, żeby konkretnie ich małżeństwo było kiedyś nielegalne, raczej ich typ małżeństwa ["międzyrasowe"] był nielegalny.
myślę, że problem sprowadza się do tego, czy małżeństwo wyobrazimy sobie jako jakiś pojemnik, do którego wchodzą różni ludzie [za czym przemawiałoby "wstąpić w związek małżeński"], czy też po prostu jako jakąś cechę, którą ludzie przyjmują [i ja jakoś w ten sposób raczej myślę, choć w wielu innych przypadkach lubię wyciągać przed nawias i stosować pojęcia oderwane].
tak więc powiedziałbym raczej "our marriage would once have been illegal" czy jakoś tak [nie jestem pewien szyku], choć to dłużyzna.
bo ich małżeństwo byłoby nielegalne, gdyby się nagle przenieśli w czasie.
Cytattak więc powiedziałbym raczej "our marriage would once have been illegal" czy jakoś tak [nie jestem pewien szyku], choć to dłużyzna.
Zgodzę się. Bo na początku czytając zrozumiałem, że małżeństwa międzyrasowe były nielegalne gdy oni się żenili. Potem się zorientowałem, że są na to za młodzi :P
W kazdym razie kwestia raczej trybu (zmiany na przypuszczający) niż czasu.
A konkretne X/typu X to już chyba w ogóle kwestia dla logików, języki są zwykle w tym zakresie bardzo niefrasobliwe.
Cytat: Noqa w Lipiec 12, 2012, 20:18:29
A konkretne X/typu X to już chyba w ogóle kwestia dla logików, języki są zwykle w tym zakresie bardzo niefrasobliwe.
no ale chyba po jakąś cholerę angielski ma te 16 "czasów". ;)
Ale czasy nie mają nic do rzeczy, gdy mówimy o tym, jaką denotację przypisujemy słowu.
"Ta miska" to może i być taki typ miski, i ta konkretna, i jej zdjęcie i wiele więcej.
A co do tamtego zdania - tak, jest mylące; tak, można to ujednoznacznić odpowiednim trybem i byłoby lepiej.
Czy dobrą regułą kciuka byłoby powiedzieć, że present perfect można użyć tam, gdzie w polskim użylibyśmy czasu przeszłego i gdzie możemy dodać "już"?
Cytat: Noqa w Lipiec 14, 2012, 18:11:14
Czy dobrą regułą kciuka byłoby powiedzieć, że present perfect można użyć tam, gdzie w polskim użylibyśmy czasu przeszłego i gdzie możemy dodać "już"?
Ogólnie jest taka zasada, że używamy tego czasu tam, gdzie coś wydarzyło się w przeszłości i ma to jakiś skutek obecnie. :-)
Co jest zasadą o tyle głupią, że wszystko, co wydarzyło się w przeszłości ma teraz jakiś skutek.
Kolejna zasada:
Present Perfect używamy mówiąc o tym, co się wydarzyło, ale nie precyzujemy dokładnie, kiedy to miało miejsce. :-)
EDIT:
1. Do wyrażenia czynności z przeszłości i jej wpływ na teraźniejszość.
2. Do wyrażenia czynności, która zaczęła się w przeszłości i trwa do chwili obecnej.
3. Do wyrażenia doświadczeń.
4. Z następującymi wyrażeniami: Before, since, for, lately, recently, ever, already, yet, often, never, once ( twice, three times, itp), up to now, till now, in the past few months (days, years)
wszystkie określenia czasu dotyczące teraźniejszości i okresu, który się jeszcze nie skończył (this month, this,day, this year, this week, today, itp)
źródło: http://www.tlumaczenia-angielski.info/angielski/present-perfect-uzycie.htm
Cytat: Noqa w Lipiec 14, 2012, 18:11:14
Czy dobrą regułą kciuka byłoby powiedzieć, że present perfect można użyć tam, gdzie w polskim użylibyśmy czasu przeszłego i gdzie możemy dodać "już"?
Albo teraźniejszego, dla Present Perfect Continuousa, np.
I've been working for three hours. - "Pracuję (już) trzy godziny."
Ciekawe. Choć mogłoby interferować z Past Perfectem.
@CookieMonster93: A idź mi z taką regułą kciuka. ;]
Nie wiem, czy da się to wytłumaczyć w minimalistyczny sposób. :-P
A ja na wstępie do III klasy będę powtarzał Present Simple :'-( Niby w Polsce taki dobry system edukacji a przez 2 lata nauki nauczyłem się tylko 2 czasy (i jeden sam)... >:-(
Poziom języków akurat jest niski. Moja edukacja wyglądała tak:
SP - od 3 klasy angielski A1-A2 i coś tam z B1
od 4 klasy niemiecki A1 i coś tam z A2
Gim - angielski A1-B1 (żal)
LO - angol A2-B2 (nom... pośrednio między B1/B2)
niemiecki A1 i A2
Cytat: CookieMonster93 w Lipiec 14, 2012, 21:49:03
Poziom języków akurat jest niski. Moja edukacja wyglądała tak:
SP - od 3 klasy angielski A1-A2 i coś tam z B1
od 4 klasy niemiecki A1 i coś tam z A2
Gim - angielski A1-B1 (żal)
LO - angol A2-B2 (nom... pośrednio między B1/B2)
niemiecki A1 i A2
A mój taki:
Podstawówka: Niemiecki - A1 (ale to dobrze, bo nie chcę nic umieć :-P )
Gimnazjum: Angielski: A1-A2 i Niemiecki A1-A2
Liceum: Mam zamiar uczyć się Francuskiego i Angielskiego (klasa językowa) a poziom tego liceum jest dobry (paru polskich polityków uczyło się tam) chociaż mieszkam w małym mieście.
