Pomerański (wersja 8)

[Widsið]

O ile nie zajmuję się szczególnie aktywnie tym projektem, pomyślałem, że opowiem o nim trochę, aby pokazać, że nawet najgorszy nooblang może ciekawie ewoluować. Tutaj możecie zobaczyć próbkę pomerańskiego w akcji, a tutaj, jak wyglądał w początkowych etapach.

Projekt bardzo ewoluował, pojawiły się chyba najbardziej szczegółowe zmiany fonetyczne, jakie zdarzyło mi się opisać (najważniejsze do podejrzenia tutaj), w warstwie leksykalnej pojawił się substrat (celtycki) i adstrat (skandynawski), ortografia zrobiła się jeszcze brzydsza, bo miała pasować do dźwięków, a nie przypominać inne języki. I tak mogę powiedzieć, że mój pierwszy conlang, obecnie już nie "langue pommeraneşe", tylko lengua pommeraneisa jest już, po dziewięciu latach, "gotowy".

Jak mówiłem, nie zajmuję się pomerańskim zbyt intensywnie, skupiam się na 2.0 i burgundzkim, niemniej, jeśli coś was ciekawi na temat tego języka, albo chcielibyście, żeby wam coś spróbować przetłumaczyć, śmiało żądajcie!

[Vilène]

Ooooh, le retour de pommeranaise! Fajnie.

O ile nie zajmuję się szczególnie aktywnie tym projektem, pomyślałem, że opowiem o nim trochę, aby pokazać, że nawet najgorszy nooblang może ciekawie ewoluować.

To już pokazał nam dawno Canis .

Notabene, obecna wersja przypomina mi nieco kataloński.

Jak mówiłem, nie zajmuję się pomerańskim zbyt intensywnie, skupiam się na 2.0 i burgundzkim, niemniej, jeśli coś was ciekawi na temat tego języka, albo chcielibyście, żeby wam coś spróbować przetłumaczyć, śmiało żądajcie!

Przetłumacz coś, co tłumaczyłeś w każdej z wersji języka, i wrzuć tu wszystkie dotychczasowe tłumaczenia. Fajnie by było zobaczyć, jak ten język zmieniałeś.

[Widsið]

To chyba tylko "Ojcze nasz" się kwalifikuje xD

Wersja 1.0

Le padre nôtre,
Que est en l'Hévé, [sic]
Sanço est ton prenam, 
Ton royaume vienne.
Hágase ton voluntatte, 
en l'Hévé et en l'Terre.
Donnes-nouse la paîn díal et párdonnes nouse
Nos deódas, así nous párdonnos nuestros deódores.
Noi tennes-nouse,
Pero défenses-nous a le mal.
Amene

Wersja 2.0
Padre nôtre que souş en la cièl,
est sanct le Prènam toi,
vengt la Royaume toi,
est faitte de toi volonte,
comme en la cièl, cusi en la terre.
Dair-nous le pane quotidianne pour un jour.
Pardonier-nous nôtres dêbities
comme nous pardons pour nôtres dêbitoríes,
Et no conduittes nous pas delle tentaçâo,
mais protectier-nous del màl.
Amén.

Wersja 6.0
Pater nostre qui es en cels
Fia santificat tiu prenome
Venga tiu reinome
Fia fata tia volontat
Tan en il cel cosi por la terra
Da-nes nostre pan quotidian
E perdona-nes nostres deuts
Com si nos les perdonam a nostres deutores
No nes conduce en tentacion
Sin proteja-nes vers il mal.
Amen

Wersja 7
Pater nostre, qui es en se cel,
Fia santefecait tiu nom,
Venia tiu renn.
Fia tia volontait
Tant dins se cel, messem por sa terra.
Da-nos nostre pain quotidian
I perdona-nos nostres deuts,
Quom allsi nos llos perdonam a nostres deutors
I non nos conduç vers tentaxion,
Semais porteg-nos contra mail.
Amen.

[Hapana Mtu]

A ja bym chętnie zobaczył aktualną mapę tego romańskiego Pomorza.