Ja narzekam, bo przez tyle lat mógłbym dociągnąć do C1 spokojnie, gdyby poziom języków był bardziej ogarnięty w szkołach. :-P
Cytat: CookieMonster93 w Lipiec 14, 2012, 21:53:55
Ja narzekam, bo przez tyle lat mógłbym dociągnąć do C1 spokojnie, gdyby poziom języków był bardziej ogarnięty w szkołach. :-P
Ja też narzekam (tylko nie na niemiecki) i ogólnie wnerwia mnie gdy coś jest beznadziejnie głupie (jestem perfekcjonalistą... nawet nie wiecie jakie to męczące) i nie mogę tego zmienić! Nie cierpię, gdy jestem bezradny a to jest właśnie taka sprawa... A przykładem tego jest, że moja koleżanka, nie wiem jak jest "Ile masz lat?" albo "Francuski" po Angielsku i ma 4!!! Wtf?!
Fakt... a potem na egzaminach ustnych (matura) łatwo polegną. :-P Choć teraz to już przepuszczają wszystkich i dają im te 30% XD A za granicą nie kupią nawet bułki. XD
Ok, kończę offtopować. ^^
Cytat2. Do wyrażenia czynności, która zaczęła się w przeszłości i trwa do chwili obecnej.
I have breathed since I was born?
A punkt 4. to już w ogóle masakra. Do tych spójników każdy czas można dokleić.
Ale przede wszystkim z takimi zasadami jest problem, że one dają mnóstwo przesłanek, ale niczego nie rozstrzygają.
A "już", jak się lepiej przyjrzeć, jest tak naprawdę wskaźnikiem aspektu.
Feles, to może tak:
Teraźniejszy, można dodać "już": pr. prog. (progressive = perfect continous)
Przeszły, można dodać "już", nie można "już wtedy": pr. perf.
Przeszły, można dodać "już wtedy": past perf.
Przyszły, można dodać "już wtedy": fut. perf.
Na fut. prog. i past prog. chyba nie ma sposobu :(
To teraz test:
Peter offered me another drink but I decided I (drink) enough.Piotr zaoferował mi kolejnego drinka, ale uznałem, że już wtedy dość wypiłem.
Zatem past perfect.
Peter offered me another drink but I decided I had drunk enough. 1:0
So far we haven't noticed anything unusual, but we pay very close attention.Jak dotąd nie zobaczyliśmy niczego niezwykłego, ale nie uważaliśmy zbytnio.
Past continous. Źle :( 1:1
I wonder if Mary reach home yet. She leave too late to catch the bus.Zastanawiam się, czy Maria dotarła już
wtedy do domu. Wyszła
już zbyt późno, żeby złapać autobus.
Zastem present perfect i past simple.
I wonder if Mary has reached home yet. She left too late to catch the bus.Zatem 2:1.
Wygląda to nawet nieźle, tylko na continuousy by trzeba było coś jeszcze wyhaczyć.
(https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash4/382491_473406986020623_62554244_n.jpg)
czy tam nie powinno być raczej trzech yodów i jeden bitels? ;)
To też zacne (http://1.bp.blogspot.com/-_DlxsNRYDnA/TiNYpWc64lI/AAAAAAAAAek/QTobAl2WSWk/s1600/yoda+fails+to+order+pizza.JPG) :)
ale serio pytam - co tam jest podmiotem, a co nie, i czy rzeczywiście szyk przypisany Yodzie jest tu taki dziwny dla języka angielskiego?
Tam oj, tam oj.
Cytat: varpho :Ɔ(X)И4M: w Lipiec 15, 2012, 20:31:52
ale serio pytam - co tam jest podmiotem, a co nie, i czy rzeczywiście szyk przypisany Yodzie jest tu taki dziwny dla języka angielskiego?
Nie jest. To przecież jest żart. ; (
jeśli to jest żart taki dwupoziomowy, to ok, rozumiem. :)
bo zazwyczaj Yoda mówi zdania z dziwnym szykiem, ale tu akurat dziwne wydają mi się trzy pierwsze zdania, a nie ostatnie.
Tak samo dziwne jak "Wszystko, czego potrzebujesz, to miłość" - czyli nie dziwne. Różnica jest tylko w niuansach, na co większy nacisk, i takie tam. Dokładnie jak w polskich odpowiednikach.
ok, oba zdania - "all you need is love" i "love is all you need" są niedziwne, z tym, że jeśli już musiałbym określić szyk któregoś jako zmieniony, to powiedziałbym, że "all you need is love" jest dziwniejsze, a "love is all you need" jest całkowicie neutralne.
Może i tak, to dość powszechna tendencja, żeby bardziej skomplikowany człon stawał się dopełnieniem.
Ale to jednak dość jałowa dyskusja, różnice są naprawdę mikre.
ok, są mikre, a żart mimo wszystko uważam za śmieszny, chociaż jedyne, co tu jest yodowego, to zmiana kolejności wyrazów, a nie jakaś dewiacja szyku [z naszego punktu widzenia].
Czy początek "right" i "wrong" naprawdę wymawia się tak samo?
Śłowniki twierdzą, że tak, ale mam wrażenie, że przy drugim pojawia się labializacja.
Mamli rację czy to tylko artefakt ortografii?
Mi się wydaje, że nie tak samo.
[...........]
Cytat: Noqa w Sierpień 08, 2012, 20:14:39
Czy początek "right" i "wrong" naprawdę wymawia się tak samo?
Śłowniki twierdzą, że tak, ale mam wrażenie, że przy drugim pojawia się labializacja.
Słowniki najczęściej używają zapisu pośredniego między fonemicznym (który dla nich jest zbyt niedokładny) a fonetycznym (który jest zbyt dokładny).
Taka asymilacja to IMO nic dziwnego i dzieje się dosyć naturalnie. Choć u mnie akurat nie, ja wymawiam wrong przez niezaokrąglone
Tzn. jak?
[rʌŋ]? I to się jakoś wiąże z <wr> czy nie?
Cytat: Noqa w Sierpień 08, 2012, 20:27:43
Tzn. jak?
[rʌŋ]? I to się jakoś wiąże z <wr> czy nie?
Wg mnie w brytyjskiej wymowie: [ɻʷɒŋ].
R przed samogłoską chyba się zawsze labializuje, choć być może w niektórych dialektach nie. A między <wr> i <r> nie ma żadnej różnicy o ile mi wiadomo.
Zacznijmy od tego, że w brytyjskiej wymowie nie ma [ɻ], tylko jest odpowiednik bez retrofleksji [ɹ]
[rɒŋ] - wg http://oald8.oxfordlearnersdictionaries.com/dictionary/wrong
powyższe r, to oczywiście [ɹ] w Received Pronunciation ^^
Cytat: Jęcierniot w Sierpień 09, 2012, 01:05:02
A między <wr> i <r> nie ma żadnej różnicy o ile mi wiadomo.
Prawda :-) wr- = r-
Cytat: CookieMonster93 w Sierpień 09, 2012, 08:15:42
Zacznijmy od tego, że w brytyjskiej wymowie nie ma [ɻ], tylko jest odpowiednik bez retrofleksji [ɹ]
Racja, racja, soraski. Skopiowałem to <ɻ> od Ghostera nie patrząc, że to z retrofleksją. Także powinno być [ɹʷ] ~ [ɹ].
Cytat[rɒŋ] - wg http://oald8.oxfordlearnersdictionaries.com/dictionary/wrong
Tak. Jeszcze warto dodać, że w wymowie amerykańskiej może to też brzmieć [ɹʷɔŋ] lub [ɹʷɑŋ].
Brytyjskie [ɒ] przed [ŋ] oraz [g] zwykle staje się długim o[ɔː] w amerykańskim np. wrong [ɻ(ʷ)ɔːŋ], dog [dɔːg]
W pozostałych przypadkach przechodzi w [ɑ].
Chociaż jeśli chodzi o dialekty, to masz rację, tak sądzę. :-)
Podkreślam... Amerykanie używają [ɻ]
Cytat: CookieMonster93 w Sierpień 09, 2012, 08:33:38
Brytyjskie [ɒ] przed [ŋ] oraz [g] zwykle staje się długim o[ɔː] w amerykańskim np. wrong [ɻ(ʷ)ɔːŋ], dog [dɔːg]
Nie wiem jak z tym [ɔː] ale b. możliwe. Ogólnie ja swoją wiedzę opieram na tym (http://en.wikipedia.org/wiki/English_IPA).
CytatPodkreślam... Amerykanie używają [ɻ]
O, nie wiedziałem/zauważyłem, że labializacja /r/ rozróżnia wymowę brytyjską i amerykańską. Ale jak teraz o tym myślę, to możliwe, muszę to zbadać.
International Phonetic Alphabet chart for English dialects to fajna rzecz :-) Opierałem na tym tworzenie własnego dialektu dla Nowej Fundlandii (taka moja alternatywna historia) :-) Też często używam, ale nie wszystko jest tam zawarte. :-)
Tu jest coś opisane jeszcze o tym, co mówiłem... http://en.wikipedia.org/wiki/American_English
CytatThe merger of /ɑ/ and /ɔ/. This is the so-called cot–caught merger, where cot and caught are homophones. This change has occurred in eastern New England, in Pittsburgh and surrounding areas, and from the Great Plains westward.
For speakers who do not merge caught and cot: The replacement of the cot vowel with the caught vowel before voiceless fricatives (as in cloth, off [which is found in some old-fashioned varieties of RP]), as well as before /ŋ/ (as in strong, long), usually in gone, often in on, and irregularly before /ɡ/ (log, hog, dog, fog [which is not found in British English at all]).
The replacement of the lot vowel with the strut vowel in most utterances of the words was, of, from, what and in many utterances of the words everybody, nobody, somebody, anybody; the word because has either /ʌ/ or /ɔ/;[13] want has normally /ɔ/ or /ɑ/, sometimes /ʌ/.
Skąd się wzięły w angielskim jody? Nie wydają się być czymś, co było tam od początku, ze względu na niefonemiczność (w większości) oraz zapis, który sugeruje, że dawno temu ich nie było.
Tym bardziej, że teraz zaczynają zanikać. Skąd taka efemeryda?
Cytat: Noqa w Wrzesień 07, 2012, 11:36:18
Skąd się wzięły w angielskim jody? Nie wydają się być czymś, co było tam od początku, ze względu na niefonemiczność (w większości) oraz zapis, który sugeruje, że dawno temu ich nie było.
Tym bardziej, że teraz zaczynają zanikać. Skąd taka efemeryda?
Chodzi Ci o np /sj/ w suit, z wiki (http://en.wikipedia.org/wiki/English_consonant-cluster_reductions#Yod-dropping)?