[Rémo]

2.0 z 7 połączyć i byłoby git! :]

[Widsið]

Wtedy wyszedłby francuski, a wersja 2.0 to nooblang, więc nawet nie mam jak jej wpleść w 7

[Rémo]

Wtedy wyszedłby francuski, a wersja 2.0 to nooblang, więc nawet nie mam jak jej wpleść w 7

Ale znaków diakrycznych (czy jak im tam) brakuje troszku...

[Todsmer]

Diakrytycznych*. Czemu uważasz, że brakuje?

*zawsze pisałem "diaktryk".

[CookieMonster93]

Czy mógłbym poprosić jakieś zasady wymowy dla 7.0 ? :-)

[Rémo]

Czemu uważasz, że brakuje?

"Pater nostre, qui es en se cel,
Fia santefecait tiu nom,
Venia tiu renn.
Fia tia volontait..."

Bo ich tutaj nie widzę.

[Todsmer]

Że nie ma, nie znaczy, że brakuje

[Widsið]

Czy mógłbym poprosić jakieś zasady wymowy dla 7.0 ? :-)

Toż przecież po to podałem zmiany fonetyczne, żebyś mógł sobie sprawdzić ;p Ale okej, w skrócie:

Samogłoski
a /a/, -a /ə/, ai /ai/
e /e/, -e /ə/, ei /ei/
i /i/
o /o/, oi /oi/
u /u/

Spółgłoski
g /g/, ge, gi, j /ʒ/
b /b/, p /p/, v /v/, f /f/
d /d/, t /t/
z /z/, s, x- /s/
x /ʃ/, ch /ʃ/
m /m/, n /n/
l /l/, r /r/, ll /ʎ/
c /k/, ce, ci, ç /θ/
qu /kʷ/, gu /gʷ/
h jest zawsze nieme

Co do znaków diakrytycznych, jest ç jako dodatkowa litera alfabetu, oprócz niej sporadycznie pojawiają się akcenty ciężkie (à, è, ì, ò, ù) lub akcenty ostre (á, é, í, ó, ú), służące do zaznaczania akcentu, jeśli leży tam, gdzie nie powinien. Rozróżnienie wzięło się z mojego nawyku piśmienniczego - akcent ciężki występuje, gdy akcentowana jest sylaba stojąca za tą, która powinna być w myśl zasady pod akcentem, a ostry - kiedy stoi przed nią.

Nie widzę sensu natomiast we wprowadzaniu akcentów przeciągłych. We wcześniejszych fazach języka spełniały one od cholery funkcji - zaznaczanie akcentu, zaznaczanie długości po wypadnięciu innego dźwięku, zaznaczanie nosówek, dekoracja - i mnie po prostu zmęczyły

[Widsið]

Mały cykl porównań pomerańskiego z innymi językami otwiera to tłumaczenie francuskiej piosenki:

Hau pictait mia pena su unas massas de masqueratas
Hau portens que passau re, just una larma por miu rimmel
So torturaita por miu espert
Faiç lli que ju am, quist e veir, mai a quail prech?
Una enfança diffiseil, unos cominchos perichosos
Dins quist mond faiç mias probas
I cata zorn faiç cosa por miu mell
No voil que miu passait condenne miu ventur
Ziu, azuta'm en supassar s'ozi qui m'ha eretait

No caip plu re que sos altros
No pes plu que mias notas
I messem si se camein e ombros
Por moi se xeit e cras
Si donn tot hoi, quist e por millors passacrasos 
I si declin llors azutos, quist e por ju pois contar soil a mias dos mains

Caip soil una cosa a offrer, quista e mia música
Hi ponria tot miu cor, quist empleca
Sacrefeiços, ne hau faich i ne refaria
Caip consuetud, equi re plu me cosa tema

I quann se zorn venrà  por moi, serau presta
Esper que mia familla endurarà
Quom ju m'aprest a donnar tot
I si xecad, arest, no, vis deib de bater-me
I de sempre relevar sa testa

Quann se zorn venrà, ju serau presta
Esper que mia familla endurarà
Quom ju m'aprest a tot se miser
I a tot perdre comque
So presta a apostar que molls volon mia perduta!


Oryginalny tekst: Nabila - Je serai prête.

[Widsið]

Na wiki można rzucić okiem na 207-leksemową listę Swadesha po pomerańsku.

[Ghoster]

[...........]