Nie znam jakiejś listy słów z tym, ale wszystkie z wikipedii, które pochodzą ze staroangielskiego, mają w staroangielskim dyftong ēo - dēaw (dew), nēowe (new), ēow (yew), ċēowan (chew), fēaw (few), brēowan (brew), ġeōl (yule), þrēaw (threw?), hēawan (hew)*
*niektóre z tych słów to warianty, ale sam fakt obecności tego samego dyftongu daje do myślenia.
To o czym mówi tqr.
Aha, no dobra, czyli jednak one już tam kiedyś "były", to znaczy wyszły od czegoś. Ale jest chyba też sporo takich, które funkcjonują jako jawisko fonetyczne - mogę wymyślić słowo strum albo stulaid i każdy tam yoda/joda wrzuci naturalnie. (o ile jodów/yodów nie opuszcza)
A, chodzi o jo
ty? [ju] jest z dyftongu [eu], jak w prasłowiańskim.
Cytat: Noqa w Wrzesień 07, 2012, 12:26:50
To o czym mówi tqr.
Aha, no dobra, czyli jednak one już tam kiedyś "były", to znaczy wyszły od czegoś. Ale jest chyba też sporo takich, które funkcjonują jako jawisko fonetyczne - mogę wymyślić słowo strum albo stulaid i każdy tam yoda/joda wrzuci naturalnie.
Hm, ciekawe - chociaż ja bym to pierwsze odzytał jako [strVm], więc chyba to zależy od otwartości sylaby... Muszę się jeszcze nad tym zastanowić.
Cytat: spitygniew w Wrzesień 07, 2012, 12:32:21
Hm, ciekawe - chociaż ja bym to pierwsze odzytał jako [strVm], więc chyba to zależy od otwartości sylaby... Muszę się jeszcze nad tym zastanowić.
Bo słowo "strum" istnieje w angielskim, i się go chyba nie czyta z /j/ (tam jest /ʌm/ bodajże na końcu). :)
A rzeczywiście, Merriam-Webster podaje przez schwę. Ale chodziło mi, że przy [u] ten jot/yod jakoś sam się tam wciska.
Kurde, to rzeczywiście tak jest, że jakaś jedna trzecia słów, które mogłyby w angielskim istnieć, rzeczywiście tam istnieje :P
Nie było czasem tak, że francuskie /y/ oddawali przez /ju/, tak jak Rosjanie?
Na to wygląda.
ITT językowe nerdy szukają reguł w angielskiej fonetyce.
O, Gubiert, to mnie przekonuje. Brzmi rozsądnie.
Wikipedia istnieje. (http://en.wikipedia.org/wiki/Phonological_history_of_English_high_back_vowels#Merger_of_Middle_English_.2Fy.2F.2C_.2F.C9.9Bu.2F.2C_.2Feu.2F.2C_and_.2Fiu.2F)
Czy ktoś wie, czy -en jako końcówka particle perfect jest jeszcze produktywna czy wszystko już idzie w stronę wyrównania z -ed?
Niby to drugie, ale nieraz zdarza mi się do nowego czasownika doklejać -en, bo bardziej wyraziście to się z perfectem kojarzy. I mam nieśmiałą podejrzenie, że może istnieć trend regularyzacji i w tą stronę.
Nie, podobnie jak w innych językach germańskich istnieje trend uzupełniania odmiany o formy słabe, a nie mocne. Jedynym w miarę "świeżym" wyjątkiem przychodzącym mi w tej chwili do głowy proven jako imiesłów od prove (ale preteritum proved a nie preev, prove czy cokolwiek).
Inspirowane tym (http://www.youtube.com/watch?v=auCPYk60rjk)
Czy w zwykłej mowie "call me" i "calm me" są homofonami? A w akcencie kanadyjskim?
Cytat: Noqa w Styczeń 17, 2013, 13:38:51
Czy w zwykłej mowie "call me" i "calm me" są homofonami?
W RP i w dialektach, które tracą l przed m na pewno nie. Jak jest w kanadyjskim? ;p
Tzn. chodzi mi tu o takie, gdzie /l/ zanika w obu frazach, tzn. też między wyrazami. Chodzi o samo zachowanie samogłoski, i czy aby nie asymiluje się do tego samego.
Piosenka jest właśnie śpiewana przez Kanadyjczyków. Tam jest ten caught-cot merger, ale nie wiem, jak to się ma do tego konkretnie.
Chodzi o to, że słuchając tego w miejscu "calm me" słyszę "call me" i zastanwiam się, jak mój idiolekt ma się do ichniego.
Choć "calm me right down" (2:44) też początkowo interpretowałem jako "call me ladida"...
Czy mam rację, że to co wiele źródeł uznaje za [ç] w angielskim, np. in[ç]uman, to w rzeczywistości [xʲ]?
Jeśli nie to nie mam pojęcia czym jest niemiecki "ch".
Ja gdzieś widziałem, że polskie ch/h + i się tak oznacza, a ki, gi to [c], [ɟ], więc to możliwe :D
@up: Z tym [c], [ɟ], to wg mnie akurat przykład, jakie bzdury się czasem rozpowszechnia na temat polskiej fonologii.
Cytat: Jątrzeniot w Luty 05, 2013, 21:29:35
@up: Z tym [c], [ɟ], to wg mnie akurat przykład, jakie bzdury się czasem rozpowszechnia na temat polskiej fonologii.
Chyba raczej że IPA jest jednak niedokładna, bo polskie <ki> to nie [c], ale też nie [k
j], tylko coś pomiędzy.
Można łatwo sprawdzić: [k
j], jest głoską koartykulacyjną, z jednoczesną wymową [k] i uniesieniem środka języka, ale wymawiając "kiedy", język w ogóle nie dotyka podniebienia miękkiego (czyli elementu [k] nie ma), a jedynie twardego, choć trochę bardziej z tyłu niż przy [c].
Cytat: Noqa w Luty 05, 2013, 20:44:28
Czy mam rację, że to co wiele źródeł uznaje za [ç] w angielskim, np. in[ç]uman, to w rzeczywistości [xʲ]?
Jeśli nie to nie mam pojęcia czym jest niemiecki "ch".
Chociaż usilnie fonetyk próbował mi wmówić, że to jest [ç], też jakoś mu nie uwierzyłem, ale [xʲ] też bym tego nie określił. Problem ten sam co przy polskich ki, gi, IPA generalnie nie jest taka super przy szczegółowej transkrypcji.
Cytat: Widsið w Luty 06, 2013, 13:09:41
Problem ten sam co przy polskich ki, gi, IPA generalnie nie jest taka super przy szczegółowej transkrypcji.
To dowód na wyższość fonetyki taoistycznej!!!
(http://www.bubblews.com/assets/images/news/176362407_1358972920.png)
Mój fonetyk używał IPA do zapisywania fonetyki taoistycznej, więc jedno drugiemu nie wadzi ;)
[kjj] - rozj%^&ałem system :-) Mam odpowiedni znak dla "Ki". Ja ten dźwięk zapisuję [kj], [c] to już dla mnie czeskie miękkie t'
Widsidh, a może to kwestia kształtu języka. W polskim byłoby bardziej płaskie [xj], w angielskim kształt języka kopułowy. (czy jak się tłumaczy domed)?
Teraz jak sobie to powtarzam, to w sumie różnica między huge a niemieckim ich-Lautem jakoś mi znika w ogóle, ale może to już siła sugestii o.O
IPA po prostu nie jest przeznaczona do szczegółowych opisów fonetycznych, ot co...
Marudzicie, w tym przypadku jakieś [c̱] albo [k̟] ([k̟ʲ] ? ) by stykło. IPA ma liczne diakrytyki i odrobinie kreatywnego podejścia wiele rzeczy da się za ich pomocą oddać.
Ale że co?
Cytat: spitygniew w Luty 06, 2013, 11:06:11
wymawiając "kiedy", język w ogóle nie dotyka podniebienia miękkiego (czyli elementu [k] nie ma), a jedynie twardego, choć trochę bardziej z tyłu niż przy [c].
U mnie wyraźnie dotyka podniebienia miękkiego. Serio tak wymawiacie??
Cytat: Jątrzeniot w Luty 07, 2013, 14:37:06
U mnie wyraźnie dotyka podniebienia miękkiego. Serio tak wymawiacie??
W sumie, nie jestem specjalistą i ciężko mi ocenić gdzie zaczyna się jedno a kończy drugie - tak czy siak, w ogóle język nie dotyka tego miejsca co przy [k].
To dziwne. Powiedziałbym, że u mnie jest czyste [kʲ], czasem wręcz [kj]. W sumie po twoim opisie odtworzyłem sobie mniej więcej taką wymowę, ale ani u siebie ani u innych póki co jej nie zauważyłem. Ciekawe.
Hm, zdaje się jest taki szereg mękę > makie > miękkie p/w tylności. Wymawianie ostatniego z tym samym POA jak pierwszego brzmi dziwnie.
Sam już nie wiem, czy to ma u mnie różne, czy to samo POA, bez palatogramu wymiękam. Ewidentnie pozycja języka jest inna, jakby bardziej przednia przy ,,ḱ", ale czy wiąże się to z miejscem zwarcia, czy z jakimś dodatkowym jedynie zwężeniem w obszarze palatalnym, trudno orzec. Zacząłem nawet rozmyślać, czy aby nie mam innej głoski w ,,kim" (bardziej w stronę [c]), a innej w ,,kiedy" (bardziej w stronę [k_j]).
Aha, i gdy nagrywam siebie mówiącego [c]edy, ḱedy, przy odsłuchu różnica jest niewielka (ale jest).
Też mam wrażenie różnicy przy "kiedy" a "kim" - tylko, że w moim odczuciu właśnie przy "kim" głoska bliższa jest [k], a w "kiedy" jest bardziej palatalnie. Zauważyłem też, że przy "kiedy" usta są bardziej na boki.
W szybkiej mowie [c] nie odróżniam, ale to może być wina samego mechanizmu dopasania fonów do fonemów.
Może złóżmy się na forumowy palatogram?
Ja /ki/ wymawiam tak:
makia [makʲja]~[makja]
makii [makʲji]~[makji]
kiedy [kʲɛdɨ]~[kʲjɛdɨ]~[kjɛdɨ]
kim [kʲim]~[kim]
Jak pisałem [c] czy czegoś między [c] a [kʲ] nie zauważyłem. Ogólnie wymowa miękkich k, g jest u mnie analogiczna do wymowy miękkich labialnych:
kopia [kɔpʲja]~[kɔpja]
kopii [kɔpʲji]~[kɔpji]
piekarz [pʲɛkaʃ]~[pʲjɛkaʃ]~[pjɛkaʃ]
pisarz [pʲisaʃ]~[pisaʃ]
Cytat: Noqa w Luty 09, 2013, 18:29:50
Też mam wrażenie różnicy przy "kiedy" a "kim" - tylko, że w moim odczuciu właśnie przy "kim" głoska bliższa jest [k], a w "kiedy" jest bardziej palatalnie. Zauważyłem też, że przy "kiedy" usta są bardziej na boki.
W szybkiej mowie [c] nie odróżniam, ale to może być wina samego mechanizmu dopasania fonów do fonemów.
Może złóżmy się na forumowy palatogram?
Tzn. mogę się dołożyć, żeby kupić sproszkowany węgiel i oliwę (http://www.linguistics.ucla.edu/faciliti/facilities/physiology/Static_Pal/webpal.htm), wzgl. lusterko, gorzej ze znalezieniem chętnych do samej operacji...
O, sądziłem, że to jakieś bardziej skomplikowane urządzenie, nie że oliwa i węgiel :P
A my to źli na operację? Chyba się wyposażę i zobaczę, czy to pozwala coś rozjaśnić.
Cytat: Noqa w Luty 13, 2013, 16:48:02
O, sądziłem, że to jakieś bardziej skomplikowane urządzenie, nie że oliwa i węgiel :P
A my to źli na operację? Chyba się wyposażę i zobaczę, czy to pozwala coś rozjaśnić.
Są też elektropalatogramy, ale potrzeba zdaje się do tego drogiego urządzenia wykonanego ,,na miarę" dla konkretnego speakera → marˈne naˈsze szanˈse. Jeśli się poświęcisz i coś wyjdzie, trzeba będzie się chyba całym forum na jaki order złożyć :p
Wymowa czasów Szekspira (http://www.youtube.com/watch?v=gPlpphT7n9s)
Czy to jest akuratne? Tzn. to co prezentują (około 3 minuty). Wydaje mi się, że to jednak uproszczenie mocne, chyba ograniczyli się tylko do palatalizacji i zachowania i...
Ktoś może to zweryfikować?
Sam możesz zweryfikować, opracowań nt. szekspirowskiego angielskiego jest dużo, polecam na początek "Introduction to Early Modern English" Nevalainena.
W sumie ciekawy jest status phrasal verbs, bo wydaje się, że mniej są zintegrowane z przyimkiem niż np. niemieckie czasowniki złożone. Jaki jest status konstrukcji z phrasal verbem i powtórzonym przyimkiem - takich jak poniżej? Niegramatyczne? Stylistycznie naganne? Rzadkie?
CytatAdditional demand will come from from the government's train projects over the next seven years.
...and come from from the house and dwelling of this.
I do not think people should come from from the dead
Collaborative workspace advocates argue that our best ideas come from from the cross-pollination of different people working in different fields,
Stracick would not specify where the money would come from from the project.
Our orders come from from the Central Spiritual Intelligence.
Those five copper coins come from from the Kilwa sultanate
Where did the word soft drink come from from the term soda?
If a Pope doesn't come from from the southern hemisphere soon enough, I predict Rome will lose her purpose and a new church will be born.
The name may come from from the way a captured dragonfly curls it abdomen...
Nigdy się nie spotkałem. Choć mam kontakt głównie z wyższymi rejestrami angielszczyzny, to może dlatego.
Rzadkie, stąd stara się je zastępować synonimami.
Co do niemieckich czasowników złożonych, są zintegrowane w takim samym stopniu, z tym że niemiecka składnia często pomoże zapobiec kakofonii. Tak samo działa to w skandynawskich.
Cytat: Widsið w Maj 31, 2013, 15:27:02
Co do niemieckich czasowników złożonych, są zintegrowane w takim samym stopniu, z tym że niemiecka składnia często pomoże zapobiec kakofonii.
N'ale żeby z tego powodu rozstrzeliwać je na dwa krańce zdania?
Angielski w sumie też tak robi, tyle że ino w pytaniach. Co mnie bardziej boli, to szyk SOV - czasownik organizuje przecież zdanie, więc niby łatwiej byłoby dedukować znaczenie poszczególnych składników zdania, mając go podanego wcześniej. Tymczasem trza na odwrót - domyślać się czasownika ze składników.
Mi tam się podoba SOV, zdanie wtedy jest ładnie zamknięte i nie trzeba się domyślać, kiedy kolejne się zaczyna.
To może lepiej VOS, to samo, a informacje w lepszej kolejności ;-)
[...........]
Można to jak najbardziej zobiektywizować na podstawie teorii informacji Shanona. Z grubsza - tym większą informację niesie dany wyraz, im trudniej go przewidzieć.
No a podmiot jest bardzo często domyślny, albo powtarzany, bo się zwyczajnie nie zmienia. Czasem bywa podobnie z przedmiotem - nawet jeśli nie jest stały to często otrafi przewinąć się już parę razy wcześniej. A czasowniki są raczej mocno nieprzewidywalne.
Jeśli zaczynasz wypowiedź od najbardziej cennego w informację, to późniejsze połączenie elementów jest dużo prostsze, niż gdy od początku brakuje największej części układanki.
Właśnie zasłyszane: [aj miʃa] - I miss ya.
Pierwsza palatalizacja?
Przecież nawet w standardzie mamy ‹sure› /ʃu:r/, ‹furniture› /fɜ:rnitʃər/, więc dlaczego by nie?
Zawsze sądziłem, że taka wymowa (miss ya > [miʃʲ(j)ə] jak i powszechniejsze could you > [kʊʤʲ(j)u], got ya > [ɡɒʧʲ(j)ə] itd.) mieści się w standardzie.
Could'ya i got'ya są wręcz powszechne, racja. Podobnie z wszystkimi końcówkami -ed.
Ale "miss ya", z ʃ i bez żadnego j usłyszałem dopiero dziś w serialu, i nie wydaje mi się, ażebym mógł coś takiego wcześniej przeuszyć.
marihuana > [mɛɹɪwoʊnə]. Spotykam się co jakiś czas z tą wymową słuchając amerykańskiego rapu, nie wiem czy zdarza się w innych socjolektach niż slang afroamerykański. Tak czy siak: o co ho, co to za randomowa dyftongizacja? Słyszał ktoś coś o tym?
Ja się spotkałem tylko z wymową [mɛɻɪwɑːnɐ] (ə na końcu wyrazu to bardziej ɐ niż ə wg mnie, ale pomińmy to) i sam też właśnie tak to wymawiam, ew. można też [mæɻ–], gdy nie zachodzi Mary-marry-merry merger.
Co może oznaczać słowo stock w kontekście językoznawczym? Np.: Jorge Suárez includes Guaicuruan with Charruan in a hypothetical Waikuru-Charrúa stock.
Grupa etniczna/językowa.
Cytat: Jątrzeniot w Marzec 06, 2014, 19:12:17
marihuana > [mɛɹɪwoʊnə]. Spotykam się co jakiś czas z tą wymową słuchając amerykańskiego rapu, nie wiem czy zdarza się w innych socjolektach niż slang afroamerykański. Tak czy siak: o co ho, co to za randomowa dyftongizacja? Słyszał ktoś coś o tym?
Trochę strzał z dupy, ale może będzie to celowy dystynktywny element wymowy AAVE? (swoją drogą, zawsze dziwiły mnie z jednej strony próby pokazania przez gejów i czarnych swojej "normalności", a z drugiej celowe odróżnianie się od reszty społeczeństwa własną gwarą...)
BTW, jak to, raperzy używają słowa "marihuana"?! Przecież to chyba zupełnie tak, jakby ortodoksyjny żyd wymówił imię Jahwe...
No nie wiem, jakoś nie wydaje mi się, żeby to było celowe.
Przykład. (http://www.youtube.com/watch?v=10yrPDf92hY&t=3m20s)
Cytat
(swoją drogą, zawsze dziwiły mnie z jednej strony próby pokazania przez gejów i czarnych swojej "normalności", a z drugiej celowe odróżnianie się od reszty społeczeństwa własną gwarą...)
No z tą "normalnością" to złożona sprawa, ale akurat czarni (a na pewno ci związani z subkulturą hip-hopową) zdecydowanie grają bardziej na wykorzystanie dotyczących ich stereotypów i przekształcenie ich na własną korzyść niż odcinanie się od nich. Vide choćby to, co zrobili z wyrazem
nigga...
Czy jakiś specjalista od anglosaskiej socjolingwistyki może mi wyjaśnić, dlaczego właściwie Jack White śpiewając opuszcza [ɹ] na końcu sylaby? Bo właśnie obejrzałem Kawę i papierosy i zdziwiłem się słysząc, iż mówiąc tej cechy nie wykazuje.
Cytat: spitygniew w Lipiec 16, 2014, 18:04:47
Czy jakiś specjalista od anglosaskiej socjolingwistyki może mi wyjaśnić, dlaczego właściwie Jack White śpiewając opuszcza [ɹ] na końcu sylaby? Bo właśnie obejrzałem Kawę i papierosy i zdziwiłem się słysząc, iż mówiąc tej cechy nie wykazuje.
To samo zauważam u Kanadyjki, Alexz Johnson. Jak sam sobie podśpiewuję, to tak mi jest po prostu łatwiej. Ogólnie odnoszę wrażenie, że angielski w piosenkach jest dość niedbały.
[...........]
Zależy :-) Na Wyspach Brytyjskich na pewno, zwłaszcza dialekty szkockie i Cockney. Zaś w Kanadzie ludzie mówią dość wyraźnie i rzadziej coś upraszczają ;-)
O, angielski ma specjalne określenie na pisklę pterozaura. Artykuł na WP go używa.
Dlaczego właściwie flood jako [flʌd] a nie [flu:d]?
AFAIK: w niektórych wyrazach u: powstałe z o: w GVS skróciło się (por. stood, book, foot); w wyrazach blood, flood ta zmiana była tak wczesna, że rezultaty zostały objęte procesem delabializacji krótkiego u (łącznie z wyrazami takimi jak stud, but, hunt). Ciekaw jestem, czy w does wystąpił ten sam proces, co w blood. Angielski ma tą specyfikę, że jego rozliczne zmiany fonetyczne szły bardzo różnym tempem w różnych wyrazach i często wygasały przed objęciem całego leksykonu.
Tak też to opisuje wiki, blood i flood uległy skróceniu już przed przesuwką i przyjęły wartość /ʊ/.
Różne tempa zmian fonetycznych to jedno, dochodzi też duży problem niejednolitości ortografii. W początkach zapisu angielskiego każdy pisał jak chciał - i nigdy nie wygrała jedna spójna konwencja.
Dziękuję za wyjaśnienie :-D
Czy za użyciem "somebody that I used to know" zamiast "I knew" kryje się coś głebszego, czy jedynie kwestia wersyfikacji?
Ja to zawsze rozumiałem tak, że used to podkreśla, że nie idzie o to, że kiedyś się znali, a teraz już nie (i to by mogło być z jakichkolwiek zewnętrznych powodów, które przy knew byłyby nieistotne, bo szłoby o fakty obiektywne). A tymczasem idzie o to, że zwykło się znać, czyli subiektywna jakość znania kogoś przestała odpowiadać rzeczywistości, czyli że ktoś się zmienił, po prostu. Nie wiem, czy to prawda, bo ja korzystam głównie z International English i nie wiem, jak to skodyfikować gramatycznie.
A to nie zwykłe wyrażenie czasowe used to inf. ?
No jest, jest, ale chodzi o jego odcień znaczeniowy w kontraście do knew czy would know.
Eee... chyba kombinujecie nadmiernie. Interpretacyjnie chodzi o to, że ktoś się zmienił, ale gramatycznie, dosłownie, o to, że się kogoś znało, a już nie zna.
Tylko że tu jeszcze istotna jest kwestia, że zdanie nie brzmi "I used to know you", tylko "You're somebody that I used to know", i to dopiero to okrężne sformułowanie sugeruje, że ktoś się zmienił.
tldr; czym innym jest znaczenie gramatyczne konstrukcji used to inf, a czym innym interpretacja wynikająca z jej użycia i znajomości kontekstu.
Taką dziwnostkę ostatnio zauważyłem w angielskim... Może coś dla wszystkich oczywistego, ale jak ostatnio pozwoliłem sobie chwilę o tym pomyśleć, zdało mi się cokolwiek ciekawe.
Najpierw krótki wywód:
Ten język dość wyraźnie gramatycznie rozróżnia liczby pojedynczą i mnogą:
– od liczby podmiotu zależy forma orzeczenia (one man eats vs many men eat),
– nieokreślone rzeczowniki różnią się nie tylko formą w obu liczbach, ale też (nie)obecnością rodzajnika (a man vs men), co działa również, gdy forma mnoga jest tożsama z pojedynczą (a fish vs fish).
Gdy konkretnie określa się liczbę (większą niż jeden) elementów stanowiących podmiot zdania, używa się liczebnika + liczby mnogiej rzeczywnika (three men swim, five cats are playing...). Ponieważ jest to podmiot w liczbie mnogiej, gdy pozostaje nieokreślony, nie ma żadnego rodzajnika.
Istnieją też słowa, rzeczowniki, określające jakąś (bardziej lub mniej) konkretną liczbę, które (całkiem analogicznie jak w polskim i wielu innych językach IE) biorą dopełniaczoposesyw liczby mnogiej, choć same są w liczbie pojedynczej i tak się zachowują: a pair of shoes lay on the floor, a couple of people play...
Istnieją określniki, określające liczbę/ilość, stojące przed rzeczownikiem – razem z nim stanowią podmiot w liczbie mnogiej (few people are in the house, some cats play with the ball...).
I teraz ta dziwna część:
Istnieje rzeczownik dozen, który nie bierze dopełniaczoposesywa, wykonuje czynność jak liczba mnoga, ale może być nieokreślony jak liczba pojedyncza, np. a dozen girls are.
W sumie bardzo podobnie współcześnie może też działać couple: a couple nerds play the game...
Zastanawia mnie, jak to działa w świadomości językowej anglofonów, jak im się to nie gryzie z tym, że nie można powiedzieć *a some men are. I jak to się ma do określnika a few, który sam w sobie już zawiera to pojedyncze a, mimo że po nim występuje rzeczownik i akcja w liczbie mnogiej...
EDIT: Żeby było jeszcze ciekawiej dozen w liczbie mnogiej zachowuje się już całkiem normalnie: dozens of men died that day. Nie ma liczby mnogiej od (a) few czy some, bo to nie rzeczowniki.
Analizując tekst piosnki Amy Diamond What's in it for me natknąłem się na wers:
"In the my life you come and you go"
Stąd moje pytanie: jaką funkcję pełni "the" w tym fragmencie?
Cytat: Spodnie w Marzec 10, 2016, 21:04:36
Analizując tekst piosnki Amy Diamond What's in it for me natknąłem się na wers:
"In the my life you come and you go"
Stąd moje pytanie: jaką funkcję pełni "the" w tym fragmencie?
Chyba oznacza to błąd. Powinno być tak:
In and out my life you come and you go.
CytatZastanawia mnie, jak to działa w świadomości językowej anglofonów, jak im się to nie gryzie z tym, że nie można powiedzieć *a some men are. I jak to się ma do określnika a few, który sam w sobie już zawiera to pojedyncze a, mimo że po nim występuje rzeczownik i akcja w liczbie mnogiej...
Wg mnie prawdziwe kuriozum to
half a dozen.
Jak przetłumaczyć hasło "Black Lives Matter"?
czarne życia się liczą?
Życia czarnych mają znaczenie?
Żywa ciemna materia
Czarny zamieszkuje materię.
Co to znowu za paskudztwo? (https://en.m.wiktionary.org/wiki/guesstimate) Widzieliście to kiedykolwiek w użyciu?
Cytat: Spodnie w Styczeń 24, 2017, 19:47:19
Co to znowu za paskudztwo? (https://en.m.wiktionary.org/wiki/guesstimate) Widzieliście to kiedykolwiek w użyciu?
Tak. Btw,
gestymacja daje wynik w góglach, bój się.
Cytat: Wedyowisz w Styczeń 25, 2017, 12:21:36
Tak. Btw, gestymacja daje wynik w góglach, bój się.
E, że daje jedno góglnięcie na stronie UW, to jeszcze nic nie znaczy. ;)
Cytat: Spodnie w Styczeń 24, 2017, 19:47:19
Co to znowu za paskudztwo? (https://en.m.wiktionary.org/wiki/guesstimate) Widzieliście to kiedykolwiek w użyciu?
Ja używam w polskim, bo to najbliższy odpowiednik angielskiego rzeczownika
guess.